Για το ταξίδι της προσφυγιάς [από τον Πόντο], το 1919, προς την πατρίδα Ελλάδα, αναφέρεται η εξής ιστορία.
Είχε μεγάλη θαλασσοταραχή το καράβι της ομάδας τους κινδύνεψε πολλές φορές να βουλιάξει. Τελικά σώθηκαν.
Ο καπετάνιος, κάνοντάς τον σταυρό του, είπε:
– Κάποιον δίκαιο είχατε μαζί σας και σας έσωσε.
Όλων τα μάτια τότε έπεσαν στην Σοφία [οσία Σοφία (Χοτοκουρίδου) της Κλεισούρας] που απομονωμένη σε κάποια γωνιά του πλοίου, δεν σταμάτησε την προσευχή σε όλο το δύσκολο ταξίδι.
Η διήγηση αυτή υπάρχει και σε μαγνητοταινία, όπου η ίδια αφηγείται το συμβάν.
Λέει:Τα κύματα γέμισαν αγγέλους και παρουσιάζεται η Παναγία.
– Θα χαθεί ο κόσμος, λέει, γιατί είστε πολλά αμαρτωλοί.
– Παναγία μου, εγώ να χαθώ γιατί εγώ είμαι η αμαρτωλή, να σωθεί ο κόσμος.
Το όνομα του καραβιού ήταν “Άγιος Νικόλαος”.
Όταν έφτασαν επιτέλους στην Ελλάδα, η ίδια η Παναγία τής παρουσιάστηκε λέγοντάς την:
– Να ‘ρθεις στο σπίτι μου.
Τότε η Σοφία την ρώτησε:
– Ποια είσαι και πού είναι το σπίτι σου;
– Είμαι στην Κλεισούρα ήταν η απάντηση.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Σοφία Χοτοκουρίδου, Μια λαϊκή ασκήτρια», των εκδόσεων Μυγδονία.
πηγή
https://proskynitis.blogspot.com/2024/12/blog-post_54.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου