Τσίπρας λοιπόν.

Όταν μεγαλοεργολάβος (μα πολύ μεγάλος), που δηλώνει πως ψηφίζει ΠΑΣΟΚ (τι άλλο), προτρέπει τους υπαλλήλους του να ψηφίσουν έστω ΝΔ γιατί οι δεξιοί θα ταλαιπωρηθούν αν θα βγει ο Τσίπρας... τότε χάνεις τα λόγια σου.
Ξέρεις πολύ καλά, πως αυτοί που κατάφεραν να πάρουν όλα τα μεγάλα έργα, τα φωτοβολταϊκά, τις ανεμογεννήτριες, τα σκουπίδια και τα τηλέφωνα, ξέρουν πολύ καλά (και πληρώνουν πολύ καλά) πολλά από τα σημαντικότερα πρόσωπα της πολιτικής ζωής, μια που τους χρησιμοποιούν σαν μαριονέτες για τα σχέδιά τους.
Και είναι δύσκολο να με κάνει να πιστέψω ο εν λόγω κύριος, πως υπάρχει περίπτωση αν δεν θέλουν οι δικοί του (ΠΑΣΟΚ αλλά και ΝΔ), θα κυβερνήσει ο Τσίπρας. Γιατί όσο εύκολο είναι με μια απλή υπόσχεση να μας παίρνουν την ψήφο, άλλο τόσο εύκολο είναι με ένα μικρό λογαριασμό και ένα "αρχίδιον" εξουσίας, κάθε βουλευτής σε όποιο κόμμα και αν είναι, να σου κάνει κολοτούμπες.
Άρα εδώ κάτι άλλο παίζει.
Ποιός είναι ο Τσίπρας.


Ένα παιδάκι, μπορεί έτσι εύκολα να γίνει αρχηγός κόμματος και με απίστευτη οργάνωση να στέλνει SMS σε όλους τους μαθητές και να κάνει μπάχαλο όλη την Αθήνα. Οι φωνές του Καραμανλή ακόμα ακούγονται στην Ηρώδου Αττικού.
Ένα παιδάκι, μπορεί έτσι εύκολα να ξεπερνά την απόσχιση σημαντικότατων στελεχών και να πάει ακόμα καλύτερα.
Αυτά μόνο με "αμερικάνικο" όνειρο μου μοιάζουν.
Τι γίνεται λοιπόν;
Μάλλον το παιχνίδι χοντραίνει και μάλλον ήρθε ο καιρός να παίξουν χωρίς τα ντόπια βαρίδια.
Ένας Τσίπρας μπορεί εύκολα να δεχθεί τη "Μακεδονία", τις ηλεκτρονικές ταυτότητες, τη "Θράκη', το "συνοστισμό" της Σμύρνης ακόμα και την "Κρήτη" (ο Τατσόπουλος που βγαίνει;).
Το ΔΝΤ και το Μνημόνιο θα τα "διαπραγματευτεί". Όπως έκανε ο Ανδρέας τις βάσεις, την ΕΟΚ και το ΝΑΤΟ.
Καλά όλα αυτά αλλά θα τα κάναν και οι άλλοι με κάποιο τρόπο. Τι φοβάται λοιπόν ο μεγαλοεργολάβος;
Όταν κάθε σαββατοκύριακο έχεις στο σπίτι σου τους ντόπιους μεγαλοτραπεζίτες, που σε στηρίζουν σε κάθε σου προσπάθεια, τότε καταλαβαίνεις πως οι κύριοι αυτοί δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε στα μεγάλα αφεντικά. Δώσαν στα κόμματα που καταποντίστηκαν δάνεια τελευταία στιγμή, που δεν θα πάρουν ποτέ πίσω σαν αντάλλαγμα να κρατήσουν τις τράπεζες που δεν τους ανήκουν πια.
Και τώρα θα είναι η κρατικοποίησή τους και πιθανόν και κάποιο κούρεμα χρεών των νοικοκυριών, το τυράκι στη φάκα, που θα κλείσει τα στόματα του λαού.

http://proslalia.blogspot.com/