Κάποιοι χριστιανοί διερωτώνται μήπως η χρήση κοινής λαβίδας για όλους, ενέχει τον κίνδυνο μόλυνσης από κάποια αρρώστια. Υπάρχουν μάλιστα γονείς, ελάχιστοι ευτυχώς, που αποφεύγουν νά κοινωνήσουν τα παιδιά τους για να μην μολυνθούν. Κάποιοι μάλιστα προτείνουν κουταλάκια…μιας χρήσης! Αλοίμονο, όμως, αν ο Χριστός κολάει μικρόβια. Ο Χριστός είναι η Ζωή και μόνο ζωή μπορεί να δώσει. «Ζωήν ήλθες παρασχείν και ου θάνατον» λέει ένα ωραίο τροπάριο.
Γι’ αυτό και οι πατέρες ονομάζουν τη θ. κοινωνία «φάρμακον αθανασίας» και όχι αιτία θανάτου. Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας καθαρίζει από τις αμαρτίες, μας χαρίζει την αιώνια ζωή. Πως μπορεί να διανοηθεί κανείς ότι είναι δυνατόν να μεταδοθεί με αυτήν η οποιαδήποτε μολυσματική άρρώστια.
Γι’ αυτό και οι πατέρες ονομάζουν τη θ. κοινωνία «φάρμακον αθανασίας» και όχι αιτία θανάτου. Το Σώμα και το Αίμα του Χριστού μας καθαρίζει από τις αμαρτίες, μας χαρίζει την αιώνια ζωή. Πως μπορεί να διανοηθεί κανείς ότι είναι δυνατόν να μεταδοθεί με αυτήν η οποιαδήποτε μολυσματική άρρώστια.
Ποτέ δεν παρουσιάστηκε έστω κι ένα κρούσμα τέτοιας μόλυνσης. Ούτε κάν στους ιερείς των νοσοκομείων που κοινωνούν άρρωστους με βαρείες μολυσματικές νόσους, που όπως είναι γνωστό καταλύουν στο τέλος ό,τι έχει μείνει στο ‘Αγ. Ποτήριο.
Οι χριστιανοί που έχουν τέτοιες φοβίες και λογισμούς θα πρέπει να ενισχύσουν την πίστη τους και να μην αφήνουν τον πειρασμό να τους ταράζει. Η θεία κοινωνία είναι το θαύμα της αγάπης του Θεού. Το θαύμα αυτό επεκτείνεται σε όλη την έκταση της ζωής μας και καλύπτει τα πάντα.
«Γενέσθω μοι ο άνθραξ του παναγίου Σου Σώματος και του Τίμιου Σου Αίματος εις αγιασμόν και φωτισμόν και ρώσιν της ταπεινής μου ψυχής και του σώματος».
Πηγή: Λίγα λόγια για τη Θεία Ευχαριστία, Έκδοση Ιεράς Μητροπόλεως Αργολίδος, Ναύπλιο.
Αυτός που φοβάται να κοινωνήσει ΔΕΝ ΤΟ ΩΦΕΛΕΙ η Θεία Κοινωνία διότι Ο Χριστός στον σταυρό δεν πήρε μόνο τα αμαρτήματα μας αλλά και τα ασθενήματα. Έπειτα γιατί φοβόμαστε δεν πιστεύουμε ότι Η Θεία Κοινωνία ΕΙΝΑΙ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ απλά δεν το βλέπουμε εμείς διότι αν το βλέπαμε δεν θα μπορούσαμε να κοινωνήσουμε. Θα αναφέρω στην αγάπη σας ένα περιστατικό από την αείμνηστη μητέρα μου Σεβαστή που γεννήθηκε και μεγάλωσε στην χώρα της Χίου και είχε πνευματικό τον Άγιο Άνθιμο τον Χιοπολίτη. Ο Άγιος ήταν πνευματικός στο μοναστήρι της Παναγίας της Βοήθειας στην Χίο αλλά υπηρετούσε και στο λεπροκομείο της Χίου. Στο λεπροκομείο υπήρχει εκκλησάκι και κάθε κυριακή και γιορτή έκανε θεία λειτουργία. Εκεί εκκλησιάζονταν οι λεπροί αλλά και πολύς κόσμος, όταν ο Άγιος έβγαινε στην Ωραία Πύλη με το Άγιο Δισκοπότηρο στα χέρια του για να κοινωνήσει τους πιστούς πρώτα κοινωνούσε τους λεπρούς και ύστερα τους υγιείς. Έλεγε δε πως άν δεν έχουν πίστη να μη προσέρχονται στο Άγιο Ποτήριο διότι αυτό δεν τους ωφελεί. Έτσι ποτέ κανείς δεν ήταν δυνατόν να κολήσει από τους λεπρούς στο Άγιο Ποτήριο διότι εκεί δεν χωράει ασθένεια εκεί όλα σβήνονται. Ο Μακαριστός πατήρ Βενέδικτος Πετράκης μια φορά κοινώνησε στο νοσοκομείο ένα που έπασχε από φυματίωση και αφού τον κοινώνησε ο ασθενής έκανε αιμόπτυση τότε ο γέροντας Βενέδικτος μαζεψε την αιμόπτυση με την Αγία Λαβίδα και την κατέλυσε. Οι γιατροί φώναζαν ότι θα πάθει καλπάζουσα φυματίωση ΑΛΛΑ ΟΠΟΥ ΒΟΥΛΕΤΑΙ ΘΕΟΣ ΝΙΚΑΤΑΙ ΦΥΣΕΩΣ ΤΑΞΗ και ο μακαριστός π. Βενέδικτος δεν έπαθε τίποτα. Αυτά στην αγάπη σας ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΚΟΙΝΩΝΆΜΕ και είναι βλασφημία να θέλουμε λαβίδα μιας χρήσεως η Αγία λαβίδα μας μεταδίδει το ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή