Η απόφαση του υπουργείου παιδείας να επιβάλλει την μέθοδο της κλήρωσης (λοταρίας) αντί της αριστείας, για την επιλογή σημαιοφόρων και παραστατών, προκάλεσε αμηχανία, ερωτηματικά και επιφυλακτικότητα στην πλειοψηφία των γονέων και μαθητών των δημοτικών σχολείων της χώρας.
Κάποιοι
εύλογοι προβληματισμοί αναπτύσσονται: Ήταν όντως επιβεβλημένη η
συγκεκριμένη μεθοδολογία; Υπήρχαν πιέσεις από γονείς και μαθητές σε όλη
τη χώρα, για αυτή την αλλαγή; Υπήρχε κάποια αδικία ή στρέβλωση ετών που
ήταν καιρός να διορθωθεί; Σε τι και πως βοηθά την μαθητική κοινότητα η
συγκεκριμένη απόφαση; Εν κατακλείδι υπάρχει έρεισμα σε ικανή μερίδα
πολιτών και ικανή επιχειρηματολογία ώστε να μην καταπέσει;
Πριν οδηγηθούμε σε συμπεράσματα ας κάνουμε κάποιες σκέψεις σε έννοιες.
ΠΑΙΔΕΙΑ.
Η πολιτεία σε μια οργανωμένη και ευνομούμενη κοινωνία μέσω της Παιδείας ως πυλώνα, θα πρέπει να επιδιώκει να δώσει όλα εκείνα τα εφόδια και ίσες ευκαιρίες στους νέους, ώστε να αποκτήσουν γνώσεις σε διάφορα επιστημονικά πεδία και αρετές. Αυτά δεν είναι αφηρημένες έννοιες. Είναι μετρήσιμες ποιοτικά και συγκρίσιμες εκ του αποτελέσματος. Το βάρος είναι ακόμη μεγαλύτερο στους ώμους των κρατούντων, όταν αυτή η πολιτεία είναι η ελληνική. Ένας από τους αρχαιότερους πολιτισμούς με μια πορεία χιλιάδων χρόνων, προβάλει την οικουμενικότητα των αξιών του για την επίτευξη των αντικειμενικών σκοπών. “Αιέν Αριστεύειν” , πάντοτε να προοδεύεις μέσω της κοπιαστικής προσπάθειας. Είναι δηλαδή μια διαδικασία που φανερώνει δυναμικότητα, κίνηση. “Ευγενής άμιλλα” συναγωνισμός (και όχι το βαρβαρικό Ανταγωνισμός που σημαίνει υπεροχή με κάθε μέσω, χωρίς κανόνες) , η προσπάθεια δηλαδή για υπεροχή με σεβασμό προς τους συναγωνιζόμενους, με ηθική κυρίως επιβράβευση ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα άτομα.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ. Είναι το σύμβολο που απεικονίζει την αγωνία του έθνους των Ελλήνων μέσα από αγώνες και θυσίες για την καθιέρωση και συγκρότηση ενός ελεύθερου κράτους. Τονίζει την συνέχεια αυτού του έθνους από την αρχαιότητα έως σήμερα ενώ παράλληλα το ίδιο σύμβολο είναι ύμνος προς την ελευθερία. Οποία τιμή λοιπόν της πρέπει…
Η συνέχεια του άρθρου στο Μαύρο Κουτί
Πριν οδηγηθούμε σε συμπεράσματα ας κάνουμε κάποιες σκέψεις σε έννοιες.
ΠΑΙΔΕΙΑ.
Η πολιτεία σε μια οργανωμένη και ευνομούμενη κοινωνία μέσω της Παιδείας ως πυλώνα, θα πρέπει να επιδιώκει να δώσει όλα εκείνα τα εφόδια και ίσες ευκαιρίες στους νέους, ώστε να αποκτήσουν γνώσεις σε διάφορα επιστημονικά πεδία και αρετές. Αυτά δεν είναι αφηρημένες έννοιες. Είναι μετρήσιμες ποιοτικά και συγκρίσιμες εκ του αποτελέσματος. Το βάρος είναι ακόμη μεγαλύτερο στους ώμους των κρατούντων, όταν αυτή η πολιτεία είναι η ελληνική. Ένας από τους αρχαιότερους πολιτισμούς με μια πορεία χιλιάδων χρόνων, προβάλει την οικουμενικότητα των αξιών του για την επίτευξη των αντικειμενικών σκοπών. “Αιέν Αριστεύειν” , πάντοτε να προοδεύεις μέσω της κοπιαστικής προσπάθειας. Είναι δηλαδή μια διαδικασία που φανερώνει δυναμικότητα, κίνηση. “Ευγενής άμιλλα” συναγωνισμός (και όχι το βαρβαρικό Ανταγωνισμός που σημαίνει υπεροχή με κάθε μέσω, χωρίς κανόνες) , η προσπάθεια δηλαδή για υπεροχή με σεβασμό προς τους συναγωνιζόμενους, με ηθική κυρίως επιβράβευση ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα άτομα.
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΣΗΜΑΙΑ. Είναι το σύμβολο που απεικονίζει την αγωνία του έθνους των Ελλήνων μέσα από αγώνες και θυσίες για την καθιέρωση και συγκρότηση ενός ελεύθερου κράτους. Τονίζει την συνέχεια αυτού του έθνους από την αρχαιότητα έως σήμερα ενώ παράλληλα το ίδιο σύμβολο είναι ύμνος προς την ελευθερία. Οποία τιμή λοιπόν της πρέπει…
Η συνέχεια του άρθρου στο Μαύρο Κουτί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου