Ὁ ὅσιος Παΐσιος καταγόταν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο καὶ γεννήθηκε τὸ ἔτος 300 μ.Χ. ἀπὸ γονεῖς πολὺ
πλούσιους, ἀλλὰ καὶ εὐσεβεῖς. Ἦταν ἑπτὰ ἀδέλφια καὶ ὁ μικρότερος ἦταν ὁ Παΐσιος. Σὲ μικρὴ ἡλικία ἔμεινε ὀρφανὸς ἀπὸ πατέρα καὶ ἡ στοργικὴ μητέρα τοῦ τὸν ἀνέθρεψε σύμφωνα μὲ τὶς ἐπιταγὲς τοῦ Εὐαγγελίου. Σὲ νεαρὴ ἡλικία ὁ Παΐσιος, πῆγε στὴν ἔρημο κοντὰ στὸν διάσημο, γιὰ τὴν ἀρετὴ τοῦ ἀββᾶ Παμβῶ. Μὲ ὁδηγὸ αὐτὸν τὸν ἔμπειρο πνευματικὸ πατέρα, ὁ Παΐσιος ἀπέκτησε πολλὲς θεῖες ἀρετές. Ὅταν πέθανε ὁ Παμβῶ, ὁ Παΐσιος ἀναχώρησε στὸ δυτικὸ μέρος τῆς ἐρήμου καὶ ἐκεῖ ἔστησε τὴ διαμονή του, ὅπου πλῆθος ἀνθρώπων πήγαιναν πρὸς αὐτόν, γιὰ νὰ ζητήσουν τὸ δρόμο τῆς σωτηρίας καὶ ν' ἀκούσουν ἀπὸ τὸ στόμα τοῦ λόγια πνευματικὰ καὶ ψυχωφελῆ. Ὅταν ὁ Παΐσιος ἔφτασε σὲ βαθιὰ γεράματα, τὸν παρεκάλεσαν πολλοὶ ἀδελφοί, ν' ἀφήσει τὴν ἔρημο καὶ νὰ κατεβεῖ στὴν κοντινότερη πόλη, γιὰ νὰ μπορέσουν πολλοὶ ἄνθρωποι νὰ ὠφεληθοῦν ἀπὸ τοὺς ἅγιους λόγους του. Πράγμα ποὺ ἔγινε καὶ ἔτσι δόθηκε σὲ πολλοὺς ἡ εὐκαιρία νὰ γνωρίσουν τὸν δρόμο τῆς...
σωτηρίας, ἀπὸ τὰ θεόπνευστα λόγια του Παϊσίου. Μαθητὴς τοῦ Ὁσίου, ὑπῆρξε καὶ ὁ Ὅσιος Παῦλος. Ἀφοῦ ὠφέλησε πολλοὺς συνανθρώπους του, πέθανε σὲ πολὺ προχωρημένη ἡλικία καὶ τὸν ἔθαψαν στὴν ἔρημο ὅπου ἀσκήτευε. Μετὰ ἀπὸ χρόνια, ὁ πατὴρ Ἰσίδωρος, ἀνακόμισε τὰ ἅγια λείψανά του καὶ τὰ μετέφερε στὴν Πισιδία, ὅπου τὰ ἐναπόθεσε στὸ ἐκεῖ Μοναστήρι του.
Μία φορά, ἐνῶ ὁ Ὅσιος Παίσιος προσευχόνταν στὸ κελὶ του πῆγαν σ΄αὐτὸν ὁ Χριστὸς και δύο ἄγγελοι,ὅπως εἶχαν κάποτε πάει στὸν πατριάρχη Ἀβραὰμ καὶ τοῦ εἶπαν: «Χαῖρε Παίσιε,σήμερα πρέπει νὰ μᾶς φιλοξενήσεις!»
Ὁ Παίσιος τοὺς δέχθηκε μὲ χαρά,δὲν ἑτοίμασε ὅμως φαγητὰ ὅπως ὁ Ἀβραάμ,ἀλλὰ ἔφερε νερὸ γιὰ νὰ πλύνει τὰ πόδια Του. Καὶ ἐπειδὴ ὄταν φιλοξενεις κάποιον δὲν ὑπάρχει πιὸ σημαντικὸ πράγμα ἀπὸ τὸ νὰ τοῦ πλύνεις τὰ πόδια,ὁ Παίσιος αὐτὸ ἔκανε.Ὁ Χριστὸς τοῦ εἶπε: «Εἰρήνη Σοὶ δοῦλε Μου»! καὶ ἔφυγε.
Ὁ Ἅγιος Παίσιος καιομενος απο τὴ θεικὴ ἀγάπη ἔτρεξε καὶ ἤπιε τὸ νερὸ μὲ τὸ ὁποῖο εἶχε πλύνει τὰ πόδια τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἄφησε καὶ λίγο γιὰ τὸν ὑποτακτικό του ὁ ὁποῖος ἔλειπε στὴν Αἴγυπτο.
Ἐρχόμενος ὁ ὑποτακτικὸς ἀπὸ τὸ ταξίδι καὶ ὄντας πολὺ κουρασμένος τοῦ εἶπε ὁ ὅσιος: «Πήγαινε νὰ πιεῖς νερὸ ἀπὸ τὸ δοχεῖο ἐκεῖνο γιὰ νὰ σβήσεις τὴ δίψα σου!».Ὁ ὑποτακτικὸς ὑπάκουσε ἀλλὰ ἔλεγε ἀπὸ μέσα του: «Ἐγὼ ταξίδεψα μέσα σὲ ἀφόρητο καύσωνα καὶ ὁ γέροντας ἀντὶ νὰ μὲ στείλει στὴν πηγὴ νὰ πιῶ νερὸ δροσερὸ μὲ στέλνει νὰ πιῶ νερὸ βρώμικο καὶ στάσιμο!». Αὐτὰ σκεφτόνταν ὁ ὑποτακτικὸς ὅταν ὁ ὅσιος τὸν ἔστειλε γιὰ δεύτερη φορὰ καὶ ἐνῶ εἶπε ὅτι θὰ πάει δὲν πῆγε,Ὁ ὅσιος τοῦ τὸ εἶπε γιὰ τρίτη φορὰ καὶ αὐτὸς δὲν ὑπάκουσε.
Τότε τοῦ εἶπε’Τώρα θὰ πάρεις τὸν μισθὸ τῆς ἀνυπακοῆς σου.δηλαδὴ θὰ χάσεις τὰ θεικὰ δῶρα!».Ἀκούγοντας αὐτὸ ὁ ὑποτακτικὸς στενοχωρήθηκε καὶ ἔτρεξε ἀμέσως νὰ πιεῖ νερὸ ἀπὸ τὸ δοχεῖο,ἀλλὰ αὐτὸ εἶχε ἐξαφανιστεῖ,καὶ εἶπε;;»Γέροντα,δὲ βρίσκω τὸ νερὸ γιὰ νὰ τὸ πιῶ
-Πῶς νὰ τὸ βρεῖς ἀφοῦ ἔγινες ἀνάξιος;Ἐπειδὴ ἡ ἀνυπακοὴ διώχνει τὴ χάρη ἀπὸ τον ανυπάκουο,ὅπως ἡ ὑπακοὴ φέρνει τὴ χάρη στὸν ὑπάκουο
-Ποιὸ ἦταν αὐτὸ τὸ μεγάλο δῶρο ποὺ ἔχασα καὶ πῶς ἐξαφανίστηκε;
-Ἐπειδὴ ἔκανες ἀνυπακοή,ἐνῶ τρεῖς φορές σου εἶπα νὰ πιεῖς ἀπὸ τὸ νερὸ ἐκεῖνο,ἄγγελος Κυρίου κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ πῆρε τὸ ἁγιασμένο νερό.
Ἀκούγοντας αὐτὸ ὁ ὑποτακτικὸς συγκλονίστηκε καὶ ἔμεινε ἄφωνος γιὰ πολὺν ὥρα.Ἐρχόμενος εἰς ἑαυτόν,ἔκλαιγε καὶ θρηνοῦσε:»Τί ἔχασα ὁ ἄθλιος,τι ἔχασα!Ὁ διάβολος δὲν μ΄ἄφησε νὰ τὸ ἀποκτήσω!»
Ἀφοῦ ἔκλαψε πολὺ μετανοίωσε καὶ ζητοῦσε ἔλεος.
Ὁ ὅσιος τοῦ εἶπε: «Γιέ μου,ὁ Ἀδὰμ ἔφυγε ἀπὸ τὸν παράδεισο γιὰ τὴν ἀνυπακοή του. Ἐπειδή ομως λυπήθηκες πολὺ καὶ μετανόησες,σήκω ἀπὸ τὴν πτώση τῆς ἀνυπακοῆς,κᾶνε ὑπακοὴ καὶ ζήτα ἀπὸ τὸν Κύριο συγχώρεση.Ὁ Κύριος ἐλεεῖ ὅσους μετανοοῦν πραγματικὰ καὶ προσεύχονται»
Ἀναρτήθηκε ἀπὸ Γεροντικό
σωτηρίας, ἀπὸ τὰ θεόπνευστα λόγια του Παϊσίου. Μαθητὴς τοῦ Ὁσίου, ὑπῆρξε καὶ ὁ Ὅσιος Παῦλος. Ἀφοῦ ὠφέλησε πολλοὺς συνανθρώπους του, πέθανε σὲ πολὺ προχωρημένη ἡλικία καὶ τὸν ἔθαψαν στὴν ἔρημο ὅπου ἀσκήτευε. Μετὰ ἀπὸ χρόνια, ὁ πατὴρ Ἰσίδωρος, ἀνακόμισε τὰ ἅγια λείψανά του καὶ τὰ μετέφερε στὴν Πισιδία, ὅπου τὰ ἐναπόθεσε στὸ ἐκεῖ Μοναστήρι του.
Μία φορά, ἐνῶ ὁ Ὅσιος Παίσιος προσευχόνταν στὸ κελὶ του πῆγαν σ΄αὐτὸν ὁ Χριστὸς και δύο ἄγγελοι,ὅπως εἶχαν κάποτε πάει στὸν πατριάρχη Ἀβραὰμ καὶ τοῦ εἶπαν: «Χαῖρε Παίσιε,σήμερα πρέπει νὰ μᾶς φιλοξενήσεις!»
Ὁ Παίσιος τοὺς δέχθηκε μὲ χαρά,δὲν ἑτοίμασε ὅμως φαγητὰ ὅπως ὁ Ἀβραάμ,ἀλλὰ ἔφερε νερὸ γιὰ νὰ πλύνει τὰ πόδια Του. Καὶ ἐπειδὴ ὄταν φιλοξενεις κάποιον δὲν ὑπάρχει πιὸ σημαντικὸ πράγμα ἀπὸ τὸ νὰ τοῦ πλύνεις τὰ πόδια,ὁ Παίσιος αὐτὸ ἔκανε.Ὁ Χριστὸς τοῦ εἶπε: «Εἰρήνη Σοὶ δοῦλε Μου»! καὶ ἔφυγε.
Ὁ Ἅγιος Παίσιος καιομενος απο τὴ θεικὴ ἀγάπη ἔτρεξε καὶ ἤπιε τὸ νερὸ μὲ τὸ ὁποῖο εἶχε πλύνει τὰ πόδια τοῦ Ἰησοῦ καὶ ἄφησε καὶ λίγο γιὰ τὸν ὑποτακτικό του ὁ ὁποῖος ἔλειπε στὴν Αἴγυπτο.
Ἐρχόμενος ὁ ὑποτακτικὸς ἀπὸ τὸ ταξίδι καὶ ὄντας πολὺ κουρασμένος τοῦ εἶπε ὁ ὅσιος: «Πήγαινε νὰ πιεῖς νερὸ ἀπὸ τὸ δοχεῖο ἐκεῖνο γιὰ νὰ σβήσεις τὴ δίψα σου!».Ὁ ὑποτακτικὸς ὑπάκουσε ἀλλὰ ἔλεγε ἀπὸ μέσα του: «Ἐγὼ ταξίδεψα μέσα σὲ ἀφόρητο καύσωνα καὶ ὁ γέροντας ἀντὶ νὰ μὲ στείλει στὴν πηγὴ νὰ πιῶ νερὸ δροσερὸ μὲ στέλνει νὰ πιῶ νερὸ βρώμικο καὶ στάσιμο!». Αὐτὰ σκεφτόνταν ὁ ὑποτακτικὸς ὅταν ὁ ὅσιος τὸν ἔστειλε γιὰ δεύτερη φορὰ καὶ ἐνῶ εἶπε ὅτι θὰ πάει δὲν πῆγε,Ὁ ὅσιος τοῦ τὸ εἶπε γιὰ τρίτη φορὰ καὶ αὐτὸς δὲν ὑπάκουσε.
Τότε τοῦ εἶπε’Τώρα θὰ πάρεις τὸν μισθὸ τῆς ἀνυπακοῆς σου.δηλαδὴ θὰ χάσεις τὰ θεικὰ δῶρα!».Ἀκούγοντας αὐτὸ ὁ ὑποτακτικὸς στενοχωρήθηκε καὶ ἔτρεξε ἀμέσως νὰ πιεῖ νερὸ ἀπὸ τὸ δοχεῖο,ἀλλὰ αὐτὸ εἶχε ἐξαφανιστεῖ,καὶ εἶπε;;»Γέροντα,δὲ βρίσκω τὸ νερὸ γιὰ νὰ τὸ πιῶ
-Πῶς νὰ τὸ βρεῖς ἀφοῦ ἔγινες ἀνάξιος;Ἐπειδὴ ἡ ἀνυπακοὴ διώχνει τὴ χάρη ἀπὸ τον ανυπάκουο,ὅπως ἡ ὑπακοὴ φέρνει τὴ χάρη στὸν ὑπάκουο
-Ποιὸ ἦταν αὐτὸ τὸ μεγάλο δῶρο ποὺ ἔχασα καὶ πῶς ἐξαφανίστηκε;
-Ἐπειδὴ ἔκανες ἀνυπακοή,ἐνῶ τρεῖς φορές σου εἶπα νὰ πιεῖς ἀπὸ τὸ νερὸ ἐκεῖνο,ἄγγελος Κυρίου κατέβηκε ἀπὸ τὸν οὐρανὸ καὶ πῆρε τὸ ἁγιασμένο νερό.
Ἀκούγοντας αὐτὸ ὁ ὑποτακτικὸς συγκλονίστηκε καὶ ἔμεινε ἄφωνος γιὰ πολὺν ὥρα.Ἐρχόμενος εἰς ἑαυτόν,ἔκλαιγε καὶ θρηνοῦσε:»Τί ἔχασα ὁ ἄθλιος,τι ἔχασα!Ὁ διάβολος δὲν μ΄ἄφησε νὰ τὸ ἀποκτήσω!»
Ἀφοῦ ἔκλαψε πολὺ μετανοίωσε καὶ ζητοῦσε ἔλεος.
Ὁ ὅσιος τοῦ εἶπε: «Γιέ μου,ὁ Ἀδὰμ ἔφυγε ἀπὸ τὸν παράδεισο γιὰ τὴν ἀνυπακοή του. Ἐπειδή ομως λυπήθηκες πολὺ καὶ μετανόησες,σήκω ἀπὸ τὴν πτώση τῆς ἀνυπακοῆς,κᾶνε ὑπακοὴ καὶ ζήτα ἀπὸ τὸν Κύριο συγχώρεση.Ὁ Κύριος ἐλεεῖ ὅσους μετανοοῦν πραγματικὰ καὶ προσεύχονται»
Ἀναρτήθηκε ἀπὸ Γεροντικό
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου