Μια παράξενη δαιμονική παγίδα (Συγκλονιστικό)

Στο Όρος των Ελαιών ζούσε έγκλειστος ένας μεγάλος ασκητής, που τον πολεμούσε σκληρά ο δαίμων της πορνείας.

Καί ήταν τόσο σκληρός και ανυποχώρητος ο διάβολος στις επιθέσεις εναντίον του, που μια ημέρα ο ασκητής αυτός αισθάνθηκε τόσο κουρασμένος, που παρακάλεσε τον διάβολο, να του κάμει λίγο χάρη!...

 

-Μέχρι πότε πιά! Σταμάτα λίγο! Να πάρω ανάσα!...

Ακούοντας τα λόγια του αυτά, πετάχθηκε μπροστά του οφθαλμοφανώς ο διαβολάκος και του είπε:

-Πρόθυμος. Στην διάθεσή σου. Μόνο ορκίσου μου, ότι αυτό που θα σού ειπώ, δεν θα το ειπείς σε κανένα, και θα σε αφήσω ήσυχο για πάντα!...

Καί ο γέροντας πελαγωμένος από τους λογισμούς του, ορκίστηκε! Είπε:

-Μα τον κατοικούντα εις τον Ουρανό, δεν θα το ειπώ κανενός!...

Τού λέει τότε ο δαίμονας:

-Μη ξαναπροσκυνήσεις ποτέ την εικόνα αυτή, και δεν θα σε ξαναενοχλήσω ποτέ.

Η εικόνα έδειχνε την Παναγία να κρατάει τον Χριστό στην αγκαλιά της.

Κοκκάλωσε ο έγκλειστος και του είπε:

-Μιά μικρή προθεσμία να το σκεφθώ!...

Καί το σκεφτόταν όλη την νύχτα.

Καί όταν ξημέρωσε έτρεξε στον όσιο Θεοδώρο τον Ηλιώτη, γέροντα τότε στην Λαύρα του Φαράν, στο Σινά που είχε τυχαία ευρεθή εκεί στο μοναστήρι του και του τα είπε όλα.

Καί ο όσιος γέροντας του απάντησε:

-Όπως το βλέπεις, ο διάβολος σε έβαλε στο χέρι! Σε έκαμε παιχνιδάκι του. Σε έβαλε ακόμη και να κάμεις όρκο· πράγμα εντελώς ανεπίτρεπτο! Αλλά καλά έκαμες και τα εξομολογήθηκες όλα. Καί να σού ειπώ: Καλλίτερα να έκανες πορνεία, παρά να δεθής με τον διάβολο (και μάλιστα με όρκο!), ότι δεν θα προσκυνάς πιά εικόνα με τον Σωτήρα και Κύριό μας Ιησού Χριστό και την μητέρα Του.

Γύρισε στο κελλί του ο καλόγηρος. Καί να σου μπροστά αγριεμένος και σκυθρωπός ο διάβολος.

-Ρε, παλιοκαλόγηρε, τι ήταν αυτό που έκαμες; Δεν μου ορκίστηκες; Πως τον επάτησες τον όρκο;

Τού απάντησε:

-Μη σε νοιάζει εσένα. Πατέρας μου είναι ο Χριστός. Ο,τι κι αν έκαμα, θα τα βρω μαζί Του. Με σένα δεν θέλω να έχω άλλο πάρε‐δώσε! Τελεία και παύλα!...

Καί το συμπέρασμα ποίο;

• Μεγάλο λάθος να προσπαθεί άνθρωπος να λύσει τα πνευματικά του προβλήματα μόνος του. Γιατί ακόμη και άγιοι άνθρωποι, μερικές φορές πελαγώνουν.

• Η χειρότερη αμαρτία είναι να υποτιμάει ο άνθρωπος την πίστη στον Χριστό και να θεωρεί μερικά ανθρώπινα προβλήματα τόσο ουσιαστιά, ώστε να υποτιμάει εξ αιτίας τους την πίστη.

• Οι εικόνες δεν είναι ούτε φωτογραφίες ούτε κάδρα! Έχουν σχέση με την πίστη.

Μελέτιος Καλαμαράς (Μητροπολίτης Νικοπόλεως και Πρεβέζης)
Γράφει ο Ιωάννης Μόσχος στο ωραίο βιβλίο του, Λειμωνάριο.
 

ΠΗΓΗ