Χθες μια οβίδα χάλασε τα μαλλιά της μαμάς, που με κόπο είχε στρώσει με το μπουκάλι της λευκής λακ.

Χθες μια οβίδα χάλασε τα μαλλιά της μαμάς, που με κόπο είχε στρώσει με το μπουκάλι της λευκής λακ.
Το κανονισμένο, αυριανό ραντεβού στο μπαλέτο, θα πρέπει να ακυρωθεί, αφού οι πουέντ στάζουν αίμα και το κολάν έκανε μια τεράστια τρύπα. Που να βρεις καινούργιο σε 

ακρωτηριασμένους δρόμους; Σε διαμελισμένα άκρα που να βρεις το σωστό νούμερο;
Στο τάμπλετ παίζει ξανά και ξανά το ίδιο παιδικό εργάκι. Ώρες τώρα… μέρες. Η μπαταρία αντέχει, μα κάποιος ξέχασε να βάλει μια επιγραφή έξω από την μισογκρεμισμένη, γεμάτη από σκόνη και στάχτη πόρτα «ΑΥΣΤΗΡΩΣ ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ». Μα που πήγαν τα παιδιά; Που είναι τα παιδιά; Κάτω από ποιες βαριές σόλες αρβυλών κρυφτήκαν; Και πόσα μάτια συνενοχούν σε μια οθόνη που θυμίζει ειρήνη, μα προετοιμάζει συρράξεις και ολοκαυτώματα; Επίπλαστη ομορφιά μου, πάλι σκλήρυνες και γέμισες ιδρώτα από ακήρυχτες ακόμα μάχες.


Βάγια Μπαλή



Posted by PROSKINITIS at