«Η Ιερωσύνη εν καιρώ …πανδημίας από δω και στο εξής»…
ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ !!!
Σκέψεις: "Η Ιερωσύνη εν καιρώ πανδημίας από δω και στο εξής"...
Σκέφτομαι τον Κύριο να διδάσκει τους μαθητές του πώς να θεραπεύουν τους αρρώστους (ακόμη και τη λέπρα) με τα χαρίσματα που τους δώρισε...
Σκέφτομαι τους ανθρώπους που αποκόπηκαν ξαφνικά από την Θεία Κοινωνία και την Ιερά Εξομολόγηση.
Τι γίνεται με τους ανθρώπους που πεθαίνουν στα νοσοκομεία ανεξομολόγητοι και ακοινώνητοι;
Σκέφτομαι αν από δω και στο εξής, οι Ιερείς πρέπει να συμβάλλουν στην προστασία των σωμάτων... για να ζήσουν λίγο περισσότερο οι άνθρωποι, βάζοντας σε δεύτερη μοίρα την ψυχή, όπως γίνεται τώρα….
Ήξερα πως το μεγαλύτερο ποσοστό της Ποιμαντικής μας το επενδύουμε για την σωτηρία της ψυχής, διότι εκείνη ζει αιώνια.
Αυτό διδαχθήκαμε και από Τον Χριστό και από τους Αγίους Μάρτυρες :
«το σώμα ας το κάνουν ό,τι θέλουν, την ψυχή σας να προστατέψετε»...
Σκέφτομαι τι είναι αγάπη τελικά;
Να αγωνίζεσαι με την κοινωνία να ζήσει λίγο περισσότερο ο άνθρωπος ή να τα δώσεις όλα για να σωθεί η ψυχή του και να ζήσει αιώνια μαζί με Τον Θεό;
Από την άλλη σκέφτομαι και αυτό...
Αν ο ιερέας αποδειχθεί πως ήταν φορέας του ιού και εξαιτίας του πέθαναν άνθρωποι;;;
Συνεχίζει να ιερουργεί ή του επιβάλλεται ο κανόνας της Εκκλησίας μας … «περί φόνου»;
Σκέψεις...
Ο Θεός να μας φωτίζει και να μας ελεεί!
π. Γεώργιος Χριστοδούλου
ΠΗΓΗ
Αναρτήθηκε από km58
Ναι
ΑπάντησηΔιαγραφή