Ο Ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας, το τολμηρό θαύμα της Στατικής, η επιτυχής εκτέλεση μιας ανυπέρβλητης αρχιτεκτονικής σύλληψης που εγκαινιάστηκε από τον Ιουστινιανό το 537 μ.Χ., πολλά χρόνια πριν καν εμφανιστεί το Ισλάμ ως θρησκεία, το αιώνιο και παγκόσμιο αυτό σύμβολο της Ορθόδοξης Χριστιανοσύνης, μετατρέπεται λοιπόν σε σύμβολο του Ισλάμ και σημαία του τουρκικού νεο-οθωμανισμού.
Ο Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε δημοσίως ότι δικαιούνταν να προβεί σε αυτήν την μετατροπή, θυμίζοντάς μας ότι υπήρξε το λάφυρο της Άλωσης της Πόλης. Ήταν λόγια που οι Έλληνες, στην συντριπτική τους πλειονότητα, τα γεύτηκαν στα χείλη τους σαν όξος και χολή και τα ένιωσαν στο κορμί τους σαν καρφιά.
ΠΗΓΗ
Όμως της σταύρωσης, έπεται η ανάσταση. Αρκεί η άκρως δυσάρεστη αυτή είδηση να σημάνει εθνικό συναγερμό, αφυπνίζοντας τα αντανακλαστικά μας δια παν ενδεχόμενο.
Διότι το μυαλό του Τούρκου Προέδρου, των συμβούλων και των υποστηρικτών του, δεν λειτουργεί με όρους και προϋποθέσεις του 21ου αιώνα. Μέσα στην παραζάλη του ισλαμιστικού εθνικισμού τους, παρελαύνουν μεγαλοπρεπώς χρυσοποίκιλτοι Πορθητές, Μεγάλα Τείχη, Παλάτια, Σουλτανάτα και κανόνια του Ουρβανού, εξ ου και η σύγχρονη τουρκική εξωτερική πολιτική της βίας και των κανονιοφόρων που παραπέμπει απευθείας σε εποχές προ του 19ου αιώνα.
Ο «Κλάδος Ελαίας» στη Συρία, τα «Νύχια της Τίγρης» στο Ιράκ, η στρατιωτική ανάμιξη στη Λιβύη το καταμαρτυρούν, με τη «Γαλάζια Πατρίδα» σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο να έπεται οσονούπω, την ίδια στιγμή που το Ναγκόρνο Καραμπάχ εμφανίζεται και πάλι στο προσκήνιο.
Συμφωνούν με την απόφαση του Ερντογάν όλοι οι Τούρκοι; Ήδη ο Εκρέμ Ιμάμογλου, το αντίπαλον δέος, ουσιαστικά αποδοκίμασε την απόφαση μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί ως αντίθετη στην κοινή λογική, ενώ μεταξύ πολλών άλλων Τούρκων διανοουμένων, ο νομπελίστας συγγραφέας Orhan Pamuk δήλωσε στο BBC ότι “υπάρχουν εκατομμύρια κοσμικοί Τούρκοι όπως ο ίδιος που είναι κατά αυτής της απόφασης, όμως οι φωνές τους δεν εισακούονται”. Μήπως επίκειται νέος κύκλος διώξεων στο εσωτερικό της γείτονος, θρησκευτικών αυτήν τη φορά, κατά πάντων των αντιφρονούντων;
Το αυταρχικό καθεστώς Ερντογάν συνεχίζει ακάθεκτο την “τακτική της εργαλειοποίησης” για να πετύχει τους δόλιους σκοπούς του.
Όπως τον περασμένο Μάρτιο εργαλειοποίησε τον πόνο και τη δυστυχία των μεταναστών, υποκινώντας τους να παραβιάσουν τα ελληνικά σύνορα με στόχο να εκβιάσει την Ευρώπη, τώρα εργαλειοποιεί ψηφοθηρικά ένα μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς προκειμένου να καρπωθεί πολιτικά οφέλη, εν όψει της ολοένα μειούμενης δημοτικότητάς του, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων που προκαλούν ο κορονοϊός και η κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας.
Έλειπαν μήπως τα τζαμιά από την Κωνσταντινούπολη, την πόλη με τα 3.500 ισλαμικά τεμένη; Φυσικά και όχι! Πριν ένα χρόνο ο Ερντογάν ήταν αντίθετος στο άνοιγμα της Αγίας Σοφίας για μουσουλμανική προσευχή επειδή θα κινδύνευαν τα τζαμιά σε διάφορες χώρες του κόσμου. Τι άλλαξε;
Η Αγία Σοφία θυσιάστηκε στο βωμό του θρησκευτικού φανατισμού για πολιτικούς λόγους, μετατρεπόμενη σε τζαμί κατά παράβαση των διατάξεων της Συνθήκης της UNESCO για την προστασία των μνημείων και των περιοχών παγκόσμιας κληρονομιάς, σύμφωνα με τις οποίες, “για κάθε φυσική παρέμβαση και λειτουργικές αλλαγές στα καταγεγραμμένα κτίρια και τοποθεσίες θα πρέπει να υπάρχει η σχετική αδειοδότηση του Συμβουλίου Διατήρησης του Οργανισμού”. Για μία ακόμα φορά, η Τουρκία καταπάτησε τις συνθήκες κι έκανε το διεθνές δίκαιο κουρελόχαρτο, επιβεβαιώνοντας τον σταθερά παραβατικό χαρακτήρα της στις διεθνείς της σχέσεις.
Απέναντι σε αυτό το έγκλημα κατά της Χριστιανοσύνης αλλά και της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, ο Ύπατος Εκπρόσωπος Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ περιορίστηκε στο να εκφράσει τη λύπη του, η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μόργκαν Ορτέιγκους την απογοήτευσή της, ενώ ο Ρώσος Υφυπουργός Εξωτερικών, ένιψε ως άλλος Πόντιος Πιλάτος τας χείρας του, δηλώνοντας ότι αποτελεί εσωτερικό θέμα της Τουρκίας.
Ο Πατριάρχης Κύριλλος αποκάλεσε την απόφαση ως “απειλή για ολόκληρο τον χριστιανικό πολιτισμό”, ο δε Πάπας Φραγκίσκος δήλωσε ότι “αναλογιζόμενος την Αγία Σοφία είναι πολύ πονεμένος”. Κάποιοι στο εξωτερικό μίλησαν για τουριστικό εμπάργκο στην Τουρκία, ενώ την ίδια στιγμή, το ενδεχόμενο επίσημων κυρώσεων από πλευράς ΕΕ φαντάζει μακρινό.
Χλιαρές αντιδράσεις; Κροκοδείλια δάκρυα; Η Δύση καθεύδει; Αδιαφορούν εκεί στην Ουάσιγκτον, στις Βρυξέλλες, στη Μόσχα, στο Παρίσι για την Τουρκία; Ή μήπως όχι; Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι δυτικοί ηγέτες έχουν απέναντι στην Τουρκία τις κόκκινες γραμμές τους. Κι αν η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί δεν είναι μία από αυτές, αυτό δεν σημαίνει ότι θα ανεχτούν για πολύ ακόμα τα “νταηλίκια” των τουρκικών φρεγατών στη Μεσόγειο.
Όλα δείχνουν πως οι Χώρες της Δύσης, το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αίγυπτος δεν πρόκειται να επιτρέψουν στον Ερντογάν να παίξει τον ρόλο του “νέου Σαλαντίν” όπως ο ίδιος ορέγεται και ονειρεύεται. Ο “νέος Λόρενς” έδειξε ήδη το στίγμα του στην αεροπορική βάση της Al Watiya, θέτοντας σε σκληρή δοκιμασία τις νεο-οθωμανικές αλαζονικές αυταπάτες και κάνοντας τους Τούρκους να ψάχνονται πού θα είναι το επόμενο πλήγμα και από ποιον από όλους θα το δεχτούνε…
HellasJournal
Όμως της σταύρωσης, έπεται η ανάσταση. Αρκεί η άκρως δυσάρεστη αυτή είδηση να σημάνει εθνικό συναγερμό, αφυπνίζοντας τα αντανακλαστικά μας δια παν ενδεχόμενο.
Διότι το μυαλό του Τούρκου Προέδρου, των συμβούλων και των υποστηρικτών του, δεν λειτουργεί με όρους και προϋποθέσεις του 21ου αιώνα. Μέσα στην παραζάλη του ισλαμιστικού εθνικισμού τους, παρελαύνουν μεγαλοπρεπώς χρυσοποίκιλτοι Πορθητές, Μεγάλα Τείχη, Παλάτια, Σουλτανάτα και κανόνια του Ουρβανού, εξ ου και η σύγχρονη τουρκική εξωτερική πολιτική της βίας και των κανονιοφόρων που παραπέμπει απευθείας σε εποχές προ του 19ου αιώνα.
Ο «Κλάδος Ελαίας» στη Συρία, τα «Νύχια της Τίγρης» στο Ιράκ, η στρατιωτική ανάμιξη στη Λιβύη το καταμαρτυρούν, με τη «Γαλάζια Πατρίδα» σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο να έπεται οσονούπω, την ίδια στιγμή που το Ναγκόρνο Καραμπάχ εμφανίζεται και πάλι στο προσκήνιο.
Συμφωνούν με την απόφαση του Ερντογάν όλοι οι Τούρκοι; Ήδη ο Εκρέμ Ιμάμογλου, το αντίπαλον δέος, ουσιαστικά αποδοκίμασε την απόφαση μετατροπής της Αγίας Σοφίας σε τζαμί ως αντίθετη στην κοινή λογική, ενώ μεταξύ πολλών άλλων Τούρκων διανοουμένων, ο νομπελίστας συγγραφέας Orhan Pamuk δήλωσε στο BBC ότι “υπάρχουν εκατομμύρια κοσμικοί Τούρκοι όπως ο ίδιος που είναι κατά αυτής της απόφασης, όμως οι φωνές τους δεν εισακούονται”. Μήπως επίκειται νέος κύκλος διώξεων στο εσωτερικό της γείτονος, θρησκευτικών αυτήν τη φορά, κατά πάντων των αντιφρονούντων;
Το αυταρχικό καθεστώς Ερντογάν συνεχίζει ακάθεκτο την “τακτική της εργαλειοποίησης” για να πετύχει τους δόλιους σκοπούς του.
Όπως τον περασμένο Μάρτιο εργαλειοποίησε τον πόνο και τη δυστυχία των μεταναστών, υποκινώντας τους να παραβιάσουν τα ελληνικά σύνορα με στόχο να εκβιάσει την Ευρώπη, τώρα εργαλειοποιεί ψηφοθηρικά ένα μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς προκειμένου να καρπωθεί πολιτικά οφέλη, εν όψει της ολοένα μειούμενης δημοτικότητάς του, λόγω των εσωτερικών προβλημάτων που προκαλούν ο κορονοϊός και η κατάρρευση της τουρκικής οικονομίας.
Έλειπαν μήπως τα τζαμιά από την Κωνσταντινούπολη, την πόλη με τα 3.500 ισλαμικά τεμένη; Φυσικά και όχι! Πριν ένα χρόνο ο Ερντογάν ήταν αντίθετος στο άνοιγμα της Αγίας Σοφίας για μουσουλμανική προσευχή επειδή θα κινδύνευαν τα τζαμιά σε διάφορες χώρες του κόσμου. Τι άλλαξε;
Η Αγία Σοφία θυσιάστηκε στο βωμό του θρησκευτικού φανατισμού για πολιτικούς λόγους, μετατρεπόμενη σε τζαμί κατά παράβαση των διατάξεων της Συνθήκης της UNESCO για την προστασία των μνημείων και των περιοχών παγκόσμιας κληρονομιάς, σύμφωνα με τις οποίες, “για κάθε φυσική παρέμβαση και λειτουργικές αλλαγές στα καταγεγραμμένα κτίρια και τοποθεσίες θα πρέπει να υπάρχει η σχετική αδειοδότηση του Συμβουλίου Διατήρησης του Οργανισμού”. Για μία ακόμα φορά, η Τουρκία καταπάτησε τις συνθήκες κι έκανε το διεθνές δίκαιο κουρελόχαρτο, επιβεβαιώνοντας τον σταθερά παραβατικό χαρακτήρα της στις διεθνείς της σχέσεις.
Απέναντι σε αυτό το έγκλημα κατά της Χριστιανοσύνης αλλά και της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, ο Ύπατος Εκπρόσωπος Εξωτερικής Πολιτικής της ΕΕ Ζοζέπ Μπορέλ περιορίστηκε στο να εκφράσει τη λύπη του, η εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μόργκαν Ορτέιγκους την απογοήτευσή της, ενώ ο Ρώσος Υφυπουργός Εξωτερικών, ένιψε ως άλλος Πόντιος Πιλάτος τας χείρας του, δηλώνοντας ότι αποτελεί εσωτερικό θέμα της Τουρκίας.
Ο Πατριάρχης Κύριλλος αποκάλεσε την απόφαση ως “απειλή για ολόκληρο τον χριστιανικό πολιτισμό”, ο δε Πάπας Φραγκίσκος δήλωσε ότι “αναλογιζόμενος την Αγία Σοφία είναι πολύ πονεμένος”. Κάποιοι στο εξωτερικό μίλησαν για τουριστικό εμπάργκο στην Τουρκία, ενώ την ίδια στιγμή, το ενδεχόμενο επίσημων κυρώσεων από πλευράς ΕΕ φαντάζει μακρινό.
Χλιαρές αντιδράσεις; Κροκοδείλια δάκρυα; Η Δύση καθεύδει; Αδιαφορούν εκεί στην Ουάσιγκτον, στις Βρυξέλλες, στη Μόσχα, στο Παρίσι για την Τουρκία; Ή μήπως όχι; Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι οι δυτικοί ηγέτες έχουν απέναντι στην Τουρκία τις κόκκινες γραμμές τους. Κι αν η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί δεν είναι μία από αυτές, αυτό δεν σημαίνει ότι θα ανεχτούν για πολύ ακόμα τα “νταηλίκια” των τουρκικών φρεγατών στη Μεσόγειο.
Όλα δείχνουν πως οι Χώρες της Δύσης, το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και η Αίγυπτος δεν πρόκειται να επιτρέψουν στον Ερντογάν να παίξει τον ρόλο του “νέου Σαλαντίν” όπως ο ίδιος ορέγεται και ονειρεύεται. Ο “νέος Λόρενς” έδειξε ήδη το στίγμα του στην αεροπορική βάση της Al Watiya, θέτοντας σε σκληρή δοκιμασία τις νεο-οθωμανικές αλαζονικές αυταπάτες και κάνοντας τους Τούρκους να ψάχνονται πού θα είναι το επόμενο πλήγμα και από ποιον από όλους θα το δεχτούνε…
HellasJournal
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου