Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης - «Ὁ στόχος τοῦ διαβόλου γιὰ τὶς ἐκκλησίες»

Ἀπόσπασμα


…Καὶ αὐτὸς ἀκριβῶς εἶναι ὁ σκοπὸς τοῦ διαβόλου. Δὲν εἶναι νὰ κλείσει τελείως- καὶ αὐτὸ βέβαια θὰ τό ‘θελε- νὰ κλείσουν τελείως οἱ ἐκκλησίες, ἀλλὰ ἀκόμα πιὸ μεγάλη ἐπιτυχία ποιά εἶναι; Νὰ φτιάξει ἐκκλησίες - μὲ συγχωρεῖτε- μαϊμού, ὅπως λέμε προϊόντα μαϊμού. Δηλαδή, ἐκκλησίες ποὺ δὲν θὰ εἶναι ἐκκλησίες, ποὺ δὲν θὰ σώζουν.

 

Ὅπου ἐκεῖ μέσα θὰ πηγαίνουν ἄνθρωποι ποὺ δὲν θὰ σώζονται, γιατὶ δὲν θὰ ὑπάρχει Χάρις Θεοῦ, γιατὶ δὲν θὰ ὑπάρχει ὀρθὴ πίστη, δὲν θὰ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ Παράδοσις, ἡ Ἱερὰ Παράδοσις ποὺ ἔχουμε ἀπὸ τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους. Αὐτὴ ἡ Ἱερὰ Παρακαταθήκη, αὐτὸ τὸ Εὐαγγέλιο «ὅ καὶ παρελάβετε»( Α’Κορινθ. 15, 1), ὅ παρελάβομεν καὶ τὸ ὁποῖο πρέπει νὰ παραδώσουμε.


Ἤδη ξέρετε, ἀπὸ χρόνια ἔχει σχεδιαστεῖ αὐτό, νὰ ἀλλοιωθεῖ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ νὰ ἀφαιρεθοῦν ὅλα τὰ χωρία ποὺ ἔχουν σχέση μὲ τὴν ὁμοφυλοφιλία. Καὶ τό ‘χουν προφητέψει οἱ Πατέρες ὅτι αὐτὸ θὰ ξεκινήσει ἀπὸ τὸ Βατικανό, ἀπὸ τὸν αἱρεσιάρχη πάπα. Θὰ ποῦν ὅτι τάχατες βρέθηκαν τὰ αὐθεντικὰ κείμενα τοῦ Εὐαγγελίου καὶ αὐτὰ δὲν περιέχουν μέσα αὐτὲς τὶς ἀναφορὲς γιὰ τὴν ὁμοφυλοφιλία ποὺ ὑπάρχουν στὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ γιὰ τὶς ἀνωμαλίες καὶ ὅλα αὐτά, μὲ σκοπὸ νὰ νομιμοποιηθεῖ ἡ διαστροφή.

Καὶ νὰ περάσει -ὅπως ἔχει περάσει δυστυχῶς σὲ κάποιους αἱρετικούς, προτεστάντες κλπ.- ὅτι δὲν τρέχει τίποτα, αὐτὸ δὲν εἶναι κακὸ πράγμα ἀφοῦ ὑπάρχει ἀγάπη. Γιατί ὄχι; Καὶ δυστυχῶς, τὰ νέα παιδιά, τὰ δικά μας παιδιά, τὰ Ὀρθόδοξα βαπτισμένα παιδιὰ ἄν τὰ ρωτήσετε, θὰ δεῖτε πόσο ἔχουν ἀλλοιωθεῖ καὶ πόσο πιστεύουν ὅτι ὅλο αὐτὸ δὲν εἶναι κακό· εἶναι μιὰ ἄλλη ἐπιλογή. Μερικοὶ μποροῦν νὰ σοῦ ποῦν ὅτι εἶναι καὶ καλλίτερη ἐπιλογή, καὶ εἶσαι καὶ πιὸ in, ἄς ποῦμε, ὅταν τὰ κάνεις αὐτά. Δυστυχῶς!

Καὶ βλέπουμε αὐτὲς οἱ γενιὲς τώρα, ποὺ αὔριο θὰ μποῦνε ὑποτίθεται στὴν ἐκκλησία, τί παράδοση θὰ κουβαλήσουν; Τίποτε! Δὲν θά ‘χουν τὴν Ἱερὰ Παράδοση. Θά ‘χουν μιὰ δική τους καινούργια ἀντίληψη. Αὐτὸ ἀκριβῶς θέλει ὁ διάβολος, νὰ γεμίσει τὶς ἐκκλησίες μὲ ἀνθρώπους ποὺ θά ‘χουν ἀλλοιωμένο φρόνημα, ἀλλοιωμένο δόγμα, ἀλλοιωμένο ἦθος.


Πόσοι ἄνθρωποι σήμερα, ὅταν τοὺς λὲς κάποια πράγματα ποὺ προβλέπονται ἀπὸ τὴν Χριστιανικὴ Ἠθική, σοῦ λέει τί εἶναι αὐτὰ τὰ πράγματα; Ποῦ ζεῖτε; Ἔχει ἀλλάξει ὁ κόσμος σήμερα. Αὐτὰ δὲν ἰσχύουν σήμερα. Δηλαδή, ὁ Χριστιανισμὸς πρέπει νὰ ἀλλάξει γιατὶ ἔχουν ἀλλάξει οἱ ἄνθρωποι. Ὅμως ὁ Χριστὸς λέει «ἐγὼ εἶμαι πάντοτε ὁ ἴδιος, καὶ ὁ νόμος μου εἶναι ὁ ἴδιος εἰς τοὺς αἰώνας καὶ δὲν ἀλλάζω τίποτε, καὶ δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ἀλλάξετε κάτι».

Πόσοι ἄνθρωποι σήμερα ἄν τοὺς πεῖς, γιὰ παράδειγμα τώρα λέω, ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται νὰ ὑπάρχει σχέση παρὰ μόνο μὲ σκοπὸ τὴν παιδοποιΐα, ὄχι μὲ σκοπὸ τὴν ἡδονή· δὲν ἐπιτρέπεται νὰ κάνεις ἀποφυγὴ τεκνογονίας -λέω γιὰ τὰ ζευγάρια. Θὰ σοῦ ποῦν, «τί εἶναι αὐτὰ τὰ πράγματα ποὺ λές;» Ἤ ἄν τοὺς πεῖς, γιὰ παράδειγμα, ὅτι δὲν ἐπιτρέπεται νὰ γυμνώνεσαι μπροστὰ στὸν ἄλλον, νὰ πηγαίνεις στὶς πλάζ, ὅλα αὐτά. Οὐσιαστικά, ἐκεῖ οἱ ἄνθρωποι τί εἶναι, εἶναι σὰν νὰ εἶναι μὲ τὰ ἐσώρουχά τους. Θὰ τολμοῦσες νὰ βγεῖς στὸν δρόμο μὲ τὰ ἐσώρουχα; Καὶ ὅμως, ἐκεῖ τολμοῦν. Λοιπόν, καὶ σοῦ λέει τί εἶναι αὐτά, τί φανατικὰ πράγματα, τί ἀπόλυτα εἶναι αὐτά; Βλέπετε πόσο ἔχει γίνει αὐτὴ ἡ ἀλλοίωση μέσα στὶς ψυχὲς τῶν λεγόμενων Χριστιανῶν· καὶ πολλὰ πολλὰ ἄλλα.


Ἀκοῦς αὐτὸ τώρα τὸ θέμα ὅτι εἶναι ἰατρικό, λέει, δὲν εἶναι πνευματικό. Αὐτὸ εἶναι ἡ μεγαλύτερη αἵρεση, ξέρετε. Ἡ μεγαλύτερη αἵρεση εἶναι νὰ διαχωρίζεις τὴν πίστη ἀπὸ τὴν ζωὴ καὶ νὰ φτιάχνεις κουτάκια, ἐπιμέρους τομεῖς ποὺ ἀφοροῦν στὴ ζωὴ τὰ ὁποῖα εἶναι ξεχωριστὰ ἀπὸ τὴν πίστη, δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴν πίστη. Ὑπάρχουν κουτάκια ποὺ δὲν ἔχουν σχέση μὲ τὴν πίστη; Δηλαδή, τὸ νὰ πᾶς μιὰ βόλτα δὲν ἔχει σχέση μὲ τὴν πίστη, μὲ τὸ δόγμα, μὲ τὴν ἠθική, μὲ τὴν σωτηρία; Ὅλα εἶναι πνευματικὰ θέματα. Λέει, αὐτὸ εἶναι ἐπιστημονικό.

Καὶ ἡ ἐπιστήμη δηλαδὴ δὲν ἔχει σχέση μὲ τὴν πίστη; Δηλαδή, ἡ ἐπιστήμη μπορεῖ νὰ κάνει τὰ πάντα; Δὲν ἔχει ἠθικοὺς φραγμούς; Δὲν ἔχει ἠθική; Δὲν ὑπάρχει ἠθικὴ στὴν ἐπιστήμη; Καταργοῦνται τὰ πάντα; Ἐφόσον μποροῦμε νὰ τὸ κάνουμε, τὸ κάνουμε; Βεβαίως, ἔχει βρεῖ ἡ ἐπιστήμη βόμβες ποὺ μποροῦν νὰ μᾶς ἐξαϋλώσουν. Μιὰ ὁλόκληρη πόλη μὲ μιὰ βὀμβα τὴν ἐξαϋλώνουν, δὲν μένει τίποτε. Καὶ ἐπειδὴ μποροῦμε νὰ τὸ κάνουμε, θὰ τὸ κάνουμε; Εἶναι ὡραῖο; Εἶναι ἠθικό; Ἐπιτρέπεται;


Τίποτα ἀπ’ αὐτὰ ποὺ κάνουμε δὲν μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅτι δὲν εἶναι πνευματικό. Ὅλα ἔχουν σχέση μὲ τὸ πνεῦμα, μὲ τὴν πνευματικὴ ζωή.