Στυλιανός Καβάζης
Κατά τη διάρκεια της Γερμανικής κατοχής, στην πόλη της Σπάρτης, υπήρχε ένας Γερμανός στρατιώτης, γνωστός στην τοπική κοινωνία για το δύστροπο και κακό χαρακτήρα του.
Μια μέρα καθώς περνούσε από το ναό της Αγίας Βαρβάρας, πυροβόλησε κατ’ επανάληψη την εικόνα της Αγίας που βρισκόταν στο εικονοστάσι της διασταύρωσης προς την Καλογωνιά, απέναντι από το ναό.
Μια από τις σφαίρες, πέτυχε τη μορφή της Αγίας στο ύψος του λαιμού.
Το γεγονός όπως ήταν φυσικό θορύβησε και στεναχώρησε τους Σπαρτιάτες.
Λίγες μέρες αργότερα, ο ίδιος Γερμανός μεθοκοπούσε σε ένα υπόγειο καπηλειό της πόλης, στη συμβολή των οδών Γκορτσολόγου και Κλεομβρότου, όπου μέχρι σήμερα διασώζεται το κτίριο.
Κάποια στιγμή, πιθανώς μετά από λεκτική διένεξη, άρχισε να πυροβολεί μέσα στο μαγαζί.
Μια από τις σφαίρες εξοστρακίστηκε στον πέτρινο τοίχο και επιστρέφοντας τον πέτυχε στο λαιμό, ακριβώς στο ίδιο σημείο που είχε χτυπήσει ο ασεβής την εικόνα της Αγίας Βαρβάρας.
Ο θάνατός του ήταν ακαριαίος.
Ποτέ οι Γερμανοί δεν αναζήτησαν ευθύνες από τους Έλληνες αφού υπήρχαν και αρκετοί ακόμα Γερμανοί που είδαν τι ακριβώς συνέβη. Κάποιοι μάλιστα αναφέρουν ότι τις επόμενες ημέρες εθεάθησαν αρκετοί Γερμανοί στρατιώτες να προσκυνούν την πυροβολημένη εικόνα.
Το νέο διαδόθηκε γρήγορα στην πόλη και ενδυνάμωσε την πίστη του Σπαρτιατικού λαού, που από τότε σέβεται και τιμά την Αγία ακόμα περισσότερο».
Στη φωτογραφία της εικόνας διακρίνεται στο λαιμό το «τραύμα» από τη σφαίρα.
(apantaortodoxias)
Η πρώτη γραπτή αναφορά για τον εορτασμό της Αγίας Βαρβάρας ως προστάτιδος του Πυροβολικού βρίσκεται σε βασιλικό διάταγμα που υπεγράφη την 21η Ιανουαρίου 1953. Σ’ αυτό, ενώ για όλα τα όπλα του Στρατού Ξηράς ως προστάτης Άγιος αναγνωρίζεται ο Άγιος Γεώργιος, «διά το στρατιωτικόν και πολιτικόν προσωπικόν, το υπηρετούν εις μονάδας Πυροβολικού» αναγνωρίζεται η Αγία Βαρβάρα, που τιμάται κάθε χρόνο την 4η Δεκεμβρίου.
Ο διαχωρισμός αυτός δεν υπήρξε τυχαίος. Συνέβη προφανώς γιατί ήδη στη συνείδηση των υπηρετούντων τον Ελληνικό Στρατό προϋπάρχει έντονα η ταύτιση της Αγίας Μεγαλομάρτυρος Βαρβάρας με το Όπλο του Πυροβολικού.
Οι λόγοι καθιέρωσης της τιμής της Αγίας Βαρβάρας ως προστάτιδος του Πυροβολικού, ενδέχεται να είναι κυρίως δύο:
Πρώτον, η αμεσότητα της ικανοποίησης της παρακλήσεώς της από το Θεό, κατ’ αναλογία της αμέσου ανταποκρίσεως του Πυροβολικού στις αιτήσεις πυρών των τμημάτων ελιγμού. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το συναξαριστή, την πρώτη φορά ζητά να περιβάλλει το γυμνό μαρτυρικό της σώμα που περιφέρεται από τους βασανιστές της στους δρόμους της Ηλιούπολης για να μην ντροπιάζεται και ο Θεός το περιβάλλει με λαμπρό ένδυμα. Την δεύτερη φορά ζητά από τον Θεό, ενώ βρίσκεται ήδη στο δρόμο του μαρτυρικού της θανάτου, να της δοθεί η ευλογία να θεραπεύει τις λοιμικές ασθένειες όταν επικαλούνται το όνομά της, πράγμα στο οποίο απάντησε θετικά ο Θεός.
Δεύτερον, ίσως και το πιο χαρακτηριστικό, πάνω στο οποίο και στηρίζεται η επιλογή της ως προστάτιδος του Πυροβολικού, είναι το γεγονός ότι ο Θεός τιμώρησε τον πατέρα της για τον άδικο αποκεφαλισμό της, καθώς με κεραυνό εξ ουρανού τον κατέκαψε ολοσχερώς. Ο κεραυνός αυτός παραλληλίζεται με το βλήμα του πυροβολικού που σαν τιμωρία πέφτει επάνω στον εχθρό από τον ουρανό.
"ΑΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΕΣΒΕΥΕ ΥΠΕΡ ΗΜΩΝ ΤΩΝ ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου