Tα τραγούδια του μέλλοντός μας

Μεγάλωσα στην ταβέρνα του συγχωρεμένου του πατέρα μου με Καζαντζίδη και τους άλλους μεγάλους του λαϊκού τραγουδιού. Ο Καζαντζίδης ξεχώριζε, μέσα στην ψυχή μου για έναν αδιευκρίνηστο λόγο, τον οποίο κατάλαβα όταν μεγάλωσα:

η φωνή του προερχόταν από τα έγκατα του πόνου!

Τον άνθρωπο Καζαντζίδη δεν θέλω να τον κρίνω, αν και ενώ είχε την δυνατότητα να ζήσει σαν βασιλιάς αυτός έζησε σαν ένας από εμάς στο κτήμα του στον Άγιο Κωνσταντίνο, με την βαρκούλα του ψαρεύοντας και πίνοντας κανένα κρασί με τους φίλους του.

Κυνηγήθηκε πολύ από τους κυρίαρχους του τραγουδιού που όλως ...τυχαίως ήταν εβραίοι και από αυτούς που ευεργέτησε όπως ο Νταλάρας κι ο Νικολόπουλος οι οποίοι γίναν και βασικά μέλη της κλαδικής του ΠΑΣΟΚ...

Στο πρόσωπο του Καζαντζίδη δεν κυνηγήθηκε ο ίδιος, όσο το ίδιο το λαϊκό τραγούδι στον βαθμό που σε αυτό προβάλλονταν η απλή ψυχή του απλού αγωνιστή έλληνα και οι διαχρονικές αξίες του λαού μας...

Χτυπώντας τον Καζαντζίδη και το λαΪκό τραγούδι, άνοιξε ο δρόμος στο λάιφ στάιλ και σε όλα τα δεινά επακόλουθά του...

Η λαϊκή ψυχή δεν είχε ...καθρέφτη να επιβεβαιώσει αυτό που βίωνε κι έτσι επιβλήθηκαν στον λαό μας αξίες ξένες, τις συνέπειες των οποίων βιώνουμε σήμερα...

Στην συνείδησή μου ο Καζαντζίδης και οι άλλοι του λαϊκού τραγουδιού, υπήρξαν μικροί "άγιοι" - έστω σε εισαγωγικά - γιατί η στήριξη που δώσανε στις ψυχές των απλών ελλήνων υπήρξε αξεπέραστη! Σώσανε κόσμο!

Ο Στέλιος γεννήθηκε κατόπιν οράματος που είδε η μάνα του η Γεσθημανή, στις 29/8 του Ιωάννη του Πρόδρομου και εκοιμήθη στις 14/9 του Σταυρού. Ευλογημένη αρχή και τέλος για έναν άνθρωπο που ο προσωπικός του πόνος και τα αδιέξοδά του, υπήρξαν ανακούφιση και έξοδος κινδύνου για χιλιάδες και ίσως εκατομμύρια συμπατριώτες μας.

Τα τραγούδια του, είναι τα τραγούδια του μέλλοντός μας...

Αυτό το απόκοσμο αααααααχ πάντα θα με γονατίζει...

πηγη