Η Παναγία του Αρμενίου

Η Ιερά και Θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας Αρμενιώτισσας, που φυλάσσεται στο ομώνυμο Προσκύνημα του Αρμενίου Λαρίσης, φιλοξενείται στον Ι.Ναό της Αναλήψεως του Χριστού Βόλου, έως το Σάββατο 24/5. 
Κατά τη διάρκεια του προσκυνήματος, ο Ναός θα παραμένει ανοικτός από τις 7 π.μ. έως τη μία το μεσημέρι και από τις 5 μ.μ. έως τις 10 το βράδυ.

Δίπλα σ’ ένα χωράφι έξω από το χωριό Αρμένιο της Λαρίσης (τέως Γκερλί) και κοντά στον τόπο όπου υπάρχει ο σημερινός ιερός Ναός της Υπεραγίας Θεοτόκου της Ζωοδόχου Πηγής, υπήρχε θαμμένος παλαιός ναός της Κυράς μας.

 

Πρίν ενάμισυ περίπου αιώνα, στο Γκερλί κατοικούσε ο Ιωάννης Αγριτζόμπανος, βοσκός, άνθρωπος απλός, αγαθός και ταπεινός. 
Σ' αυτόν φανερώθηκε πολλές φορές η Παναγία μας, (όπως αφηγείτο η θυγατέρα του Αικατερίνη, πρεσβυτέρα του ιερέα παπά-Κωνσταντίνου Καψούρη αλλά και οι εν ζωή γέροντες του χωριού -οι οποίοι πολλές φορές  τ’ άκουσαν αυτά από τον ίδιο, καθώς αφηγούνταν τις  οράσεις του-). 

Η Υπεραγία Θεοτόκος του έδειξε που ακριβώς να ψάξει για να βρει τον Σταυρό και κουδουνάκια από θυμιατό, επίσης και σε άλλο μέρος θα έβρισκε πλάκα πέτρινη και κάτω απ’ αυτήν κατασκευασμένο πηγάδι με ξύλινο κουβά (αγίασμα). Όλα τα προηγούμενα του παρήγγειλε η Θεοτόκος να τα φανερώσει στους συγχωριανούς του, για να κάνουν ανασκαφή. 
Ο Ιωάννης αφηγήθηκε στους κατοίκους όλα τα παραπάνω και αυτοί συγκεντρώθηκαν, δια κωδωνοκρουσίας, για να κάνουν τις ανασκαφές. 

Αφού έλαβαν οι κάτοικοι τα απαιτούμενα  σκαπτικά εργαλεία, προχωρούσαν με κατάνυξη στον τόπο που έπρεπε να σκάψουν, ψάλλοντας και δοξολογώντας την Παναγία. Όταν έφθασαν οι κάτοικοι στον προαναφερθέντα τόπο άρχισαν αμέσως την ανασκαφή, στο μέρος που τους έδειξε ο Ιωάννης Αγριτζόμπανος. 

Και πράγματι όσα προείπε η Θεοτόκος βρέθηκαν. Δηλαδή κουδουνάκια, μανουάλι, Σταυρός και κάτω από μία πλάκα έτοιμο πηγάδι με ξύλινο  κουβά, τα οποία υπάρχουν μέχρι τώρα, χωρίς όμως να συνεχισθεί η ανασκαφή για την ανεύρεση της εικόνας της Θεοτόκου. Συγκεκριμένα, ο Ιωάννης -ενώ επρόκειτο να δείξει το μέρος όπου ήταν η εικόνα (έργο του αποστόλου Λουκά)- αποκοιμήθηκε. 
Η Παναγία δεν θέλησε να αποκαλύψει σε ποιο σημείο ήταν θαμμένη η Άγια εικόνα Της και παρουσιαζόμενη στον ύπνο του είπε πως αυτή θα αποκαλυφθεί μετά το τέλος του Μεγάλου Πολέμου, όταν η Κωνσταντινούπολη θα γίνει κονιορτός και θα μείνει το 1/3 της ανθρωπότητας.

Από τις ανασκαφές και μετά, στον τόπο που σήμερα βρίσκεται ο ιερός ναός Ζωοδόχου Πηγής, παρουσιάζεται τακτικά το Άγιο Φώς. Τότε παρουσιαζόταν κάθε απόγευμα (για τρία χρόνια περίπου) και το έβλεπαν όλοι οι κάτοικοι, μικροί και μεγάλοι. Τώρα πια, μόνο λίγοι το βλέπουν.

Δαπάνη των κατοίκων, κτίστηκε το έτος 1886 εκεί όπου φανερώθηκε η Παναγία και έδειξε που ακριβώς ήταν ο τόπος της λατρείας, νέα εκκλησία Της. 
Ευλαβείς προσκυνητές από πολλά μέρη της Θεσσαλίας προσέρχονται, τελούν λειτουργίες και προπάντων τη 15^η  Αυγούστου, όποτε γίνεται το πανηγύρι και κατά την ημέρα της Ζωοδόχου Πηγής (Παρασκευή  της Διακαινησίμου).  

Από τότε μέχρι τις μέρες μας, πολλά θαύματα έχουν γίνει με τη Χάρη Της.

Ο υπηρέτης Της Απόστολος

(http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr/)

Ο Απόστολος Τσαλαπάτας του Ιωάννου και της Μαρίας γεννήθηκε το 1885 στο χωριό Αγναντερή Λαρίσης. Οι γονείς του απέκτησαν και μία κόρη, την Βασιλική. Ήταν φτωχοί και απλοί άνθρωποι, αλλά τίμιοι και πιστοί. Αυτήν την πίστη κληρονόμησαν και τα παιδιά τους, ιδιαίτερα ο Απόστολος. Έμεινε αγράμματος λόγω της ανέχειας των γονέων του, και ακολούθησε το επάγγελμά τους. Από μικρός έγινε βοσκός προβάτων. Αυτό όμως δεν τον εμπόδιζε στην πνευματική του προκοπή. Ήταν απλός στους τρόπους, αθώος, αγνός και καθαρός στην ψυχή. Βόσκοντας τα πρόβατά του στην ησυχία, προσευχόταν και δόξαζε τον Θεό.

Όταν ήρθε σε ηλικία γάμου, νυμφεύθηκε την Ασημούλα από το χωριό Αρμένιο και απέκτησαν ένα γυιό και δύο θυγατέρες. Ζούσαν φτωχικά αλλά με αγάπη και ειρηνικά. Ο γυιός του εκοιμήθη σε ηλικία 10 ετών και υιοθέτησε άλλο αγοράκι, με την επιθυμία να αφήση διάδοχο για να μη χαθή το όνομά του, αλλά και αυτό πέθανε. Δεν ήταν θέλημα Θεού να αφήση διάδοχο για να διαιωνίση το όνομά του αλλά άφησε ο ίδιος όνομα καλό συνοδευόμενο από οσμή ευωδίας πνευματικής. 

Εκοιμήθη και η σύζυγός του και ο Απόστολος έμεινε μόνος με τις δύο θυγατέρες του.

Μαρτυρεί ο Σαράντης Αξούγκας: «Ήμουν βοηθός του μπαρμπα-Αποστόλη Τσαλαπάτα στα πρόβατα. Ένα μεσημέρι που κοιμώμασταν μαζί με τα πρόβατα έξω από το προσκύνημα της Παναγίας στο Αρμένιο, ο Αποστόλης σηκώθηκε ξαφνικά, μάζεψε τα πρόβατα και έφυγε, ενώ εμένα με άφησε να κοιμάμαι. Ύστερα μου είπε ότι του εμφανίστηκε στον ύπνο η Παναγία. Του είπε να μαζέψη τα πρόβατα , να μην τα ξαναφέρη εκεί στο προσκύνημα, γιατί γεμίζουν κοπριές που τις πατάει ο κόσμος και έπειτα λερώνουν την Εκκλησία».

Ο Απόστολος με την μεγάλη του απλότητα και την ζωντανή πίστη του είδε και άλλη φορά την Παναγία η οποία του είπε να πάη να υπηρετή το προσκύνημά της, την εκκλησία στο Αρμένιο. Μετά από επανειλημμένες εμφανίσεις της Παναγίας το ανακοίνωσε στις κόρες του, οι οποίες αντέδρασαν. Η μία που αντιδρούσε περισσότερο και ίσως δεν μιλούσε με τον απαιτούμενο σεβασμό για τον πατέρα της, είδε στον ύπνο της την Παναγία , η οποία την μάλωσε και της είπε να μην εμποδίση τον πατέρα της.

Έτσι, το έτος 1953 ανεχώρησε από το σπίτι του και αφιερώθηκε στο προσκύνημα της Παναγίας, στο ναό της Ζωοδόχου Πηγής στο Αρμένιο, διακονώντας με αυταπάρνηση και ζώντας με κρυφή άσκηση. 

Φορούσε ράσα και σκούφο, είχε τα γένεια του και τα μαλλιά , αλλά δεν ήταν μοναχός. Περπατούσε χειμώνα-καλοκαίρι ξυπόλυτος, ακόμη και στα χιόνια, χωρίς να αρρωσταίνη. Τα μαλλιά του ήταν μακρυά και τα έδενε με σύρμα. Στους προσκυνητές κερνούσε νερό και καφέ, τους εφέρετο ταπεινά, με καλωσύνη και τους έδινε πνευματικές συμβουλές. Ανέφερε τις εμφανίσεις της Παναγίας στον ίδιο και έλεγε στα παιδιά του Γυμνασίου ότι η Παναγία του  είπε ότι θα πεθάνη όταν ξεραθή η κορυφή από το κυπαρίσσι που ήταν εκεί στο προσκύνημα. 

Συνέχιζε να βλέπη κατά καιρούς την Παναγία και μερικές φορές τον άκουγαν να συνομιλή μαζί της μέσα στο ναό. Επειδή αδυνάτισε η όρασή του και δεν έβλεπε καλά, συχνά ρωτούσε άλλους να του πουν αν ξεράθηκε η κορυφή του κυπαρισσιού. Όταν του είπαν ότι άρχισε ξηραίνεται, πήγε και παρήγγειλε το φέρετρό του. Στην ερώτηση για ποιόν ήθελε το φέρετρο, απάντησε με φυσικότητα: «Για μένα. Σε λίγες μέρες θα πεθάνω».

Πράγματι σε λίγες μέρες ο Απόστολος αρρώστησε. Ο ανεψιός του Γιώργος Τσαλαπάτας από την Αγναντερή έμαθε από μία καλόγρια ότι ο Απόστολος πεθαίνει και έτρεξε για να τον προλάβη. Ο Απόστολος μόλις είδε τον ανιψιό του του είπε: «Σου είπε η καλόγρια να ‘ρθης γιατί πεθαίνω; Η Παναγία μου είπε ότι αύριο στις 3 η ώρα θα μου δώσει το εισιτήριο».

Ήδη το φέρετρό του ήταν έτοιμο. 

Την άλλη ημέρα όταν πλησίαζε η ώρα 3 μ.μ. χτύπησε πένθιμα την καμπάνα ο ίδιος, ύστερα πήγε στο ναό, γονάτισε μπροστά στην θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, σταύρωσε τα χέρια του και εκεί προσευχόμενος εκοιμήθη  τον ύπνο των δικαίων. Η καθαρή του ψυχή πέταξε στα ουράνια.

Ετάφη δίπλα στο ναό της Παναγίας που αγαπούσε και με εντολή Της διακόνησε πιστά επί εικοσαετία, μέχρι το 1973. 

Οι προσκυνητές που τον γνώρισαν τον είχαν σε ευλάβεια και ήθελαν ο τάφος του να είναι εκεί στην Παναγία , όπως και έγινε, παρά τις αντιδράσεις από επίσημους φορείς.

http://anazhthseis-elena.blogspot.gr/2014/05/blog-post_6292.html