Ψάχνουμε την ευτυχία με λάθος τρόπο, σε λάθος καταστάσεις, μιμούμενοι λάθος ζωές...

Αρχιμ. Παύλος Παπαδόπουλος
Ζηλεύουμε πολλές φορές τις ζωές των άλλων, αλλά πίσω από αυτήν την ζήλια μας κρύβεται ο πόθος για ευτυχία.
--------------------------------
Ουσιαστικά ζηλεύουμε την ευτυχία των άλλων και όχι τις ζωές τους.
Ποθούμε π.χ. να αποκτήσουμε πολλά χρήματα διότι βλέπουμε πολλούς ανθρώπους που έχουνε πλούτο να είναι ευτυχισμένοι (αν και οι πιο πολλοί πλούσιοι παίρνουν αντικαταθλιπτικά χάπια) .

Δεν θέλουμε τα χρήματα, θέλουμε την ευτυχία που προσφέρουν τα χρήματα.
Το ίδιο και με τις σαρκικές απολαύσεις.
Οι νέοι γίνονται σαρκολάτρες επειδή νομίζουν ότι μέσα από το πάθος αυτό θα γίνουν ευτυχισμένοι.
Κάποιος άλλος θέλει να παντρευτεί όχι επειδή ερωτεύτηκε και βρήκε τον κατάλληλο άνθρωπο αλλά επειδή βλέπει πολλούς παντρεμένους να ευτυχούν μέσα στο γάμο (αν και η πλειονότητα δυστυχεί λόγο του εγωισμού και της αδιαλλαξίας των συζύγων).
Το ίδιο μπορεί κάποιος να θέλει να γίνει μοναχός επειδή βλέπει τους μοναχούς να έχουν χαρά και ευτυχία (αν και πάλι δεν ισχύει για όλους).
--------------------------------
Όμως εδώ κρύβεται ένας κίνδυνος.
Ο κίνδυνος να ακολουθήσουμε έναν τρόπο ζωής που ίσως δεν είναι για εμάς μόνο και μόνο επειδή θέλουμε να αποκτήσουμε την ευτυχία που έχουν οι άλλοι μέσα από αυτόν τον τρόπο ζωής.
Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.
Η ευτυχία του καθενός μας δεν θα έρθει μέσα από τον μιμητισμό, αλλά μέσα από την εσωτερική ειρήνη που θα αποκτήσουμε.
Και εσωτερική ειρήνη αποκτούμε όταν τα βρούμε με τον εαυτό μας και τον Θεό.
Όταν αποδεχτούμε ποιοι είμαστε, τότε ειρηνεύουμε και ευτυχούμε.
--------------------------------
Ο πόθος μας για ευτυχία είναι φυσιολογικός και αποδεικνύει ότι δημιουργηθήκαμε για να ευτυχίσουμε.
Δυστυχώς όμως ψάχνουμε την ευτυχία με λάθος τρόπο, σε λάθος καταστάσεις, μιμούμενοι λάθος ζωές.
--------------------------------
Αντί να ζηλεύουμε τους ανθρώπους εκείνους που βιώνουν μία ψευτοευτυχία εφήμερη και παροδική μέσα από τα πάθη και τις αμαρτίες ας ζηλεύουμε τους ανθρώπους εκείνους που βιώνουν την πραγματική ευτυχία της παρουσίας του Θεού στην ζωή τους.
Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι θα μιμηθούμε απόλυτα την δική τους ζωή.
Δηλαδή βλέπω έναν ασκητή να βιώνει την απόλυτη ευτυχία μέσα στην έρημο.
Δεν θα πάω κι εγώ μέσα στην έρημο, διότι εγώ αντί να ευτυχήσω, θα τρελαθώ και θα χαθώ.
Πρέπει να ξέρω ποιος είμαι, ποια ζωή μου ταιριάζει.
Βλέποντας λοιπόν την ευτυχία του ασκητή καλούμαι να δω τον πόθο του ασκητή όχι για ευτυχία αλλά για τον Θεό.
Και αυτό είναι πολύ σημαντικό.
--------------------------------
Είπαμε πριν ότι ο πόθος μας για ευτυχία είναι φυσιολογικός.
Γιατί είναι φυσιολογικός;
Διότι η φυσική μας θέση είναι μαζί με τον Θεό.
Και η παρουσία του Θεού χαρίζει ανάπαυση, πληρότητα και ευτυχία στον άνθρωπο.
--------------------------------
Μην πέφτουμε λοιπόν στην παγίδα να θεοποιούμε την ευτυχία και να προσπαθούμε να την αποκτήσουμε μιμούμενοι ζωές αμαρτωλές και άσωτες που μόνο θάνατο και απώλεια μυρίζουν.
Να ποθούμε τον Θεό και να προσπαθούμε μαζί Του να συνδεθούμε, μαζί Του να ζούμε, μαζί Του να κοινωνούμε.
--------------------------------
Θέλεις να ευτυχίσεις;
Άσε τις ζωές των άλλων και δες την δική σου ζωή.
Βρες τα με τον εαυτό σου μέσα από την ταπείνωση και την μετάνοια.
--------------------------------
Να σημειώσω όμως και αυτό:
Έχω δει πολλούς ανθρώπους που μπροστά σε άλλους το παίζουν ευτυχισμένοι μόνο και μόνο για να κάνουν τους άλλους να ζηλέψουν αυτοπροβαλόμενοι ως πετυχημένοι.
Η πραγματικότητα είναι ότι ζούνε μέσα στην δυστυχία και την μιζέρια.
Γι' αυτό σου λέγω, πρόσεξε!
Μην πιστεύεις εύκολα αυτά που λέγονται, μην πιστεύεις εύκολα αυτά που βλέπεις.
Ο κόσμος θέλει να δείχνει ευτυχισμένος μέσα στην αμαρτία του, μέσα στις επιλογές της ζωής του διότι δεν θέλει να παραδεχτεί τα λάθη του, την ανεπάρκειά του.
Διότι εάν παραδεχτεί κάποιος ότι δυστυχεί είναι σαν να παραδέχεται ότι έχει κάνει λάθος, ότι ζει λάθος.
Και επειδή δεν υπάρχει ταπείνωση και μετάνοια οι άνθρωποι αρνούνται να παραδεχτούν την υπαρξιακή τους αποτυχία, αρνούνται να δούνε και να παραδεχτούν της δυστυχία τους.
--------------------------------
Όχι, δεν θα ευτυχίσεις μέσα από τις εφήμερες και επιπόλαιες σαρκικές σχέσεις, ούτε μέσα από τα χρήματα, ούτε μέσα από την καριέρα σου, ούτε μέσα από την οικογένεια, ούτε ακόμα μέσα από τον μοναχισμό εάν δεν έχεις Χριστό, εάν δεν τα έχεις βρει με τον εαυτό σου.
Καμία επιλογή ζωής δεν θα σου προσφέρει μαγικά την ευτυχία.
Για να έρθει στην ζωή σου η ευτυχία πρέπει να παλέψεις, όχι με τους άλλους αλλά με το εγώ σου.
--------------------------------
Για να ευτυχήσεις πρέπει να ταπεινωθείς.
Ο ταπεινός άνθρωπος, δηλαδή ο άνθρωπος που ξέρει ποιος είναι ζει ευτυχισμένος.
Δεν ζει μέσα σε αυταπάτες και ουτοπίες.
Ζει απλά και αθόρυβα.
Ζει για τον Χριστό, δια του Χριστού.
Η μέριμνά του δεν είναι να εντυπωσιάσει, ούτε να καταξιωθεί κοσμικά, ούτε να είναι αποδεκτός από τους άλλους.
Αυτό που τον νοιάζει είναι να ευαρεστεί με την ζωή του τον Χριστό, ο οποίος είναι το καύχημά του και ο Σωτήρας του.
--------------------------------
Κι εσύ λοιπόν άσε τους άλλους να καυχιούνται για της ζωές του, για τα επιτεύγματά τους, για τα κατορθώματά τους.
Εσύ να καυχάσαι για τον Χριστό.
Διότι μόνο ο Χριστός μπορεί να σου δώσει αιώνια ανάπαυση και ευτυχία, κανείς άλλους και τίποτα άλλο.ΠΗΓΗ

Αναρτήθηκε από km58