Όταν δώσει ο Κύριος...

Όταν δώσει ο Κύριος προσευχή... τότε αγόγγυστα και αχόρταγα προσευχόμαστε, για να ταΐσουμε την πεινασμένη και διψασμένη ψυχή μας, που αισθανόμαστε...

Όταν δώσει ο Κύριος ελεημοσύνη... τότε με αυτοθυσία βοηθούμε ανθρώπους, δίνοντας το ρούχο που φοράμε και το αίμα που κυλάει μέσα μας, σε φτωχούς και ασθενείς...

Όταν δώσει ο Κύριος αγάπη... τότε λατρεύουμε τον Κύριο με κάθε κύτταρό μας και μισούμε πιο πολύ τον παλιό εαυτό μας και φωνάζουμε...

Γιατί σε εμένα Κύριε, γιατί περίσσευσε η Χάρη Σου, στον αμαρτωλό και ακάθαρτο, στον πονηρό και ράθυμο, που σου έφταιξα τόσα χρόνια...;Γιατί... Γιατί... Γιατί...

Και δάκρυα μας ποτίζει ο Κύριος και Θεωρίες και Θαύματα και Ζωή προγευόμαστε κοντά Του και λιώνουμε, ζητώντας να φωτίσει όλο τον κόσμο και πρώτα αυτούς που μας αδικήσανε, που αγαπούμε πιο πολύ...

Ότι καλό είναι δικό Του και τα άσχημα, τα καταδικά μας μόνο άσχημα και ανούσια, τα εγκαταλείπουμε, για να δοξάσουμε τον Χριστό και να σταυρωθούμε γλυκά, μαζί Του.

Μεγάλη η Δόξα του Πόνου στον Σταυρό και Γλυκόπικρη η Γνώση, για την ζωή που χάσαμε μακριά Του...

Γλυκά τα μαστιγώματα και οι εξευτελισμοί... Και η Λόγχη κλονίζει τα σωθικά μας αγαπητικά...

Ξεριζωνόμαστε από τα πάθη μας, για να ζήσουμε τα Σωτήρια Πάθη Του...

Η Αγάπη Του είναι πιο Δυνατή, πιο γλυκιά και Αιώνια.

Είναι Αγάπη Θεού Αναστημένου, Ζωντανού, που με έρωτα αναζητούμε και φόβο...

Και έρχεται εκείνη η στιγμή, που εσύ γονατιστός, γαντζώνεις τον εαυτό σου στον Άδη και Εκείνος πασχίζει να σε τραβήξει στου Ουρανού Του, τα Φοβερά Μυστήρια.

Και ζεις το Θαύμα, ενώ αναζητάς περισσότερα δάκρυα, να σε ξεπλύνουν...

Και ζεις το Θαύμα... ενώ κρύβεσαι σαν τους πρωτόπλαστους και θρηνείς...

Και ζεις το Θαύμα...

Όταν δώσει ο Κύριος... δεν πονούνε τα ευλογημένα καρφιά μας και δεν τα αποφεύγουμε, τα αναζητούμε και η καρδιά μας πάει να σπάσει από αγάπη, για Εκείνον και τον αδερφό μας...

Όταν δώσει ο Κύριος να ξεριζωθούμε από του κόσμου την αμαρτία και των παθών μας, την πλάνη, την ευσέβεια, την απιστία, δεν αποστρεφόμαστε τον κόσμο, αλλά θυσιαζόμαστε μυστικά για αυτόν. Δεν προσευχόμαστε για να ζήσουμε, αλλά ζούμε για να προσευχόμαστε, με περισσότερη προσοχή και συνέχεια, πιο πολύ και από την τροφή και την ανάσα μας...

Μόνο όταν ζητήσουμε... και δώσει ο Κύριος... ΞΑΝΑΖΟΥΜΕ!!!

Άσωτος Υιός.