Σεβ. Σύρου: “…ὡς Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος ὀφείλω νὰ διαφυλάττω ἀμώμητη τὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας, ἀλλά…”
Ἄνευ πάσης ἀντιλογίας ὁ Σεβ. Σύρου προσεφώνησε τὸν αἱρετικὸν παπικὸν ὡς νὰ ἦτο κανονικὸς Ἐπίσκοπος! Πῶς παρίσταται εἰς λειτουργικὴν πρᾶξιν παπικῶν; Ἔδωσεν ἡ ΔΙΣ ἄδειαν; Πῶς εὔχεται εἰς αὐτὸν καρποφορίαν, ὅταν αὐτὴ θὰ εἶναι ἐπὶ ζημίᾳ τῆς Ὀρθοδοξίας; Πῶς εἶναι εἰς θέσιν νὰ γνωρίζη ἕως καὶ τὰ κρύφια τῆς καρδίας αὐτοῦ, ἀλλὰ καὶ τὰ χαρίσματα τοῦ Θεοῦ(!) εἰς αὐτόν, ὅταν αὐτὰ εἶναι καρπὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διὰ τὸ ὁποῖον κακοδοξοῦν οἱ παπικοί; Τί σημαίνει ἡ φράσις ὅτι «ὡς Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος ὀφείλω νά… ἀλλά…»; Ἐπισημαίνει κάποια σύγκρουσιν καθηκόντων; Πῶς θὰ «συνοδοιπορήση» μὲ αἱρετικόν; Ἂν ὁ Ἐπίσκοπος ἐπαινῆ καὶ ἐπευλογῆ ἀλλοτρίους ποιμένας δὲν καθίσταται καὶ αὐτὸς συμμέτοχος ἐκείνου ποὺ «κλέπτης ἐστί καὶ ληστής»;
Πρόσθετο σχόλιο: Να σχολιάσω περαιτέρω (όπως έχω τονίσει με κίτρινο χρώμα παρακάτω) ότι αποκάλεσε τον αιρετικό επίσκοπο στοργικό πατέρα του λαού του Θεού... πόσους λαούς έχει ο Θεός;;;; Οι αιρετικοί αποτελούν λαό του και Εκκλησία Του... την οποία αποκαλεί άρα και αναγνωρίζει! 2 φορές στην ομιλία του;;; Επίσης, από πότε οι αιρετικοί έχουν την χάρη του Θεου;;;; Στο τέλος δε, μεταφέρει και τις ευχές των ορθοδόξων ιερέων και πιστών της Τήνου!!! Να τον πήρανε άραγε τηλέφωνο και να του το ζήτησαν;;;;
Τέλος, να αναφέρω δύο ακόμα παρατηρήσεις:
1. Σε μια τυχαία επιλογή σημείων του βίντεο στο 1:24:00 περίπου έπεσα πάνω στο σημείο που ακούγεται το Σύμβολο της Πίστεως. Εξεπλάγην όταν διαπίστωσα ότι δεν ακούστηκε το filioque (κλικ ΕΔΩ αν δεν γνωρίζετε γι' αυτήν την αιρετική τροποποίηση του συμβόλου της πίστεως). Επαναλαμβάνω ότι ΔΕΝ ακούστηκε...! Να χαρούμε ή να περιμένουμε τα χειρότερα;;;; Μήπως κάνουν μια δήθεν μικρή παραχώρηση και περιμένουν από εμάς κάτι μεγαλύτερο...;;;; κάπως έτσι μου φαίνεται...
2. Σε διάφορα σημεία της ομιλίας του κάνει χρήση λόγων μεγάλων Πατέρων της Ορθοδοξίας του Μεγάλου Αθανασίου και του Ιερού Χρυσοστόμου. Δε νομίζω να χάρηκαν οι Άγιοι... Και όσο αφορά τα χαρίσματα των επισκόπων που ανέφερε ο Απόστολος Παύλος προς τον Τίτο... μήπως ξεχάσατε "Επίσκοπε" Τήνου (επίσκοπος = φύλακας) ότι υπάρχει ένα αυτονόητο χάρισμα: ο Επίσκοπος θα πρέπει να ορθοδοξεί-ορθοτομεί τον λόγο της αληθείας... και αυτό δεν ισχύει προφανώς για τον αιρετικό, αλλά το πιο ανησυχητικό είναι ότι δεν ισχύει και για άλλους που το παίζουν ορθόδοξοι.
Και μιας και σας αρέσουν τα αγιογραφικά χωρία... να υπενθυμίσω από την επιστολή Ιούδα τρεις λέξεις "...ἐπιτιμήσαι σοι Κύριος" (επιστολή Ιούδα, στίχος 9).
Ἐπραγματοποιήθη τὴν Κυριακὴν 23ην Μαΐου 2021 εἰς τὸν ναὸν «Παναγίας Ροδαρίου Ξιναρᾶ Τήνου» χειροτονία εἰς «ἐπίσκοπον» τοῦ νέου παπικοῦ «ἀρχιεπισκόπου» Νάξου καὶ Τήνου κ. Ἰωσὴφ Πρίντεζη. Εἰς αὐτὴν συμμετεῖχαν οἱ ὑπόλοιποι παπικοὶ «ἐπίσκοποι» Ἑλλάδος καθὼς καὶ ὁ «πρέσβης τοῦ Βατικανοῦ καὶ Ἀποστολικὸς Νούντσιος στὴν Ἑλλάδα» «ἐπίσκοπος» Savio Hon Tai Fai. Παρὼν ἦτο καὶ ὁ Σεβ. Σύρου κ. Δωρόθεος, ὁ ὁποῖος προσεφώνησε τὸν νεοχειροτονηθέντα μὲ τὸν ἑξῆς λόγον, ποὺ ἀπομαγνητοφωνήσαμεν:
«Χριστὸς Ἀνέστη! Σήμερα εἶναι ἡμέρα διπλῆς χαρᾶς, διότι ὁ πατέρας παραδίδει τὴν εὐθύνη του στὸν υἱὸν καὶ ὁ υἱὸς ὀφείλει νὰ ἀναλάβει αὐτὴ τὴν εὐθύνη μὲ σεβασμό, ὑπακοὴ καὶ εὐγνωμοσύνη πρὸς τὸν πατέρα, διότι ὁ υἱὸς ἔρχεται στὸ ἴδιο γεώργιο, ὅπου ὁ πατέρας ἐπὶ τριακονταετία ἐργάστηκε, νὰ συνεχίσει νὰ τὸ φροντίζει, νὰ τὸ καλλιεργεῖ καὶ νὰ θερίζει τὸν καρπόν του.
Θέλω λοιπὸν νὰ ἀπευθυνθῶ πρῶτα πρὸς τὸ πατέρα, πρὸς ἐσᾶς σεβασμιώτατε ἀδελφὲ καὶ ἀγαπητὲ Νικόλαε. Ἀναστοχάζομαι αὐτὴ τὴν ὥρα μαζί σας πῶς πέρασαν 30 χρόνια ἀπὸ τὴν ἡμέρα τῆς ἐκλογῆς σας καὶ τὴν εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονία σας. Ἀναστοχάζομαι μαζί σας, ἤμουν πρεσβύτερος βέβαια τότε καὶ δὲν παρέστην, ἀλλὰ ἐνθυμοῦμαι τὴν χαρὰν στὸ πρόσωπόν σας, ἀλλὰ καὶ τὴν ἀγωνία γιὰ τὴν ἀνὰληψη αὐτῆς τῆς ὑψηλῆς καὶ εὐθυνοφόρου εὐθύνης. Τὸν καρπὸν αὐτοῦ τοῦ ἔργου σας τὸν γνωρίζει ὁ Θεὸς καὶ οἱ ἐν Τηνῳ καθολικοὶ χριστιανοί. Ἐγὼ ὅμως γνωρίζω καὶ ὁμολογῶ ὅτι τὰ 20 χρόνια τῆς ταπεινῆς ἀρχιερατίας μου στὴν Ἱ. Μ. Σύρου καὶ στὴν Τῆνο συνοδοιπορήσαμε μαζὶ μὲ ἕνα πνεῦμα ἀγάπης, φιλίας, ἀγάπης ἡ ὁποία κατὰ τὸν θεῖον Παῦλο «οὐδέποτε ἐκπίπτει», καὶ αὐτὴ ἡ συνοδοιπορία μας ὑπῆρξε ἀπρόσκοπτη καὶ ἀνέφελη καὶ γι’ αὐτὸ, σεβασμιώτατε, σᾶς εὐχαριστῶ! Ὅταν ἐνθρονίστηκα τὸν Ἰανουάριο τοῦ 2002 στὸν πανίερο ναὸ τῆς Εὐαγγελιστρίας μαζὶ μὲ τὰ λόγια τῆς ἀγάπης σας μοῦ προσφέρατε ἕνα Εὐαγγέλιο καὶ μοῦ εἴπατε ὅτι ὀφείλω νὰ διδάσκω καὶ νὰ κατηχῶ τὸ λαὸ τοῦ Θεοῦ. Σήμερα κατ’ αὐτὴν τὴν πανεπίσημη ἡμέρα ποὺ εἶναι ἕνας ἱστορικὸς κόμβος γιὰ τὴ ζωὴ σας ἐπιτρέψτε μου καὶ ἐμένα νὰ σᾶς προσφέρω μία εἰκόνα τῆς Παναγίας, κάτω ἀπὸ τὴ σκέπη τῆς ὁποίας ζοῦμε ὅλοι ἐδῶ καὶ συμβιώνουμε στὸ εὐλογημένο νησὶ τῆς Τήνου καὶ νὰ σᾶς εὐχηθῶ νὰ φθάσετε ἐν γήρει πίονι, μὲ ὑγεία μὲ καθαρότητα στὴν καρδιὰ σας, ὅπως τὴν ἔχετε, μὲ σύνεση στὸν νοῦ, ὅπως τήν διαθέτετε, καὶ νὰ συνεχίσετε νὰ εἶστε πάλιν καὶ πάλιν ὁ καλὸς καὶ στοργικὸς πατέρας τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ.
Σεβασμιώτατε Ἰωσήφ, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος ἀπευθυνόμενος πρὸς τὸ μαθητὴ του Τίτο, ὅταν τὸν κατέστησε Ἐπίσκοπο στὴν Κρήτη τοῦ ἔδωσε τὴν παραγγελία νὰ χειροτονεῖ Ἐπισκόπους σὲ κάθε πόλη καὶ τοῦ ὑπέμνησε ποιὰ θὰ εἶναι τὰ χαρίσματα, τὰ ὁποῖα πρέπει νὰ ἔχουν αὐτοὶ, οἱ ὁποῖοι θὰ χειροτονηθοῦν Ἐπίσκοποι, δηλαδὴ νὰ εἶναι εὐγενεῖς, φιλόξενοι, εὐσεβεῖς, πρᾶοι, ἄμαχοι, ἀνέγκλητοι καὶ ὅλοι ἐμεῖς ποὺ σᾶς γνωρίσαμε στὴ γειτονικὴ ἀρχόντισσα τοῦ Ἀρχιπελάγους στὴ Σύρο ὅλα αὐτὰ τὰ χρόνια μποροῦμε νὰ διαπιστώσουμε στὸ πρόσωπό σας ὅτι ἔχετε πολλὰ χαρίσματα ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ ἦθος καὶ εὐγένεια καὶ ἁπλότητα καὶ εἰρήνη στὴν καρδιά σας, στοιχεῖα ποὺ ἀσφαλῶς εἶναι ἀπαραίτητα καὶ ἀρετὲς, γιὰ νὰ ἐπιτύχετε σὲ αὐτὴν τὴν νέα καὶ ὑψηλὴ ἀποστολή σας. Ὁ Ἱερὸς Χρυσόστομος ἀπευθυνόμενος πρὸς ἕνα Ἐπίσκοπό του ἔγραψε: Εἶσαι κυβερνήτης σὲ ἕνα πλοῖο, ἀλλὰ ἂν θέλεις ὁ πλοῦς νὰ εἶναι ἀσφαλὴς πρέπει νὰ ἔχεις στὴν καρδιά σου τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν εἰρήνη. Χωρὶς αὐτὴν τὴν ἀρετὴ ὅσο καὶ ἂν θεωρεῖς ὅτι εἶσαι καλὸς πλοίαρχος, χωρὶς αὐτὸ τὸ πηδάλιο, τὸ πλοῖο εἶναι ἀσφαλῶς βέβαιον ὅτι θὰ χτυπήσει στὰ βράχια καὶ θὰ καταποντιστεῖ. Νομίζω ὅτι καὶ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ ἔχετε στὴν καρδιά σας καὶ τὴν εἰρήνη, γιὰ νὰ μπορέσετε πράγματι νὰ πηδαλιουχήσετε τὸ πλοῖο ποὺ σήμερα σᾶς ἐμπιστεύεται ἡ καθολικὴ ἐκκλησία.
Βέβαια ἡ ἀρχιερωσύνη ἔχει καὶ θλίψεις, σεβασμιώτατε, ἐκτὸς ἀπὸ χαρές. Φθάνω νὰ ὁμολογήσω μετὰ ἀπὸ 20 χρόνια ἀρχιερωσύνης, ὅτι ἡ χαρὰ τοῦ Ἐπισκόπου εἶναι, ὅταν ἱερουργεῖ. Οἱ ἄλλες στιγμὲς οἱ περισσότερες εἶναι ἀγωνία, ἀπογοήτευση, θλίψη. Ὁ Ἅγιος Ἀμμώνιος, ἕνας ἀσκητής, ἔγραψε ὅτι ὅταν τὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ ἐπιτελεῖται μὲ θλίψη εἶναι πολὺ μεγαλύτερο καὶ σπουδαιότερο ἀπὸ ἕνα πολὺ μεγαλύτερο ἔργο ποὺ ἐπιτελεῖται χωρὶς θλίψη. Ἐὰν λοιπὸν ἔχετε καὶ θλίψεις, ἀλλὰ εἶναι γιὰ τὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ, νὰ εἶστε βέβαιος ὅτι θὰ εἶναι πολὺ μεγαλύτερο αὐτὸ καὶ ἡ προσφορά σας στὴν τοπικὴ ἐδῶ ἐκκλησία τῶν καθολικῶν χριστιανῶν.
Ἀφοῦ σᾶς συγχαρῶ λοιπὸν καὶ ἀφοῦ σᾶς ἐκφράσω τὰ ἀδελφικὰ αἰσθήματα τῆς καρδιᾶς μου καὶ τῆς ἀγάπης μου θέλω νὰ σᾶς πῶ ὅτι ὡς Ὀρθόδοξος Ἐπίσκοπος ὀφείλω νὰ διαφυλάττω στὶς καρδιὲς τοῦ ποιμνίου μου ἀκέραιη καὶ ἀμώμητη τὴν Ὀρθόδοξη πίστη μας, ἀλλὰ τόσο στὸ πρόσωπό σας ὅσο καὶ στὸ πρόσωπο τῶν ἱερέων σας καὶ τῶν καθολικῶν χριστιανῶν τῆς Τήνου, ὅπως καὶ τῆς Σύρου, ὅπως καὶ στὸ πρόσωπο τοῦ πολυσεβάστου καὶ ἀγαπητοῦ μου Σεβασμιωτάτου Φραγκίσκου, τοῦ ἀδελφοῦ καὶ κατὰ πάντα ἀγαπητοῦ Πέτρου, ὀφείλω τιμὴ καὶ σεβασμὸ καὶ ἀγάπη. Αὐτὰ Σεβασμιώτατε σᾶς διαβεβαιῶ ὅτι θὰ τὰ ἔχετε ἀφειδώλευτα. Καὶ ὅπως μὲ τὸν Σεβασμιώτατο Φραγκίσκο, τὸν Νικόλαο καὶ τώρα τὸν Πέτρο συνοδοιποροῦμε ἐν ἀγάπῃ καὶ ὁμονοίᾳ, ἔτσι εἶμαι βέβαιος ὅτι θὰ συνοδοιπορήσουμε καὶ μαζὶ σὲ αὐτὸ τὸ εὐλογημένο νησὶ τῆς Τήνου.
Σᾶς μεταφέρω τὶς εὐχὲς καὶ τὶς συγχαρητήριες προσρήσεις τῶν ἱερέων μου καὶ τῶν Ὀρθοδόξων χριστιανῶν τῆς Τήνου ἀλλὰ καὶ τῶν μελῶν τῆς διοικούσης τὸ ἱερὸν ἵδρυμα ἐπιτροπῆς καὶ ἀφοῦ ἐπιλέξω αὐτὸ τὸ σύντομο λόγο μὲ τὰ λόγια τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου ποὺ ἔγραψε καὶ αὐτὸς ἀπευθυνόμενος σὲ ἕνα Ἐπίσκοπο: ὅτι πρὶν γίνεις Ἐπίσκοπος ζοῦσες μόνος γιὰ τὸν ἑαυτό σου, τώρα ποὺ ἔγινες Ἐπίσκοπος ὀφείλεις νὰ ζεῖς γιὰ ἐκείνους, γιὰ τοὺς ὁποίους ἔγινες», ἐπιτρέψτε μου νὰ σᾶς προσφέρω ἕνα ἐπιστήθιο Σταυρὸ καὶ νὰ εὐχηθῶ ἡ ἐδῶ διακονία σας νὰ εἶναι ἀνέφελη, ἀκύμαντη, ἀπρόσκοπτη καὶ πάνυ καρποβριθής. Νὰ ζήσετε!»
Ορθόδοξος Τύπος
Πηγὴ ἐδῶ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου