Ο άγιος ήταν κατά τους χρόνους του Διοκλητιανού, δούλος της Συγκλητικής Αγλαΐας, κόρης του Ανθύπατου της Ρώμης Ακάκιου. Ως άνθρωπος ήτο επιρρεπής στο κρασί και αγαπούσε τη Κυρία του, ήταν όμως φιλόξενος και ελεήμων. πρόθυμα βοηθούσε όσους ζητούσαν ελεημοσύνη. Το ίδιο ελεήμων ήταν και η Αγλαΐα, η οποία έτρεφε μεγάλη αγάπη για τους μάρτυρες του Χριστού.
Μια ημέρα, ζήτησε από τον Βονιφάτιο να μεταβεί στην Ανατολή και να της φέρει ιερά λείψανα αγίων που μαρτύρησαν για τον Χριστό, προκειμένου όπως του είπε να έχουμε την βοήθειά τους και ψυχική σωτηρία. Αφού ταξίδεψε ο Βονιφάτιος, έφτασε στη Κιλικία, συνοδευόμενος από 12 δούλους και αρκετό χρυσάφι, και εκεί βρήκε άνδρες αγίους που μαρτυρούσαν για τον Χριστό και κατεφιλούσε τα δεσμά και τις πληγές τους.
Μπροστά στον ηγεμόνα ομολόγησε με θάρρος τον Χριστό, ο δε ηγεμών διέταξε να τον κρεμάσουν και να τους σκίσουν τις σάρκες. Ακόμη, έβαλαν στα νύχια του καλάμια κοφτερά και τα πότισαν με μολυβή βρασμένο. Κατόπιν, τον έβαλαν μέσα σε έναν λέβητα, γεμάτο πίσσα βρασμένη και ο μεν άγιος φυλάχθηκε αβλαβής με τη χάρη του Θεού, έπαθαν όμως οι πενήντα δήμιοί του. Τέλος, τον αποκεφάλισαν και από το κόψιμο βγήκε παραδόξως αίμα ανακατωμένο με γάλα. Ως αποτέλεσμα πίστεψαν στον Χριστό πενήντα άνδρες.
Οι δούλοι που τον ακολούθησαν στο ταξίδι, νόμιζαν ότι βρίσκονταν σε κάποιο καπηλειό πίνοντας και μεθώντας, όπως συνήθιζε, και τριγυρνούσαν αναζητώντας να τον βρουν. Όταν πληροφορήθηκαν από τους στρατιώτες τα μαρτύριά του, βρήκαν το λείψανό του και με κλάματα στα μάτια ζητούσαν συγχώρεση για όσα έλεγαν πρωτύτερα εναντίον του. Κατόπιν, αφού το αγόρασαν για 500 φλουριά, το έφεραν στη κυρία του, την Αγλαΐα, η οποία εξ αποκαλύψεως Αγγέλου, γνώριζε για τον ερχομό του ιερού λειψάνου.
Με χαρά προϋπάντησε το ιερό λείψανο, το οποίο πολυτελώς ετίμησε και το έθαψε 4 μίλια έξω από τη Ρώμη. Ανέγειρε λαμπρό και περικαλλή ιερό ναό στο όνομά του μάρτυρα στο μέσο της πόλης, όπου κάθε ημέρα γίνονταν θεραπείες.
Έκτοτε έζησε οσίως και θεαρέστως, σκληρότατη ασκητική ζωή, ώστε αξιώθηκε να λάβει τη χάρη θαυμάτων, και έτσι ειρηνικά παρέδωσε το πνεύμα της στον Άγιο Τριαδικό Θεό.
ΠΗΓΗ : ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΔΗΜΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ, ΣΥΝΑΞΑΡΙΣΤΗΣ, τομ. 1, ΑΘΗΝΗΣΙ 1868, σ. 320 κ.ε.
Αναρτήθηκε από ΤΑΛΑΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου