Η Ελλάδα είναι πλέον ένα ...ξένο μαγαζί...

Οι μικρόψυχοι συμφεροντολόγοι ψηφοφόροι έστειλαν στη Βουλή ακόμα χειρότερους συμφεροντολόγους πολιτικούς!!!
Η Ελλάδα είναι πλέον ένα ...ξένο μαγαζί.
Όποιος θελήσει να ζήσει ή να δουλέψει μέσα στην Ελλάδα πρέπει να πληρώσει ενοίκιο (ΕΝΦΙΑ) ή να παραδίδει το μεγαλύτερο μέρος των κερδών του στα ξένα αφεντικά...μέσω των φόρων.
Μαζί με την κατάργηση των μετρητών, την δέσμευση των τραπεζικών λογαριασμών ... ετοιμάζουν και την υποχρεωτική ηλεκτρονική τιμολόγηση που θα ελέγχεται από το κράτος.
Με λίγα λόγια...αν χρωστάς έστω και μερικά ευρώ από τους ΠΑΡΑΝΟΜΟΥΣ φόρους που σου επέβαλαν ...θα χάνεις την πρόσβαση στις οικονομίες σου και δεν θα μπορείς να πουλήσεις ούτε τα εμπορεύματά σου για να αγοράσεις ψωμί για τα παιδιά σου....

Μας δένουν χειροπόδαρα οι τοκογλύφοι μέσω της θυγατρικής τους της ΑΑΔΕ αλλά όταν θα ξυπνήσουμε θα είναι πολύ αργά....
Από την αρχαιότητα ως σήμερα την είσπραξη των φόρων ελέγχουν οι δανειστές των κρατών, δηλαδή οι γνωστοί τοκογλύφοι οι οποίοι κι επιβάλλουν νέους φόρους με νόμους που ψηφίζουν οι δικοί μας δήθεν εκπρόσωποι.
300 κλεπτομανείς χαφιέδες στη Βουλή που εξυπηρετούν ασήμαντα ρουσφέτια γελοίων ψηφοφόρων ...ΔΕΝ θα απαρνηθούν τα μηνιαία δεκαχίλιαρα και τις μίζες στο όνομα της ...ΔΙΚΗΣ μας ελευθερίας.
Οι μικρόψυχοι συμφεροντολόγοι ψηφοφόροι έστειλαν στη Βουλή ακόμα χειρότερους συμφεροντολόγους πολιτικούς ...
Με πέντε κλικ από κάποιο γραφείο της ΑΑΔΕ οι τοκογλύφοι θα αποφασίζουν ποιος θα έχει πρόσβαση στις οικονομίες του και ποιος θα μπορεί να πουλάει και ν' αγοράζει ...με νόμους που δεν θα μπορεί να καταργήσει κανείς.
Εκεί λοιπόν που πίστευε κανείς ότι το αστυνομικό μέτρο της θεώρησης βιβλίων ήταν παρελθόν, και με την ελληνική κοινωνία να έχει αποδεχθεί πλειοψηφικά την ανάγκη ουσιώδους ελάφρυνσης της φορολογίας, ιδίως των επιχειρήσεων, έρχεται η φαινομενικά καινούργια ιδέα της δήθεν «ηλεκτρονικής τιμολόγησης».
Ηλεκτρονική τιμολόγηση δεν θα είναι απλώς το να εκδίδονται ηλεκτρονικά τα παραστατικά, πράγμα ήδη εξαιρετικά διαδεδομένο, αλλά το να εκδίδονται online, μέσω του server της ΑΑΔΕ.
Στην ουσία δεν θα τα εκδίδουμε καν εμείς τα τιμολόγια, αλλά το κράτος.
Η ίδια δηλαδή η προβολή του θέματος ως δήθεν "ηλεκτρονική τιμολόγηση" είναι από μόνη της παραπλανητική και θέτει σοβαρότατο πολιτικό και ηθικό ζήτημα, όχι μόνον για το περιεχόμενό της, αλλά και για τον τρόπο που παρουσιάζεται στην κοινή γνώμη.
Παρά τον ενθουσιασμό όσων πιστεύουν ότι η ασφυκτική αστυνόμευση της οικονομίας από τις φορολογικές αρχές "θα πατάξει την φοροδιαφυγή", η πλήρης κρατικοποίηση της τιμολόγησης, όπως παλιά η "θεώρηση", δεν θα επιτύχει μείωση της φοροδιαφυγής και θα αποδειχθεί χειρότερη από τη "θεώρηση" για την υγεία της οικονομίας.
Τούτο, διότι πολύ σύντομα το κράτος θα καταχραστεί την εξουσία "ζωής και θανάτου" επί της νόμιμης συναλλακτικής ζωής των επιχειρήσεων, που θα του δώσει η αποκλειστικότητα της χρήσης κρατικών υποδομών για την τιμολόγηση των ιδιωτικών συναλλαγών:
Αν παλαιότερα ο επαγγελματίας είχε περιθώριο ελευθερίας μερικά θεωρημένα μπλοκ προτού ξαναεπισκεφθεί το ειδικό δωματιάκι των Δ.Ο.Υ., πλέον το κράτος θα μπορεί να απαγορεύει, αλλά και να ελέγχει την οικονομική δραστηριότητα ανά πάσα στιγμή και με οποιαδήποτε, περισσότερο ή λιγότερο εύλογη αφορμή.
Η πραγματοποίηση όλων των ιδιωτικών συναλλαγών αποκλειστικώς μέσω ενός κρατικού server εξαγγέλλεται με άκρως παραπλανητικούς τρόπους:
Ως δήθεν "κατάργηση των τεκμηρίων", ενώ θεσπίζει γενικό υπερτεκμήριο δαπανών. Ως δήθεν "κατάργηση της γραφειοκρατίας", ενώ θεσπίζει απόλυτη ηλεκτρονική γραφειοκρατία.
Ως «κατάργηση των ΜΥΦ», ενώ καταργούνται τα πραγματικά τιμολόγια (ηλεκτρονικά ή χειρόγραφα) και επιβιώνουν μόνον οι ΜΥΦ.
Η πρακτική δυνατότητα φοροδιαφυγής, ακριβώς όπως η πρακτική δυνατότητα διάπραξης οποιουδήποτε αδικήματος είναι αναπόφευκτη συνέπεια της ελευθερίας.
Η φοροδιαφυγή, όπως κάθε έγκλημα, απαιτεί πρωτίστως κοινωνική και πολιτική απονομιμοποίηση και δευτερευόντως τη συκοφαντημένη ως έννοια κρατική καταστολή.
Και πάντως όχι θεσμούς αδυσώπητης γραφειοκρατίας.
Η ελευθερία είναι με τη σειρά της προϋπόθεση οποιασδήποτε υγιούς οικονομικής και όχι μόνον δραστηριότητας.
Το μέτρο αυτό έρχεται από τη σημερινή, υποτίθεται φιλελεύθερη κυβέρνηση της χώρας.
Πόσο φιλελεύθερο είναι όμως, το κράτος να κρατά το κλειδί όλων ανεξαιρέτως των επιχειρήσεων;
Όσο και να παραπλανά το φορολογικό αστυνομικό ελλαδικό κράτος, πρόκειται για το πλέον ανελεύθερο μέτρο στην οικονομία, πολύ χειρότερο του ΚΒΣ (γέννημα, κατά κακή σύμπτωση, κυβερνήσεως του πατρός Μητσοτάκη, το 1992):
Όλες οι ιδιωτικές συναλλαγές θα διεκπεραιώνονται αποκλειστικά μέσω του κράτους.
Ο δρόμος για την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.
Η ελληνική οικονομία δεν έχει ανάγκη μόνον από χαμηλότερη φορολόγηση, αλλά και από λιγότερη προληπτική φορολογική αστυνόμευση της οικονομίας.
Η φοροδιαφυγή αντιμετωπίζεται, όπως σε όλα τα προηγμένα κράτη, με τα σωστά κατασταλτικά μέτρα και όχι με απολυτοποίηση της φορολογικής γραφειοκρατίας.
*Γεώργιος Ι. Μάτσος, Δ.Ν., Δικηγόρος

Αναρτήθηκε από km58