Η Staci Kay δε άντεξε και εγκατέλειψε το νοσοκομειακό σύστημα για να ξεκινήσει το δικό της ιδιωτικό ιατρείο πρώιμης θεραπείας είπε πως: «Για να εξετάσουν οι γιατροί, χρησιμοποιούσαν μόνο τα παράλογα πρωτόκολλα από το CDC (Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων) και το NIH (Εθνικό Ινστιτούτο Υγείας). Και κανείς δεν ρώτησε γιατί;».
Η Kay είπε ότι το προσωπικό του νοσοκομείου αγνοούσε κατάφωρα προβληματικές θεραπείες που δεν είχαν απόδοση σε κλινικές δοκιμές, όπως η ρεμδεσιβίρη, και πρωτόκολλα όπως η απομόνωση του ασθενούς, απλώς και μόνο για να τηρήσει τον ομοσπονδιακό κανόνα.
«Έχω δει ανθρώπους να πεθαίνουν με την οικογένειά τους παρακολουθώντας μέσω iPad στο Facetime», είπε ο Kay. «Ήταν βάναυσο».
Ως πρώην νοσοκόμα στην εντατική, είπε ότι είχε δει ασθενείς με Covid-19 να αντιμετωπίζονται σαν άψυχα όντα, αυτό της δημιούργησε εφιάλτες «με έκανε να ξυπνάω στη μέση της νύχτας με κρύο ιδρώτα και πόνους στο στήθος».
«Μισούσα τη δουλειά μου», είπε η Κέι. «Μισούσα να πηγαίνω στη δουλειά. Αισθανόμουν τύψεις με έναν τρόπο που δεν έχω ξανανιώσει σε όλη μου τη ζωή».
Η απομόνωση των οικογενειών ήταν ιδιαίτερα δύσκολη, είπε, επειδή οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να έρθουν για να αποχαιρετήσουν τους αγαπημένους τους.
Μπορούσαμε καλύτερα αλλά δεν κάναμε…
Η Kay έψαχνε για άλλες επιλογές όταν βρήκε ένα πρωτόκολλο ενδονοσοκομειακής περίθαλψης σχεδιασμένο από τον Dr. Paul Marik, ιδρυτικό μέλος της Front Line Covid-19 Critical Care Alliance, το οποίο λέγεται πως είχε ποσοστό επιτυχίας 94%.
Ωστόσο, αφού η Kay το πρότεινε στον επικεφαλή του τμήματος πνευμονικής εντατικής θεραπείας, αυτός καυχήθηκε ότι το νοσοκομείο είχε ποσοστό επιβίωσης 66 τοις εκατό εκείνη την εποχή.
«Του είπα, “Νιώθω ότι μπορούμε να τα πάμε καλύτερα”», είπε η Kay αλλά με έδιωξε. «Θύμωσα πολύ γιατί έβλεπα ανθρώπους να πεθαίνουν και ήξερα ότι θα μπορούσαμε απλά να τους σώσουμε».
Ήταν σαν να είχαν υποστεί όλοι πλύση εγκεφάλου, άνθρωποι που μέχρι τότε θεωρούσα έξυπνους, «και μετά ήταν απλώς χαζοί», είπε η Kay, χωρίς τα διανοητικά μέσα για να διακρίνουν την αλήθεια από το ψέμα.
Αυτό οδήγησε την Kay να αρχίσει να θεραπεύει ασθενείς στα εξωτερικά ιατρεία για να αποτρέψει την εισαγωγή τους στο νοσοκομειακό σύστημα, το οποίο είναι πλέον η δουλειά της αφού απολύθηκε επειδή δεν υπέκυψε σε αυτό που περιέγραψε ως παράλογες απαιτήσεις πειραμάτων για όσους δεν είχαν εμβολιαστεί.
Οι ανεμβολίαστοι είχαν άλλη μεταχείριση
Στην επιχείρηση τηλεϊατρικής της, η Kay είπε ότι βλέπει πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που υποφέρουν από σοβαρές παρενέργειες των εμβολίων Covid- 19 .
«Είδα κάποια πράγματα από την πλευρά των νοσηλευόμενων ασθενών, τα οποία υποψιαζόμουν ότι ήταν τραυματισμοί από εμβόλια που δεν είχαν αναγνωριστεί από τους γιατρούς μας», είπε η Kay.
«Είδα εγκεφαλικές αιμορραγίες, επιληπτικές κρίσεις από το πουθενά, ο καρκίνος εξαπλώθηκε σαν φωτιά, ισχαιμικά εγκεφαλικά και πολλούς ανθρώπους να πεθαίνουν ξαφνικά από μυοκαρδίτιδα».
«Νομίζω ότι οι άνθρωποι που δεν χρειάζονται χειρουργική επέμβαση για να σώσουν τη ζωή τους δεν πρέπει να πάνε στο νοσοκομείο», είπε η νοσοκόμα.
«Νομίζω ότι οι άνθρωποι πρέπει να βρουν γιατρούς ιδιώτες που να μην ακούνε πρωτόκολλα για το τι πρέπει να κάνουν».
Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση πρέπει να αφαιρεθεί από την εξίσωση της υγειονομικής περίθαλψης, πρόσθεσε.
«Ειδικά δεν νομίζω ότι κανένα παιδί πρέπει να πηγαίνει σε αυτούς τους επαγγελματίες που δέχονται κρατική χρηματοδότηση, μπόνους και επιστροφές Medicare και Medicaid», είπε η Kay
Η νοσοκόμα ζήτησε την ανωνυμία της επειδή —εκτός του ότι ήταν ανεμβολίαστη—στην πολιτεία της Ουάσιγκτον και στο Όρεγκον, είπε ότι η κυβέρνηση έδωσε τη δυνατότητα στο κοινό να υποβάλλει ανώνυμες καταγγελίες, «χωρίς αποδεικτικά στοιχεία», κατά των εργαζομένων στον τομέα της υγείας που αποκλίνουν από τα επίσημα πρωτόκολλα.
Αφού η νοσοκόμα απολύθηκε επειδή δεν συμμορφώθηκε με την εντολή του εμβολίου, ξεκίνησε τη δική της επιχείρηση ιδιωτικής φροντίδας που προσφέρει μονοκλωνικά αντισώματα, εγχύσεις L-λυσίνης και βιταμίνης C, θεραπεία με υπέρυθρο φως και μηχανήματα νεφελοποιητή ως θεραπείες ανάλογα με τις ανάγκες και όταν ενδείκνυται.
Ευρεία καταστολή δεδομένων
Με την επιχείρησή της που ξεκίνησε πρόσφατα, πραγματοποίησε τις πρώιμες παρεμβάσεις που είπε ότι θα έπρεπε να κάνουν τα νοσοκομεία, «αλλά αρνούνται να το κάνουν».
Η νοσοκόμα συνεργάζεται με ένα αυξανόμενο δίκτυο γιατρών και παρόχων που λειτουργούν ως μια «συνολική παράλληλη κοινωνία» που υπάρχει στη σκιά δίπλα στο «στρεβλό» και δολοφονικό σύστημα υγειονομικής περίθαλψης, είπε.
Η νοσοκόμα είπε ότι είδε μια τεράστια αύξηση στα εγκεφαλικά επεισόδια καθώς οι γιατροί ασχολούνταν με «ευρεία καταστολή δεδομένων», όπως το να μην αναφέρουν στο Σύστημα Αναφοράς Ανεπιθύμητων Συμβάντων Εμβολίου αυτό που φαινόταν ως παρενέργεια απο το εμβόλιο.
Είπε ακόμα πως καταγράφονταν ως θάνατοι απο Covid, αυτοί που δεν προκαλούνταν από τον COVID.
Βλέπουμε πως τα ίδια πρωτόκολλα, δεν υπήρχαν μόνο στην Ελλάδα αλλα σε όλο τον δυτικό (τουλάχιστον) κόσμο.
Ακόμη πριν το CDC τροποποιήσει τον ορισμό του για τους μη εμβολιασμένους , το νοσοκομειακό σύστημα επαναταξινόμησε τους ασθενείς που είχαν λάβει μόνο ένα εμβόλιο ως μη εμβολιασμένους, είπε.
«Το χειρότερο απ’ όλα ήταν όταν οι πνευμονολόγοι αποφάσισαν ότι οι μη εμβολιασμένοι ασθενείς θα περνούσαν επτά ημέρες στον αναπνευστήρα και μετά θα έλεγαν στις οικογένειες ότι δεν μπορούσε να γίνει κάτι παραπάνω», είπε.
«Στη συνέχεια αποσωλήνωναν οριστικά αυτούς τους ασθενείς, ακόμη και όταν θα μπορούσαν να είχαν γίνει περισσότερα».
Η νοσοκόμα προσπάθησε μάταια να σταματήσει, μια διασωλήνωση από μια 33χρονη μητέρα δύο παιδιών.
«Είχε πάρει ιβερμεκτίνη στο σπίτι και θεωρούνταν ως θεωρητικός συνωμοσίας κατά του εμβολίου και την διασωλήνωσαν», είπε η νοσοκόμα.
Είχε ζητήσει από τον πνευμονολόγο να εξετάσει το ενδεχόμενο διενέργειας περισσότερων εξετάσεων, είπε.
«Είχε περάσει πάνω από μια εβδομάδα από το τελευταίο D-dimer και αυτό θα έδειχνε εάν το ινώδες στην κυκλοφορία του αίματος αυξανόταν ή μειώνονταν», εξήγησε η νοσοκόμα.
«Η συνήθης διαδικασία σε μια πνευμονική εμβολή ήταν ο έλεγχος κάθε τρεις ημέρες. Υπήρχαν περισσότερα αντιπηκτικά φάρμακα και τρόποι χορήγησης που θα μπορούσαν να είχαν χρησιμοποιηθεί. Η ενδοφλέβια ηπαρίνη είναι αναστρέψιμη. Αλλά δεν ήταν διατεθειμένοι να δοκιμάσουν κάτι που θα μπορούσε να τους σώσει την ζωή»
Η νοσοκόμα είπε ακόμη ότι παρατήρησε τους γιατρούς να προωθούν επανειλημμένα την ασφάλεια του εμβολίου, αν και οι ίδιοι δεν είχαν ακόμη ιδέα… οι ισχυρισμοί δεν αντικατοπτρίζαν αυτό που έβλεπαν με τις αυξανόμενες περιπτώσεις θανάτων από εμβόλια.
Υπήρχε προσωπικό που έβλεπε την αλήθεια αλλά την αγνόησε για να διατηρήσει τη δουλειά του, υπήρχαν πολλοί που το είχαν παρατηρήσει, ανέφερε η Kay
«Έλαβαν κι οι ίδιοι τα εμβόλια για να μη χάσουν την δουλειά τους», είπε η νοσοκόμα.
«Συνήθιζα να θεωρώ τους συναδέλφους μου ως ανθρώπους με τους οποίους θα εμπιστευόμουν τη ζωή μου, αλλά αφού πήραν τη δεύτερη δόση του εμβολίου, άλλαξαν και είχαν το μυαλό τους στο μίσος. Είναι πολύ απόκοσμο να το λες αυτό φωναχτά».
πηγη
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου