Χριστός γεννέθεν, χαρά σον κόσμον,
α, καλή ώρα, καλή σ΄ ημέρα
α, καλόν παιδίν οψές γεννέθεν. Οψές γεννέθεν το βράδον στάθεν,
τον εγέννησεν η Παναγία,
τον ανέσταισεν αεί Παρθένος.
Εκαβάλκεψεν χρυσόν πουλάριν,
εκατήβεν σο σταυροδρόμιν.
έρπαξαν ατόν οι σίλιοι Εβραίοι,
σίλιοι Εβραίοι και μύλιοι Εβραίοι.
Α σ' αρχοντικά κι α σην καρδίαν,
γαίμαν έσταξεν πληγή κι εφάνθεν
ούμπεαν έσταξεν και μύρος έτον. Εμυρίστενα ο κόσμον όλον.
για μυρίστεα το και συ αφέντα,
συ αφέντα καλέ μ' αφέντα. Έξω στέκνε τα παλληκάρεα
Και θυμίζνε το οικοκύρην
Οικοκύρην και βασιλέα. Δέβα 'σο ταρέζ κι έλα σην πόρταν,
φέρων βούβας και λεπτοκάρεα
έβγαλ' την κεσσέ και δος παράδες
και δος παράδες...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου