Η διαταγή του Γερμανού στρατηγού από την Τρίπολη προς τον Κοντάου είναι ρητή: Να τουφεκιστούν 100 Φιλιατρινοί και να καεί η μισή τους πόλη Ο Άγιος Χαράλαμπος, επιβλητικός και απαιτητικός, ζητάει από τους γερμανούς αξιωματικούς να μην πραγματοποιηθεί το φονικό σχέδιο
Ο Άγιος Χαράλαμπος που αγκάλιασε την πόλη των Φιλιατρών
Πολιούχος της γνωστής μας πόλης των Φιλιατρών της Μεσσηνίας είναι ο Άγιος Χαράλαμπος…
Ο Άγιος αυτός μαρτύρησε επί της εποχής, που αυτοκράτορας των Ρωμαίων ήταν ο λάτρης μάλιστα των Καλών Τεχνών και φιλόσοφος Σεπτίμιος Σεβήρος. Εγδάρη ζωντανός σε ηλικία 113 ετών το 198 μ.Χ., αφού υπηρέτησε την διάδοση του Ευαγγελίου ατελείωτες δεκαετίες με επιτυχία. Διοικητής των γερμανικών δυνάμεων κατοχής στην περιοχή είναι ένας προτεστάντης στο θρήσκευμα αξιωματικός ονόματι Κοντάου.
Τον Ιούλιο του 1944 οι αντάρτες του ΕΛΑΣ., σε ένα πετυχημένο σαμποτάζ στην περιοχή, σκοτώνουν και μερικούς Γερμανούς στρατιώτες. Γνωρίζοντας τι τους περιμένει οι Φιλιατρινοί, είχε προηγηθεί η σφαγή των Καλαβρύτων, συγκεντρώνονται σε θερμή και μαζική προσευχή στον Ναό του Πολιούχου τους. Η διαταγή του Γερμανού στρατηγού από την Τρίπολη προς τον Κοντάου είναι ρητή. Να τουφεκιστούν 100 Φιλιατρινοί και να, καεί η μισή τους πόλη. Ξημερώνει η 19η Ιουλίου του 1944, που διαταγή πρέπει να εκτελεστεί.
Την νύχτα εκείνη, πού οι Φιλιατρινοί προσεύχονταν, σύμφωνα με την ομιλία, πού τους έκανε την επομένη ο Κοντάου του παρουσιάζεται στον ύπνο του ένας καλόγερος αλλεπάλληλες φορές, γιατί ο Γερμανός ήταν σκληρός και αγέρωχος. Τα ίδια συμβαίνουν το ίδιο βράδυ στον στρατηγό στην Τρίπολη, και ο Άγιος Χαράλαμπος, επίσης επιβλητικός και απαιτητικός, ζητάει να μη πραγματοποιηθεί το φονικό σχέδιο.
Υπόσχεται δε στον Κοντάου ότι θα τον βοηθήσει αυτός και οι στρατιώτες του να γυρίσουν σπίτια τους και τον στρατηγό όπως και έγινε, τον αναλαμβάνει αυτός. Το πρωί μαζεύει ο Κοντάου τους κληρικούς των 4 εκκλησιών της πόλης και γυρίζει μαζί τους, ψάχνοντας μεταξύ των εικόνων των ναών να βρει τον Άγιο Χαράλαμπο. Όταν τον αναγνωρίζει, παρά του ότι εμείς τον έχουμε στολισμένο, τιμής ένεκεν, με στολή επισκόπου, πέφτει στα γόνατα, τον προσκυνά και προσεύχεται. Ας σημειώσουμε εδώ ότι οι προτεστάντες δεν παραδέχονται την ύπαρξη αγίων μεσιτευόντων προς τον Θεό, ούτε και αυτής της Παναγίας.
Τον Οκτώβριο τού 1944, 3 μήνες μετά το ομολογημένο μπροστά στο λαό των Φιλιατρών από τον Κοντάου θαύμα, οι Γερμανοί αποσύρονται πλέον από την Ελλάδα. Ο Άγιος ξαναπαρουσιάζεται στον Κοντάου και του ζητά τον άλλο χρόνο, στη γιορτή του, δηλαδή στις 10 Φεβρουαρίου του 1945, να ξαναέρθει στα Φιλιατρά. (Λεπτομέρειες στο περιοδικό «Σύνδεσμος» της Καλαμάτας, Φεβρουάριος 2002, τεύχος 376). Έκτοτε ο Κοντάου, αφού γίνεται ορθόδοξος με όλη την οικογένεια του, έρχεται κάθε χρόνο στη γιορτή του Αγίου και μετά τον θάνατο του, συνεχίζει να έρχεται η οικογένεια του στα Φιλιατρά. Άλλες λεπτομέρειες δεν χρειάζονται.
Το μόνο και εντυπωσιακό, πού πρέπει να προσέξουμε είναι το αποτέλεσμα της ομαδικής προσευχής των απειλουμένων με θάνατο τότε Φιλιατρινών. Ζουν και δρουν λοιπόν από την αιωνιότητα οι άγιοι και ιδίως της Ορθόδοξης Εκκλησίας μας και εδώ και αλλού. Ζουν και δρουν, όπως έδρασαν και κατά την κομμουνιστική τυραννία και στην επίσης Ορθόδοξη Ρωσία («Τα θαύματα πού είδαν τα μάτια μου», του μακαριστού άλλοτε ηγουμένου της Μονής Πετράκη, π. Χαραλάμπους Δ. Βασιλοπούλου). Το μεγαλύτερο θαύμα δε, καρπός πολλών προσευχών αγιορειτών και άλλων αγίων ανδρών, το γεγονός ότι μόνο η Ελλάδα από τις ορθόδοξες χώρες του πλανήτη έμεινε εκτός του σταλινικού «παραδείσου», τα Πατριαρχεία της και οι Ορθόδοξες ακόμα ιεραποστολές της, όπως εκείνη του μακαριστού π. Χαρίτωνος του Κονγκό, πού παρ’ ολίγο να γίνει κομμουνιστικό κράτος.
Η ζωή και το μαρτύριο του
Ο Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυς και θαυματουργός, γεννήθηκε στην Μαγνησία το 90 μ.Χ. περίπου και μαρτύρησε στα χρόνια των μεγάλων διωγμών της Χριστιανοσύνης. Η Μαγνησία αυτή κατά πάσαν πιθανότητα ήτανε στη Θεσσαλία. Τα ερείπιά της σώζονται ακόμη κοντά στο χωριό που λέγεται «Μηλιές». Είχε το ευτύχημα να γεννηθή από γονείς ευσεβείς χριστιανούς που κρατούσανε την πίστι τους στο Χριστό με κίνδυνο της ζωής τους στους δύσκολους, αλλά ηρωικούς εκείνους χρόνους των διωγμών.
Στην Μαγνησία έζησε όλη του την ζωή ο Άγιος Χαράλαμπος. Εκεί σαν νέος, ήτανε φωτεινό παράδειγμα συνετής ζωής. Αργότερα η πίστις του στο Χριστό έγινε πιο φλογερή και η επιθυμία του να βοηθήση τους Χριστιανούς και τους ειδωλολάτρες, να σωθούνε, πιο μεγάλη. Δεν μπορούσε να ησυχάση, όταν σκεπτότανε, ότι υπάρχουν άνθρωποι μακρυά από το Χριστό, που δεν ξέρουν ποιος είναι ο προορισμός τους και γιατί ζουν εδώ στη γη.
Είναι κρίμα, έλεγε, είναι τρομερό, είναι αδιανόητο να ζούνε οι άνθρωποι στην πλάνη της ειδωλολατρείας και να πάνε κατόπιν στην Κόλασι.
Αφιερώθηκε, λοιπόν, εις την υπηρεσία του Χριστού. Έγινε ιερέας το 130 μ.Χ. Από την θέσι του τώρα αυτή, από το θείο αυτό αξίωμα της Ιερωσύνης, ανέλαβε τον μεγάλον αγώνα, αφ’ ενός ν’ ανοί¬ξη τα μάτια του κόσμου και να δουν τον κίνδυνον από την ειδωλολατρικήν πλάνην και αφ’ ετέρου ν’ αγιάζη με τα μυστήρια τους πιστούς και να τους οδηγή στην τελειότητα. Μπροστά σε Χριστιανούς και ειδωλολάτρες, άρχισε τα φλογερά χριστιανικά κηρύγματά του. Καίτοι σ’ όλη του τη μακρά ζωή — έζησε 113 χρόνια — έγιναν πολλοί διωγμοί των Χριστιανών και αυτός ποθούσε το μαρτύριο, και δεν ελάμβανε κανένα μέτρο, εν τούτοις επέζησε, διότι ο Θεός τον εφύλαττε γι’ αργότερα. Εμαρτύρησε το 202 μ.Χ.
Γαλήνιος μπροστά στον οργισμένο άρχοντα
Τότε αυτοκράτορας στη Ρώμη ήτανε ένας ασεβής και χριστιανομάχος, ο Σεβήρος (193-211 μ.Χ.). Ο αυτοκράτορας αυτός και τα γράμματα αγαπούσε και τις τέχνες υποστήριζε και λαμπρές υπηρεσίες στη νομοθεσία προσέφερε. Μένει όμως εις αίσχος και εντροπήν του το ότι, όχι μόνο τον Χριστιανισμό δεν μπόρεσε να εννοήση, αλλά και τους Χριστιανούς σκληρά τους κατεδίωξε. Είχε κηρύξει φοβερό διωγμό εναντίον των Χριστιανών. Σε όλες τις μεγάλες πόλεις είχε διορίσει ηγεμόνες ειδωλολάτρες καιείχε δώσει αυστηρές διαταγές. Όποιος ήτανε Χριστιανός, όποιος καταφρονούσε τα είδωλα, όποιος δεν ακολουθούσε τις διαταγές του, τον περίμεναν σκληρά βασανιστήρια και φρικτός θάνατος.
Ηγεμόνας στην περιοχή εκείνη της Μαγνησίας, που ζούσε ο Άγιος Χαράλαμπος, ήτανε τότε ένας κακόψυχος και θηριόψυχος, Λουκιανός ονομαζόμενος. Αυτός σκόρπιζε γύρω του την απειλή και την φοβέρα. Μόλις μάθαινε, ότι σε κάποια πόλι ή επαρχία υπήρχαν Χριστιανοί και ότι καταφρονούσαν τα είδωλα, έτρεχε εκεί μανιασμένος. Μάζευε τους Χριστιανούς και τους φυλάκιζε. Έπειτα άρχιζαν τα βασανιστήρια. Πλημμύριζαν με το αγνό τους αίμα οι πλατείες, οι χώροι συγκεντρώσεων, τα στάδιακαι οι δρόμοι.
Όταν έμαθε ο ηγεμόνας Λουκιανός την χριστιανική δραστηριότητα του Ιερέως Χαραλάμπους, ωργίσθηκε πολύ. Έξαλλος από το κακό του, έστειλε στρατιώτες στην Μαγνησία να τον συλλάβουν και να τον φέρουνε μπροστά του. Πράγματι οι απεσταλμένοι του Λουκιανού φέρανε σιδηροδέσμιο τον γέροντα κληρικό μπροστά στον ηγεμόνα. Ήτανε τότε υπέργηρος. Εκατόν δέκα τριών (113) ετών.
Ο ηγεμόνας τον κοίταξε με βλοσυρό και άγριο βλέμμα, και τον ρώτησε απειλητικά:
— Γιατί, Γέροντα, καταφρονείς και παραβαίνεις τις βασιλικές διαταγές; Και γιατί μιλάς εναντίον των θεών μας;
— Εγώ, του απήντησε ο Άγιος, υπακούω και υποτάσσομαι στον Βασιλέα των Ουρανών, τον Χριστόν μου. Γονατίζω ευλαβικά στα δικά Του προστάγματα, γιατί ξέρω πως είναι ποτισμένα με δικαιοσύνη, με αγάπη και σωτηρία της ψυχής. Ο δικός σας βασιλεύς διατάζει παράλογα πράγματα. Σας προστάζει να προσκυνάτε Θεούς αναίσθητους, νεκρά στοιχεία, είδωλα άψυχα. Σας νεκρώνει την ζωή και σας σκοτώνει την ψυχή. Ο ιδικός μου Βασιλεύς, ο Χριστός, μας οδηγεί στην λύτρωσι, στην αιωνία ζωή. Όποιος ζητήση με θερμή προσευχή και πίστι την δύναμίν Του, γίνεται και αυτός ισχυρός. Με την δύναμί Του γίνεται δυνατός. Με την δύναμί Του, εξαφανίζονται οι αρρώστειες και συντρίβονται οι δαίμονες…
Από τα λόγια του αυτά οι άρχοντες των ειδωλολατρών αγριέψανε και γίνανε θηρία. Οργή και μίσος απάνθρωπον και κακία απερίγραπτος φούντωσε στις καρδιές τους. Διέταξαν αμέσως να γδάρουν τον υπέργηρον Ιερέα του Υψίστου ζωντανόν! Δεν λυπηθήκανε οι αλητήριοι τα βαθειά γηράματά του. Δεν σεβαστήκανε τα 113 του χρόνια!
Σύγχρονα θαύματα
α) Η διάσωση των κατοίκων του Πύργου από την φοβερή επιδημία πανώλης το 1860.Η νόσος αυτή εξαλείφθηκε από τον Άγιο Χαράλαμπο μετά από θερμή προσευχή προς αυτόν και παράκληση. Λένε μάλιστα ότι οι Πύργιοι είδαν καταπληκτικό θέαμα.Ο Άγιος με την ράβδο του έσπρωχνε ένα λευκό σαν βαμβάκι νέφος στον ουρανό μέχρι που το έρριψε στην θάλασσα. Ήταν η ασθένεια που καταδίωξε ο Άγιος. β) Στον Αγιο Χαράλαμπο αποδόθηκε η εκδίωξη της θανατηφόρας επιδημίας της γρίπης το 1918,από την Ηλεία και την Ελλάδα, εξαιτίας της οποίας χιλιάδες ανθρώπων πέθαιναν για μήνες.
γ) Το 1687 οι Αγαρηνοί με αρχηγό τον τρομερό Αχμέτ Εφέντη, πολιόρκησαν τον Πύργο. Μετά από παρακλήσεις των κατοίκων στον Αγιο Χαράλαμπο,επεσε ασθένεια λοιμική στον στρατό του Εφέντη και πολλοί από τους στρατιώτες του πέθαναν,με αποτέλεσμα να αποσυρθεί και να σωθεί η πόλη από την πολιορκοία.
δ) Το 1821 οι Τούρκοι αποβιβάστηκαν στο λιμάνι και πολιόρκησαν τον Πύργο με σκοπό να προχωρήσουν προς την Τριπολιτσά και να καθαρίσουν την περιοχή από τα επαναστατικά στρατεύματα. Αφού έκαψαν ένα μέρος της πόλης, προσπάθησαν να προχωρήσουν προς τον κεντρικό δρόμο με τις άμαξες και τον οπλισμό τους. Όμως στα περίχωρα του μικρού Ναού του Αγίου Χαραλάμπους είχε λάβει θέσεις ένας μικρός αριθμός αποφασισμένων ελλήνων στρατιωτών, οι οποίοι με τη βοήθεια του Αγίου εκδίωξαν τους πολυάριθμους Τούρκους. Τώρα οι Τούρκοι θα πρέπει για εβδομάδες να ψάχνουν άλλα περάσματα για να φτάσουν στην Τριπολιτσά.Το μόνο πέρασμα που έχει μείνει είναι το ηρωικό Πούσι,όπου οι Έλληνες έχουν παραταχθεί οργανωμένα, λόγω της καθυστέρησης των Τουρκων στον Πύργο και δίνουν το αποτελειωτικό χτύπημα στον εχθρό.
ε) Στον Ιταλικό βομβαρδισμό το 1941, λίγες ώρες πριν γίνει, δημιουργόταν ένα πυκνό σύννεφο ομίχλης στον ουρανό του Πύργου με αποτέλεσμα τη συνεχή αναβολή του και τελικά τη ματαίωση του και τη διάσωση της πόλης.
στ) Πριν καταλάβουν οι Γερμανοί τον Πύργο είχε προηγηθεί σφοδρός βομβαρδισμός. Κανείς όμως από τους κατοίκους δεν έπαθε τίποτα, γιατί οι βόμβες έπεσαν σε ακατοίκητα μέρη και πολλές δεν εξερράγησαν καθόλου.
θ) Στις 26 Μαρτίου 1993 ο μεγάλος σεισμός του Πύργου στις 14:10 Ώρα διαμοιράστηκε σε δύο σεισμούς των 5,5 και 5,8R και από άποψη χρόνου 3 λεπτά κενό μεσολάβησαν μεταξύ των μεγάλων δονήσεων, με αποτέλεσμα οι ζημιές να μην είναι φοβερές. Αυτή η διαμοίραση του σεισμού ήταν επιστημονικά εντυπωσιακό φαινόμενο. Πολύ καιρό πριν γίνονταν συνεχείς μικρές δονήσεις τα βράδια, σαν προειδοποίηση ώστε οι κάτοικοι να έχουν πάρει τα στοιχειώδη μέτρα και να είναι σε ετοιμότητα για την ώρα του μεγάλου σεισμού. Την ώρα του σεισμού πολλά μικρά παιδάκια με τα αθώα μάτια τους είδαν όπως λένε τον να κρατάει με απλωμένα τα χέρια του τα σπίτια του Πύργου για να μην πέσουν. Μετά το σεισμό πολλοί κάτοικοι είδαν στον ύπνο τους τον Άγιο Χαράλαμπο.
ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ “ΜΑΚΕΛΕΙΟ”
http://www.makeleio.gr/?p=526574
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου