Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΤΟ ΝΕΡΟ ΠΟΥ ΤΡΕΧΕΙ, τρέχει ασυλλόγιστα στους γκρεμούς,
που δε διαλέγει αυλάκι, δε ρωτά τα λουλούδια που ποτίζει, ούτε και τα
χαλίκια που κατρακυλά. Δε ρωτά τίποτα, μόνο τρέχει.
Η ΑΓΑΠΗ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΗ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ περιμένουμε ή όταν την χάνουμε. Οταν την έχουμε μας ξεφεύγει. Χάνουμε την αίσθηση της. Και την ξαναποκτούμε μόνο όταν την χάσουμε.
ΚΟΙΤΑΞΕ ΝΑ ΖΗΣΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΠΟΥ ΕΧΑΣΕΣ. Να χαρείς την αγάπη που περιμένεις. Καν’ την τραγούδια, ξενύχτια. Καν’την βιβλία, αταξίες. Μόνο μην την μοιρολογάς. Είναι σαν να την βρίζεις. Σαν να της κλείνεις τον δρόμο να ξανάρθει.
Μενέλαος Λουντέμης,
Τότε που κυνηγούσα τους ανέμους, εκδ. Δίφρος.
Ο Μενέλαος Λουντέμης (1912 - 22 Ιανουαρίου 1977) ήταν λογοτέχνης. Έχει γράψει περίπου 45 βιβλία και θεωρείται από τους πολυγραφότερους Έλληνες συγγραφείς ενώ έχει κάνει και πολλές μεταφράσεις σε μυθιστορήματα και ποιητικές συλλογές. Από τα πιο γνωστά βιβλία του είναι τα Ένα παιδί μετράει τ’άστρα, Οι κερασιές θ’ ανθίσουν και φέτος.
[Πηγή: www.doctv.gr]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου