Τελώνου και Φαρισαίου σήμερα. Και επέλεξα Καζαντζάκη. Μήπως πείραξε κανέναν;

Τελώνου και Φαρισαίου σήμερα. Και επέλεξα Καζαντζάκη.

Μήπως πείραξε κανέναν;

Ο τελώνης θεωρούνταν αμαρτωλός και διεφθαρμένος. Ήταν όμως ταπεινός και ήξερε ότι ήταν αμαρτωλός, όταν προσευχόταν. Και έλπιζε με δάκρυα ο Κύριος να τον ελεήσει. Ήταν κρυφή η πίστη του στον Χριστό και κρυφή στους ανθρώπους του. Και σαν τους Αγίους, αν χρειαζόταν να ομολογήσει διά μέσω μαρτυρίων, τότε μόνο θα φανερωνόντανε η Πίστη του. Δεν είχα αίσθημα ανωτερότητας ή τελειότητας.

Οι Φαρισαίοι αντίθετα ήταν άνθρωποι καθωσπρέπει που εκπροσωπούσαν φανερά τη θρησκεία και ξέρανε τον Λόγο του Κυρίου, απ' έξω και ανακατωτά. Κατέκριναν τους άλλους ανθρώπους αυστηρά, όχι όμως και τον υπερήφανο εαυτό τους. Ήταν υποκριτές ακόμη και στον εαυτό τους. Είχαν σίγουρη την δικαίωσή τους και την αγιότητά τους. Συγκυβερνούσαν με τον Θεό και κρίνανε, επιπλήττανε και συμβούλευαν τους άλλους ανθρώπους. Σοφοί άνθρωποι αλλά δίχως ταπείνωση. Ξέρανε τις Εντολές του Κυρίου, αλλά μόνο να τις υπαγορεύουν.

Ταπεινοφροσύνη δεν είναι η ταπεινολογία· να μιλάς και να κάνεις τον ταπεινό, ή να αυτοσαρκάζεσαι, και μέσα σου να είσαι γεμάτος υπερηφάνεια. Ταπεινοφροσύνη αληθινή είναι του Τελώνη, όπως τον βλέπουμε στην παραβολή. Προσεύχεται και μηδέ τα μάτια του τολμά να σηκώσει στον ουρανό, μόνο χτυπά το στήθος του και λέγει τα ίδια λόγια, από καρδιάς· «Ο Θεός, ιλάσθητί μοι τω αμαρτωλώ».

Γιατί η προσευχή του ταπεινού είναι ολιγόλογη και δεν ζητάει από το Θεό παρά το Έλεός Του. Και δεν έχει καμία αξίωση. Ούτε από τους ανθρώπους.

...Έτσι απλά, χωρίς περίπλοκους συλλογισμούς και υπαρξιακά μπερδέματα.

Άραγε πόσο σοφοί είμαστε και καμαρώνουμε πως ξέρουμε τον Λόγο του Κυρίου, απ' έξω και ανακατωτά, και δεν Τον πράττουμε, χαράσσοντας "δικό μας δρόμο" σωτηρίας;

Και αν υπάρχει η Πίστη, μόνο εκείνη που "κινεί βουνά" και η Απιστία από την άλλη και ουδέποτε ενδιάμεση χλιαρή κατάσταση, εμείς τι έχουμε;

Πόσο ενοχλούν την "αυτάρεσκη ευσέβειά" μας, τα "επαναστατικά λόγια" άθεων συγγραφέων, "θύματα της εποχής τους", που όμως είναι ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΑΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΤΕΣ;

Μήπως οι επόμενοι σοφοί του φθαρτού κόσμου θα είμαστε εμείς;

Μεταξύ όσων διάβασα και δανείστηκα φράσεις, αξίζει να μελετήσετε προσεχτικά το κείμενο με τίτλο:

 "Άγιος Νεκτάριος & Νίκος Καζαντζάκης: βίοι παράλληλοι και αποκλίνοντες"

που βρήκα εδώ:

http://o-nekros.blogspot.gr/2014/01/blog-post_1681.html

Άσωτος Υιός.