Μόλις έγινε γνωστή η κομμουνιστική δράση του Άρη Βελουχιώτη καθαιρέθηκε
και στάλθηκε σε μονάδα ανεπιθύμητων στο Καλπάκι. Μετά την απόλυσή του
αφοσιώθηκε ψυχή τε και σώματι στον αγώνα για τη διάδοση των αρχών του
κομουνισμού με το ψευδώνυμο «Μιζέριας».
Κατά τη διάρκεια του Ελληνοϊταλικού πολέμου υπηρέτησε στη
Μακεδονία ως στρατιώτης του πυροβολικού στο 3ο Σύνταγμα. Μετά την κατάρρευση
του μετώπου επέστρεψε στην Αθήνα.
Με τις πρώτες του πράξεις έχει δημιουργήσει την εικόνα του
σκληρού, μα δίκαιου τιμωρού των προδοτών, όπως έλεγε, του έθνους. Στις 9
Ιουνίου, επιτέθηκε με τους άνδρες του στο τσιφλίκι του Μαραθέα, στο Νέο
Μοναστήρι Δομοκού.
Σε πρόσφατη αναταραχή, που δημιουργήθηκε από τους κολίγους
που δούλευαν για λογαριασμό του, κάλεσε τους ιταλούς φίλους του και σκότωσαν
δέκα από αυτούς, χωρίς άλλη διαδικασία. Οι ένοπλοι αντάρτες σκότωσαν το Μαραθέα
και πήραν τα παιδιά του ως ομήρους. Η πρωτοβουλία αυτή του Άρη που θεωρήθηκε
από πολλούς ακραία.
Στις 16 Ιουνίου 1945 το κόμμα του τον αποκήρυξε και τον
διέγραψε με δημοσίευμα του «Ριζοσπάστη», την ίδια ημέρα που ο ίδιος αποφάσισε
να τερματίσει τη ζωή του, όταν βρέθηκε περικυκλωμένος από παραστρατιωτικές
ομάδες και μονάδες του Στρατού στη Μεσούντα της Άρτας.
Αυτόν έχει άγαλμα στην πλατεία λαού η Λαμία! Τον «Μιζέρια». Και αυτή είναι η τύχη των Μίζερων της Πατρίδας μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου