ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου Καθηγητοῦ
Ἡ ὀρθόδοξη θεολογία μας δέν εἶναι θεωρητικό σχῆμα καί δέν ὑπάρχει γιά νά ἱκανοποιεῖ τή διάνοιά μας, ἀλλά εἶναι βίωμα, τρόπος ζωῆς, μέθεξη τῆς Θεότητας καί κατά χάριν θέωση. Αὐτή εἶναι καί ἡ εἰδοποιός διαφορά της μέ τή δυτική καί γενικά τή θεολογία τῶν αἱρετικῶν, ἡ ὁποία ἱκανοποιεῖ διανοητικά
σχήματα, δίνει τήν ψευδαίσθηση τῆς δῆθεν πληρότητας τῆς ἀλήθειας καί γι’ αὐτό ὁδηγεί ἀπό κακοδοξία σέ κακοδοξία καί ἀπό αἵρεση σέ αἵρεση. Ἀντίθετα ἡ προσέγγιση τῆς θεολογίας τῆς Ἐκκλησίας μας ὡς ἐκκλησιαστικό βίωμα, ὡς κατά φύσιν τρόπο ὑπάρξεως, δέ διδάσκει ἁπλά τήν ἀλήθεια, ἀλλά τήν μεταποιεῖ σέ μεταμόρφωση τῶν πιστῶν, μέχρι τοῦ σημείου νά ἔχουν θεοπτία, ζωντανή αἴσθηση τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ στήν καθημερινή τους ζωή. Τό γεγονός αὐτό τό βίωσαν οἱ ἅγιοί τῆς Ἐκκλησίας μας.
Ἕνας ἀπό αὐτούς πού ἀξιώθηκε νά δεῖ τό ἄκτιστο φῶς τοῦ Θεοῦ μέ τά σωματικά του μάτια, εἶναι καί ὁ ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, ἕνας ἀπό τούς...μεγαλυτέρους Πατέρες καί Θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας μας. Γεννήθηκε τό 957 στή μικρασιατική πόλη Γαλάτεια τῆς Παφλαγονίας καί τό βαπτιστικό του ὄνομα ἦταν Γεώργιος. Οἱ εὐγενεῖς γονεῖς του φρόντισαν νά τοῦ δώσουν σοβαρή παιδεία, διότι τόν προόριζαν γιά ὑψηλά κρατικά ἀξιώματα. Σέ ἡλικία ἔξι χρονῶν τόν ἔστειλαν στήν Κωνσταντινούπολη νά σπουδάσει. Ἀναδεικνύεται σύντομα μία σημαίνουσα προσωπικότητα τῆς Βασιλεύουσας. Μέ τή βοήθεια ἑνός θείου τοῦ εὐγενοῦς ὁρίζεται ὡς σπαθαροκουβιλάριος, μέ τή δυνατότητα νά ἀναχθεῖ συγκλητικός. Ἀσκεῖ τά καθήκοντά του μέ ἐπιτυχία, ἀλλά καί ταπείνωση. Δέν τόν συνεπαίρνει ἡ λαμπρότητα τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας καί δέ σκόπευε νά περάσει ὅλη του τή ζωή ἀνάμεσα στούς μωροφιλόδοξους εὐγενεῖς τῆς ἐξουσίας.
Ἡ γνωριμία του καί ἡ πνευματική σχέση του μέ τόν στουδίτη ἅγιο Συμεών τόν Εὐλαβῆ, τοῦ ἀλλάζει τή ζωή. Μετά τό θάνατο τοῦ Νικηφόρου Φωκᾶ τό 969, ἐγκαταλείπει τή θέση του καί ἀποσύρεται στήν ὀνομαστή Μονή γιά νά ζήσει κοντά στόν πνευματικό του. Ἐκεῖνος δέ συμφωνεῖ, διότι ἦταν μόνο 14 ἐτῶν, καί τόν συμβουλεύει νά γυρίσει ξανά στή θέση του.
Σέ ἡλικία 20 ἐτῶν δέχτηκε μία ἰδιαίτερη εὐλογία ἀπό τό Θεό. Μία νύχτα ἐνῷ προσευχόταν θερμά, γέμισε τό δωμάτιό του ἀπό ἕνα ἐκτυφλωτικό καί ἀνεξήγητο φῶς. Ὁ Συμεών ἔπεσε σέ ἔκσταση καί εἶχε τήν αἴσθηση ὅτι εἶχε ἀνυψωθεῖ στόν οὐρανό. Μία ἀνεξήγητη χαρά γέμισε τήν ψυχή του γιά τή θεία ὀπτασία. Ἔτρεξε ἀμέσως στόν πνευματικό του στόν ὁποῖο δηγήθηκε τήν ὀπτασία καί τόν παρακάλεσε νά τόν δεχτεῖ κοντά του. Ἐκεῖνος καί πάλι ἀρνήθηκε, προφανῶς, ἀπό θεία ἔμπνευση γιά νά σμιλευτεῖ ἀκόμα ἡ θέληση τοῦ μαθητῆ του.
Σέ ἡλικία 26 ἐτῶν ἐπαναλήφτηκε ἡ θαυμαστή ὀπτασία. Ἐκεῖνο τόν καιρό τοῦ εἶχε ἀνατεθεῖ μία ὑπηρεσιακή ἀποστολή στήν πατρίδα του. Πρίν ἀναχωρήσει ἀνακοίνωσε στόν πνευματικό του καί τή νέα ὀπτασία. Ἐκεῖνος τοῦ ἀποκάλυψε ὅτι ἦταν σέ ἡλικία πού μποροῦσε νά γίνει μοναχός. Ἡ χαρά του ὑπῆρξε ἀπρόσμενη. Πραγματοποίησε τό ταξίδι του καί μέ τήν εὐκαιρία, ἀνακοίνωσε στούς γονεῖς του τήν πρόθεσή του νά ἀκολουθήσει τό μοναχικό βίο. Ἐκεῖνοι ἀντέδρασαν βίαια καί προσπάθησαν νά τόν μεταπείσουν, διότι ἔβλεπαν τή λαμπρή καριέρα πού ἁπλωνόταν μπροστά του. Ἐκεῖνος παραμένει ἀμετάπειστος. Ἀποσύρθηκε στή Μονή τοῦ Στουδίου, ὅπου ἐκάρη μοναχός καί ἔλαβε τό μοναχικό ὄνομα τοῦ πνευματικοῦ του, Συμεών.
Ἀλλά δέν ἄργησαν οἱ πειρασμοί. Η ὑπακοή του στόν πνευματικό του κίνησε τό φθόνο τῶν συμμοναστῶν του, διότι ἔπρεπε νά ὑπακούει μόνο στό ἡγούμενο Πέτρο. Γι’ αὐτό ἀναγκάστηκε νά φύγει καί νά ἐγκατασταθεῖ. Τότε ἦταν πού εἶδε καί τρίτη κατά σειράν θεία ὀπτασία. Ἐγκαταστάθηκε στήν παρακείμενη Μονή τοῦ Ἁγίου Μάμαντα τοῦ Ξηροκέρκου, ὅπου ἡγούμενος ἦταν ὁ εὐλαβής Ἀντώνιος. Ἦρθε ὁ πατέρας του μέ ἀρκετούς συγκλητικούς γιά νά τόν μεταπείσουν νά γυρίσει στόν κόσμο. Ἐκεῖνος ἀρνεῖται καί πάλι, ἐνῷ ταυτόχρονα βλέπει καί τέταρτη θεία ὀπτασία. Ἦταν 29 ἐτῶν, ὅπου ὁ ἡγούμενος κοιμήθηκε. Ὕστερα ἀπό ἀπαίτηση τῆς ἀδελφότητας τῆς Μονῆς καί τή σύμφωνη γνώμη τοῦ Πατριάρχη Νικολάου Β΄ τοῦ Χρυσοβέργη, ἐκλέχτηκε ἡγούμενος τῆς Μονῆς. Κατά τή διάρκεια τῆς χειροτονίας του σέ πρεσβύτερο εἶδε καί πέμπτη θεία ὀπτασία.
Ὡς ἡγούμενος τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Μάμαντα ὁ Συμεών κλήθηκε νά ἀντιμετωπίσει πολλά προβλήματα, ἀπό οἰκοδομικές ἐργασίες τῆς Μονῆς ὡς καί αὐτή τήν πνευματική καλλιέργεια τῆς ἀδελφότητας. Ὡς νηπτικός μοναχός καί μυστικός θεολόγος ὁμιλοῦσε γιά «θεῖο ἔρωτα» καί γιά ἔλλαμψη τοῦ «θείου φωτός». Οἱ μοναχοί ἐπειδή δέν τόν καταλάβαιναν τόν θεώρησαν αἱρετικό καί τοῦ κήρυξαν τόν πόλεμο. Μερικοί κατέφυγαν στόν Πατριάρχη γιά νά καθαιρεθεῖ. Ἐκεῖνος τόν κήρυξε ἀθῷο. Παρέμεινε στή θέση τοῦ ἡγουμένου γιά 25 χρόνια. Τό 1013, σέ ἡλικία 57 ἐτῶν, ἀφοῦ παρέδωσε τήν ἡγουμενία στόν μαθητή τοῦ Ἀρσένιο ἀποσύρθηκε σέ κοντινό ἡσυχαστήριο καί ἐπιδόθηκε στήν ἄσκηση καί τό συγγραφικό ἔργο. Ὅμως ὁ μητροπολίτης Νικομήδειας Στέφανος κατόρθωσε νά πείσει τόν Πατριάρχη νά τόν στείλει ἐξορία, στήν περιοχή τῆς Χρυσούπολης, ἐπειδή θεωροῦσε τόν πνευματικό του πατέρα Συμεών, ἅγιο. Εγκαταστάθηκε σέ κάποιο ἐρημοκκλήσι τῆς Ἁγίας Μαρίνας, ὅπου κοιμήθηκε εἰρηνικά τό ἔτος 1037 σέ ἡλικία 80 ἐτῶν, ἀφοῦ εἶχε προβλέψει τόν θάνατό του. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στίς 12 Ὀκτωβρίου.
Ὁ ἅγιος Συμεών ἔλαβε τόν τίτλο τοῦ νέου θεολόγου, διότι ἀνήκει στούς μεγάλους διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀνήκει στούς μυστικούς θεολόγους, ὁ ὁποῖος καλλιέργησε καί βίωσε τή μυστική θεολογία, ὡς θεοπτία. Τά ἔργα τοῦ «Ὕμνοι Θείων Ἐρώτων», «Κατηχήσεις» καί «Πρακτικά καί Θεολογικά Κεφάλαια», ἀποτέλεσαν τή βάση τῆς μετέπειτα μυστικῆς θεολογίας καί τῆς πνευματικῆς ζωῆς τῶν πιστῶν.
Ἀναρτήθηκε ἀπὸ Στοχαστής
Ἕνας ἀπό αὐτούς πού ἀξιώθηκε νά δεῖ τό ἄκτιστο φῶς τοῦ Θεοῦ μέ τά σωματικά του μάτια, εἶναι καί ὁ ἅγιος Συμεών ὁ Νέος Θεολόγος, ἕνας ἀπό τούς...μεγαλυτέρους Πατέρες καί Θεολόγους τῆς Ἐκκλησίας μας. Γεννήθηκε τό 957 στή μικρασιατική πόλη Γαλάτεια τῆς Παφλαγονίας καί τό βαπτιστικό του ὄνομα ἦταν Γεώργιος. Οἱ εὐγενεῖς γονεῖς του φρόντισαν νά τοῦ δώσουν σοβαρή παιδεία, διότι τόν προόριζαν γιά ὑψηλά κρατικά ἀξιώματα. Σέ ἡλικία ἔξι χρονῶν τόν ἔστειλαν στήν Κωνσταντινούπολη νά σπουδάσει. Ἀναδεικνύεται σύντομα μία σημαίνουσα προσωπικότητα τῆς Βασιλεύουσας. Μέ τή βοήθεια ἑνός θείου τοῦ εὐγενοῦς ὁρίζεται ὡς σπαθαροκουβιλάριος, μέ τή δυνατότητα νά ἀναχθεῖ συγκλητικός. Ἀσκεῖ τά καθήκοντά του μέ ἐπιτυχία, ἀλλά καί ταπείνωση. Δέν τόν συνεπαίρνει ἡ λαμπρότητα τῆς κοσμικῆς ἐξουσίας καί δέ σκόπευε νά περάσει ὅλη του τή ζωή ἀνάμεσα στούς μωροφιλόδοξους εὐγενεῖς τῆς ἐξουσίας.
Ἡ γνωριμία του καί ἡ πνευματική σχέση του μέ τόν στουδίτη ἅγιο Συμεών τόν Εὐλαβῆ, τοῦ ἀλλάζει τή ζωή. Μετά τό θάνατο τοῦ Νικηφόρου Φωκᾶ τό 969, ἐγκαταλείπει τή θέση του καί ἀποσύρεται στήν ὀνομαστή Μονή γιά νά ζήσει κοντά στόν πνευματικό του. Ἐκεῖνος δέ συμφωνεῖ, διότι ἦταν μόνο 14 ἐτῶν, καί τόν συμβουλεύει νά γυρίσει ξανά στή θέση του.
Σέ ἡλικία 20 ἐτῶν δέχτηκε μία ἰδιαίτερη εὐλογία ἀπό τό Θεό. Μία νύχτα ἐνῷ προσευχόταν θερμά, γέμισε τό δωμάτιό του ἀπό ἕνα ἐκτυφλωτικό καί ἀνεξήγητο φῶς. Ὁ Συμεών ἔπεσε σέ ἔκσταση καί εἶχε τήν αἴσθηση ὅτι εἶχε ἀνυψωθεῖ στόν οὐρανό. Μία ἀνεξήγητη χαρά γέμισε τήν ψυχή του γιά τή θεία ὀπτασία. Ἔτρεξε ἀμέσως στόν πνευματικό του στόν ὁποῖο δηγήθηκε τήν ὀπτασία καί τόν παρακάλεσε νά τόν δεχτεῖ κοντά του. Ἐκεῖνος καί πάλι ἀρνήθηκε, προφανῶς, ἀπό θεία ἔμπνευση γιά νά σμιλευτεῖ ἀκόμα ἡ θέληση τοῦ μαθητῆ του.
Σέ ἡλικία 26 ἐτῶν ἐπαναλήφτηκε ἡ θαυμαστή ὀπτασία. Ἐκεῖνο τόν καιρό τοῦ εἶχε ἀνατεθεῖ μία ὑπηρεσιακή ἀποστολή στήν πατρίδα του. Πρίν ἀναχωρήσει ἀνακοίνωσε στόν πνευματικό του καί τή νέα ὀπτασία. Ἐκεῖνος τοῦ ἀποκάλυψε ὅτι ἦταν σέ ἡλικία πού μποροῦσε νά γίνει μοναχός. Ἡ χαρά του ὑπῆρξε ἀπρόσμενη. Πραγματοποίησε τό ταξίδι του καί μέ τήν εὐκαιρία, ἀνακοίνωσε στούς γονεῖς του τήν πρόθεσή του νά ἀκολουθήσει τό μοναχικό βίο. Ἐκεῖνοι ἀντέδρασαν βίαια καί προσπάθησαν νά τόν μεταπείσουν, διότι ἔβλεπαν τή λαμπρή καριέρα πού ἁπλωνόταν μπροστά του. Ἐκεῖνος παραμένει ἀμετάπειστος. Ἀποσύρθηκε στή Μονή τοῦ Στουδίου, ὅπου ἐκάρη μοναχός καί ἔλαβε τό μοναχικό ὄνομα τοῦ πνευματικοῦ του, Συμεών.
Ἀλλά δέν ἄργησαν οἱ πειρασμοί. Η ὑπακοή του στόν πνευματικό του κίνησε τό φθόνο τῶν συμμοναστῶν του, διότι ἔπρεπε νά ὑπακούει μόνο στό ἡγούμενο Πέτρο. Γι’ αὐτό ἀναγκάστηκε νά φύγει καί νά ἐγκατασταθεῖ. Τότε ἦταν πού εἶδε καί τρίτη κατά σειράν θεία ὀπτασία. Ἐγκαταστάθηκε στήν παρακείμενη Μονή τοῦ Ἁγίου Μάμαντα τοῦ Ξηροκέρκου, ὅπου ἡγούμενος ἦταν ὁ εὐλαβής Ἀντώνιος. Ἦρθε ὁ πατέρας του μέ ἀρκετούς συγκλητικούς γιά νά τόν μεταπείσουν νά γυρίσει στόν κόσμο. Ἐκεῖνος ἀρνεῖται καί πάλι, ἐνῷ ταυτόχρονα βλέπει καί τέταρτη θεία ὀπτασία. Ἦταν 29 ἐτῶν, ὅπου ὁ ἡγούμενος κοιμήθηκε. Ὕστερα ἀπό ἀπαίτηση τῆς ἀδελφότητας τῆς Μονῆς καί τή σύμφωνη γνώμη τοῦ Πατριάρχη Νικολάου Β΄ τοῦ Χρυσοβέργη, ἐκλέχτηκε ἡγούμενος τῆς Μονῆς. Κατά τή διάρκεια τῆς χειροτονίας του σέ πρεσβύτερο εἶδε καί πέμπτη θεία ὀπτασία.
Ὡς ἡγούμενος τῆς Μονῆς τοῦ Ἁγίου Μάμαντα ὁ Συμεών κλήθηκε νά ἀντιμετωπίσει πολλά προβλήματα, ἀπό οἰκοδομικές ἐργασίες τῆς Μονῆς ὡς καί αὐτή τήν πνευματική καλλιέργεια τῆς ἀδελφότητας. Ὡς νηπτικός μοναχός καί μυστικός θεολόγος ὁμιλοῦσε γιά «θεῖο ἔρωτα» καί γιά ἔλλαμψη τοῦ «θείου φωτός». Οἱ μοναχοί ἐπειδή δέν τόν καταλάβαιναν τόν θεώρησαν αἱρετικό καί τοῦ κήρυξαν τόν πόλεμο. Μερικοί κατέφυγαν στόν Πατριάρχη γιά νά καθαιρεθεῖ. Ἐκεῖνος τόν κήρυξε ἀθῷο. Παρέμεινε στή θέση τοῦ ἡγουμένου γιά 25 χρόνια. Τό 1013, σέ ἡλικία 57 ἐτῶν, ἀφοῦ παρέδωσε τήν ἡγουμενία στόν μαθητή τοῦ Ἀρσένιο ἀποσύρθηκε σέ κοντινό ἡσυχαστήριο καί ἐπιδόθηκε στήν ἄσκηση καί τό συγγραφικό ἔργο. Ὅμως ὁ μητροπολίτης Νικομήδειας Στέφανος κατόρθωσε νά πείσει τόν Πατριάρχη νά τόν στείλει ἐξορία, στήν περιοχή τῆς Χρυσούπολης, ἐπειδή θεωροῦσε τόν πνευματικό του πατέρα Συμεών, ἅγιο. Εγκαταστάθηκε σέ κάποιο ἐρημοκκλήσι τῆς Ἁγίας Μαρίνας, ὅπου κοιμήθηκε εἰρηνικά τό ἔτος 1037 σέ ἡλικία 80 ἐτῶν, ἀφοῦ εἶχε προβλέψει τόν θάνατό του. Ἡ μνήμη του ἑορτάζεται στίς 12 Ὀκτωβρίου.
Ὁ ἅγιος Συμεών ἔλαβε τόν τίτλο τοῦ νέου θεολόγου, διότι ἀνήκει στούς μεγάλους διδασκάλους τῆς Ἐκκλησίας μας. Ἀνήκει στούς μυστικούς θεολόγους, ὁ ὁποῖος καλλιέργησε καί βίωσε τή μυστική θεολογία, ὡς θεοπτία. Τά ἔργα τοῦ «Ὕμνοι Θείων Ἐρώτων», «Κατηχήσεις» καί «Πρακτικά καί Θεολογικά Κεφάλαια», ἀποτέλεσαν τή βάση τῆς μετέπειτα μυστικῆς θεολογίας καί τῆς πνευματικῆς ζωῆς τῶν πιστῶν.
Ἀναρτήθηκε ἀπὸ Στοχαστής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου