Φίλος μου πήγε στον γ.Παϊσιο.Μια φορά και μόνη συνάντησε τον άγιο

Φίλος μου πήγε στον γ.Παϊσιο.Μια φορά και μόνη συνάντησε τον άγιο.Μού έλεγε μετά, πως επειδή δεν γνώριζε το μονοπάτι και κάπου σαν να μπερδεύθηκε εμφανίσθηκε ένας γάτος , τον οδήγησε μπροστά στην πίσω πόρτα της Παναγούδας , έκανε μια τουμπα στα πόδια του πατρός , σαν να κάνει μετάνοια και έφυγε. Με τον άγιο συζήτησε και για προβλήματα στο σπίτι του , με εναν συγγενή του χρονίως 

πάσχοντα τον οποίο και περιέθαλπε. Τού λέει ο γέρων «ο συγγενής σου έχει σωθεί γιατί όταν ήταν ναυτικός , στο λιμάνι που είχαν κατέβει έσωσε μια κοπελίτσα από βιασμό. Αλλά μη του το πεις και το πάρει πανω του».Ο φίλος μου δεν είχε ακούσει ποτέ γι αυτο το περιστατικό, το επιβεβαίωσε επιστρέφοντας απ το Αγιόρος. Πού ήξερε ο π.Παϊσιος τι έκανε ένας ταλαίπωρος, κατάκοιτος πλέον, άνθρωπος στα νιάτα του ;;; Κι αν γνώριζε αυτό το άγνωστο στους πάντες συμβάν , τι τού ήταν άγνωστο ;;

Ο χρήστης Christos Tapanas & Misha Sarov

Μας αφηγείται ένας ιερέας του Βελιγραδίου το ασυνήθιστο γεγονός με μία εκδιδόμενη γυναίκα στους δρόμους του Βελιγραδίου. Μία μέρα λίγο πριν βραδιάσει βάδιζε στους δρόμους για τη «δουλειά» της. Καθώς περνούσε δίπλα σ’ έναν κήπο βλέπει έναν άνθρωπο να ετοιμάζεται να απαγχονιστεί. Έδεσε το σχοινί στο κλαδί του δέντρου και με μιας το έβαλε γύρω από το λαιμό του. Ή γυναίκα σβέλτα πήδησε πάνω από την περίφραξη, τράβηξε το μικρό της μαχαίρι από την τσέπη κι έκοψε το σχοινί, οπότε ό άνθρωπος έπεσε στο χώμα λιπόθυμος. Του έκανε μαλάξεις ώσπου συνήλθε. Τότε της είπε ο αυτόχειρας : -"Γιατί το ’κανες; Εγώ δεν μπορώ να ζήσω, δεν έχω στον ήλιο μοίρα. Εξαιτίας της φτώχειας μου, ήθελα να τελειώσω μ’ αυτή τη μίζερη ζωή". Ή γυναίκα έβγαλε όσα χρήματα είχε μαζί της και του τα έδωσε, υποσχόμενη ότι θα τον βοηθά κι άλλο ώσπου να βρει δουλειά. Και συνέχισε ή γυναίκα τη δική της άπρεπη δουλειά και μέρος από τα κέρδη της απ’ αυτή τη δουλειά, πήγαινε σ’ εκείνον φτωχό και του έδινε για να συντηρηθεί. Όμως μετά από έξι βδομάδες η γυναίκα έπεσε στο κρεβάτι βαριά άρρωστη. Ζήτησε τον ιερέα. Στην παρουσία του ιερέα εκείνη, ήδη ετοιμοθάνατη, άρχισε να λέει: -"Ω, άγγελοι του Θεού, γιατί ήρθατε σ’ εμένα; Μα δεν ξέρετε, πόσο βρώμικη και αμαρτωλή γυναίκα είμαι εγώ;». Λίγο μετά πάλι φώναξε: -"Ώ, Κύριε Χριστέ, μα κι ΕΣΥ ήρθες σ’ εμένα την αμαρτωλή; Για ποιο λόγο το αξιώθηκα αυτό; Μα μόνο με το ότι έσωσα εκείνον το φτωχό απ’ το θάνατο; Αλίμονο σ’ έμενα την ανάξια! Ώ πόσο είναι μεγάλο το έλεος του Θεού.!" Λέγοντας αυτό άφησε την ψυχή της, και το πρόσωπό της έλαμψε σα να φωτιζόταν με κερί. Να, τί σημαίνει να σώσεις την ψυχή ενός ανθρώπου. Να, πως μία πράξη ελέους προς τον πλησίον σκεπάζει πολλές αμαρτίες!
Αγίου Νικολάου Βελομιροβιτς