Καθηγητὴς Δημήτριος Τσελεγγίδης γιὰ Ἐσταυρωμένο : «Ἂν φύγει ὁ Σταυρὸς πάει περίπατο ἡ μετάνοια.»

 

Καθηγητὴς Δημήτριος Τσελεγγίδης γιὰ Ἐσταυρωμένο

Ὁμιλεῖ ὁ Καθ. κ. Δημήτριος Τσελεγγίδης. Τὸ ἀπομαγνητοφωνημένο ἠχητικὸ ποὺ θὰ ἀκούσετε μαγνητοσκοπήθηκε πρὶν ἕνα περίπου ἔτος.

« - Ἄλλο ἐρώτημα... Διαβάζω δυνατά: 
 -  Κάποιοι ἱερεῖς ποὺ ἔβγαλαν τὸν Ἐσταυρωμένο ἀπὸ τὴν Ἁγία Τράπεζα ἰσχυρίζονται ὅτι ἡ εἰσαγωγή Του εἶχε γίνει μετὰ τὴν Ἐπανάσταση καὶ στὴν οὐσία ἦταν νεωτερισμὸς στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία καὶ ὅτι ἡ Παράδοση εἶναι νὰ μὴν ὑπάρχει ὁ Ἐσταυρωμένος.
Πῶς μπορεῖ νὰ τὸ ἀντικρούσουμε, καὶ κατὰ πόσο ἐπιτρέπεται ὁ πιστὸς νὰ ἐλέγχει τοὺς ἱερεῖς;»

πηγη

Ἀπαντᾶ ὁ Κ. Τσελεγγίδης:
 - «Κοιτάξετε. Ἐδῶ δὲν εἶναι θέμα νὰ ἐλέγξεις ἢ νὰ μὴν ἐλέγξεις τὸν ἱερέα ἢ τὸν ἀρχιερέα. Δὲν εἶναι ὁ ρόλος αὐτὸς τοῦ πιστοῦ.
Ὁ πιστὸς μπορεῖ νὰ ρωτήσει καὶ μπορεῖ νὰ πεῖ τὴν ἀντίρρησή του.
Τὸ θέμα ἐδῶ, ὅπως καὶ ἕνα ἄλλο ἐρώτημα ποὺ μοῦ θέσατε γιὰ τὸν Σταυρὸ πότε ἐμφανίζεται, ἔχει καθαρὰ κοσμικὸ χαρακτῆρα.
Ἡ ἐρώτηση δηλαδὴ εἶναι ἐκτὸς θέματος. Τὸ βλέπει ἀρχαιολογικά. Ἱστορικά. Δηλαδή, ἂν ὑποτεθεῖ ὅτι ἐμφανίζεται κάτι ἀπὸ ἕνα σημεῖο καὶ μετά, σημαίνει ὅτι δὲν πρέπει νὰ ἐμφανιστεῖ. Εἶναι ἀνόητα πράγματα αὐτά.
Ἔγινε, λέει, τὸν τάδε αἰῶνα.... Μὰ ἐγώ σου λέω, μιλῶ ὡς θεολόγος, ἐπιστήμων γιατί ἑστιάζω στὴν πραγματικότητα:
Σὲ τί μὲ ἐμποδίζει ἡ παρουσία τοῦ Σταυροῦ στὴν Ἁγία Τράπεζα;
Τί ἀρνητικὸ ἔχει γιὰ μένα ἡ παρουσία τοῦ Σταυροῦ στὴν Ἁγία Τράπεζα;

Ἀπεναντίας. Δὲν μοῦ δημιουργεῖ κανένα ἀρνητικό, ἀλλὰ μοῦ δημιουργεῖ μόνο θετικά.
Τὸ γεγονὸς ποὺ ἡ Ἐκκλησία γιὰ τοὺς δικούς Της λόγους ἂς ποῦμε ἀπὸ ἕνα σημεῖο καὶ μετὰ τὸ ἔκανε... δὲν βγῆκε κανεὶς νὰ πεῖ ὅτι αὐτὸ ἁγιοπνευματικῶς δὲν στέκει. Γιατί μόνον, ἔτσι πρέπει νὰ ἀπαντήσει.
Ἁγιοπνευματικῶς, μᾶς δημιουργεῖ κάποιο πρόβλημα ἡ θέα τοῦ Θεοῦ τὸν Ὁποῖον σταυρώσαμε;
Ἐμεῖς Τὸν σταυρώσαμε.
Μήπως δὲν θέλουμε καὶ ἔχουμε ἐνοχικὸ σύνδρομο;
Καλὸ θὰ μᾶς κάνει, νὰ δοῦμε τί ἔκανε Αὐτὸς γιὰ νὰ Τὸν σταυρώσουμε.
Καὶ μένει ἐκεῖ πάνω στὸν Σταυρὸ γιὰ νὰ μᾶς θυμίζει τὴν μετάνοια.
Γιατί ἀπὸ ἐκεῖ πήραμε τὴν μετάνοια.
Ἂν φύγει ὁ Σταυρὸς πάει περίπατο ἡ μετάνοια.

Ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει δὲν θέλουμε, καὶ γι’ αὐτὸ στὴν πράξη βλέπω νὰ μὴν ἀκούγεται ἡ λέξη μετάνοια ἀπὸ τοὺς θεσμικοὺς φορεῖς.
Καταλάβατε; Ὁ Σταυρὸς ἦταν ποὺ μᾶς ἔδωσε τὴν δυνατότητα τῆς μετάνοιας.
Καὶ μᾶς τὴν ἔδωσε γιὰ τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν. Τὴν ἄφεση τῶν ἁμαρτιῶν πῶς θὰ τὴν πάρεις ἂν δὲν μετανοήσεις;
Ἔτσι τὴν πῆρε ὁ ληστὴς ἐπὶ σταυροῦ. Ἐπειδὴ σταυρώθηκε.

Δηλαδὴ τὸ θεμέλιο βιωματικὰ τῆς Πίστεώς μας εἶναι ὁ Σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ.
Γι’ αὐτὸ καὶ μπαίνει παντοῦ. Καὶ στὴν θεμελίωση τῶν ἐκκλησιῶν... καὶ γιὰ νὰ γίνει ἕνα ὁποιοδήποτε Μυστήριο κτλ.

Ὁ ἐπιστημονισμός μας αὐτός, ὅπως τίθεται τὸ ἐρώτημα δηλαδή, δὲν θέλω νὰ χρησιμοποιήσω βαρεῖς χαρακτηρισμοὺς διότι αὐτοὶ στρέφονται ἐναντίον μου. Τοὺς ἀποδέχομαι ὅμως γιατί κι ἐγὼ ἐπιστήμων εἶμαι.
Ἔτσι ἔχω κι ἐγὼ τραφεῖ δυστυχῶς, ἀλλὰ ἐκλαμβάνω αὐτὴν τὴν ἐπιστήμη, αὐτὸν τὸν ἐπιστημονισμὸ δηλαδή, σὰν τὴν σκουριὰ πάνω στὸ εἶναι μου, ἡ ὁποία ἔχει κολλήσει καλά, ἔ.
 Κι ἐγὼ ποὺ τὰ λέω μὲ πόνο τὰ λέω. Θέλει σβουράκι ἡ ὑπόθεση.
Καὶ τὰ λέω γιὰ τὸν Σταυρὸ τοῦ Χριστοῦ.
Δηλαδὴ φρίττει καὶ τρέμει ὁ διάβολος μὴν δεῖ τὴν δύναμή Του, κι ἐμεῖς λέμε, συντασσόμενοι μὲ τὸν διάβολο, νὰ μὴν Τὸν βλέπουμε διότι μᾶς ἀνάβουνε τὰ λαμπάκια. Τῶν πιστῶν δηλαδὴ καὶ τῶν λειτουργῶν.
Ἅμα δὲν σοῦ ἀνάβουν τα λαμπάκια καὶ εὐφραίνεσαι, γιατί νὰ Τὸν βγάλεις;

Γιὰ σκέψου δηλαδὴ ποιός δὲν θέλει τὸν Σταυρό. Ἀπὸ ἐκεῖ νὰ ξεκινήσουμε, ἀρνητικά.
Δὲν θέλει ὁ Ἑωσφόρος νὰ ὑπάρχει ὁ Σταυρὸς γιατί εἶναι Τὸ Σύμβολο τῆς ἥττας, τοῦ ἐξευτελισμοῦ του.
Τοῦ ἄδειασε τὸν Ἅδη. Τοῦ ἄδειασε τὸν Ἅδη καὶ ἐξακολουθεῖ μέχρι τὴν στιγμὴ τοῦ θανάτου τοῦ καθενὸς ἡ πρόνοια ἡ ἀγαπητικὴ τοῦ Θεοῦ μέσα ἀπὸ τὸν Σταυρὸ γιὰ νὰ τὸν λυτρώσει.
Ὁ διάβολος δὲν Τὸν θέλει. Ὁ Ἑωσφόρος δὲν Τὸν θέλει. Καὶ νὰ φτάνει τώρα ὁ ἐπίσκοπος νὰ μὴν Τὸν θέλει;»

Ἐγὼ βάζω τὰ ἐρωτηματικά, ἐσεῖς δῶστε τὴν ἀπάντηση γιὰ τὸν ἑαυτό σας.
Ἕνας ἄνθρωπος ποὺ δὲν θέλει νὰ βλέπει τὸν Σταυρό. Ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ Τὸν θέλει παντοῦ.» 

Ἀπομαγνητοφώνηση & ἐνημέρωση : Τὰς Θύρας