ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
theonlinepress.gr
Όταν ένα Πανεπιστήμιο, αντί να καλεί για σεμινάρια διάφορους επιστήμονες ή ανθρώπους των Γραμμάτων, της Τέχνης και του Πολιτισμού, για την πρόοδο της Επιστήμης και προσκαλεί Ελληνίδες … πορνοστάρ, όπως έγινε πριν λίγα χρόνια, ή σήμερα που ένα άλλο Πανεπιστήμιο αντί να κάνει σεμινάρια πώς θα βελτιωθεί η ζωή του ανθρώπου, ασχολείται με το … πότε πρέπει να πεθαίνουμε (!!), τότε δεν έχουμε φθάσει στου «κακού τη σκάλα», που έλεγε ο Κωστής Παλαμάς, αλλά κάτι χειρότερο!.. Σκάψαμε και πήγαμε ακόμη πιο κάτω!..
Η πεισιθανάτια αντίληψη που είχαν ορισμένοι επικίνδυνοι άνθρωποι στην αρχαιότητα, γίνεται και σήμερα επίσημη πανεπιστημιακή αντίληψη (!!) Ο Ηγησίας, για παράδειγμα, ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος της Κυρηναϊκής Σχολής, που έζησε τον 3ο αιώνα π.Χ. Έδρασε στην Αλεξάνδρεια όπου παρωθούσε τους ακροατές των παραδόσεών του στην αυτοκτονία! Αυτός και ο λόγος, που ο βασιλιάς της Αιγύπτου Πτολεμαίος Α΄, απαγόρευσε τα μαθήματα του Ηγησία!!
ΘΑ ΜΙΛΗΣΩ κατευθείαν σε πρώτο ενικό πρόσωπο: Δεν είμαι ηθικολόγος. Ούτε πουριτανός, ούτε συντηρητικός ή άνθρωπος απαρχαιωμένων και πεπαλαιωμένων αντιλήψεων. Κοντολογίς δεν είμαι θρησκόληπτος, αλλά άνθρωπος με «ανοιχτό μυαλό». Άλλωστε το διαπιστώνετε εύκολα με διάφορα σατιρικά ή χιουμοριστικά άρθρα και εικόνες, που φιλοξενούνται πολλές φορές στην ιστοσελίδα μας.
Υπάρχουν, όμως, κάποια πράγματα τα οποία έχουν ένα όριο. Είναι η λεγόμενη «κόκκινη γραμμή», την οποία ουδείς λογικός ή έμφρων άνθρωπος μπορεί να αγνοήσει, καταστρατηγήσει, υπερφαλαγγίσει ή ξεπεράσει. Κι αυτή η «κόκκινη γραμμή» έχει θεσπιστεί από την ίδια την φύση.
Κάπου είχα διαβάσει ότι αν ένα παιδί ζήσει μόνο του σε μία ζούγκλα και αρχίζει να μεγαλώνει, το πρώτο πράγμα που θα κρύψει, όταν δει ανθρώπους, είναι την ήβη του. Είναι η ένστικτη αιδώς, που αισθάνεται ο άνθρωπος ως μια κληρονομιά της ίδιας της φύσεως!
Κι όμως!.. Η λογική και τόσο ευαίσθητη φύση, όλα αυτά τα προστάτεψε με ένα δέρμα ασφαλείας ή τα τοποθέτησε σε απόκρυφα σημεία τού σώματος, για να μην τα βλέπει ούτε ο ίδιος ο άνθρωπος (π.χ. πρωκτός)!.. Και η φύση τα έκανε αυτά διότι είχε τους δικούς της ευνόητους λόγους.
Πώς λοιπόν εμείς οι άνθρωποι παραβιάζουμε αυτούς τους κανόνες της φύσεως και επιδεικνύουμε τα απόκρυφα σημεία του σώματός μας «εις κοινήν θέαν»; Ποιος μάς έδωσε εντολή να προβαίνουμε σε ενέργειες που φέρνουν σε αμηχανία τους άλλους ανθρώπους και τους παρασύρουν σε ενέργειες πέραν των νόμων της φύσεως;
Δεν έχω καμία δυσκολία να υιοθετήσω την φιλοσοφία της πρόσκλησης της όποιας Ελληνίδας πορνοστάρ, για μία διάλεξη στο όποιο Πανεπιστήμιο, αρκεί η κυρία αυτή να είναι επιστήμων και να δίδει επιστημονικές εξηγήσεις σε επιστημονικά θέματα. Μόνο που δεν ήταν έτσι τα πράγματα.
Στη διάλεξη εκείνη, η παραπάνω κυρία εμφανίστηκε με ψηλοτάκουνες γόβες και ανοιχτό μπούστο, μίλησε ανοιχτά για τα … ερωτικά φετίχ της, όπως η … ποδολαγνεία και η … ερωτική συνεύρεση σε δημόσιους χώρους, γεγονός που –όπως ήταν επόμενο- προκάλεσε αντιδράσεις στην πανεπιστημιακή κοινότητα.
Ερώτηση: Δηλαδή η πανεπιστημιακή κοινότητα ενδιαφέρεται για τα προσωπικά σεξουαλικά γούστα της κάθε κυρίας ή μήπως να διευρύνει τους επιστημονικούς ορίζοντες με γνώσεις ψυχωφελείς και χρήσιμες για το αύριο του κάθε Έλληνα σπουδαστή ή φοιτητή;
Και κάτι ακόμη: Ήταν τόσο χρήσιμη αυτή η κυρία για μία διάλεξη, σε μία εποχή όπου οι πάντες, ακόμη και μικρά παιδιά, γνωρίζουν τα σεξουαλικά στοιχεία της ζωής του ανθρώπου καλύτερα και από εμάς του μεγαλύτερους; Τι περισσότερο «δίδαξε» τους φοιτητές και τις φοιτήτριες; Θα ήθελα πραγματικά να μάθω.
Και αν το θέμα αυτό το αναλύσαμε ίσως παραπάνω απ’ ό,τι έπρεπε, μήπως πρέπει να κάνουμε το ίδιο και για ένα άλλο Πανεπιστήμιο το οποίο πριν λίγες μέρες διοργάνωσε ένα συνέδριο με θέμα … πότε πρέπει να πεθαίνουμε; (!!) Δεν διοργάνωσε δηλαδή ένα συνέδριο για το πώς πρέπει να βελτιωθεί και να επιμηκυνθεί η ζωή του ανθρώπου, αλλά πότε πρέπει να αφαιρούμε τη ζωή μας, λες και η ζωή είναι ένα προϊόν το οποίο πωλείται στα διάφορα σούπερ μάρκετ και μπορούμε να την κάνουμε όπως επιθυμούμε!
Η πεισιθανάτια αντίληψη που είχαν ορισμένοι επικίνδυνοι άνθρωποι στην αρχαιότητα, γίνεται και σήμερα επίσημη πανεπιστημιακή αντίληψη (!!) Ο Ηγησίας, για παράδειγμα, ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος της Κυρηναϊκής Σχολής, που έζησε τον 3ο αιώνα π.Χ. Έδρασε στην Αλεξάνδρεια όπου παρωθούσε τους ακροατές των παραδόσεών του στην αυτοκτονία! Αυτός και ο λόγος, που ο βασιλιάς της Αιγύπτου Πτολεμαίος Α΄, απαγόρευσε τα μαθήματα του Ηγησία!!
Δεν ξέρω. Αλλά όλα αυτά μάς οδηγούν στο ασφαλές συμπέρασμα, ότι η ελληνική κοινωνία σάπισε κυριολεκτικά και δεν μπορεί να δημιουργήσει χρήσιμη κι επωφελή σκέψη. Αυτός και ο λόγος, που πήρε ένα δρόμο χωρίς γυρισμό! Κι όλα αυτά γιατί, όπως έλεγε ο Παπουλάκος, αυτός μεγάλος προφήτης του Μοριά, τα παιδιά μας δεν μαθαίνουν τα «θεοτικά», αλλά τα «άθεα γράμματα»!..
Ευτυχώς, πείτε, που η νέα γενιά δεν ενστερνίζεται και δεν υιοθετεί παρόμοιες αρρωστημένες ιδέες, αλλά, παρά την μεγάλη οικονομική κρίση, σπουδάζει για να μπορέσει ο άνθρωπος να δει καλύτερες μέρες και όχι να οδηγείται στα πάσης φύσεως μνήματα των νεκροταφείων. Ευτυχώς!…
Με σεβασμό και τιμή
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΝ. ΣΑΚΚΕΤΟΣ
Παπουλάκος: Τ’ άθεα γράμματα είναι η ρίζα κάθε συμφοράς…
Διακόνημα / Ακτίνες
Η φωτο από Σημεία καιρών
“Τα άθεα γράμματα παραμέρισαν τους αγίους και τους αγωνιστές και βάλανε στο κεφάλι του Έθνους ξένους και άπιστους γραμματισμένους, που πάνε να νοθέψουνε τη ζωή μας. Τ’ άθεα γράμματα κόψανε το δρόμο του έθνους και τ’ αμποδάνε να χαρεί τη λευτεριά του. Είναι ντροπή μας, ένα γένος που με το αίμα του πύργωσε τη λευτεριά του, που περπάτησε τη δύσκολη ανηφοριά, να παραδεχτή πώς δεν μπορεί να περπατήσει στον ίσιο δρόμο άμα ειρήνεψε, κι ότι δεν ξέρουμε εμείς να συγυρίσουμε το σπίτι, που με το αίμα μας λευτερώσαμε, αλλά ξέρουν να το συγυρίσουν εκείνοι που δεν πολέμησαν, εκείνοι που δεν πίστευαν στον αγώνα, εκείνοι που πάνε να μας αποκόψουνε από τον Χριστό, και πασχίζουνε να μας ρίξουνε στη σκλαβιά άλλων αφεντικών, που’ ναι πιο δαιμονισμένοι από τους Τούρκους.
Γιατί κι εκείνα που εσεβάστηκεν ο Τούρκος, τ’ άθεα γράμματα τα πετάνε και πάνε να τα ξερριζώσουνε. Αφανίζουνε τα μοναστήρια, πομπεύουνε τους καλογέρους και τις καλόγριες, κλέβουνε τ’ άγια δισκοπότηρα και τα πουλούνε γι’ ασήμι που θα στολίσει τις βρωμογυναίκες. Αρπάζουνε τ’ άγια των αγίων και τα βάζουνε κάτω από τα πόδια της εξουσίας τους, που τα ορίζει κατά τα νιτερέσια της. Τ’ άθεα γράμματα υφαίνουνε το σάβανο του Γένους. Αυτά λοιπόν τα γράμματα θα μάθουνε τα παιδιά μας; Κι αν ακόμα συναχτούν όλοι οι άθεοι γραμματισμένοι και στυφτούνε σαν το λεμόνι, δεν θα πετύχουν να γράψουν μια αράδα που ν’ αξίζει μια γραμμή από τα ευαγγέλια.
Αλλά τι λέω μια αράδα; Ούτε μία λέξη που να μοιάζει με μία του Θεοτοκικού αυτού βιβλίου. Γιατί κάθε τι εκεί μέσα είναι λόγος Κυρίου, είναι σοφία ορθή, και τα όσα λέει το χτίσμα δεν γίνεται να φτάσουν το λόγο του Πλάστη. Αντίς να μαθαίνουνε στα παιδία μας απ’ τ’ άγια συναξάρια το πως ζήσανε οι άγιοι της χριστιανοσύνης και το πως μαρτυρήσανε για την αγάπη του Χριστού, τους μαθαίνουνε την ιστορία του κολασμένου κόσμου.
Γιατί δυο λογιών είναι και οι ιστορίες. Είναι η αγιασμένη και η κολασμένη ιστορία. Αδιάκοπα φανερώνουμε την κολασμένη εικόνα του κόσμου και σιγά-σιγά καταφέραμε να πιστέψουμε πώς η εικόνα αυτή είναι η γνήσια εικόνα του ανθρώπου και πως όξω απ’ αυτήν άλλη ζωή δεν εστάθη. Όλα τούτα είναι άτιμα ψέματα, είναι τα ζιζάνια που σπέρνουνε στον αγρό του Κυρίου τ’ άθεα γράμματα.
Μας μιλάνε για τους αρχαίους. Κι εγώ ο ταπεινός και αγράμματος κήρυκας του λόγου του Χριστού μας σας λέγω πως κανένας αρχαίος δεν ξεπερνά σε παλικάρια, σε μεγαλείο και σε δόξα τον Άγιο Κοσμά, τους μάρτυρες και τους μεγάλους ασκητάδες. Γιατί αν εκείνοι πεθάνανε γιά μια πατρίδα, ο Άγιος Κοσμάς μαρτύρησε για μιαν Ελλάδα του Χριστού, και όχι για μιαν Ελλάδα δουλωμένη στον αντίχριστο.”
Αποσπάσματα από το βιβλίο του ΚΩΣΤΗ ΜΠΑΣΤΙΑ, «ΠΑΠΟΥΛΑΚΟΣ» – ΕΚΔΟΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ 1987
Δείτε επίσης, παρακαλώ, αν θέλετε:
Αγιοκατάταξη του οσίου Χριστοφόρου του Παπουλάκου! († 18 Ιανουαρίου 1861)
Μνήμη (αγίου) Χριστοφόρου του Παππουλάκου
Παπουλάκος, ο Άγιος του Λαού, ο Απόστολος του Νέου Ελληνισμού
Η ζωή του αγίου Χριστοφόρου Παπουλάκου αναλυτικά
Αναρτήθηκε από ΝΕΚΡΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου