Η ΤΙΜΗ ΕΝΟΣ ΑΡΙΣΤΕΡΟΥ (ΣΕ ΕΥΡΩ)
Αν θέλεις να εξηγήσεις τη συντηρητική στροφή της κοινωνίας, θα πρέπει μάλλον να υπάρχουν κάποιες ευθύνες και στην Αριστερά.
Κατά την ταπεινή μου γνώμη, το μεγάλο πρόβλημα της Αριστεράς είναι πως στους αριστερούς –όχι όλους, βέβαια- δεν συμβαδίζουν τα λόγια με τις πράξεις.Τις τελευταίες δεκαετίες, πολλά λόγια ακούσαμε από «αριστερούς» που έχουν πλαισιώσει τους νταβατζήδες της διαπλοκής και την οικονομική ελίτ.
Τόση αριστερή «αναπηρία», τόση ανάλυση-παράλυση, για να μην πουν το σύντομο και προφανές: «Μας νοιάζει μόνο για την πάρτη μας».
Ο κόσμος δεν είναι χαζός. Δηλαδή, χαζός είναι αλλά όχι και εντελώς. «Αν αυτή είναι η Αριστερά, αν αυτοί είναι οι αριστεροί, πάμε απέναντι». Δεν τους αδικώ. Έχουν μια δικαιολογία.
Ενόψει της επερχόμενης νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, χιλιάδες πολίτες πηδάνε στο άρμα του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς να τους σταματήσεις; Έτσι δεν τους σταμάτησε και το ΠΑΣΟΚ τη δεκαετία του ’80, έκανε μέλη του ακόμα και φασίστες, και βρίσκεται πια στο χώμα. Μαζί με την ελληνική κοινωνία.
Όλοι αυτοί που, εσχάτως, έχουν ενθουσιαστεί με τον ΣΥΡΙΖΑ –αλλά όχι τόσο ώστε να κατεβούν στον δρόμο για να διαδηλώσουν- ενδιαφέρονται για ισότητα, δικαιοσύνη και αξιοπρέπεια; Ή για να βρουν μια θεσούλα να την βολέψουν;
Βέβαια, τους καταλαβαίνω. Το ύπουλο –αλλά ξεκάθαρο- μήνυμα που περνάνε καθημερινά επί δεκαετίες όλοι αυτοί οι προβεβλημένοι αριστεροί που στηρίζουν με μανία τα συμφέροντα της οικονομικής ελίτ είναι πως αριστερός είναι κάποιος με ξεχειλωμένη συνείδηση και …ευελιξία στις απόψεις και τις κινήσεις.
Τα κόμματα της Αριστεράς –ή μάλλον, τα κομμάτια της Αριστεράς- υποτίμησαν την επίδραση που έχουν αυτοί οι αριστεροί στους πολίτες. Όλοι αυτοί είναι η έμπρακτη και καθημερινή απόδειξη της αποτυχίας της Αριστεράς να κάνει πράξη όσα υποστηρίζει στα λόγια.
Αν δεν μπορείς στη ζωή σου, στην καθημερινότητά σου και στις σχέσεις σου με τους άλλους να είσαι ο αριστερός που υποστηρίζεις ότι είσαι, άσε τους άλλους στην ησυχία τους και μην τους κουνάς το δάχτυλο για την πνευματική και ηθική σου ανωτερότητα.
Είσαι η ζωντανή απόδειξη πως τους αριστερούς τους αγόραζαν πάντα πιο εύκολα. Και φτηνά.
(Η επιλογή της φωτογραφίας του Φώτη Κουβέλη έγινε ακριβώς επειδή είναι ένας αριστερός που τιμάει καθημερινά τις ιδέες του και ξεχωρίζει από τους ξεπουλημένους. Αδικώ, ίσως, τον Γρηγόρη Ψαριανό. Μια άλλη φορά.)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου