ενώ σύμφωνα με Πατριάρχη Τύχων ”η υψηλή εκκλησιαστική ιεραρχία θα πρόδιδε τον Κύριο της καταθέτοντας την ελευθερία της Εκκλησίας στα πόδια των Σοβιέτ.” Σήμερα η ιεραρχία παρέδωσε επίσης την ελευθερία της Εκκλησίας στο κράτος….Το πρωτείο στο κράτος , το κρατικό πρωτείο έναντι της Εκκλησίας και της Κεφαλής αυτής που είναι ο Χριστός που παραχωρήθηκε από την ιεραρχία είναι καταδικασμένο ιστορικά.
Ο επίκαιρος Βίος του Ρώσου Νεομάρτυρα Ψυχιάτρου-Επισκόπου Serpoukhov του Νεομάρτυρα Άγ. Μάξιμου που υπηρέτησε την Εκκλησία των κατακομβών ενώ σύμφωνα με Πατριάρχη Τύχων ”η υψηλή εκκλησιαστική ιεραρχία θα πρόδιδε τον Κύριο της καταθέτοντας την ελευθερία της Εκκλησίας στα πόδια των Σοβιέτ.” Σήμερα η ιεραρχία παρέδωσε επίσης την ελευθερία της εκκλησίας στο κράτος….
Ο Άγιος Μάξιμος Επίσκοπος Serpoukhov μαρτύρησε το 1931 επί σοβιετικού καθεστώτος. Εκτελέστηκε δια τουφεκισμού. ήταν καθηγητής Ψυχιατρικής. Γεννήθηκε το 1885 στην Kalitcha της ρώσικης Πολωνίας όπου ο πατέρας του ήταν εισαγγελέας επί 25 συναπτά έτη. Ήταν το ένα από τα 9 παιδιά της οικογένειας. Μετά το θάνατο των γονιών του έμεινε με τον αδερφό του διακεκριμένο νομικό στην Αγ. Πετρούπολη. Το κοσμικό του όνομα ήταν Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Jijilenko.Στην Αγία Πετρούπολη ο Άγιος Μάξιμος σπούδασε Ιατρική ενώ οι 3 αδερφοί του είχαν ακολουθήσει τη νομική.
Το 1911 ο νεαρός Μιχαήλ όντας φοιτητής παντρεύθηκε μια συμφοιτήτριά του που πέθανε λίγους μήνες αργότερα λόγω μιας προβληματικής εγκυμοσύνης που όμως σε συμφωνία με το σύζυγό της δεν διέκοψε. Όταν πέθανε η σύντροφός του ο Άγιος ήταν επίσης στο νοσοκομείο και ήταν επίσης πολύ ασθενής μετά από εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας. Ήταν μάλιστα σε τόσο κρίσιμη κατάσταση που δεν τολμούσαν να του πουν το άσχημο μαντάτο … Όταν τελικά του το είπαν τρελάθηκε από τη στενοχώρια. Πάντοτε όμως ως το τέλος της ζωής του θεωρούσε τη γυναίκα του ως μια ευλογημένη, δίκαιη..Καθώς αποπεράτωσε τις σπουδές του έγινε γιατρός-ψυχίατρος στο Sokolniki. Ήταν επίσης εξαίρετος μουσικός πιανίστας και συνθέτης…
Κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1914 έγινε στρατιωτικός γιατρός και παραλίγο να πεθάνει από τον τύφο που κώλυσε φροντίζοντας Αυστριακούς φυλακισμένους…Μετά τον πόλεμο ο καθηγητής Ψυχιατρικής περνάει σε γενική ιατρική….Υπηρέτησε για κάποια χρόνια ως Διευθυντής στην ιατρική πτέρυγα της φυλακής Taganka στη Μόσχα…..
Πολλά άτομα γνώριζαν ότι ο γιατρός κοιμόταν στα σανίδια έτρωγε από το φαΐ των κρατουμένων και έδινε το μισθό του στους κρατούμενους…Αποδείχθηκε παρηγορητής των ανθρώπων εκεί και όχι μόνο θεραπευτής των σωμάτων τους. Eνώ ήταν ακόμ,η γιατρός στη φυλακή χειρορονήθηκε ιερομόναχος το 1924.Προηγουμένως όντας ακόμη κοσμικός ο γιατρός γνωρίστηκε με τον πατριάρχη Τύχων που τον εκτιμούσε πολύ και έγιναν φίλοι.Ο πατριάρχης εμπιστεύθηκε στον φίλο του τις ανησυχίες του για την κατάσταση της Εκκλησίας στη Ρωσία.Λίγο καιρό πριν το θάνατό του ο πατριάρχης Τύχων εμπιστεύθηκε στον γιατρό ότι ο μόνος τρόπος για να παραμείνει η Ρώσικη Ορθόδοξη Εκκλησία πιστή στο Χριστό θα ήταν ν΄αποσυρθεί στις κατακόμβες.Υπό αυτή την προοπτική του επέτρεψε να γίνει ιερομόναχος το 1924.
‘‘Πολύ σύντομα , του είπε ο πατριάρχης,η υψηλή εκκλησιαστική ιεραρχία θα προδώσει τον Κύριο της καταθέτοντας την ελευθερία της Εκκλησίας στα πόδια των Σοβιέτ οπότε γίνετε επίσκοπος.”
( σσ.Σοβιέτ θα πει συμβούλιο, μήπως το ίδιο δεν έκανε και σήμερα η ιεραρχία σε μια σειρά Ορθόδοξων χωρών και στην Ελλάδα όπου παρέδωσε την ελευθερία της Εκκλησίας στα πόδια των σημερινών κρατικών Συμβουλίων και κυβερνητικών επιτροπών με το αμίμητο ”ό,τι πει το κράτος” σφραγίζοντας τις εκκλησίες, παύοντας τις καμπάνες, για 2 μήνες απαγορεύοντας Πάσχα, Επιτάφιο, Ανάσταση, θεία λειτουργία, μυστήρια, πρόσβαση των πιστών στο ναό ως και στα κοιμητήρια;)
Τα προαισθήματα του πατριάρχη βγήκαν αληθινά αφού μετά το θάνατό του ο μεταβατικός επικεφαλής της εκκλησίας ο Μητροπολίτης Σέργιος το 1927 έκανε την περιβόητη δήλωση βάση της οποίας τοποθέτησε ουσιαστικά την Εκκλησία υπό τον έλεγχο του Σοβιετικού Κράτους. (Τήν 16. 6. 1922 ἀναγνώρισαν τήν «Ζωντανή Ἐκκλησία» τρεῖς Ἀρχιερεῖς: Ὁ Μητροπ. Βλαδιμήρ Σέργιος καί οἱ Ἀρχιεπίσκοποι Νιζέγκοροντ Εὐδό-ιμος καί Κοστρόμας Σεραφείμ.)
Τότε ο γιατρός ιερομόναχος Jijilenko χειροτονήθηκε επίσκοπος Serpoukhov υπό την ονομασία Μάξιμος από τον αρχιεπίσκοπο Δημήτριο Gdovsky που επίσης ανήκε στην σιωπηλή Εκκλησία…Η χειροτονία του γιατρού σ΄επίσκοπο προκαλεί αίσθηση στη Μόσχα και στο Serpoukhov κι αλλού.Άμεσα 18 ενορίες της επισκοπής και πολυάριθμες άλλες πέρασαν στην Εκκκλησάι των κατακομβών.Ήταν ο α΄επίσκοπος της Εκκλησίας των κατακομβών στη Ρωσία τον 20ο αι.
Αλλά δεν παρέμεινε για πολύ στο πόστο του καθώς οι εχθροί της Εκκλησίας δεν ανέχονταν ότι ένας διακεκριμένος γιατρός με κοινωνική επιφάνεια κι αναγνωρισιμότητα διακονούσε ως επίσκοπος κι ασκούσε επιρροή.Από τα μέσα του 1929 η Guepeou τον συνέλαβε και τον καταδίκασε 3 χρόνια στρατόπεδο συγκέντρωσης γιατί ” έγινε μοναχός όντας γιατρός στη φυλακή Taganka”….Αλλά και στην εξορία ο επίσκοπος δεν σταμάτησε να είναι γιατρός..
Στο τέλος του 1929 μια φοβερή επιδημία τύφου ξέσπασε στα νησιά Solovki: επί 18.000 κρατουμένων 5000 μολύνθηκαν.Το ποσοστό των θανάτων ανερχόταν παντού από 20-30% εκτός από την περιοχή που ο γιατρός επίσκοπος υπηρετούσε όπου το ποσοστό ήταν της τάξης 8-10%.
(σσ.Την επιδημία τύφου καταπολέμησε στην πρώτη γραμμή της ιατρικής και ο Άγιος επίσκοπος Συμφερούπολης καθηγητής ιατρικής Λουκάς με τέτοιο ζήλο που νόησε κι ο ίδιος)
Παρά την ιδιαίτερη αυστηρότητα του καθεστώτος στο Solovki και το κίνδυνο που διέτρεχαν να βασανισθούν και να εκτελεστούν οι επίσκοποι της μυστικής Εκκλησίας έφθασαν στο σημείο να πραγματοποιούν περιθωριακές ακολουθίες και λειτουργίες μεταξύ αυτών κι ο Μάξιμος αλλά πολύ περισότερο χειροτόνησαν και νέους αρχιερείς.
Έκανε λειτουργίες στο δάσος σε αυτοσχέδια εκκλησία έκανε ως κι Ανάσταση…
Προαισθάνεται και προβλέπει το θάνατό του…
Μαρτυρία:του ζήτησα να μ΄ευλογήσει και να προσευχηθεί για εμένα για να με ενισχύσει ο Κύριος να υποφέρω τα δεινά του μέλλοντος και ίσως βασανιστήρια και θάνατο.Ο Επίσκοπος γιατρός μ΄ευλογεί και λέει: θα έχετε πολλές δοκιμασίες και βαριές δυστυχίες αλλά θα παραμείνετε ζωντανός και τελικά θα απελευθερωθείτε.Εμένα θα με συλλάβουν σε κάποιους μήνες για να μ΄εκτελέσουν.Να προσεύχεσθε επομένως για εμένα όσο είμαι ζωντανός και πολύ περισσότερο μετά το θάνατό μου.” Το Δεκέμβριο στάλθηκε στη Μόσχα και εκτελέστηκε δια τουφεκισμού στις 6 Ιουλίου του 1931 μ’ επίσημη κατηγορία ότι αρνήθηκε ν΄αναγνωρίσει την αρχή του Μητροπολίτη Σέργιου που συνθηκολόγησε με το σοβιετικό καθεστώς ενώ αυτό ήταν σε περίοδο που είχε κηρύξει απηνή διωγμό κατά της Ορθοδοξίας. (από το βιβλίο ”les nouveaux martyrs russes” ekd. RECIAC 1976)
Εορτάζεται στις 6 Ιουλίου († 1930) Αυτή είναι η στάση του Επιστήμονα που αγίασε..και αυτή είναι διαχρονική προϋπόθεση….Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του Άγιου Επιστήμονα και του εκάστοτε ”ψευδοθρήσκου” επιστήμονα …
Το πρωτείο στο κράτος , το κρατικό πρωτείο έναντι της Εκκλησίας και της Κεφαλής αυτής που είναι ο Χριστός που αναγνωρίστηκε παραχωρήθηκε από την ιεραρχία είναι καταδικασμένο ιστορικά υπάρχει νέφος Νεομαρτύρων που ομολόγησαν ότι ”εις Κύριος” και εκτελέστηκαν ως Ομολογητές..Αυτή είναι η Δογματική της εκκλησίας αυτή είναι η Παράδοσή της αυτή είναι η εκκλησιαστική ιστορία, αυτό είναι το μαρτυρολόγιο της. Το ότι θ΄ανοίξουν οι εκκλησίες δεν σημαίνει την αυτοδικαίως παραγραφή αυτού του μέγιστου πνευματικού ολισθήματος και η αποκατάσταση της Εκκλησίας στην προτέρα της κατάσταση είναι θέμα που θα πρέπει ν΄απασχολήσει την εναπομείνουσα κοινότητα προς αποφυγήν του δις εξαμαρτείν στη συνέχεια…
πηγη
dimpenews.com
Ο επίκαιρος Βίος του Ρώσου Νεομάρτυρα Ψυχιάτρου-Επισκόπου Serpoukhov του Νεομάρτυρα Άγ. Μάξιμου που υπηρέτησε την Εκκλησία των κατακομβών ενώ σύμφωνα με Πατριάρχη Τύχων ”η υψηλή εκκλησιαστική ιεραρχία θα πρόδιδε τον Κύριο της καταθέτοντας την ελευθερία της Εκκλησίας στα πόδια των Σοβιέτ.” Σήμερα η ιεραρχία παρέδωσε επίσης την ελευθερία της εκκλησίας στο κράτος….
Ο Άγιος Μάξιμος Επίσκοπος Serpoukhov μαρτύρησε το 1931 επί σοβιετικού καθεστώτος. Εκτελέστηκε δια τουφεκισμού. ήταν καθηγητής Ψυχιατρικής. Γεννήθηκε το 1885 στην Kalitcha της ρώσικης Πολωνίας όπου ο πατέρας του ήταν εισαγγελέας επί 25 συναπτά έτη. Ήταν το ένα από τα 9 παιδιά της οικογένειας. Μετά το θάνατο των γονιών του έμεινε με τον αδερφό του διακεκριμένο νομικό στην Αγ. Πετρούπολη. Το κοσμικό του όνομα ήταν Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Jijilenko.Στην Αγία Πετρούπολη ο Άγιος Μάξιμος σπούδασε Ιατρική ενώ οι 3 αδερφοί του είχαν ακολουθήσει τη νομική.
Το 1911 ο νεαρός Μιχαήλ όντας φοιτητής παντρεύθηκε μια συμφοιτήτριά του που πέθανε λίγους μήνες αργότερα λόγω μιας προβληματικής εγκυμοσύνης που όμως σε συμφωνία με το σύζυγό της δεν διέκοψε. Όταν πέθανε η σύντροφός του ο Άγιος ήταν επίσης στο νοσοκομείο και ήταν επίσης πολύ ασθενής μετά από εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας. Ήταν μάλιστα σε τόσο κρίσιμη κατάσταση που δεν τολμούσαν να του πουν το άσχημο μαντάτο … Όταν τελικά του το είπαν τρελάθηκε από τη στενοχώρια. Πάντοτε όμως ως το τέλος της ζωής του θεωρούσε τη γυναίκα του ως μια ευλογημένη, δίκαιη..Καθώς αποπεράτωσε τις σπουδές του έγινε γιατρός-ψυχίατρος στο Sokolniki. Ήταν επίσης εξαίρετος μουσικός πιανίστας και συνθέτης…
Κατά τη διάρκεια του πολέμου του 1914 έγινε στρατιωτικός γιατρός και παραλίγο να πεθάνει από τον τύφο που κώλυσε φροντίζοντας Αυστριακούς φυλακισμένους…Μετά τον πόλεμο ο καθηγητής Ψυχιατρικής περνάει σε γενική ιατρική….Υπηρέτησε για κάποια χρόνια ως Διευθυντής στην ιατρική πτέρυγα της φυλακής Taganka στη Μόσχα…..
Πολλά άτομα γνώριζαν ότι ο γιατρός κοιμόταν στα σανίδια έτρωγε από το φαΐ των κρατουμένων και έδινε το μισθό του στους κρατούμενους…Αποδείχθηκε παρηγορητής των ανθρώπων εκεί και όχι μόνο θεραπευτής των σωμάτων τους. Eνώ ήταν ακόμ,η γιατρός στη φυλακή χειρορονήθηκε ιερομόναχος το 1924.Προηγουμένως όντας ακόμη κοσμικός ο γιατρός γνωρίστηκε με τον πατριάρχη Τύχων που τον εκτιμούσε πολύ και έγιναν φίλοι.Ο πατριάρχης εμπιστεύθηκε στον φίλο του τις ανησυχίες του για την κατάσταση της Εκκλησίας στη Ρωσία.Λίγο καιρό πριν το θάνατό του ο πατριάρχης Τύχων εμπιστεύθηκε στον γιατρό ότι ο μόνος τρόπος για να παραμείνει η Ρώσικη Ορθόδοξη Εκκλησία πιστή στο Χριστό θα ήταν ν΄αποσυρθεί στις κατακόμβες.Υπό αυτή την προοπτική του επέτρεψε να γίνει ιερομόναχος το 1924.
‘‘Πολύ σύντομα , του είπε ο πατριάρχης,η υψηλή εκκλησιαστική ιεραρχία θα προδώσει τον Κύριο της καταθέτοντας την ελευθερία της Εκκλησίας στα πόδια των Σοβιέτ οπότε γίνετε επίσκοπος.”
( σσ.Σοβιέτ θα πει συμβούλιο, μήπως το ίδιο δεν έκανε και σήμερα η ιεραρχία σε μια σειρά Ορθόδοξων χωρών και στην Ελλάδα όπου παρέδωσε την ελευθερία της Εκκλησίας στα πόδια των σημερινών κρατικών Συμβουλίων και κυβερνητικών επιτροπών με το αμίμητο ”ό,τι πει το κράτος” σφραγίζοντας τις εκκλησίες, παύοντας τις καμπάνες, για 2 μήνες απαγορεύοντας Πάσχα, Επιτάφιο, Ανάσταση, θεία λειτουργία, μυστήρια, πρόσβαση των πιστών στο ναό ως και στα κοιμητήρια;)
Τα προαισθήματα του πατριάρχη βγήκαν αληθινά αφού μετά το θάνατό του ο μεταβατικός επικεφαλής της εκκλησίας ο Μητροπολίτης Σέργιος το 1927 έκανε την περιβόητη δήλωση βάση της οποίας τοποθέτησε ουσιαστικά την Εκκλησία υπό τον έλεγχο του Σοβιετικού Κράτους. (Τήν 16. 6. 1922 ἀναγνώρισαν τήν «Ζωντανή Ἐκκλησία» τρεῖς Ἀρχιερεῖς: Ὁ Μητροπ. Βλαδιμήρ Σέργιος καί οἱ Ἀρχιεπίσκοποι Νιζέγκοροντ Εὐδό-ιμος καί Κοστρόμας Σεραφείμ.)
Τότε ο γιατρός ιερομόναχος Jijilenko χειροτονήθηκε επίσκοπος Serpoukhov υπό την ονομασία Μάξιμος από τον αρχιεπίσκοπο Δημήτριο Gdovsky που επίσης ανήκε στην σιωπηλή Εκκλησία…Η χειροτονία του γιατρού σ΄επίσκοπο προκαλεί αίσθηση στη Μόσχα και στο Serpoukhov κι αλλού.Άμεσα 18 ενορίες της επισκοπής και πολυάριθμες άλλες πέρασαν στην Εκκκλησάι των κατακομβών.Ήταν ο α΄επίσκοπος της Εκκλησίας των κατακομβών στη Ρωσία τον 20ο αι.
Αλλά δεν παρέμεινε για πολύ στο πόστο του καθώς οι εχθροί της Εκκλησίας δεν ανέχονταν ότι ένας διακεκριμένος γιατρός με κοινωνική επιφάνεια κι αναγνωρισιμότητα διακονούσε ως επίσκοπος κι ασκούσε επιρροή.Από τα μέσα του 1929 η Guepeou τον συνέλαβε και τον καταδίκασε 3 χρόνια στρατόπεδο συγκέντρωσης γιατί ” έγινε μοναχός όντας γιατρός στη φυλακή Taganka”….Αλλά και στην εξορία ο επίσκοπος δεν σταμάτησε να είναι γιατρός..
Στο τέλος του 1929 μια φοβερή επιδημία τύφου ξέσπασε στα νησιά Solovki: επί 18.000 κρατουμένων 5000 μολύνθηκαν.Το ποσοστό των θανάτων ανερχόταν παντού από 20-30% εκτός από την περιοχή που ο γιατρός επίσκοπος υπηρετούσε όπου το ποσοστό ήταν της τάξης 8-10%.
(σσ.Την επιδημία τύφου καταπολέμησε στην πρώτη γραμμή της ιατρικής και ο Άγιος επίσκοπος Συμφερούπολης καθηγητής ιατρικής Λουκάς με τέτοιο ζήλο που νόησε κι ο ίδιος)
Παρά την ιδιαίτερη αυστηρότητα του καθεστώτος στο Solovki και το κίνδυνο που διέτρεχαν να βασανισθούν και να εκτελεστούν οι επίσκοποι της μυστικής Εκκλησίας έφθασαν στο σημείο να πραγματοποιούν περιθωριακές ακολουθίες και λειτουργίες μεταξύ αυτών κι ο Μάξιμος αλλά πολύ περισότερο χειροτόνησαν και νέους αρχιερείς.
Έκανε λειτουργίες στο δάσος σε αυτοσχέδια εκκλησία έκανε ως κι Ανάσταση…
Προαισθάνεται και προβλέπει το θάνατό του…
Μαρτυρία:του ζήτησα να μ΄ευλογήσει και να προσευχηθεί για εμένα για να με ενισχύσει ο Κύριος να υποφέρω τα δεινά του μέλλοντος και ίσως βασανιστήρια και θάνατο.Ο Επίσκοπος γιατρός μ΄ευλογεί και λέει: θα έχετε πολλές δοκιμασίες και βαριές δυστυχίες αλλά θα παραμείνετε ζωντανός και τελικά θα απελευθερωθείτε.Εμένα θα με συλλάβουν σε κάποιους μήνες για να μ΄εκτελέσουν.Να προσεύχεσθε επομένως για εμένα όσο είμαι ζωντανός και πολύ περισσότερο μετά το θάνατό μου.” Το Δεκέμβριο στάλθηκε στη Μόσχα και εκτελέστηκε δια τουφεκισμού στις 6 Ιουλίου του 1931 μ’ επίσημη κατηγορία ότι αρνήθηκε ν΄αναγνωρίσει την αρχή του Μητροπολίτη Σέργιου που συνθηκολόγησε με το σοβιετικό καθεστώς ενώ αυτό ήταν σε περίοδο που είχε κηρύξει απηνή διωγμό κατά της Ορθοδοξίας. (από το βιβλίο ”les nouveaux martyrs russes” ekd. RECIAC 1976)
Εορτάζεται στις 6 Ιουλίου († 1930) Αυτή είναι η στάση του Επιστήμονα που αγίασε..και αυτή είναι διαχρονική προϋπόθεση….Υπάρχει τεράστια διαφορά μεταξύ του Άγιου Επιστήμονα και του εκάστοτε ”ψευδοθρήσκου” επιστήμονα …
Το πρωτείο στο κράτος , το κρατικό πρωτείο έναντι της Εκκλησίας και της Κεφαλής αυτής που είναι ο Χριστός που αναγνωρίστηκε παραχωρήθηκε από την ιεραρχία είναι καταδικασμένο ιστορικά υπάρχει νέφος Νεομαρτύρων που ομολόγησαν ότι ”εις Κύριος” και εκτελέστηκαν ως Ομολογητές..Αυτή είναι η Δογματική της εκκλησίας αυτή είναι η Παράδοσή της αυτή είναι η εκκλησιαστική ιστορία, αυτό είναι το μαρτυρολόγιο της. Το ότι θ΄ανοίξουν οι εκκλησίες δεν σημαίνει την αυτοδικαίως παραγραφή αυτού του μέγιστου πνευματικού ολισθήματος και η αποκατάσταση της Εκκλησίας στην προτέρα της κατάσταση είναι θέμα που θα πρέπει ν΄απασχολήσει την εναπομείνουσα κοινότητα προς αποφυγήν του δις εξαμαρτείν στη συνέχεια…
πηγη
dimpenews.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου