Και βλέπεις σε όλα τα κράτη φουρτούνα, ζάλη μεγάλη! Ο καημένος ο κόσμος – ο Θεός να βάλει το χέρι του – βράζει σαν την χύτρα ταχύτητος.
Και οι μεγάλοι πως τα φέρνουν! Μαγειρεύουν – μαγειρεύουν, τα ρίχνουν όλα στην χύτρα ταχύτητος και σφυρίζει τώρα η χύτρα! Θα πεταχτεί σε λίγο η βαλβίδα! Είπα σε κάποιον που είχε μια μεγάλη θέση:
«Γιατί μερικά πράγματα δεν τα προσέχετε; Τι θα γίνει;»
«Πάτερ μου, μου λέει, λίγο χιόνι ήταν πρώτα το κακό – τώρα έχει γίνει ολόκληρη χιονοστιβάδα. Μόνον ένα θαύμα μπορεί να βοηθήσει».
Δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι ο διάβολος βάλθηκε να καταστρέψει τα πλάσματα του Θεού. Λύσσαξε, γιατί άρχισε να μπαίνει στον κόσμο η καλή ανησυχία. Είναι πολύ αγριεμένος, γιατί γνωρίζει ότι είναι λίγη η δράση του. Τώρα κάνει όπως ένας εγκληματίας που, όταν τον κυκλώνουν, λέει: «Δεν έχω σωτηρία. Θα με πιάσουν!» Ή όπως οι στρατιώτες, που εν καιρώ πολέμου, όταν τελειώσουν τα πυρομαχικά, βγάζουν την λόγχη ή το σπαθί και ρίχνονται και ότι γίνει.
Σου λέει: «Έτσι κι αλλιώς χαμένοι είμαστε, ας σκοτώσουμε όσο πιο πολλούς μπορούμε».
Ο κόσμος καίγεται! Το καταλαβαίνεται;
από το βιβλίο: «Ο Γέρων Παϊσιος» – Ιερομόναχου Χριστόδουλου Αγιορείτου – Άγιον Όρος
http://synoranewsgr.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου