ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΠΙΒΙΩΣΗ : Βότανα της Ελληνικής γής...

ΒΟΤΑΝΑ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΥΣΗ !!! 

Πληροφορίες και ιδιότητες των βοτάνων βασισμένες σε έγκυρη βιβλιογραφία.   

Σε καμία περίπτωση δεν αντικαθιστούν ιατρικές θεραπείες. 

Μερικά βότανα μπορούν να προκαλέσουν παρενέργειες ή να αλληλεπιδράσουν με άλλα φάρμακα και δε συνιστάται η αντικατάσταση φαρμάκων με τη χρήση οποιουδήποτε βοτάνου.

Πριν τη χρήση θεωρούμε απαραίτητη τη συμβουλή ενός ειδικού.

Σε ορισμένα βότανα χρειάζονται προφυλάξεις όπου πρέπει να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή.

Η χρήση των βοτάνων είναι με δική σας ευθύνη ενώ αξίζει να τονίσουμε πως κάθε υπερβολή είναι επικίνδυνη!!!

ΣΠΑΘΟΧΟΡΤΟ ή ΒΑΛΣΑΜΟΧΟΡΤΟ

Άλλα ονόματα: Μπάλσαμο, Υπερικό το διάτρητο, Βότανο του Προδρόμου, Περίκη, Λειχηνόχορτο, Ψειροβότανο, Χελωνόχορτο, Κοψοβότανο, Κουκτσούδι.

Ιστορία για το Σπαθόχορτο

Πρόκειται για το περίφημο Βάλσαμο των αρχαίων Σπαρτιατών. Έχει χρησιμοποιηθεί στη βοτανοθεραπεία περισσότερα από 2.000 χρόνια για την επούλωση τραυμάτων. 

Οι πρώτοι χριστιανοί ονόμασαν το φυτό βότανο του Προδρόμου προς τιμήν του Ιωάννη του Βαπτιστή, επειδή πίστευαν ότι αποδέσμευε έλαιο σαν αίμα. Στις 29 Αυγούστου την ημέρα της γιορτής του Αγίου. 

Τον 16ο αιώνα ο Τζον Γκέραρντ το συνιστούσε ως πολύτιμο φάρμακο <<για τα βαθιά τραύματα>>. 

Από το 1989, ερευνητές έχουν στοιχεία για πιθανή αποτελεσματικότητα του βοτάνου ως διεγερτικό του ανοσοποιητικού συστήματος.

Ιδιότητες – Ενδείξεις

Αντικαταθλιπτικό που παρεμβαίνει στον οργανισμό όπως η χημική οξειδάση μονοαμίνης (ΜΑΟ), μια μεγάλη κατηγορία αντικαταθλιπτικών φαρμάκων.  

Φέρνει σημαντική ανακούφιση, αυξημένη όρεξη, βελτιωμένα αισθήματα αυτοεκτίμησης και φυσιολογικό ύπνο. 

Η επίδραση του βάλσαμου γίνεται φανερή μετά από δυο-3 μήνες χρήσης. 

Σπασμολυτικό κυρίως σε υστερία, νευρική κατάθλιψη.

Έγχυμα : για κατάθλιψη το πολύ 3 φλιτζάνια την ημέρα. 

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ

ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ στις έγκυες, τις θηλάζουσες γυναίκες και σε παιδιά κάτω των 2 ετών. 

Αν η λήψη προκαλέσει πονοκέφαλο ή ναυτία, μειώστε ή διακόψτε τη χρήση. 

Ακατάλληλο για ενήλικες με υπέρταση, σε άτομα που παίρνουν αναστολείς ΜΑΟ ή φάρμακα που αλληλεπιδρούν με παρενέργειες όπως τα ΜΑΟ. 

Μη παίρνετε παράλληλα αμφεταμίνες, χάπια δίαιτας, εισπνοές για αναπνευστικά προβλήματα, ρινικά αποσυμφορητικά, φάρμακα για το κρυολόγημα και ναρκωτικά. 

Μην συνδυάζετε με μπίρα, κρασί, καφέ, καπνιστά αλλαντικά, σοκολάτα, τουρσί, κουκιά. 

Καλό είναι τα άτομα με πολύ λευκό δέρμα, να μη μένουν στον ήλιο.

ΑΓΡΙΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟ (ΚΥΝΟΡΟΔΟ)

Ιστορία για το άγριο τριαντάφυλλο

Στην ελληνική μυθολογία φυτρώνουν από το νέκταρ των θεών του Ολύμπου, που έχυσε κατά λάθος στη γη ο μικρός θεός Πόθος ενώ χόρευε. 

Ο χριστιανισμός το ήθελε σαν σύμβολο της αγνότητας, αφιερωμένο στην Παναγία. 

Από τα 100 περίπου είδη τριαντάφυλλων, έχουν μεγαλύτερη θεραπευτική αξία οι καρποί (το κυνόροδο, που μένει όταν πέσουν τα φύλλα).

Ιδιότητες –Ενδείξεις

Το κυνόροδο, ο καρπός της άγριας τριανταφυλλιάς έχει ιδιαίτερα υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C, περισσότερη και από τα εσπεριδοειδή. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι 3 καρποί του φυτού αντιστοιχούν με τη βιταμίνη που μας προσφέρει ένα πορτοκάλι. 

Μάχεται κατά των κρυολογημάτων, ενισχύει την αντίσταση του οργανισμού στις λοιμώξεις, ενισχύει τηνπεπτική λειτουργία, καθαρίζει τα νεφρά και το ουροποιητικό σύστημα και ανακουφίζειήπιους ρευματικούς πόνους. 

Είναι εξαιρετικό τονωτικό και μας βοηθά σε περιπτώσεις γενικής εξασθένησης και εξάντλησης.

Είναι αναζωογονητικό, ευχάριστα όξινο και περιέχει βιταμίνες Α, Β, C, E και Κ, πηκτίνη και οργανικά οξέα. 

Μπορείτε να πιείτε αυτό το τσάι ζεστό ή κρύο και να το προετοιμάσετε από το προηγούμενο βράδυ διότι διατηρεί τη γεύση και την αποτελεσματικότητά του ένα εικοσιτετράωρο από την στιγμή που το προετοιμάσουμε. 

Βραδινές πλύσεις πριν τον ύπνο με ροδόνερο ή αφέψημα, ηρεμούν τα ερεθισμένα βλέφαρα και ξεκουράζουν το δέρμα του προσώπου και λαιμού. 

Μια δροσερή κομπρέσα στο μέτωπο ανακουφίζει από τον πονοκέφαλο.

Τα κυνόροδα παρασκευάζονται ως αφέψημα. 

Ρίχνουμε 2,5 κουταλιές του τσαγιού κομμένους καρπούς σε ένα φλιτζάνι νερό. 

Μόλις το νερό αρχίσει να βράζει χαμηλώνουμε τη φωτιά και το σιγοβράζουμε για 10 λεπτά. 

Σουρώνουμε και πίνουμε 1-2 φορές την ημέρα.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ

Η χρήση της αγριοτριανταφυλλιάς αντενδείκνυται στην θρομβοφλεβίτιδα ή αν έχουμε προδιάθεση προς αυτή την ασθένεια.

 ΔΕΝΤΡΟΛΙΒΑΝΟ 

Άλλα ονοματα: Ροσμαρίνος ο φαρμακευτικός, Διοσμαρίνι, Αρισμαρί, Λεσμαρί, Λιβανόδεντρο, Λιβανωτίς

Ιστορία για το Δεντρολίβανο

Η ιστορία αναφέρει ένα ονομαστό ελιξίριο νεότητας, που γίνεται με απόσταξη δεντρολίβανου που λέγεται ότι μεταμόρφωσε μια πριγκίπισσα εβδομήντα ετών, παράλυτη με αρθριτικά σε μια ελκυστική νεαρή κοπέλα που τη ζήτησε σε γάμο ο βασιλιάς της Πολωνίας το 1370. 

Παλιά πίστευαν ότι φύτρωνε μόνο στην αυλή των δίκαιων ανθρώπων. 

Οι αρχαίοι Έλληνες μαθητές φορούσαν στεφάνια από δεντρολίβανο στο κεφάλι όταν είχαν μελέτη για εξετάσεις γιατί αυξάνει τη κυκλοφορία του αίματος στο σημείο που το τοποθετούμε.

Ιδιότητες –Ενδείξεις

Είναι εξαιρετικά τονωτικό και διεγερτικό. 

Πολύτιμο σε σωματική και πνευματική υπερκόπωση. 

Αποχρεμπτικό, αντισηπτικό των πνευμόνων. 

Χρησιμοποιείται σε χρόνιες βρογχίτιδες, γρίπη, κοκίτη και άσθμα. 

Έχει σημαντική επίδραση σε εντερικές διαταραχές, σε διάρροια και σε συγκέντρωση αέριων στην κοιλιά και στο έντερο. 

Το έγχυμα των φύλλων είναι χωνευτικό, σπασμολυτικό και τονώνει την όραση.

Αντιρρευματικό και αντινευραλγικό. 

Ευεργετικό σε διαταραχές του νευρικού συστήματος, σε υστερία, ημικρανίες, ζαλάδες και σε επιληψία. 

Τονώνει το νευρικό σύστημα. 

Προτείνεται λούσιμο με αφέψημα σε γυναίκες που υποφέρουν από νευρικούς πονοκεφάλους. 

Οι τανίνες τις οποίες περιέχει, του προσδίδουν στυπτικές ιδιότητες και για αυτό θεωρείται κατάλληλο βοηθητικό της ομαλής εμμήνου ρύσεως. 

Ρυθμίζει την υπερβολική μητρορραγία και ομαλοποιεί τον κύκλο των γυναικών. 

Ως αντιοξειδωτικό, προστατεύει και ισχυροποιεί το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθά σε περιπτώσεις αρτηριοσκλήρυνσης και τονώνει τη λειτουργία της καρδιάς. 

Δίνει εξαιρετική γεύση στα φαγητά κυρίως με κρέας.

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ: για γενική κόπωση και αδυναμία( βράζουμε μια χούφτα σε ένα λίτρο νερό για 10 λεπτά και κάνουμε κομπρέσες ή μπάνιο). 

Σε μώλωπες, μυϊκούς πόνους, στραμπουλήγματα, πλύση πληγών και εκζέματα. 

Για πόνους ρευματισμών (βράζουμε δυο χούφτες σε δυο λίτρα νερό και τα ρίχνουμε στο ζεστό νερό του μπάνιου).

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ

Αν πίνουμε συχνά δεντρολίβανο μπορεί να είναι επικίνδυνο. 

Ιδιαίτερα το αιθέριο λάδι του, που ένα κουταλάκι του τσαγιού μπορεί να προκαλέσει αδιαθεσία ενώ μεγάλες ποσότητες αιθέριου λαδιού μπορούν να προκαλέσουν και θάνατο. 

Απαγορεύεται σε έγκυες γυναίκες διότι μπορεί να φέρει διακοπή κύησης.

 ΔΑΦΝΗ 

Άλλα ονόματα: Δάφνη του Απόλλωνα, Βάγια, Λάουρος ο ευγενής.

Ιστορία για τη Δάφνη

Οι αρχαίοι Έλληνες και Ρωμαίοι είχαν αφιερώσει την δάφνη στον θεό Απόλλωνα και στον Ασκληπιό, θεό της ιατρικής. 

Από τα κλαδιά έφτιαχναν στεφάνια για να τιμήσουν τους νικητές και τους ήρωες. Πίστευαν ότι προστάτευε τον κόσμο από τον διάβολο. Είχε συνδεθεί με τη δόξα και την προστασία από το κακό όπου αν ξεραινόταν κάποιος θάμνος πίστευαν ότι θα ερχόταν το κακό.

Ιδιότητες – Ενδείξεις

Δίνει πολύ ευχάριστο άρωμα και γεύση στα φαγητά. 

Σπασμολυτική, καταπολεμάει τις ατονικές δυσπεψίες, χρήσιμη σε γαστρίτιδα. 

Τα φύλλα θεωρούνται στυπτικά, αντιδιαρροικά, χολαγωγά, εμμηναγωγά. 

Δυναμώνουν τα μαλλιά, τα σκουραίνουν καισταματούν τη τριχόπτωση. 

Η σκόνη ξερών φύλλων σταματάει τη ρινορραγία. 

Ως αφέψημα, δυο-τρία φύλλα σε ένα φλιτζάνι νερό μετά το δείπνο είναι χωνευτικό καιυπνωτικό.

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ: Για γαργάρες και πλύσεις του στόματος σε πονόλαιμο ή στοματικές μολύνσεις. Κομπρέσες στο μέτωπο και στα μέρη που πονάνε από ιγμορίτιδα.

 

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ

Το σκέτο δαφνέλαιο σε επαλείψεις μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα και κοκκινίλες. 

1 - 2 σταγόνες  δαφνέλαιου με εσωτερική χρήση μπορεί να προκαλέσουν ναυτία, εμέτους, κολικούς ή και εγκαύματα στον γαστρικό βλεννογόνο. 

Σε μεγάλες ποσότητες τα φύλλα προκαλούν εμετό. 

Οι καρποί απαγορεύονται σε εγκύους. 

ΜΕΛΙΣΣΟΧΟΡΤΟ 

Άλλα ονόματα: Μέλισσα η φαρμακευτική, Αγριομέλισσα, Μελισσάκι, Μελισσοβότανο.

Ιστορία για το Μελισσόχορτο.

Το όνομα “Μέλισσα” ελήφθη από το ελληνικό "melisso-phyllon" που σημαίνει κυριολεκτικά "φύλλο μέλισσας. 

Ονομάστηκε έτσι επειδή το φυτό είναι τόσο πλούσιο σε νέκταρ που φυτεύεται συνήθως για τη διατροφή των μελισσών. 

Οι βοτανοθεραπευτές του Μεσαίωνα υιοθέτησαν την χρήση του από τος Άραβες για τη νευρικότητα και το άγχος. 

Ο JohnEvelyn έγραψε ότι το μελισσόχορτο αποτρέπει τις στενάχωρες σκέψεις που προκαλούν μελαγχολία. 

Ιδιότητες – Ενδείξεις

Το μελισσόχορτο χρησιμοποιείται για τη θεραπεία πονοκεφάλων, τυμπανισμού, στρες, υπέρτασης, βρογχίτιδας, άσθματος και κολικών των βρεφών. 

Διεγερτικό σωματικό και πνευματικό. Τονωτικό για την καρδιά, τον εγκέφαλο, το πεπτικό σύστημα, τη μήτρα, σεπνευματική κατάπτωση, αμνησία, αναιμία και μελαγχολία. 

Καταπραϋντικό σε νευρικές κρίσεις,  νευρασθένεια,  υστερία, σπασμούς επιληψίας, ζαλάδες,  εμβοές,  νευραλγίες προσώπου, δοντιών και αυτιών. 

Ρυθμίζει τα έμμηνα σε δυσμηνόρροια και πόνους. 

Ανακουφίζει τον τυμπανισμό. 

Χωνευτικό ιδιαίτερα σε κακή χώνεψη από νευρικότητα. 

Έχει επίσης βρεθεί ότι το φυτό είναι πλούσιο σε φλαβονοειδή, φαινολικά οξέα και άλλες ενώσεις οι οποίες είναι υπεύθυνες για την καταπολέμηση του έρπητα και για τις δράσεις ρυθμίσεως του θυρεοειδούς.

ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΧΡΗΣΗ: Διώχνει τους πόνους και τη φλόγωση από τσιμπήματα σφήκας και άλλων εντόμων. 

Τα καταπλάσματα μαλακώνουν τους πόνους των αρθρώσεων. 

Όταν το προσθέτουμε στο μπάνιο είναι καταπραϋντικό των νεύρων. 

Κομπρέσες με φύλλα για πρήξιμο μαστού. 

Στη θεραπεία τραυμάτων βοηθάει στη καταπολέμηση στρεπτόκοκκου και των μυκοβακτηριδίων. 

Περιέχει ευγενόλη η οποία είναι αναισθητικό και ανακουφίζει τον πόνο των πληγών.

ΕΠΙΛΟΒΙΟ

Το χρησιμοποιούν στην αντιμετώπιση προβλημάτων υπερπλασίας του προστάτη, σε κυστίτιδα και νεφρίτιδα. 

Κάνει καλό λόγω της αντιφλεγμονώδους δράσης σε μολύνσεις του ουροποιητικού συστήματος, σε βρογχικές μολύνσεις, στη βλεννώδη κολίτιδα και σε σύνδρομο ευερέθιστων εντέρων. 

Επίσης ωφελεί στη διάρροια και στην ακράτεια σε άνδρες και γυναίκες.  

Ενισχύει τη διατήρηση της υγείας των κύστεων των νεφρών και του προστάτη. 

Η θετική δράση του Επιλόβιου στην αντιμετώπιση της αρχόμενης υπερπλασίας του προστάτη έχει ανακοινωθεί σε επιστημονικό περιοδικό (Φαρμακευτικά βότανα) το 1991. 

Στο άρθρο αυτό αναφέρεται ότι η αντιφλεγμονώδης δράση του βοτάνου είναι 10 φορές μεγαλύτερη από την ινθομεθαζίν.

ΑΓΡΙΟΣ ΚΡΟΚΟΣ (Κεντρικής Μακεδονίας)

Εμμηναγωγό, Σπασμολυτικό, Διουρητικό. Ισχυρό αντιοξειδωτικό, Αντιφλεγμονώδες, Αντιθρομβωτικό και Αγγειοδιασταλτικό, Ορεκτικό και Τονωτικό. 

Ανοίγει την όρεξη και διευκολύνει τη χώνεψη. 

Σταματάει τους πόνους της κοιλίας και τους κολικούς των νεφρών. 

Το αφέψημα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία βρογχικών και πνευμονικών παθήσεων. 

Αποτρέπει την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων. 

Βελτιώνει τις εγκεφαλικές λειτουργίες και ιδιαίτερα τη μνήμη. 

Άλλες εφαρμογές: Δίνει ωραίο άρωμα και χρώμα στα φαγητά.

ΠΡΟΦΥΛΑΞΕΙΣ: Σε πάρα πολύ μεγάλες ποσότητες μπορεί να γίνει τοξικός και να προκαλέσει βίαιες αιμορραγίες.

 ΣΑΜΠΟΥΚΟΣ

Σε μια διπλά τυφλή έρευνα στο Ισραήλ οι ερευνητές δοκίμασαν τα αποτελέσματα ενός παρασκευάσματος από εκχύλισμα σαμπούκου, σε ανθρώπους με διαγνωσμένο κάποιο από τα διάφορα στελέχη του ιού της γρίπης.

Τα αποτελέσματα που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Journal of Alternative and Complementary Medicine, έδειξαν ότι μέσα σε 24 ώρες υπήρξε σημαντική βελτίωση των συμπτωμάτων — πυρετός, βήχας, μυϊκοί πόνοι - στο 20% των ασθενών, και μέσα σε 4Η ώρες στο 73% των ασθενών.

Έπειτα από τρεις ημέρες το 90% των ασθενών είχε συνέλθει εντελώς από τα συμπτώματα, σε σύγκριση με τους ασθενείς που πήραν εικονικό φάρμακο και χρειάστηκαν τουλάχιστον έξι ημέρες για να συνέλθουν.

Ενώ η παραπάνω είναι η πρώτη δημοσιευμένη δοκιμή του εκχυλίσματος του σαμπούκου, τα αποτελέσματα μέχρι σήμερα είναι πολύ ενθαρρυντικά.

Μια άλλη μελέτη που έγινε το 2009 απέδειξε ότι ο σαμπούκος μπορεί να αναστείλει την δράση του ιού Η1Ν1 κυρίως λόγω της δράσης των φλαβονοειδών του το ίδιο αποτελεσματικά και μάλιστα χωρίς τις παρενέργειες των γνωστών εμβολίων

Ο σαμπούκος έχει αντικαταρροικές ιδιότητες. 

Έχει χρησιμοποιηθεί για κρυολόγημα, χρόνια ρινική καταρροή με κώφωση και ιγμορίτιδα. 

Είναι σε θέση να δρα ως διουρητικό, καθαρτικό και ως τοπικός αντιφλεγμονώδης παράγοντας. 

Αυτό όμως που τον κάνει εξαιρετικά σημαντικό είναι η βλεννολυτική του ικανότητα και η δράση του πάνω στα υγρά πυκνώματα που συγκεντρώνονται στους πνεύμονες και στο άνω αναπνευστικό σε κάθε κρυολόγημα. 

Έτσι είναι ίσως η καλύτερη επιλογή για την βρογχίτιδα, την πνευμονία, τα ακροαστικά, τα φλέγματα και τον παραγωγικό βήχα.

Ο σαμπούκος ανήκει στη λίστα των πολυτιμότερων βοτάνων, γιατί οι  ιδιότητες του είναι πολλές, με εφαρμογές χειμώνα καλοκαίρι. 

Χρησιμοποιούνται όλα τα μέρη του φυτού, καθένα για διαφορετικό λόγο. Τα άνθη του περιέχουν φλαβονοειδή, τανίνες και αιθέριο έλαιο. 

Ο Σαμπούκος περιέχει το περισσότερο νιτρικό κάλιο σε σχέση με οποιοδήποτε βότανο και είναι πλούσιος σε πολλές βιταμίνες (κυρίως Α, Β, C). 

Είναι το καλύτερο όπλο κατά της καταρροής (γρίπη, κρυολόγημα) και κατά κάθε καταρροϊκής φλεγμονής του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος...

ΤΣΟΥΚΝΙΔΑ

Η τσουκνίδα στην αρχαιότητα έχαιρε μεγάλης αναγνώρισης από τους γιατρούς της εποχής. Στην προσπάθεια τους να θεραπεύσουν τους ασθενείς τους, μελετούσαν τα βότανα και ανακάλυπταν τις ευεργερτικές τους ιδιότητες. 

Έτσι, ο Πλινιός, ο Διοσκουρίδης και ο Ιπποκράτης την ανακάλυψαν και τη χρησιμοποιούσαν για την αντιμετώπιση πολλών συμπτωμάτων και ασθενειών.

Για φαρμακευτικούς λόγους χρησιμοποιούνται τα φύλλα, τα άνθη και οι ρίζες της. 

Τα φύλλα της περιέχουν μυρμηκικό οξύ, χλωροφύλλη, σεροτονίνη, ακετυλοχολίνη, γλυκοκινόνες, και τανίνες. 

Είναι καλή πηγή βιταμίνης Α, C και Ε, βιταμίνης Β1, Β2, Β3 και Β5. 

Επίσης είναι καλή πηγή ασβεστίου, σιδήρου, φολικού οξέος, κάλιου, μαγγάνιου, μαγνήσιου, φωσφόρου, σελήνιου και ψευδάργυρου.

Η απουσία οξαλικού οξέος, την κάνει κατάλληλη για άτομα που πάσχουν από αναιμία, γιατί χωρίς το οξαλικό απορροφάται μεγαλύτερη ποσότητα σιδήρου. 

Επιπλέον, έχει μεγάλη περιεκτικότητα σε βιταμίνη C που βοηθά στην ακόμα καλύτερη απορρόφηση του σιδήρου.

Έχει βρεθεί ότι έχει αντισπασμωδική δράση, σε περιπτώσεις ρευματισμών ή ισχιαλγίας. 

Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και την αντιμετώπιση της οξείας ή χρόνιας νεφρίτιδας, του ίκτερου, παθήσεων της χολής, του έλκους του στομάχου, βρογχικών παθήσεων και χρόνιων διαρροιών ή δυσκοιλιότητας.

Η περιεκτικότητα της σε σεκρετίνη, βοηθά στη διατήρηση της ευγλυκαιμίας στους διαβητικούς, αφού διεγείρει το πάγκρεας. 

Η ισταμίνη τής προσδίδει ισχυρήαντιφλεγμονώδη δράση, ικανή να ανακουφίσει τα συμπτώματα φλεγμονωδών νοσημάτων.
Ακόμη, η τσουκνίδα έχει διουρητική δράση και προάγει την καλή λειτουργία των νεφρών. 

Μπορεί επίσης να βοηθήσει στην αποβολή πετρών από αυτά ή να θεραπεύσει τις ουρολοιμώξεις και την υπερπλασία του προστάτη, αν είναι σε αρχικό στάδιο.

Η κατανάλωσή της μπορεί να ωφελήσει ιδιαίτερα την γυναίκα, αφού βοηθά στις διαταραχές της έμμηνου ρύσεως και στο σταμάτημα της αιμορραγίας μετά τον τοκετό.

Με εξωτερική χρήση, ανακουφίζει τους ασθενείς που πάσχουν από αρθρίτιδα, ποδάγρα, νευραλγίες, τενοντίτιδες, ισχιαλγία και γενικότερα πόνους των αρθρώσεων. 

Επίσης μπορεί να βοηθήσει στην επούλωση των πληγών, εγκαυμάτων, στα τσιμπήματα των εντόμων, στο έκζεμα και στις αιμορροΐδες.

Τέλος, στο πλαίσιο της γενικής τόνωσης του ανθρώπινου οργανισμού, θεωρείται ότι ενισχύει τη σεξουαλική λειτουργία.

Για όσους θέλουν να μαζέψουν τσουκνίδα, δεν χρειάζεται να πάνε μακριά! 

Βρίσκεται στους περισσότερους αγρούς, ειδικά σε μέρη που έχουν περάσει ζώα και έχει κοπριά, αφού αγαπά το άζωτο. 

Έχει ύψος έως και ένα μέτρο, ίσιο κορμό που καλύπτεται, όπως και τα φύλλα, από τριχούλες, που στο άγγιγμα τους προκαλούν έντονο κνησμό. 

Το μάζεμά της θέλει προσοχή, αφού τα οδοντωτά φύλλα της μάλλον προειδοποιούν ότι θα ακολουθήσει τσούξιμο, ερεθισμός και πόνος σε όποιον την ακουμπήσει χωρίς τις απαραίτητες προφυλάξεις. 

Πάντα όμως δίπλα στην τσουκνίδα, φυτρώνει η μολόχα. 

Αν τρίψετε τα φύλλα της μολόχας πάνω στον ερεθισμό, θα ανακουφιστείτε άμεσα. 

Όπως και πολλά άλλα χόρτα, η τσουκνίδα ήταν ένα θρεπτικό φαγητό, σε εποχές φτώχειας και πολέμων. Δεν κοστίζει, αφθονεί στους αγρούς και υπάρχουν πολλοί γευστικοί τρόποι παρασκευής της. 

Οι νοικοκυρές την ετοιμάζουν βραστή, με αγνό παρθένο ελαιόλαδο και λεμόνι, την χρησιμοποιούν σε πίτες και κρητικά καλλιτσούνια, την προσθέτουν στα τσιγαριαστά χόρτα ή παρασκευάζουν πομάδα (πέστο) με ελαιόλαδο. 

Επίσης, στο παραδοσιακό σφουγγάτο της Κρήτης, που στην ουσία είναι η σύγχρονη ομελέτα με χόρτα ή λαχανικά εποχής.

Η τσουκνίδα μπορεί να καταναλωθεί και ως αφέψημα. 

Βράζοντας μερικά ξερά φύλλα σε νερό, έχετε ένα φάρμακο για το κρύωμα και τον βήχα, την αλλεργική ρινίτιδα, την υπέρταση, την αρθρίτιδα και διάφορες παθήσεις του πεπτικού συστήματος. 

Η κατανάλωσή της ωστόσο, θα πρέπει να γίνει με σύνεση και κατόπιν συννενοήσεως με τον θεράποντα ιατρό σας, γιατί μπορεί να αλληλεπιδράσει με την φαρμακευτική αγωγή που ακολουθείτε. 

Καλό είναι να αποφεύγεται η κατανάλωσή της από γυναίκες που πάσχουν από αδενώματα της μήτρας ή κυοφορούν και από άτομα που παρουσιάζουν αυξημένη πηκτικότητα στο αίμα και αρτηριοσκλήρυνση.

Πηγή www.mednutrition.gr 

 Μολόχα  

Malva silvestris - Αγριομολόχα, μαλάχη, μουλούχα, αμπελόχα, αμολοχάκι, μάλβα... 

Ένα βότανο με ιδιότητες αιμολυτικές, αντιβηχικές, αντιφλεγμονώδη, αποχρεμπτικη, στυπτική και επουλωτική δράση.

Χρήση: ένα κουταλάκι από το βότανο σε ένα φλιτζάνι ζεστό νερό, αφημένο για 10 λεπτά καλά σκεπασμένο, για να μας προσφέρει όλες τις δραστικές του ουσίες με τις θεραπευτικές τους ιδιότητες.  

Για εξωτερική χρήση, οι αντιφλεγμονώδεις, μαλακτικές αλλά και στυπτικές ιδιότητες, την κάνουν ιδιαίτερα δημοφιλή σε περιπτώσειςουλίτιδας, ερεθισμού του δέρματος, αλλά και για ανακούφιση από τις ενοχλητικέςαιμορροΐδες. 

Σε μορφή κομπρέσσας από χλιαρό έγχυμα, έχει καταπληκτικά αποτελέσματα στην ξηρότητα των δακρυϊκών πόρων. 

Στη διεθνή βιβλιογραφία έχει αναφερθεί ότι 2-3 φλιτζάνια μολόχα την ημέρα, μαζί με κομπρέσες από στραγγισμένα ζεστά φύλλα και άνθη στο στήθος το βράδυ, έχουν πολύ καλά αποτελέσματα στο εμφύσημα ή σε περιπτώσεις δύσπνοιας.    

Τέλος, τα λουτρά μολόχας βοηθούν να ανακουφιστούν τα πρησμένα πόδια ειδικά μετά από κάταγμα, μαλακώνει τουςκάλους των ποδιών. 

Πιστεύεται ότι θεραπεύει την επιληψία και ότι ο χυμός της θεραπεύει από τα τσιμπήματα της μέλισσας, της σφήκας η της τσουκνίδας.

Χρησιμοποιείται ακόμα σε περιπτώσεις: 

εντερικών προβλημάτων, κολικών, γαστρίτιδας, κυστίτιδας, διάρροιας, καταρροής, πνευμονίας, βραχνάδας, οξείας δυσεντερίας, κατακράτησης ούρων, αιματουρίας, φλεγμονών της ουροδόχου κύστης, προβλημάτων των νεφρών.

Ο Πυθαγόρας και οι μαθητές του είχαν προσέξει ότι το χόρτο αυτό υποβοηθούσε την σκέψη, γιατί ήταν ελαφρό στην πέψη κι άφηνε ελεύθερο το πνεύμα.

Ο Ιπποκράτης παρασκεύαζε 

α) ένα κατάπλασμα με κρασί και μολόχα  για να αντιμετωπίσει τα οιδήματα και τις φλεγμονές... 

β) τη συνιστούσε σαν αφέψημα εναντίον διαφόρων γυναικολογικών προβλημάτων... 

γ) παρασκεύαζε με αυτή κολπικά υπόθετα τα οποία χρησιμοποιούσε για να διευκολύνει τους τοκετούς και να μετριάσει τους πόνους...

Ο Δίφιλος ο Σίφνιος έγραψε ότι βοηθά σε περιπτώσεις ερεθισμού των νεφρών και τηςκύστης, ότι είναι “εύχυμη, μαλακτική της τραχείας αρτηρίας και αποχωρίζει και απεκκρίνει τα εις επιφάνεια οξέα”και την χρησιμοποιεί ως αποχρεμπτικό και καθαρτικό φάρμακο. 

Από τα άνθη της παρασκευάζονταν αφέψημα εναντίον παθήσεων του πεπτικού και του ουροποιητικού συστήματος.

Η σοφή λαϊκή ιατρική θεωρεί τη μολόχα ως ένα από τα αποτελεσματικότερα φαρμακευτικά βότανα εναντίον της δυσκοιλιότητας.

Αν πονούσε σε κάποιον ο λαιμός έβραζαν μολόχα, έριχναν μέσα μια κουταλιά μέλι και του έδιναν να πιει και να κάνει γαργάρες.

Ο καρπός της μολόχας  είναι μεριστόκαρπος που το λένε "ψωμάκι", επειδή μοιάζει με σπιτίσιο ψωμί...παλιά τα μικρά παιδιά τον μάζευαν και τον έτρωγαν..

Τη μολόχα καλλιεργούσαν ως βρώσιμο λαχανικό για τις εξαιρετικές γαστρονομικές και θεραπευτικές ιδιότητές της οι Ρωμαίοι και οι Βυζαντινοί. 

Έχει αναφερθεί σε φαρμακοποιίες του 18ου και 19ου αιώνα συνδυασμοί του συγκεκριμένου βότανο, με αλθαία, περδικάκι, βαρβάσκο. 

Στη Κρήτη τα βλαστάρια μαγειρεύονται γιαχνί με κατσίκι, σαλιγκάρια. Στο Ρέθυμνο, στην Κύπρο και Ρόδο τα τρυφερά φύλλα γίνονται ντολμάδες, στην Τήνο τηγανίζοται με αυγά. 

Στην αρχαία Ελλάδα καλλιεργούσαν την μολόχα μαζί με άλλα λαχανικά και βότανα στους κήπους τους, έλεγαν ότι σταματούσε την πείνα και τη δίψα.ο δε  Πλίνιος έλεγε ότι αν τρώμε μια χούφτα μολόχα τη μέρα δεν θα μας βρει καμία αρρώστια...ο Καρλομάγνος είχε διατάξει να καλλιεργείται μολόχα σ' όλους τους αυτοκρατορικούς κήπους...

Οι Φελάχοι, που τις περισσότερες ημέρες της εβδομάδας ζούσαν με χόρτα, έφτιαχναν ένα νόστιμο φαγητό από τις ρίζες της μολόχας τις οποίες αφού τις έβραζαν μετά τις τηγάνιζαν με κρεμμύδια.... 

Σε πολλά  χωριά της Γαλλίας έχουν την συνήθεια να προσθέτουν στις  πατάτες τους τις τρυφερές κορφές και τα φύλλα της μολόχας γιατί πιστεύουν πως διευκολύνει τη λειτουργία των νεφρών...
http://botanologia.blogspot.com, 

 Τριγωνέλλα 

Στη χώρα μας το συναντούμε με τις ονομασίες τήλι, ντηλιλίνα, ντοντιλίνα, στροφύλι, μοσχοσίταρο, τσιμένι. 

Η επιστημονική του ονομασία είναι Trigonella foenum-graecum L. (Τριγωνέλλα η ελληνική χλόη - γραικόχορτος).

Υπάρχουν πολλές ποικιλίες που φτάνουν τον αριθμό 11 του γένους τριγωνίσκος ή τριγωνέλλα και αυτοφύονται στην Ελλάδα. 

Είναι ετήσιο φυτό και το ύψος του κυμαίνεται από 10 έως 50 εκατοστά. 

Τα φύλλα είναι τρίφυλλα, οδοντωτά, με 1-2 άνθη στις μασχάλες των ανώτερων φύλλων, 8-15 χιλιοστά, λευκοκιτρινωπά ή λευκά ξεπλυμένα με πορφυρό χρώμα στη βάση τους. 

Οι τρυφεροί του βλαστοί είναι μυρωδάτοι και τρώγονται. 

Η ποικιλία νυχάκι ή τσιμένι καλλιεργείται στις περιοχές του Λαυρίου και της Μακεδονίας σε μικρές εκτάσεις και χρησιμοποιείται στην επεξεργασία του παστρουμά. 

Η ονομασία μοσχοσίταρο προέρχεται από τους σπόρους του φυτού, το αλεύρι των οποίων αν ανακατευθεί με αυτό του σταριού δίνει στο ψωμί μια γλυκιά νοστιμιά.

Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούμε τους σπόρους και τα επίγεια τμήματα.

Βότανο γνωστό από την αρχαιότητα, το οποίο ο Ιπποκράτης είχε σε μεγάλη υπόληψη. 

Ο Διοσκορίδης το αναφέρει ως τήλις, αιγόκερως και κεραϊτις.

Ήταν όμως γνωστό και στην αρχαία Αίγυπτο στην οποία έλεγαν ότι αν τρίβεις το σώμα σου με αυτό το φυτό, η επιδερμίδα σου θα γίνει ωραία, απαλλαγμένη από κάθε ελάττωμα. 

Οι Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν ως βοήθημα στον τοκετό, γιατί δρα ως διεγερτικό της μήτρας και για να αυξήσουν την έκκριση του γάλακτος. Ακόμη και σήμερα στην Αίγυπτο φτιάχνουν ένα τσάι που το ονομάζουν Χίλμπα που κάνει καλό στις κράμπες στο στομάχι και τις διάρροιες που παθαίνουν οι τουρίστες.

Στην Κίνα επίσης το βότανο είναι γνωστό με την ονομασία Hu Lu Ba και το χρησιμοποιούν για τον κοιλόπονο. 

Παράλληλα όμως οι κινέζοι χρησιμοποιούν τους σπόρους του φυτού, τους οποίους θεωρούν αφροδισιακούς θερμαντικούς για τα νεφρά και τα αναπαραγωγικά όργανα. 

Για τον λόγο αυτό χρησιμοποιούνται για την θεραπεία της ανδρικής ανικανότητας.

Οι σπόροι της τριγωνέλλας περιέχουν 30% βλεννώδεις ουσίες (γαλακτομαννάνες), μία στεροειδή σαπωνίνη, χολήνινη, ένα πτητικό έλαιο με δυνατή μυρουδιά τράγο,υ ένα πυκνόρευστο έλαιο, 27% πρωτεΐνες και βιταμίνες Α, Β και C.

Το βότανο δρα ως αποχρεμπτικό, μαλακτικό, τονωτικό και γαλακταγωγό. Είναι χρήσιμο για την τοπική θεραπεία και τη μείωση της φλεγμονής σε καταστάσεις όπως τραύματα, δοθιήνες, ερεθισμένες πληγές, συρίγγια και όγκοι. 

Μπορεί να βοηθήσει στη βρογχίτιδα και με γαργάρες να ανακουφίσει τον λαιμό. 

Η πικρή του γεύση εξηγεί την χρήση του στις πεπτικές διαταραχές και τη μείωση του σακχάρου του αίματος. 

Είναι ισχυρό διεγερτικό της παραγωγής γάλακτος στις μητέρες για τις οποίες είναι εντελώς ασφαλές και έχει τη φήμη ότι ενισχύει την ανάπτυξη των μαστών. 

Παρασκευάζεται ως αφέψημα. 

Σιγοβράζουμε 1,5 κουταλιά του τσαγιού σπόρους σε ένα φλιτζάνι νερό για 10 λεπτά. 

Σουρώνουμε και πίνουμε 3 φορές την ημέρα. 

Αν θέλουμε να βελτιώσουμε την πικρή του γεύση μπορούμε να προσθέσουμε Μάραθο ή Γλυκάνισο.

Σε περιπτώσεις διαταραχών του αναπαραγωγικού και για καταστάσεις που χαρακτηρίζονται από αδυναμία, λαμβάνουμε το βότανο υπό μορφή βάμματος πίνοντας 1-2 ml βάμματος 3 φορές την ημέρα.

Δεν το λαμβάνουμε κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

herb.gr

Θυμάρι 

Περιγραφή: Θάμνος ποώδης πολυετής με φύλλα σχεδόν άμισχα, πράσινα, λογχοειδή με τα άκρα κουλουριασμένα προς τα κάτω. 

Άνθη ακραία σε χρώμα μπλε ανοικτό με ραβδωτό κάλυκα. Φυτρώνει σε άγονους τόπου σε όλη την Ελλάδα και ανθίζει Ιούνιο με Ιούλιο. 

Είναι το φυτό από το οποίο οι μέλισσες κάνουν το πιο ονομαστό μέλι. Η χρήση του είναι γνωστή από την αρχαιότητα. 

Οι αρχαίοι  Αιγύπτιοι το χρησιμοποιούσαν σαν βαλσαμωτικό και αρωματικό. Οι αρχαίοι Έλληνες σαν απολυμαντικό για διάφορες ασθένειες. 

Οι Ρωμαίοι στρατιώτες συνήθιζαν να κάνουν μπάνιο σε νερό αρωματισμένο με θυμάρι, για να αποκτήσουν σφρίγος και ενεργητικότητα. 

Στη φαρμακευτική είναι γνωστό ως το φυτό με τις περισσότερες θεραπευτικές ιδιότητες.

Η χρήση του είναι εσωτερική και εξωτερική.

Εσωτερική: συνιστάται σε προβλήματα στομάχου και εντέρων, στην ανακούφιση από το βήχα, από το συνάχι και τη γρίπη, στην τόνωση του νευρικού συστήματος και ως καταπραϋντικό. 

Επίσης, στις περιπτώσεις πνευματικής κατάπτωσης και στο άγχος. 

Χαρίζει πνευματική διαύγεια και τονώνει τα νεύρα. Χρησιμοποιείται στη μαγειρική και ως αρωματικό στις ελιές.

Τρόπος παρασκευής ροφήματος: βάζουμε ένα κουταλάκι του γλυκού θυμάρι σε ένα μπρίκι νερό και, μόλις αρχίσει να βράζει, το κατεβάζουμε και το αφήνουμε δέκα λεπτά επιπλέον. 

Το σουρώνουμε και το πίνουμε ζεστό με μέλι.

Εξωτερική: χρησιμοποιείται στο λουτρό για ρευματικές παθήσεις και για ξεκούραση. Βράζουμε 100γρ. θυμάρι σε ένα λίτρο νερό, το σουρώνουμε και το ρίχνουμε στο νερό της μπανιέρας.

Βοηθά στην αντιμετώπιση της τριχόπτωσης, εξαιρετικό για τον καθαρισμό των δοντιών (οι Κρητικοί τρίβουν τα ούλα τους με θυμάρι για την αντιμετώπιση της ουλίτιδας). 

Στοματίτιδες και ερεθισμένες αμυγδαλές αντιμετωπίζονται με γαργάρες με αφέψημα (χωρίς μέλι).

Αιθέριο έλαιο: λίγες σταγόνες σε λίγο ελαιόλαδο βοηθά στα τσιμπήματα από έντομα.

Κτηνιατρική: για το πλύσιμο πληγών του δέρματος και του στόματος, για την καταπολέμηση των εντερικών σκουληκιών.

Συνταγή για κολώνια: 10γρ. λουλούδια θυμαριού σε 250γρ. λευκό οινόπνευμα, κλείνουμε το μπουκάλι με φελλό και το αφήνουμε 2-3 εβδομάδες στον καλοκαιρινό ήλιο. Στη συνέχεια σουρώνουμε.

Συνταγή για μαρινάτα φαγητά: μουσκεύουμε σε μισό λίτρο άσπρο κρασί 1 ματσάκι θυμάρι, 1 ματσάκι θρούμπη, 3-4 σκελίδες σκόρδο, 2 φύλλα δάφνης και μερικά μοσχοκάρφια.

Προσοχή: όσο εντυπωσιακές είναι οι θεραπευτικές ιδιότητες του θυμαριού, άλλο τόσο προσεκτικός πρέπει να είναι κανείς με τη συχνότητα της χρήσης του. 

Η συνεχής εσωτερική χρήση μπορεί να προκαλέσει υπερλειτουργία του θυροειδούς, καθώς και δηλητηρίαση, τα συμπτώματα της οποίας είναι έμετος, ζαλάδες, διάρροια και καρδιακή κατάπτωση.

ΠΗΓΗ