Απλά. Να στο πω απλά: Μην τα παρατάς. Ο,τιδήποτε σε κάνει να πιστεύεις ότι αξίζει τον κόπο, ο,τιδήποτε
είναι καλό, ο,τιδήποτε κάνει την καρδιά σου αληθινά χαρούμενη, να το
κυνηγήσεις. Μην το παρατάς. Τόσο απλά. Η ζωή μας είναι πολύ μικρή για να
αφήνουμε το χρόνο να κυλάει άσκοπα. Αδιάφορα. Είχες μια ευκαιρία να
κάνεις τα πράγματα πιο όμορφα; Μην την αφήσεις να χαθεί! Για όνομα του
Θεού! Ακόμη κι αν όλα είναι εναντίον σου, πάλεψέ το. Μ'ακούς;
Η
ελπίδα είναι πάντα εδώ. Και περιμένει να της χαμογελάσουμε. Γιατί
εκείνη πάντα μας χαμογελάει απ'την απέναντι άκρη. Στον κάθε άνθρωπο που
συναντούμε. Σε κάθε ευκαιρία μας. Σε κάθε μας ανάσα. Σε κάθε αναστεναγμό και δάκρυ. Σε κάθε μας εκ βαθέων προσευχή.
Τα
χέρια μας μπορούν να ζωγραφίσουν τους ανέμους. Η καρδιά μας -όσο
πληγωμένη κι αν είναι- μπορεί ξανά να χαμογελάσει. Τα λουλούδια έξω
απ'τον τάφο του Χριστού μάς δείχνουν το δρόμο.
Η επαναστατημένη ομορφιά, η αθώα, μόνο αυτή μπορεί ν'αλλάξει τον κόσμο. Πίστεψέ το. Και θα δεις το πώς θ'αλλάξει με τον καιρό η αλήθεια σου. Αθόρυβα. Ταπεινά. Γλυκά.
υγ: Συγχώρα με
που δεν απαντώ στα σχόλια και στα mail σου. Ο όγκος δουλειάς έχει
διπλασιαστεί και πλέον δεν έχω χρόνο. Γι'αυτό και οι αναρτήσεις αραίωσαν
αυτό τον καιρό. Καλό ξημέρωμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου