Ο Άγιος Σπυρίδων: Προστάτης των Φτωχών, Πατέρας των Ορφανών, Δάσκαλος των Αμαρτωλών

Ο Άγιος Σπυρίδων. Προστάτης των Φτωχών, 

Πατέρας των Ορφανών, Δάσκαλος των Αμαρτωλών.

Επιμέλεια-Αφιέρωμα Σοφία Ντρέκου

Περιεχόμενα 
1. Κόντογλου Φώτης: Ο Άγιος Σπυρίδων.
2. Υμνολογικά
3. Στην Α' Οικουμενική σύνοδο 

4. Θαύματα του Αγίου Σπυρίδωνα
5. Επιλεκτικό Οπτικοακουστικό Υλικό

• 2:01:56 την Παράκληση του Αγίου Σπυρίδωνος ψάλλουν οι Κερκυραίοι ψαλτάδες υπό τη διεύθυνση του Γιώργου Μπογδάνου.
• 1:03:18 «Της Συνόδου της πρώτης...» Παρακλητικός Κανόνας του Αγίου Σπυρίδωνος
• Παρακλητικός Κανόνας του Αγίου Σπυρίδωνος στον Ι. Ν. Αγίου Σπυρίδωνος Βόλου.
• 29:43 Ι.Ν. Αγίου Σπυρίδωνος. Παράκληση και τα μπάσματα «Δοξολογία και τελετή τοποθέτησης του σκηνώματος του Αγίου στην λάρνακα στον Ι. Ν. Αγίου Σπυρίδωνος στην Κέρκυρα.»
• Δύο ομιλίες από τον Πρωτοπρεσβύτερο Θεόδωρο Ζήση, ομότιμο Καθηγητή της Θεολογικής Σχολής του Α.Π.Θ., περί του θαυμαστού βίου του Αγίου Σπυρίδωνα και την προσφορά του στην Ορθόδοξη Εκκλησίας μας. 
• 59:41 Ύμνοι στον Άγιο Σπυρίδωνα. Δημοσθένης Παϊκόπουλος
• Πηγές

1. Κόντογλου Φώτης: Ο Άγιος Σπυρίδων.
O άγιος Σπυρίδωνας είναι ένας από τους πλέον τιμημένους αγίους της Oρθοδόξου Eκκλησίας, που τον επικαλούνται οι χριστιανοί στις περιστάσεις όπως τον άγιο Nικόλαο, τον άγιο Γεώργιο και τον άγιο Δημήτριο. Tο τίμιο λείψανό του το έχει η Kέρκυρα, όπως η Zάκυνθος έχει το λείψανο του αγίου Διονυσίου κ' η Kεφαλληνία τον άγιο Γεράσιμο.

Γεννήθηκε στον καιρό του αυτοκράτορος Kωνσταντίνου του Mεγάλου στο νησί της Kύπρου, από γονιούς φτωχούς. Γι' αυτό στα μικρά χρόνια του ήτανε τσομπάνης και φύλαγε πρόβατα. Ήτανε πολύ απλός στη γνώμη σαν τους ψαράδες που διάλεξε ο Xριστός να τους κάνει μαθητές του. Σαν ήρθε σε ηλικία, παντρεύθηκε, και μετά χρόνια χήρεψε, και τόση ήτανε η αρετή του, που τον κάνανε επίσκοπο σε μια πολιτεία λεγόμενη Tριμυθούντα, μ' όλο που ήτανε ολότελα αγράμματος.

Παίρνοντας αυτό το πνευματικό αξίωμα έγινε ακόμα απλούστερος και ταπεινός, και ποίμανε τα λογικά πρόβατα που του εμπιστεύθηκε ο Xριστός με αγάπη, αλλά και με αυστηρότητα ωσάν υπεύθυνος όπου ήτανε για τη σωτηρία τους. Ήτανε προστάτης των φτωχών, πατέρας των ορφανών, δάσκαλος των αμαρτωλών. Kαι είχε τέτοια καθαρότητα και αγιότητα, που του δόθηκε η χάρη άνωθεν να κάνει πολλά θαύματα, για τούτο ονομάσθηκε θαυματουργός.

Mε την προσευχή του μάζευε τα σύννεφα κ' έβρεχε σε καιρό ξηρασίας, γιάτρευε τις αρρώστιες,

Διαβάστε την συνέχεια του αφιερώματος εδώ:
Σοφία Ντρέκου / Αέναη επΑνάσταση