Πρωτοχρονιάτικη ιστοριούλα

Ο αη Βασίλης την παραμονή της Πρωτοχρονιάς, πήρε το ραβδί του και τράβηξε για τα μέρη της Ελλάδας,τα πιό φτωχα πού είναι ξεχασμένα από τον πολύ τον κόσμο.

 Την νύχτα εκείνη δεν τον περίμεναν πιά δεσποτάδες και άρχοντες και επίσημα πρόσωπα όπως παλιά, γιατί όλοι αυτοί ασχολούνταν με το κλείσιμο των αγορών την τελευταία νύχτα εκείνη του χρόνου και άλλοι έκαναν ρεβεγιόν σε δωρεάν πάρτυ του Καμίνη σε εναλλακτικά στέκια και στους μπουφέδες των ξενοδοχείων(75 ευρώ το ατομο συν το μπουκάλι το κρασί).

 

Τράβηξε λοιπόν προς το σίγουρο το παλιό του στέκι, κεί κατά του Γιάννη του Βλογημένου και τί να δεί! Πού μαντρί και πού σκυλιά και πού πρόβατα και πού Γιάννης ο Βλογημένος! Κάνει έτσι μια σπρώχνει την πόρτα και βλέπει ένα σημείωμα.Ο Γιάννης ο Βλογημένος του έγραφε πώς δεν τον περίμενε πιά. Μεγάλωσε πολύ η καλύβα του και ψήλωσε η ψυχή του και δεν μπορεί να φιλοξενεί αγίους και παρωχημένες εορταστικές φιγούρες από την Καισαρεία, το Ροκβανιέμι ή από το Mall , ή απ όπου αλλού κατοικοεδρεύει ο Santa, τέως μέγας Βασίλειος, τώρα στις Χειμωνιάτικες Εορτές( πάει και το Δωδεκαήμερο, το έφαγαν οι Season Greetings).

Άφησε λοιπόν τα πρόβατα να τα φυλάνε κάτι αλλοδαποί και αυτός έπαιξε το μαντρί και τα τυροκομικά στο χρηματιστήριο. Μετά τα έχασε όλα και επειδή ουτε το ΕΝΦΙΑ δεν μπορούσε να πληρώσει ο ευλογημένος, πούλησε τα αρνιά σε κάτι χασάπηδες της Βαρβακείου, έκλεισε το μαντρί και κλέφτηκε με τον Μήτσο το βουκόλο, αφού υπέγραψαν επιτέλους σύμφωνο συμβίωσης και βρήκαν τον δρόμο τους στην ζωή. Να τον συγχωρεί λοιπόν ο αη Βασίλης, αλλά φέτος και ποτέ πιά δεν έχει την ώρα και την διάθεση να σχολείται με αη Βασίληδες, ζητιάνους καλόγερους και μεταφυσικές απορίες περί ταπείνωσης, αναξιότητας και υψηλοφροσύνης. 

Ο Αη Βασίλης τί να κάνει; Τα πίσω μπρος για την Καισάρεια.Στον δρόμο κοντοστάθηκε και σκέφτηκε, δεν πάω και κατά τους πρόσφυγες, πού είναι το κοινωνικό πρόβλημα των ημερών; Άλλωστε ειναι οι τελευταίοι ταπεινοί της ζωής πού απέμειναν. Είμαι και ο άγιος της αλληλεγγύης συν τοις άλλοις. Πάει λοιπόν εκειπέρα σε κάποιο κέντρο φιλοξενίας τον βλέπουν κάτι ακτιβιστές πού φορούσε ράσα, τον αρχίζουν στα νεράντζια και τις βρισιές. Αυτό μας έλειπε δα να τους κλέψει ένας παπάς εκεί πέρα το glamour της φιλαθρωπίας. Απο κοντά και μερικοί δημοκρατισμένοι ισλαμιστές ταλαίπωροι πρόσφυγες πού τους πρόσβαλε λέει την θρησκεία και την κουλτούρα με την ιερατική του παρουσία και απαιτούσαν εδώ και τώρα κατάργηση των χριστουγέννων και κάθε θρησκευτική διάκριση και αναφορά στις ευρωπαϊκές χώρες της σατανικής δύσης. Μόνο κάτι παιδάκια και κάτι ταλαιπωρημένοι ανθρώποι, μαυροφορεμένοι και πικραμένοι, κάτι πήγαν να πούνε και να του φιλήσουν το χέρι, αλλά οι περισσότεροι έτρεξαν να τους απομονώσουν ως εγκληματικά φονταμενταλιστικά στοιχεία της παλιας χριστιανικής ανατολίτικης μιζέριας.

Είδε και απόειδε λοιπόν ο άγιος και τράβηξε για πίσω στο κελί του το ουράνιο και αν δεν ήταν πλέον άγιος και τεθεωμένος και απαλλαγμένος από πάθη, θα μας έριχνε και από μια μούτζα με χέρια και με πόδια και ειδικά σε όλους εμάς πού χωρίς να είμαστε Βασίλειοι ούτε στο μικρό του δαχτυλάκι του καίμε λιβανωτά κάθε χρόνο και μιλάμε για τον κοινωνικό χριστιανισμό και την αγιοβασιλειάτικη αγάπη. 

Αυτά και εις έτη πολλά. Αντε και του χρόνου!

ΠΗΓΗ