 |
| Η μνήμη του Οσίου τιμάται 15 Σεπτεμβρίου |
Στις παρυφές του Σαββατοκύριακου, άρχισα να ονειρεύομαι -όμοια με παλιά- τα διαβάσματα της σχόλης, στην αυλή μου που αποκομμένη από κόσμο (είναι αυτό που λέμε "η πίσω αυλή") ευωδιάζει λιβάνι από το επίτηδες αφημένο θυμιατό, ρίγανη, θυμάρι, βασιλικό, ματζουράνα και δενδρολίβανο.
Είναι όμορφα εκεί.
Κρύβομαι και διαβάζω, σκέπτομαι, χαζεύω, ονειρεύομαι, γράφω και ενίοτε αποπειρώμαι προσευχές.
Είναι όμορφα εκεί.
Κρύβομαι και διαβάζω, σκέπτομαι, χαζεύω, ονειρεύομαι, γράφω και ενίοτε αποπειρώμαι προσευχές.
Αυτό το Σαββατοκύριακο έχω λόγο να τρέξω πίσω από τους Αγίους μας. Θέλω τις πρεσβείες Τους για συγκεκριμένο πρόσωπο.
Αν είναι ευλογημένο, σας παρακαλώ να το κάνετε και σεις για μας και ο Κύριος που ξέρει τον λόγο, να σας το ανταποδώσει.
Από τους πρώτους στους οποίους εμμονικά "κολλάω" τελευταία είναι ένας δικός μας, της περιοχής μας Άγιος, ο παππούς Γεράσιμος (όπως λέει η Γερόντισσα Ευπραξία του μοναστηριού του, στη Μακρινίτσα).
Αναδημοσιεύω λοιπόν παλιά μας γραμμένα γι αυτόν τον Φίλο και για...δικούς του, για τα δικά σας διαβάσματα της σχόλης αλλά και εις δόξαν Κυρίου και για τον...λόγο που σας ζήτησα να ευχηθείτε και να προσευχηθείτε.
O Οσιος Γεράσιμος ο νέος, κτήτορας της Ι.Μονής Αγ. Τριάδος Σουρβιάς (Πηλίου), γεννήθηκε στο Λεοντάρι της Αρκαδίας, όπου χειροτονήθηκε διάκονος.
Έπειτα πήγε προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα όπου και παρέμεινε για ένα διάστημα. Κατόπιν έγινε μοναχός και ήρθε στην μονή Σουρβίας στην Μακρυνίτσα του Βόλου, της οποίας θεωρείται ανακαινιστής (αναφέρεται και ως δεύτερος κτήτορας).
Το μοναστήρι, από τα μεγαλύτερα της περιοχής κατά την τουρκοκρατία -μαζί με την Μονή Φλαμουρίου, που ίδρυσε ο Οσιος Συμεών ο μονοχίτων και ανυπόδητος-δημιουργήθηκε το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα από τον Οσιο Διονύσιο του Ολύμπου και ο Οσιος Γεράσιμος το ανακαίνισε τον 18ο αιώνα.
Ποθώντας ο Οσιος περισσότερη ησυχία για την προσευχή και την άσκησή του, στο σημείο που βρίσκεται σήμερα η Μονή που τιμάται στο όνομά του,έκτισε αρχικά ένα φτωχικό κελλί.
Από κει εξέδραμε και στα γειτονικά χωριά, Μακρυνίτσα, Βελεστίνο, Αγιά, όπου ανέπαυε τις ψυχές με κήρυγμα και εξομολόγηση.
Μετά την οσιακή του κοίμηση, 14 Σεπτεμβρίου 1740, ετάφη στον πρόναο της Αγίας Τριάδας στη Σουρβιά.
Ο τάφος και τα λείψανά του έγιναν αιτία θαυμαστών σημείων και ιάσεων, γεγονός που οδήγησε τους μοναχούς , ένα έτος μετά, το 1741, να ανεγείρουν ναό προς τιμή του, ως μετόχιο της Μονής.
Στα 1795, όταν το κελλί του Οσίου Γερασίμου κατέρρευσε, η Μονή Σουρβιάς ανήγειρε διώροφο κτίριο με δύο κελλιά και άλλους βοηθητικούς χώρους, ως διαμονητήριο των μοναχών της που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες του προς τιμήν του Γερασίμου ναού.
Με βάση τον πρώτο ναό του 1741 και το διώροφο κτίριο του 1795 συγκροτήθηκε η Μονή του Αγίου Γερασίμου, που γνώρισε όλα τα δεινά των Επαναστάσεων του 1821, του 1854, τοπικών εξεγέρσεων, πολέμων του 1912-13, ξενικής Κατοχής 1941-44.
Λίγο πριν τον πόλεμο του 1940 στη Μακρυνίτσα και τα γύρω χωριά σημειώθηκε έξαρση του θρησκευτικού συναισθήματος.
Τότε ακριβώς ένας φωτισμένος κληρικός, ο Δοσίθεος Μαχαιρίτσας, ηγούμενος των συνενωθεισών Μονών Σουρβιάς και Φλαμουρίου, με έγκριση του μητροπολίτου Δημητριάδος Ιωακείμ, ιδρύει τη γυναικεία Μονή Αγίου Γερασίμου Μακρυνίτσας και κείρονται οι πρώτες τέσσερις μοναχές το 1945.
Σήμερα η Μονή έχει την ευλογία να φυλάσσει την Κάρα του Οσίου, που αποτελεί συνεχή πηγή θαυμάτων.
Επιπροσθέτως, οι μεσιτείες προς τον Κύριο, προαπελθόντων πατέρων με οσιακή ζωή όπως ο Διονύσιος, ο Ακκάκιος και ο Γαβριήλ, δίνουν το μέτρο της πνευματικής προκοπής των τωρινών μοναχών.
Έπειτα πήγε προσκυνητής στα Ιεροσόλυμα όπου και παρέμεινε για ένα διάστημα. Κατόπιν έγινε μοναχός και ήρθε στην μονή Σουρβίας στην Μακρυνίτσα του Βόλου, της οποίας θεωρείται ανακαινιστής (αναφέρεται και ως δεύτερος κτήτορας).
 |
| Το μοναστήρι της Σουρβιάς |
Ποθώντας ο Οσιος περισσότερη ησυχία για την προσευχή και την άσκησή του, στο σημείο που βρίσκεται σήμερα η Μονή που τιμάται στο όνομά του,έκτισε αρχικά ένα φτωχικό κελλί.
Από κει εξέδραμε και στα γειτονικά χωριά, Μακρυνίτσα, Βελεστίνο, Αγιά, όπου ανέπαυε τις ψυχές με κήρυγμα και εξομολόγηση.
Μετά την οσιακή του κοίμηση, 14 Σεπτεμβρίου 1740, ετάφη στον πρόναο της Αγίας Τριάδας στη Σουρβιά.
Ο τάφος και τα λείψανά του έγιναν αιτία θαυμαστών σημείων και ιάσεων, γεγονός που οδήγησε τους μοναχούς , ένα έτος μετά, το 1741, να ανεγείρουν ναό προς τιμή του, ως μετόχιο της Μονής.
Στα 1795, όταν το κελλί του Οσίου Γερασίμου κατέρρευσε, η Μονή Σουρβιάς ανήγειρε διώροφο κτίριο με δύο κελλιά και άλλους βοηθητικούς χώρους, ως διαμονητήριο των μοναχών της που εξυπηρετούσαν τις ανάγκες του προς τιμήν του Γερασίμου ναού.
Με βάση τον πρώτο ναό του 1741 και το διώροφο κτίριο του 1795 συγκροτήθηκε η Μονή του Αγίου Γερασίμου, που γνώρισε όλα τα δεινά των Επαναστάσεων του 1821, του 1854, τοπικών εξεγέρσεων, πολέμων του 1912-13, ξενικής Κατοχής 1941-44.
Λίγο πριν τον πόλεμο του 1940 στη Μακρυνίτσα και τα γύρω χωριά σημειώθηκε έξαρση του θρησκευτικού συναισθήματος.
Τότε ακριβώς ένας φωτισμένος κληρικός, ο Δοσίθεος Μαχαιρίτσας, ηγούμενος των συνενωθεισών Μονών Σουρβιάς και Φλαμουρίου, με έγκριση του μητροπολίτου Δημητριάδος Ιωακείμ, ιδρύει τη γυναικεία Μονή Αγίου Γερασίμου Μακρυνίτσας και κείρονται οι πρώτες τέσσερις μοναχές το 1945.
 |
| Ι.Μονή Οσίου Γερασίμου Μακρυνίτσας-Πήλιο |
Σήμερα η Μονή έχει την ευλογία να φυλάσσει την Κάρα του Οσίου, που αποτελεί συνεχή πηγή θαυμάτων.
Επιπροσθέτως, οι μεσιτείες προς τον Κύριο, προαπελθόντων πατέρων με οσιακή ζωή όπως ο Διονύσιος, ο Ακκάκιος και ο Γαβριήλ, δίνουν το μέτρο της πνευματικής προκοπής των τωρινών μοναχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου