Ο Νεομάρτυρας Χρήστος, Βορειοηπειρώτης στην καταγωγή, όταν έφτασε στην ηλικία των σαράντα ετών, αναχώρησε από την πατρίδα του και πήγε στην Κωνσταντινούπολη και εκεί έγινε κηπουρός.
πηγη
Κάποια μέρα του χειμώνα του 1748, πουλώντας μήλα στο παζάρι, συμφώνησε με έναν Τούρκο να του πουλήσει τα μήλα που είχε. Πάνω όμως στη συμφωνία, άρχισαν να φιλονικούν και να μαλώνουν μεταξύ τους. Κι ο Τούρκος για να εκδικηθεί, συκοφάντησε τον ευλογημένο Χρήστο, πως είπε τάχα ότι θα γίνει Τούρκος.
Κι από εκεί παίρνει αμέσως τον Άγιο Χρήστο και τον πηγαίνει στο δικαστήριο και παρουσιάζει και ψευδομάρτυρες, ότι είπε στ' αλήθεια να τουρκέψει. Κι ο δικαστής ρώτησε τον Μάρτυρα για αυτό, κι εκείνος απάντησε με μεγάλη γενναιότητα ότι είναι Χριστιανός και ότι τέτοια λόγια δεν είπε, ούτε υπάρχει τρόπος να αλλάξει την πίστη του, ακόμα κι αν δεχτεί χιλιάδες βάσανα.
Τότε ο Τούρκος δικαστής πρόσταξε και τον
ράβδισαν άσχημα, κι έπειτα δένοντάς τον, τον
χτύπησαν στο κεφάλι μέχρι που έτρεχαν πολλά αίματα και τον έβαλαν στη φυλακή και του έσφιξαν τα πόδια του σ' ένα κούτσουρο.
Έτυχε τότε να είναι μέσα στη φυλακή και ο οσιολογιώτατος Καισάριος Δαπόντες (γνωστός συγγραφέας και ποιητής από τη Σκόπελο, μοναχός έπειτα στο Άγιον Όρος, ο οποίος συνέγραψε και το Μαρτύριο αυτό) και βλέποντας τον Μάρτυρα στο κούτσουρο, τον συμπόνεσε. Κι έτσι βρήκε τον τρόπο και τον έβγαλε κρυφά από το κούτσουρο και του έφερε να φάει, για να δυναμώσει, αλλά ο Μάρτυρας δεν θέλησε ούτε να δοκιμάσει, αλλά είπε: «Και γιατί να φάω; Μήπως πρόκειται να ζήσω; Ας πεθάνω λοιπόν για τον Χριστό μου πεινασμένος και διψασμένος».
Και έδωσε ο Μάρτυρας στον Καισάριο ένα κομμάτι από χάλυβα που είχε στη ζώνη του και τον παρακάλεσε να το δώσει για να κάνουν μετά το θάνατό του μερικές Λειτουργίες. Μετά από αυτά έβγαλαν τον Μάρτυρα από την φυλακή και τον αποκεφάλισαν την ίδια μέρα, κι έτσι έλαβε ο μακάριος τον στέφανο του Μαρτυρίου εν Χριστώ Ιησού, του οποίου η δόξα να είναι στους αιώνες. Αμήν.
(Κείμενο από το Νέο Μαρτυρολόγιο του Αγίου Νικοδήμου)
Απολυτίκιο
(Ηχος γ΄)
Θείον βλάστημα εξ ηπείρου, και αγλάισμα Βασιλευούσης, ανεδείχθης νέε αθλητά Χρήστε, τον Χριστόν ωμολογήσας στερρότατα, τον του μαρτυρίου υπέμεινας θάνατον. Άγιε Χρήστε κηπουρέ, Ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Σημείωση: Το όνομα Χρήστος φέρει ακόμη ένας μεγάλος Οσιομάρτυρας του Χριστού από τα Ιωάννινα. Αυτός ήταν ιερέας και λόγω της μεγάλης του συνελήφθη από ιεραποστολικής τους Τούρκους δράσης, και σταυρώθηκε. Το σώμα του αφού αλείφθηκε με πίσσα και περιλούσθηκε με νέφτι έγινε ολοκαύτωμα για του Χριστού την πίστη την αγία (το 1770 μ.χ.).
Επειδή δεν διασώζεται η ακριβής ημερομηνία του μαρτυρίου του, τον άγιο αυτόν νέο ιερομάρτυρα, τον συνεορτάζομε μαζί με τον Άγιο Χρήστο Φεβρουαρίου.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών. Αμήν
Κάποια μέρα του χειμώνα του 1748, πουλώντας μήλα στο παζάρι, συμφώνησε με έναν Τούρκο να του πουλήσει τα μήλα που είχε. Πάνω όμως στη συμφωνία, άρχισαν να φιλονικούν και να μαλώνουν μεταξύ τους. Κι ο Τούρκος για να εκδικηθεί, συκοφάντησε τον ευλογημένο Χρήστο, πως είπε τάχα ότι θα γίνει Τούρκος.
Κι από εκεί παίρνει αμέσως τον Άγιο Χρήστο και τον πηγαίνει στο δικαστήριο και παρουσιάζει και ψευδομάρτυρες, ότι είπε στ' αλήθεια να τουρκέψει. Κι ο δικαστής ρώτησε τον Μάρτυρα για αυτό, κι εκείνος απάντησε με μεγάλη γενναιότητα ότι είναι Χριστιανός και ότι τέτοια λόγια δεν είπε, ούτε υπάρχει τρόπος να αλλάξει την πίστη του, ακόμα κι αν δεχτεί χιλιάδες βάσανα.
Τότε ο Τούρκος δικαστής πρόσταξε και τον
ράβδισαν άσχημα, κι έπειτα δένοντάς τον, τον
χτύπησαν στο κεφάλι μέχρι που έτρεχαν πολλά αίματα και τον έβαλαν στη φυλακή και του έσφιξαν τα πόδια του σ' ένα κούτσουρο.
Έτυχε τότε να είναι μέσα στη φυλακή και ο οσιολογιώτατος Καισάριος Δαπόντες (γνωστός συγγραφέας και ποιητής από τη Σκόπελο, μοναχός έπειτα στο Άγιον Όρος, ο οποίος συνέγραψε και το Μαρτύριο αυτό) και βλέποντας τον Μάρτυρα στο κούτσουρο, τον συμπόνεσε. Κι έτσι βρήκε τον τρόπο και τον έβγαλε κρυφά από το κούτσουρο και του έφερε να φάει, για να δυναμώσει, αλλά ο Μάρτυρας δεν θέλησε ούτε να δοκιμάσει, αλλά είπε: «Και γιατί να φάω; Μήπως πρόκειται να ζήσω; Ας πεθάνω λοιπόν για τον Χριστό μου πεινασμένος και διψασμένος».
Και έδωσε ο Μάρτυρας στον Καισάριο ένα κομμάτι από χάλυβα που είχε στη ζώνη του και τον παρακάλεσε να το δώσει για να κάνουν μετά το θάνατό του μερικές Λειτουργίες. Μετά από αυτά έβγαλαν τον Μάρτυρα από την φυλακή και τον αποκεφάλισαν την ίδια μέρα, κι έτσι έλαβε ο μακάριος τον στέφανο του Μαρτυρίου εν Χριστώ Ιησού, του οποίου η δόξα να είναι στους αιώνες. Αμήν.
(Κείμενο από το Νέο Μαρτυρολόγιο του Αγίου Νικοδήμου)
Απολυτίκιο
(Ηχος γ΄)
Θείον βλάστημα εξ ηπείρου, και αγλάισμα Βασιλευούσης, ανεδείχθης νέε αθλητά Χρήστε, τον Χριστόν ωμολογήσας στερρότατα, τον του μαρτυρίου υπέμεινας θάνατον. Άγιε Χρήστε κηπουρέ, Ένδοξε, Χριστόν τον Θεόν ικέτευε, δωρήσασθαι ημίν το μέγα έλεος.
Σημείωση: Το όνομα Χρήστος φέρει ακόμη ένας μεγάλος Οσιομάρτυρας του Χριστού από τα Ιωάννινα. Αυτός ήταν ιερέας και λόγω της μεγάλης του συνελήφθη από ιεραποστολικής τους Τούρκους δράσης, και σταυρώθηκε. Το σώμα του αφού αλείφθηκε με πίσσα και περιλούσθηκε με νέφτι έγινε ολοκαύτωμα για του Χριστού την πίστη την αγία (το 1770 μ.χ.).
Επειδή δεν διασώζεται η ακριβής ημερομηνία του μαρτυρίου του, τον άγιο αυτόν νέο ιερομάρτυρα, τον συνεορτάζομε μαζί με τον Άγιο Χρήστο Φεβρουαρίου.
Άγιε του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών. Αμήν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου