Η διαφαινόμενη πιθανότητα περαιτέρω κλιμάκωσης με το ξέσπασμα ενός πολέμου πλήρους κλίμακας στη Μέση Ανατολή οδηγεί στο συμπέρασμα πως οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν το Ισραήλ ως πολεμικό αντιπρόσωπο
Μετά από τη μεγάλη ιρανική πυραυλική επίθεση σε ισραηλινές στρατιωτικές εγκαταστάσεις και στα γραφεία της Mossad την 1η Οκτωβρίου 2024, η οποία σημειώθηκε ως αντίποινα για την αεροπορική επιδρομή στην Τεχεράνη στις 31 Ιουλίου, ισραηλινές και δυτικές πηγές έχουν καταδείξει πως επίκειται μία μεγάλη επίθεση του Ισραήλ στο Ιράν.
Ισραηλινοί αξιωματούχοι δήλωσαν ότι εξετάζονται χτυπήματα στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, στην παραγωγή πετρελαίου και στους τομείς των επικοινωνιών και των τραπεζών, καθώς και «στοχευμένες δολοφονίες» βασικών προσωπικοτήτων της ηγεσίας της χώρας, με έναν ανώτερο αξιωματούχο ασφαλείας να έχει απειλήσει άμεσα με τη δολοφονία του ανώτατου ηγέτη της χώρας, Ali Khamenei.
Οποιαδήποτε τέτοια επίθεση αναμένεται να υποστηριχθεί από δυτικές χώρες με στρατιωτική παρουσία στην περιοχή, κυρίως από τις ΗΠΑ.
Η δυτική υποστήριξη είναι κλειδί για το Ισραήλ και κυρίως η παροχή σημαντικών πληροφοριών μέσω δορυφόρων και άλλων συστημάτων.
Το σκοτεινό σχέδιο των ΗΠΑ: Ποιο μονοπάτι για την Περσία
Η διαφαινόμενη πιθανότητα περαιτέρω κλιμάκωσης με το ξέσπασμα ενός πολέμου πλήρους κλίμακας στη Μέση Ανατολή οδηγεί τους ειδικούς να υπογραμμίσουν ότι η τρέχουσα πορεία των εχθροπραξιών αντικατοπτρίζεται σε ένα αποκαλυπτικό έγγραφο του Ινστιτούτου Brookings που παρέχει συστάσεις για την επίτευξη των στόχων της Δύσης έναντι του Ιράν.
Το έγγραφο τιλοφορείται «Ποιο μονοπάτι για την Περσία» και επικεντρώνεται στη χρήση του Ισραήλ ως πολεμικού αντιπροσώπου για τα συμφέροντα τη Δύσης.
Σύμφωνα με το Brookings, η χρήση του Ισραήλ ως πολεμικού αντιπροσώπου δεν θα ενοχοποιήσει τις ΗΠΑ και τη Δύση για «διεθνώς καταδικαστέες επιθέσεις κατά του Ιράν»
«Η Δύση δεν θα ενοχοποιηθεί για την καταστροφή της οικονομίας του Ιράν και των βασικών υποδομών του με χτυπήματα που θα θεωρούνταν εξαιρετικά παράνομα», αναφέρεται χαρακτηριστικά.
Επισημαίνει ότι οι ΗΠΑ θα ενθαρρύνουν και θα ενισχύσουν τους Ισραηλινούς να πραγματοποιήσουν εκείνοι τα χτυπήματα με την προσδοκία ότι τόσο η διεθνής κριτική όσο και τα ιρανικά αντίποινα θα απομακρυνθούν από την Αμερική και θα κατευθυνθούν στο Ισραήλ.
Πρόκληση για τη Δύση η στρατηγική συνεργασία του Ιράν με Ρωσία - Κίνα
Το Ιράν έχει για χρόνια καταχωρηθεί ως ένας από τους τέσσερις αντιπάλους των μεγάλων δυνάμεων του δυτικού κόσμου μαζί με την Κίνα, τη Ρωσία και τη Βόρεια Κορέα.
Αν και οι στρατιωτικές του δυνατότητες είναι μακράν οι πιο περιορισμένες μεταξύ των τεσσάρων, εξακολουθούν να θεωρούνται από τις πιο σημαντικές στη Μέση Ανατολή.
Με το Ιράν να καταγράφει ρεκόρ κινεζικών επενδύσεων και να έχει ενταχθεί στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης, την Πρωτοβουλία Belt and Road και τους BRICS, η οικονομική του ανάπτυξη και η στρατιωτική του ισχύς θεωρούνται σημαντικές προκλήσεις για τη Δύση.
Τρομακτικές γεωπολιτικές επιπτώσεις
Το Ιράν έχει αμφισβητήσει άμεσα τα συμφέροντα της Δύσης στην περιοχή σε πολλές περιπτώσεις, κυρίως στη συριακή σύγκρουση τη δεκαετία του 2010, όπου υποστήριξε την κυβέρνηση Assad ενάντια στους υποστηριζόμενους από τη Δύση, την Τουρκία και το Ισραήλ αντάρτες αλλά και στον Λίβανο, το Ιράκ, την Υεμένη και τη Γάζα.
Υπήρξε ο μόνος περιφερειακός παράγοντας που υποστήριξε οργανώσεις αντίθετες στα δυτικά συμφέροντα.
Μια επαρκώς καταστροφική ισραηλινή επίθεση στο Ιράν θα μπορούσε να έχει σημαντικές γεωπολιτικές επιπτώσεις που θα ήταν ιδιαίτερα ευνοϊκές για τη Δύση.
Θα είναι μετά το Ισραήλ το μόνο κράτος στη Μέση Ανατολή, που θα μπορεί να εξαπολύει συντριπτικά πλήγματα σε συντονισμό με το ΝΑΤΟ.
Η άφιξη του διοικητή της Κεντρικής Διοίκησης των ΗΠΑ Michael Kurilla στο Ισραήλ στις 5 Οκτωβρίου ενίσχυσε την άποψη πως η επίθεση του Ισραήλ θα έχει την αμέριστη αμερικανική βοήθεια και συντονισμό.
Ενώ η έκβαση της τρέχουσας σύγκρουσης παραμένει αβέβαιη, και οι προβλέψεις των αναλυτών συνεχίζουν να ποικίλλουν ευρέως για τη μελλοντική της πορεία, η πιθανότητα η Δύση να βασίζεται στο Ισραήλ για να χρησιμεύσει ως αντιπρόσωπος για την έναρξη των χτυπημάτων παραμένει σημαντική.
Η εμπλοκή Μόσχας και η ρωσική αεράμυνα στο Ιράν
Το Κρεμλίνο παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις στην περιοχή και έχει διαμηνύσει πως θα στηρίξει το Ιράν, το οποίο ζήτησε τη βοήθεια της Ρωσίας κυρίως στην παροχή πληροφοριών μέσω δορυφόρων.
Εξάλλου η αεράμυνα του Ιράν είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου ρωσική.
Το 2015 η Ρωσία ήρε τον περιορισμό της στην πώληση συστημάτων S-300 το 2015 μετά την υπογραφή της πυρηνικής συμφωνίας Κοινού Σχεδίου Δράσης με το Ιράν.
Είχε προηγηθεί η δραματική επιδείνωση των σχέσεων της Μόσχας με τη Δύση λόγω της ουκρανικής σύγκρουσης και της προσάρτησης της Κριμαίας το 2014.
Η Ρωσία άρχισε να προμηθεύει το Ιράν με τα αποτελεσματικά συστήματα αεράμυνας S-300PMU -2 συστήματα από τον Απρίλιο-Οκτώβριο 2016.
Λίγα είναι γνωστά για την προσαρμογή των συστημάτων που έλαβε το Ιράν, αλλά είναι γνωστό ότι χρησιμοποιεί ραντάρ εντοπισμού στόχων 96L6E, εμπλοκής 30N6E2 και διαχείρισης μάχης 64N6E2.
Παράλληλα με τα S-300, αποκαλύφθηκε από ρωσικές πηγές το 2020 ότι το Ιράν είχε αποκτήσει το σύστημα ραντάρ μεγάλης εμβέλειας Rezonans-NE που παρέχει σημαντικές πληροφορίες σε πολύ ευρύτερες περιοχές από οποιοδήποτε άλλο σύστημα ραντάρ στη χώρα.
Ραντάρ που εντοπίζουν τα F -3 5
Ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος του ερευνητικού κέντρου Rezonans, Alexander Stuchilin, αποκάλυψε τον Αύγουστο του ίδιου έτους: «Στις αρχές του 2020 αυτό το ραντάρ αναγνώρισε τα αεροσκάφη F-35 των ΗΠΑ και τα εντόπισε…
Το προσωπικό του ραντάρ μετέδιδε πληροφορίες, συμπεριλαμβανομένων των διαδρομών των πτήσεων F-35 , με σαφήνεια, επιβεβαιώνοντας έτσι ότι παρακολουθούσε αξιόπιστα τα αεροσκάφη.
Το σύστημα ραντάρ δεν είναι κατάλληλο για στόχευση και σε καμία περίπτωση δεν παρέχει στο Ιράν ένα μέσο κατάρριψης εχθρικών μαχητικών stealth, αλλά παρέχει σημαντική γνώση των θέσεων των εχθρικών αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένων των stealth πολύ πέρα από τον εναέριο χώρο της χώρας.
Το 2020 έλαβε νέους πυραύλους για τα ρωσικά συστήματα S-300, τα οποία εικαζόταν ότι ήταν 48N6DM που έχουν βεληνεκές στόχευσης 250 χιλιομέτρων.
Η εξάρτηση του Ιράν από τα επίγεια ραντάρ
Να σημειωθεί ότι το Ιράν έχει αναπτύξει και δικά του συστήματα αεράμυνας τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί στη μάχη.
Ένα αξιοσημείωτο περιστατικό συνέβη τον Μάιο του 2019, όταν ένα σύστημα 3rd of Khoradad που αναπτύχθηκε από το Ιράν κατέρριψε ένα μη επανδρωμένο αεροσκάφος Northrop Grumman RQ-4A Global Hawk των ΗΠΑ μέσα ή κοντά στον εναέριο χώρο της χώρας.
Ο κύριος όγκος των συστημάτων μεγάλης εμβέλειας που χρησιμοποιήθηκαν περιλαμβάνουν όλο και πιο προηγμένες παραλλαγές των Bavar-373 και Khordad 15, καθώς και σημαντικά αποθέματα S-200 που συνέχισαν να εκσυγχρονίζονται στη χώρα.
Τα S-300 τοποθετούνται σε σχετικά μικρό αριθμό και με την παραλλαγή PMU-2 που χρονολογείται από τη δεκαετία του 1990, φέρεται να είναι σημαντικά λιγότερο ικανή από τα τελευταία εγχώρια συστήματα που βρίσκονται τώρα σε λειτουργία.
Το Rezonans-NE είναι επί του παρόντος πιθανότατα το πιο σημαντικό ρωσικό μέσο αεράμυνας στο Ιράν.
Ενώ η ισχύς των εγχώριων συστημάτων αεράμυνας είναι αβέβαιη, μια βασική αδυναμία του δικτύου αεράμυνας του Ιράν παραμένει η έλλειψη αεροσκαφών έγκαιρης προειδοποίησης και ελέγχου (AEW&C).
www.bankingnews.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου