Τοῦ κ. Λυκούργου Νάνη
ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ
Δυστυχῶς ἐξ ὅσων συνάγεται ἄπ τό βιβλίο τοῦ ἀειμνήστου διευθυντῆ τοῦ ἐκλεκτοῦ περιοδικοῦ ΕΝΟΡΙΑ Ἀνδρέα Κεραμίδα μέ τίτλο “ΟΙ ΝΕΟΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΥ” ἡ σχέση τῶν τελευταίων μέ τήν Ἐκκλησία ὡς Σῶμα Χριστοῦ εἶναι μᾶλλον τυπική,ἐθιμική, χαλαρή καί ὑποτυπώδης πλήν φυσικά ἐλαχίστων ἐξαιρέσεων ὅπως π.χ. ὁ ἀοίδιμος Ἰωάννης Καποδίστριας. Πιθανότατα οἱ πολιτικοί μας ἐκλαμβάνουν καί θεωροῦν τήν Ἐκκλησία σάν ἕναν κοινωνικό καί πολιτιστικό θεσμό ἀπαραίτητο γιά τή διατήρηση τῆς κοινωνικῆς συνοχῆς καί τῆς ἐθνικῆς καί πολιτιστικῆς μας ὁμοιογένειας. Ἕνα σχῆμα μέ ἐγκοσμιοκρατική προέλευση, ἀποστολή καί προορισμό. Ἐπιπλέον καί μία εὐρύχωρη δεξαμενή ἀντλήσεως προσωπικῶν καί κομματικῶν κερδῶν ἀπότοκό της καπηλείας γιά ψηφοθηρικούς λόγους τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων του λαοῦ μας.
Ὑπάρχει βέβαια καί μία ὄλενα καί διογκούμενη ἀριθμητικά μερίδα πολιτικῶν πού γιά λόγους πολιτικοιδεολογικούς διατηροῦν ἐχθρική στάση ἀπέναντι στήν Ἐκκλησία καί προωθοῦν παντί σθένει τήν περιθωριοποίησή της ἀπ’ τή δημόσια ζωή τῶν νεοελλήνων. Αὐτοί εἶναι φανεροί καί δέν μποροῦν νά καμουφλαρισθοῦν ὅπως κάποιοι θρησκειοκάπηλοι πού ἐπί ἔτη ἐλάμβαναν τίς ψήφους πολλῶν πιστῶν χριστιανῶν καί ἀπό τήν ἄλλη νομοθετοῦσαν ἀπαίσια νομοθετήματα, ὅπως γιά παράδειγμα αὐτά τοῦ....
αὐτομάτου διαζυγίου, τῆς ἀόπλου θητείας τῶν χιλιαστῶν, τοῦ ἐνταφιασμοῦ τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας καί προσφάτως τῆς ὑπερψηφίσεως τοῦ ἰσλαμικοῦ τεμένους.
Καί τί πρέπει νά γίνει λοιπόν; Ποιά τά κριτήρια τῆς ψήφου τῶν χριστιανῶν; Φρονῶ ὅτι μονοσήμαντη καί γενικόλογη ἀπάντηση δέν μπορεῖ νά ὑπάρξει. Πρωτίστως ἐπιβάλλεται πρό τῆς προσφυγῆς στίς κάλπες ἡ καταφυγή στό Θεό διά τῆς θερμῆς προσευχῆς. Πόσοι ἄραγε ἀπό μᾶς τούς ὑποτιθέμενους εὐσεβεῖς χριστιανούς γονατίζουμε γιά νά προσευχηθοῦμε πρίν ρίξουμε τήν ψῆφο μας στήν ψηφοδόχο; Ἀπό κεῖ καί πέρα θά πρέπει τά κριτήρια τῆς ψήφου μας νά εἶναι ἀμιγῶς πνευματικά καί ὄχι ὠφελιμιστικά-χρησιμοθηρικά. Τό σύνθημα ψηφίστε Σούλα γιά μία θεσούλα δέν πρέπει νά ἀποτελεῖ τήν κινητήρια γραμμή τῶν χριστιανῶν στό ὑπεύθυνο ζήτημα τῆς ψήφου.
Αὐτονόητο ἐπίσης τυγχάνει ὅτι σχηματισμοί πού ἔχουν σάν κοσμοθεωριακή ἀφετηρία τούς τόν ἀθεισμό καί τό διεθνισμό πρέπει ἀσυζητητί νά ἀπορρίπτονται ἄπ τή χριστιανική συνείδηση. Ἐπίσης ἔχω τή γνώμη ὅτι δέν πρέπει νά κυριαρχήσουν οἱ συμπάθειες καί οἱ συναισθηματισμοί σέ πρόσωπα καί σχήματα εἰς βάρος τοῦ ρεαλισμοῦ, τουτέστιν θεωρῶ ὅτι θά πρέπει νά ἔχουμε πειστεῖ μέσα μας ὅτι ἡ ψῆφος σέ κάποιο σχηματισμό θά ὠφελήσει ὄντως τήν πατρίδα μας καί δέ θά ἀποτελέσει μόνο μία ψῆφο ἀποκλειστικῶς ἑδραζόμενη στό θυμικό μας καί τήν ἀγανάκτησή μας ἱκανή ὅμως νά περιπλέξει τά προβλήματα τῆς χώρας μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου