Αναφέρατε την λέξη αγάπη. Παρόλα αυτά οι σχέσεις των ανθρώπων δεν βλέπω να διακατέχονται από την αγάπη. Γιατί συμβαίνει αυτό, πατέρα Ανανία; Δηλαδή, βλέπουμε ότι παρότι ζει στην καρδιά του ανθρώπου ο Χριστός, έχει μια ροπή προς την κακία. Γιατί;
Ρέπει εκ νεότητος η διάνοια του ανθρώπου επιμελώς επί τα πονηρά. Αφού «έπεσε». Τώρα αυτή η πτώση, δεν ξέρουμε ακριβώς τι είναι. Είναι ένα μυστήριο κατά τους Πατέρες. «Έπεσε» ο άνθρωπος και τα έχασε όλα. Γι` αυτό ονομάζεται στην εκκλησιαστική υμνολογία ο άνθρωπος το μέγα τραύμα. Η μεγάλη πληγή, όπου μεγάλη πληγή είναι ο άνθρωπος.
«Έπεσε» και τα έχασε όλα ο άνθρωπος. Ξέχασε ποιος είναι και ποια
είναι η αιτία της δημιουργίας του. Ποιος είναι ο προορισμός του. Έπεσε στην λήθη και έρχεται ο αφέντης ο Χριστός και κάνει άρση αυτής της λήθης! Και αυτό είναι ι αλήθεια. Έπεσε στην λήθη, δεν ήξερε. Δεν ήξερε ο άνθρωπος! Έπαθε... εγκεφαλική διάσειση και μετά αμνησία. Και είναι δύσκολο μετά αυτό το πράγμα. Έχει πάθει μεγάλη ζημιά ο άνθρωπος με την πτώση. Τόσο μεγάλη που τον θρήνησε ο Θεός! Και λέει στην Παλαιά Διαθήκη -στην Γένεση- ότι μεταμεληθώ ο Θεός στο ότι εποίησε τον άνθρωπο. Μετάνιωσε γιατί έκανε τον άνθρωπο. Ο Θεός στενοχωρήθηκε πάρα πολύ με την πτώση του Αδάμ και της Εύας. Στην αρχή στενοχωρήθηκε με την πτώση του εωσφόρου. Στο 14ο κεφάλαιο του Ησαΐα λέει πώς έπεσε ο δυνατός. Γιατί το πρώτο κτίσμα του Θεού είναι ο εωσφόρος. Και «έπεσε!». Και πήρε μαζί του και το 1/3 των αγγέλων. Και μετά έφτιαξε ο Θεός τον άνθρωπο για να αναπληρώσει τον άλλον κόσμο Γι` αυτό έγινε.
Μετά την πτώση των εωσφόρου έγινε η δημιουργία του ανθρώπου. Κα τον κατάλαβε ο διάβολος τι σκοπό είχε ο Θεός και γιατί τον έφτιαξε από χώμα. Γιατί ο διάβολος «έπεσε» από την υπερηφάνεια. Τον έφτιαξε από χώμα για να είναι ταπεινός ο άνθρωπος. Είναι πολύ σπουδαίο! «Καλύτερα να κάνεις μια αμαρτία και να φας χώμα παρά να κάνεις μια αρετή και να νομίσεις πως είσαι ο Θεός» λέει ο άγιος Νεκτάριος. Βέβαια• να φάει χώμα. Τον έφτιαξε από χώμα. Στην μία του υπόσταση, στο ένα του συστατικό. Το άλλο συστατικό ήτανε η πνοή, η ανάσα του Θεού, το φύσημα του Θεού, που λέει ο Κολοκοτρώνης. «Το φύσημα τού Θεού είναι διπλούν γάρ τούτο το ζώον»; που λέει ο άγιος Χρυσόστομος. Ζώον με την έννοια της ζωής. Είναι και από την Γη και από τον Ουρανό αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας, που λέει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος και το έχει βάλει και στο Άξιον έστί ο Ελύτης, ο οποίος Ελύτης διάβαζε τους Πατέρες.
Εμείς δεν διαβάζουμε. Έστειλε εδώ την κυρία που ήταν μαζί του και διάβαζαν φιλοσοφικά. «Πήγαινε, Σοφία, πήγαινε στον παππούλη και πάρε ένα χαρτί να σου δώσει τα βιβλία της Εκκλησίας, να γράφεις ωραίες εκφράσεις και ωραίους τίτλους και τα υπόλοιπα που έχω εκεί πέρα, να τα τυπώσεις και να τα φέρεις να τα εντάξουμε στην ποίησή μου». Αυτός ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας. Γιατί ο άνθρωπος είναι και μικρός και μέγας. Μικρός από την χωμάτινη υπόστασή του, όπου Αδάμ σημαίνει χωματένιος, και μέγας κατά την θεϊκή του κατασκευή. Αφού είναι κατ’ εικόνα Θεού. Το κατ’ εικόνα στην ψυχή αναφέρεται.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. ΠΑΤΗΡ ΑΝΑΝΙΑΣ ΚΟΥΣΤΕΝΗΣ . Η ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ ΜΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου