By 
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης κ. ΑΝΔΡΕΑΣ έκανε τις ακόλουθες δηλώσεις:
«Τελικά ο αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα, αποδεικνύεται και ιερόσυλος και θρασύτατος. Διότι, στις 26 Αυγούστου, λίγο μετά τις 4 τα ξημερώματα, με τις δικές του «ευλογίες» η πολεοδομική αστυνομία ολοκλήρωσε τον στόχο του δημάρχου
Χειμάρρας, γκρεμίζοντας τον Ιερό Ναό του Αγίου Αθανασίου, στο χωριό Δρυμάδες της Χειμάρρας. Όπως είχαμε τονίσει σε πρόσφατες δηλώσεις μας, την εκκλησία αυτή την είχε κατεδαφίσει το βάρβαρο και απάνθρωπο καθεστώς του κομμουνιστή δικτάτορα Ενβέρ Χότζα. Όμως, οι Βορειοηπειρώτες κάτοικοι των Δρυμάδων, την ξανάκτισαν το 1992, δηλαδή μετά την παταγώδη πτώση του απαισίας μνήμης εκείνου καθεστώτος.
Κι ο μεν Χότζα και κομμουνιστής ήταν και δικτάτορας. Δεν πίστευε τίποτα κι έκανε ό,τι ήθελε. Ο σημερινός, όμως, αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα, πού παρουσιάζεται σαν δημοκρατικός ηγέτης, συνεχίζει, δυστυχώς, την τακτική του Χότζα. Κι έτσι αποδεικνύεται ένας θλιβερός ιερόσυλος, που δεν φοβάται τον Θεό και δεν ντρέπεται τούς ανθρώπους…
Αλλά ο Έντι Ράμα είναι και θρασύτατος. Γιατί, απαντώντας στις δηλώσεις του εκπροσώπου του Ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, πέρα του ότι είπε πώς η Χειμάρρα είναι … αλβανική, πρόσθεσε προκλητικά, ότι οι Έλληνες «έκαναν συχνά στο παρελθόν παρεμβάσεις στα εσωτερικά της Αλβανίας, το κάνουν και τώρα ακόμα. Θα τους χρειαστεί λίγος ακόμη χρόνος για να το συνειδητοποιήσουν».
Λοιπόν, ιερόσυλε και θρασύτατε Έντι Ράμα, άκουσε:
Η Χειμάρρα – παρά τις ανθελληνικές μεθοδεύσεις σου – ήταν, είναι και θα παραμείνει Ελληνική, στον αιώνα τον άπαντα. Και η Ελλάδα έχει χρέος να υπερασπίζεται την εθνικότητα και την ορθόδοξη πίστη των Βορειοηπειρωτών. Αντίθετα δέ απ’ ό,τι εσύ νομίζεις, η Χώρα μας έχει προ πολλού συνειδητοποιήσει πώς έχει σάν βασικό της καθήκον την υπεράσπιση της Χειμάρρας, αλλά και του Αργυροκάστρου και της Κορυτσάς και ολόκληρης της Βορείου Ἠπείρου. Κι όσο πιό γρήγορα τό συνειδητοποιήσεις, τόσο πιο καλά θα είναι γιά τή χώρα σου. Δέν πρέπει δέ νά ξεχνάς, ότι η Αλβανία, αν στάθηκε στα πόδια της, μετά το κομμουνιστικό καθεστώς, τό οφείλει στήν Ελλάδα, όπως όλοι γνωρίζουν.
Λοιπόν, φρόνιμα. Και λίγα λόγια, μετρημένα. Η σχέση καλής γειτονίας των χωρών μας, δεν οικοδομείται με παλληκαρισμούς και με έκνομες ενέργειες, αλλά μέ σεβασμό προς τα ανθρώπινα δικαιώματα των Βορειοηπειρωτών. Μη νομίζεις δέ ότι ο θρυλικός Χειμαρραίος οπλαρχηγός Σπυρομήλιος υπήρξε μόνο τό 1913 – 1914. Υπάρχουν και σήμερα πολλοί Σπυρομήλιοι… Γι’ αυτό σου ξαναλέμε: Φρόνιμα!».
πηγη
Ο κύριος Ράμα, όπως κάθε σοβαρός πρωθυπουργός ενός ανεξάρτητου κράτους, αρνήθηκε σε ένα άλλο κράτος να αναμιγνύεται στα εσωτερικά του κράτους του. Η λεγόμενη "εκκλησία" στους Δριμάδες δεν ήταν στην πραγματικότητα εκκλησία αλλά ένα ερείπιο (κυριολεκτικά) που το είχαν κάνει σαν εκκλησία, και είχε υπάρξει προειδοποίηση τις προηγούμενες ημέρες για το γκρέμισμα του. Στο μέρος εκεί είχε θαφτεί ένας Ρωμαιο-καθολικός ιεραπόστολος που είχε επισκεφτεί την περιοχή τον 17ο αιώνα. Επίσης, πρέπει να γνωρίζετε ότι στο κέντρο των Τιράνων χτίστηκε πριν μερικά χρόνια τεράστια ορθόδοξη εκκλησία, το Αργυρόκαστρο επίσης χτίστηκε μεγάλη ορθόδοξη εκκλησία. Το μοναστήρι της Αρντενίτσας ανακαινίσθηκε. Οικοδομήθηκαν 85 νέοι ναοί, ενώ επισκευάστηκαν 141. Ακόμη αναστηλώθηκαν 5 μοναστήρια και 70 ναοί - μνημεία. Επιπλέον υπήρξαν και έργα που υλοποιήθηκαν με σκοπόν την δημιουργία μεγάλων οικοδομημάτων, όπως η Θεολογική Ακαδημία, η μονή του Αγίου Βλασίου, το κτίριο της Αρχιεπισκοπής Τιράνων, οι Μητροπόλεις Αργυροκάστρου, Κορυτσάς, Μπερατίου καθώς και τα εκκλησιαστικά λύκεια, τα οικοτροφεία και τα συγκροτήματα των εργαστηρίων της Αλβανικής Εκκλησίας. Έχουν αναστηλωθεί, χτιστεί και ανακαινιστεί πάνω από 150 ορθόδοξες εκκλησίες, νεκροταφεία, μικρά εκκλησάκια, μοναστήρια και θρησκευτικά κτήρια που συνδέονται με την ορθόδοξη θρησκεία (σχολεία, νοσοκομεία) κ.τλ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιπλέον, καλό θα είναι ο κύριος μητροπολίτης να περιοριστεί στα θρησκευτικά του καθήκοντα και να μην απειλεί, διότι ούτως ή άλλως κανένας στην Αλβανία δεν δίνει ΟΥΔΕΜΙΑ σημασία στις απειλές και στις "προειδοποιήσεις" του. Κύριε Μητροπολίτη ΠΑΨΕ να νομίζεις ότι είσαι κάποιος και μας λες και "φρόνιμα", νομίζοντας ότι θα μας απειλείσεις.
Οι Χιμαριότες είναι δίγλωσσοι, και όχι αποκλειστικά ελληνόφωνοι, και η περιοχή τους δεν συμπεριλαμβάνεται στην λεγόμενη μειονοτική ζώνη. Οι Αλβανοί της Χιμάρας την ελληνική γλώσσα την έμαθαν χάρη της εντατικής επικοινωνίας και θρησκευτικής-στρατιωτικής συμμαχίας με την Ελλάδα και ξεχωριστά με το νησί της Κέρκυρας. Εκεί τα παιδιά τους εκπαιδεύονταν στα σχολεία και οι οικογένειες τους προστατεύονταν και η περιουσία τους έβγαινε από το εμπόριο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοιτάξτε τη γράφει ο πατέρας Giuseppe Schirò - στα αλβανικά Zef Skiroi - το έτος 1720: «Η περιοχή της Χιμάρας έπαθε δύο καταστροφές από την πανούκλα και από την ισχυρή επίθεση του Τούρκων, γιατί οι Αλβανοί της χιμαριότικης ακτής είχαν βοηθήσει στην προστασία της Κέρκυρας πολεμώντας πλάι στους Κερκυραίους».
«Εξαιτίας της γεωγραφικής τους απομόνωσης, της δυσκολίας στο εμπόριο με την αλβανική ενδοχώρα και την πίεση που δέχτηκαν από την οθωμανική διοίκηση, συνήθισαν να θεωρούν την Ελλάδα ως φυσικό προστάτη τους. Ειδικά η Κέρκυρα επειδή ήταν αρκετά προσβάσιμη, λόγω της γεωγραφικής γειτνίασης, ήταν αρκετά ελκυστική σε αυτούς, καθώς όλο και περισσότερες Χιμαριότικες οικογένειες έστελναν τα παιδιά τους να σπουδάσουν σε σχολεία σ’ αυτό το νησί και εμπόρους να κάνουν εμπόριο με τον τοπικό πληθυσμό. Η ελληνική διάλεκτος που αυτή τη στιγμή ομιλούν στη Χιμάρα και σε μερικά παρακείμενα χωριά, φαίνεται ότι έχει άμεση σχέση με την ελληνική διάλεκτο που μιλούσαν στην Κέρκυρα και πολλοί εθνολόγοι έχουν κάνει λόγο για το πώς οι Χιμαριότες κάνουν χρήση της αλβανικής για ιδιαίτερους τελετουργικούς σκοπούς. Γλωσσολόγοι που έχουν ερευνήσει την αλβανική διάλεκτο που ομιλείται στη Χιμάρα, έχουν βρει σε αυτή στοιχεία φωνητικού νασαλισμού, τα οποία μαζί με τη χρήση αρχαϊκών επιθέτων όπως ‘Γκιολέκα, Γκιπάλι, Γκιντέντε’ (από τα ‘Gjon Leka’, ‘Gjin Pali’, ‘Gjin Deda’) αποτελούν απόδειξη για μία πολύ παλιά αλβανική παρουσία στην περιοχή.» (Ardian Vehbiu, Shqipja totalitare, Çabej 2008 (a:4))
«Ο εξελληνισμός της Χιμάρας δεν έχει μία ξεκάθαρη χρονική αρχή…τα λαογραφικά στοιχεία εξ’ ίσου μας δείχνουν αρκετά σαφέστατα τις εθνικές αλβανικές ρίζες στην περιοχή: τα παραδοσιακά τραγούδια και οι τραγουδιστές τελετουργίες (στους γάμους, στους θανάτους και στις τελετές ταφής) είναι τυπικά και καθαρά αλβανικά…Μουσικά, η Χιμάρα είναι ίδια με την υπόλοιπη Labëria (Λιαπουριά) και είναι δύσκολο να πιστέψουμε ότι Έλληνες ‘αυτόχθονες’ ήρθαν στην περιοχή για να ξεχάσουν τα ίδια τους τα τραγούδια και τις παραδόσεις, να εγκαταλείψουν τα μουσικά τους όργανα και να υιοθετήσουν μια κουλτούρα που την θεωρούσαν κατώτερη.» (Ardian Vehbiu, Shqipja totalitare, Çabej 2008 (b:2-3))
Ο Petro Marko (1913-1991), συγγραφέας από το χωριό Δρυμάδες (Dhërmi), μερικά χιλιόμετρα από τη Χιμάρα, έγραψε για τη διγλωσσία που υπάρχει στα χωριά της περιοχής: «Έτσι λοιπόν τι είμαστε; Αλβανοί! Αλλά γιατί χάσαμε τη γλώσσα μας; Θα πω ό,τι ξέρω: Γιατί οι μητέρες μας και οι γιαγιάδες μας ξέρουν καλύτερα αλβανικά π’ ότι ελληνικά; Γιατί τραγουδάμε και θρυνούμε στα αλβανικά; Γιατί οι παροιμίες μας είναι στα αλβανικά; Φαίνεται ότι από το 1820, ο εξελληνισμός έγινε πολιτικός στόχος από την ίδια την Ελλάδα…» (Petro Marko, Intervistë me vetveten: Retë dhe gurët, Shtëpia botuese: OMSCA, Tiranë 2000)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναφερόμενος στην προσπάθεια να ανοίξουν αλβανικά σχολεία στη Χιμάρα και στα γύρω χωριά, και στην αντίσταση που επέδειξε η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία και το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης, το οποίο είχε ως απώτερο στόχο του τον έλεγχο του πληθυσμού της περιοχής και τον σταδιακό εξελληνισμό του, ο Petro Marko είχε πει: «Οι πρόγονοι μας πολέμησαν με τα όπλα στο χέρι προστατεύοντας την ελευθερία και την τιμή τους, αλλά ήταν σε πόλεμο και για τα αλβανικά σχολεία. Ο Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης, με τον Επίσκοπο των Ιωαννίνων καταριόταν και αφόριζε όλους εκείνους που μάθαιναν στα αλβανικά σχολεία. Είναι αυτονόητη η αγριότητα των πρακτόρων του Φαναρίου, που δεν άφησαν τίποτα χωρίς να κάνουν για να απεθνικοποιήσουν την ηρωική επαρχία της Αλβανίας, τη Χιμάρα της Λαμπερίας.» (Petro Marko, Intervistë me vetveten: Retë dhe gurët, Shtëpia botuese: OMSCA, Tiranë 2000)
Ο Dhimitër Kamarda (1821-1882), Arbëreshë από την Ιταλία, υποστήριζε ότι οι Σουλιότες και οι Χιμαριότες ήταν Αλβανοί που είχαν εξελληνισθεί. Η άποψη του κατά την προσωπική μου γνώμη έχει σημασία, καθώς ο Καμάρντα είτε η άποψη του ήταν σωστή είτε λάθος, είτε το συνολικό του έργο ήταν σωστό είτε λάθος, πέθανε 30 χρόνια πριν την ίδρυση του αλβανικού κράτους. Έτσι, η θέση του για την αλβανική καταγωγή των Σουλιοτών και των Χιμαριοτών, δεν μπορούμε να πούμε ότι προέρχεται από την ενβερχοτζική προπαγάνδα. Η Nathalie Clayer καταγράφει τη θέση του Καμάρντα: «Η ιδέα ήταν ότι οι Αλβανοί - οι Χιμαριότες, οι Σουλιότες και άλλοι - συνεργάστηκαν μαζί με τους Έλληνες για την ελευθερία.» (Nathalie Clayer, Aux origines du nationalisme albanais: la naissance d'une nation majoritairement musulmane en Europe, KARTHALA Editions, 2007, ISBN 2845868162, p.207)
«Μερικές ημέρες ύστερα από την άφιξή μας στο χωριό αυτό, παρουσιάσθηκε στον Μαυροκορδάτο ο Σπυρομίλιος, με ένα σώμα από 200 Χιμαριότες, πού είχαν την πιό πολεμοχαρή εμφάνιση μέσα σε όλον τον στρατό. ΔΕΝ ΞΕΧΩΡΙΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΑΛΒΑΝΟΥΣ, γιατί το ντυσιμό τους και η γλώσσα τους είναι εντελώς αλβανικά, αλλά παρ’ όλο πού η θρησκεία τους είναι ελληνική (χριστιανική), δεν καταλαβαίνουν ούτε λέξη ελληνική.» (Julius Millingen, Memoirs of the affairs of Greece, London 1831, p. 208-209)