Κλείσαν οι τράπεζες κιι είδαμε τρελαμένους να φορτώνουν βουνά από τρόφιμα στα
σουπερ μάρκετ ακουμπώντας πεντακοσάρες στα ταμεία. Πριν είχαν αποσυρθεί κάτι δις
για να τα διαφυλάξουν. Τα λεφτάκια μου . Τα λεφτάκια μου. Ανακοινώνονται οι
αυξήσεις
στον ΦΠΑ άλλα καρότσια τίγκα, άλλες πεντακοσάρες και βάλε κι επί πλέον
αγόρασαν ψυγεία, κουζίνες, τηλεοράσεις για να μην μέινουν μέσα λεφτά και τους τα
φάνε... Χρήμα, θεός παντού.
Πόσο μ@λακας πρέπει να αισθάνεται ο άνθρωπος που είχε είχε με το ζόρι να πάρει κάτι για το σ/κο και δεν είχε ούτε ευρώ στη τράπεζα.. Πόσο μ@λακας... Το σπουδαίο είναι πως όταν ρωτάς σου λένε οι κόποι μια ζωής είναι..Κι αναρωτιέμαι αυτές οι χιλιάδες που δουλεύουν σαν τα σκυλιά από παιδιά και δεν τα κατάφεραν να έχουν στη άκρη "τόσους πολλούς κόπους" μάλλον ήταν βιτσιόζοι κι όχι νοικοκύρηδες.
Το πρόβλημα είναι πως έκοψα κάτι φάτσες στη γειτονιά οι οποίοι υποτίθεται ζούσαν μ΄ενα μισθό κι έχουν κάτι χιλιάρικα χοντρά στην άκρη. Και τους θυμάμαι επίσης με ακριβά αυτοκίνητα, ρούχα, ταξίδια στο εξωτερικό γαλλικά και πιάνο τα παιδιά. Αυτοί πρέπει να πληρωνόντουσαν με νόμισμα από παράλληλο σύμπαν μάλλον...
Να νοιώθεις μ@λακας, να σε πατάνε στο λαιμό, να βάδισες με το σταυρό στο χέρι, μέχρι που τα κ@λομνημόνια σε τσακίσανε και σου πήραν τα ελάχιστα που ήθελες για να ζεις με αξιοπρέπεια και περηφάνεια, και να σου λέει το εμφανέστατο λαμόγιο, που πάσχει από ακράτεια καταναλωτισμού και πνευματικής στειρότητας , που έκλεψε από δέκα μεριές πως δεν πρόσεξες και ήσουν ανεπρόκοπος. Και να ξέρεις επίσης πως αυτό το μωρόδοξο τομάρι σε κρατάει με τα δόντια "πάση θυσία στο ευρώ" για να διαφυλάξει τη ζωούλα του ακόμα κι όταν γύρω του θα σωριάζονται άνθρωποι.
Ε λοιπόν ξέρεις κάτι? Αρκετά κράτησε το παραμύθι του δήθεν νοικοκύρη. Ξεκίνησες από προικοθήρας και κατέληξες μαυραγορίτης . Ετσι ξέρει ο καθένας λεφτά να κάνει. Αλλά δεν θέλαμε να είμαστε ξεφτίλες αυτό δεν κατάλαβες. Πάρε τα λεφτά σου, τα τρόφιμα σου και τα μπιχλιμπιδια σου και ξεκουμπίσου μπας και ξεβρωμίσουμε. Εθισμένοι καταναλωτές σε όλα τα διαφημιστικά σκουπιδια που δεν μπήκαν στο κόπο ούτε ένα βιβλίο να έχουν στο σπίτι γιατί πιάνει σκόνη και χαλάει τη καθαρότητα του γ@ματου σαλονιού. Φτιάχτε και μια θυρίδα στο φέρετρο για να νοιώσετε πως περνάτε απεναντι με το κομπόδεμα κολλημένο επάνω σας.
Είτε είσαι εργάτης , επιστήμονας ή καλλιτέχνης. Μια στέγη, λίγη τροφή απάραίτητη, ένα ρούχο και χρόνος πολύ χρόνος για να σκαλίσεις τα μυστήρια της ζωής, της φύσης, της ψυχής. Να διαβάσεις, να μάθεις, να γεμίσεις με εικόνες ουσίας το μυαλό. Να νοιώσεις, να αγαπήσεις, να πονέσεις, να κλάψεις και να γελάσεις και να πεθάνεις πλήρης ημερών νοιώθωντας πως δεν πρόδοσες, δεν ατίμασες, δεν δολοφόνησες, δεν έκανες το περιβάλλον σου δυστυχισμένο. Αυτό είναι άνθρωπος ζωντόβολα.Κι αν μπορούσες να ζήσεις μ΄αυτά θα είχαν να ζήσουν όλοι.
Σου φταίνε οι επαναστάσεις που απέτυχαν. Σου φταίνε τα συστηματα που δεν είναι σωστά. Σου φταίνε οι ηγέτες που σε πρόδωσαν. Η άτιμη οι κοινωνία, η άτιμη η τύχη. Γίνεσαι μισάνθρωπος και ζηλεύεις, κακιώνεις, μισείς, τα θέλεις όλα δικά σου. Περιφρονείς το περιβάλλον κι ότι δεν σου μοιάζει. Δεν υπάρχει σύστημα που να ικανοποιήσει τη μωροδοξία σου, την απληστεία και το φιλοτομαρισμό. Γι΄αυτό επαναστατείς μόνο όταν αγγίξει τη δική σου τη πόρτα η μιζέρια. Οσο έχεις είσαι αδιάφορος σε κάθε δυστυχία που βλέπεις γύρω σου. Οταν χτυπήσει τη πόρτα σου φωνάζεις και προσκαλείς κι άλλους να σε βοηθήσουν. Θυμάσαι τσιτάτα και τραγουδάκια ξεχασμένα για να το παίξεις εξεγερμένος επειδή φοβάσαι. Και λοιπόν? Και να έρθουν τα πράγματα ανάποδα και να αλλάξουν όλα τα ίδια σκ@τα θα τα ξανακάνεις αφού ο ίδιος μέσα σου μένεις βρώμικος και άπληστος.
Δώσε μου μια μηχανή να φτιάχνει ανθρώπους και θα σου έφτιαχνα το κράτος δικαίου σε 24 ώρες... Ο καπιταλισμός έχει κυριαρχήσει στο πλανήτη όχι γιατί ήταν μια ιδιαίτερα έξυπνη εφεύρεση αλλά γιατί πολύ απλά είναι τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα εκφρασμένα σε νόμους κράτους. Είναι η νομιμοποίηση του συμβολαίου με το δαίμονα που κρύβουμε μέσα μας. Ηρθε όμως η ώρα που τα αποθέματα από υποσχέσεις και δωράκια εξαντλήθηκαν. Κι αυτό το τέρας που δημιουργήθηκε από τη συλογική ασυνειδησία θα αρχίσει να τρώει τις σάρκες του. Και τότε, σου έχω νέα.. Για να επιβιώσεις δεν θα χρειαστείς τρόφιμα και λεφτά στην άκρη γιατί πόσο θα αρκέσουν? Ενα-δυο-τρία χρόνια? Μετά θα πρέπει να μετρήσεις το θάρρος σου, την ικανότητα σου να επιβιώνεις σε κιάθε περίσταση. Κι αυτό το έχουν οι άνθρωποι που ζουν στον υπόνομο οι κατσαρίδες. Για σένα αμφιβάλλω. synithisypoptos.gr
Πόσο μ@λακας πρέπει να αισθάνεται ο άνθρωπος που είχε είχε με το ζόρι να πάρει κάτι για το σ/κο και δεν είχε ούτε ευρώ στη τράπεζα.. Πόσο μ@λακας... Το σπουδαίο είναι πως όταν ρωτάς σου λένε οι κόποι μια ζωής είναι..Κι αναρωτιέμαι αυτές οι χιλιάδες που δουλεύουν σαν τα σκυλιά από παιδιά και δεν τα κατάφεραν να έχουν στη άκρη "τόσους πολλούς κόπους" μάλλον ήταν βιτσιόζοι κι όχι νοικοκύρηδες.
Το πρόβλημα είναι πως έκοψα κάτι φάτσες στη γειτονιά οι οποίοι υποτίθεται ζούσαν μ΄ενα μισθό κι έχουν κάτι χιλιάρικα χοντρά στην άκρη. Και τους θυμάμαι επίσης με ακριβά αυτοκίνητα, ρούχα, ταξίδια στο εξωτερικό γαλλικά και πιάνο τα παιδιά. Αυτοί πρέπει να πληρωνόντουσαν με νόμισμα από παράλληλο σύμπαν μάλλον...
Να νοιώθεις μ@λακας, να σε πατάνε στο λαιμό, να βάδισες με το σταυρό στο χέρι, μέχρι που τα κ@λομνημόνια σε τσακίσανε και σου πήραν τα ελάχιστα που ήθελες για να ζεις με αξιοπρέπεια και περηφάνεια, και να σου λέει το εμφανέστατο λαμόγιο, που πάσχει από ακράτεια καταναλωτισμού και πνευματικής στειρότητας , που έκλεψε από δέκα μεριές πως δεν πρόσεξες και ήσουν ανεπρόκοπος. Και να ξέρεις επίσης πως αυτό το μωρόδοξο τομάρι σε κρατάει με τα δόντια "πάση θυσία στο ευρώ" για να διαφυλάξει τη ζωούλα του ακόμα κι όταν γύρω του θα σωριάζονται άνθρωποι.
Ε λοιπόν ξέρεις κάτι? Αρκετά κράτησε το παραμύθι του δήθεν νοικοκύρη. Ξεκίνησες από προικοθήρας και κατέληξες μαυραγορίτης . Ετσι ξέρει ο καθένας λεφτά να κάνει. Αλλά δεν θέλαμε να είμαστε ξεφτίλες αυτό δεν κατάλαβες. Πάρε τα λεφτά σου, τα τρόφιμα σου και τα μπιχλιμπιδια σου και ξεκουμπίσου μπας και ξεβρωμίσουμε. Εθισμένοι καταναλωτές σε όλα τα διαφημιστικά σκουπιδια που δεν μπήκαν στο κόπο ούτε ένα βιβλίο να έχουν στο σπίτι γιατί πιάνει σκόνη και χαλάει τη καθαρότητα του γ@ματου σαλονιού. Φτιάχτε και μια θυρίδα στο φέρετρο για να νοιώσετε πως περνάτε απεναντι με το κομπόδεμα κολλημένο επάνω σας.
Είτε είσαι εργάτης , επιστήμονας ή καλλιτέχνης. Μια στέγη, λίγη τροφή απάραίτητη, ένα ρούχο και χρόνος πολύ χρόνος για να σκαλίσεις τα μυστήρια της ζωής, της φύσης, της ψυχής. Να διαβάσεις, να μάθεις, να γεμίσεις με εικόνες ουσίας το μυαλό. Να νοιώσεις, να αγαπήσεις, να πονέσεις, να κλάψεις και να γελάσεις και να πεθάνεις πλήρης ημερών νοιώθωντας πως δεν πρόδοσες, δεν ατίμασες, δεν δολοφόνησες, δεν έκανες το περιβάλλον σου δυστυχισμένο. Αυτό είναι άνθρωπος ζωντόβολα.Κι αν μπορούσες να ζήσεις μ΄αυτά θα είχαν να ζήσουν όλοι.
Σου φταίνε οι επαναστάσεις που απέτυχαν. Σου φταίνε τα συστηματα που δεν είναι σωστά. Σου φταίνε οι ηγέτες που σε πρόδωσαν. Η άτιμη οι κοινωνία, η άτιμη η τύχη. Γίνεσαι μισάνθρωπος και ζηλεύεις, κακιώνεις, μισείς, τα θέλεις όλα δικά σου. Περιφρονείς το περιβάλλον κι ότι δεν σου μοιάζει. Δεν υπάρχει σύστημα που να ικανοποιήσει τη μωροδοξία σου, την απληστεία και το φιλοτομαρισμό. Γι΄αυτό επαναστατείς μόνο όταν αγγίξει τη δική σου τη πόρτα η μιζέρια. Οσο έχεις είσαι αδιάφορος σε κάθε δυστυχία που βλέπεις γύρω σου. Οταν χτυπήσει τη πόρτα σου φωνάζεις και προσκαλείς κι άλλους να σε βοηθήσουν. Θυμάσαι τσιτάτα και τραγουδάκια ξεχασμένα για να το παίξεις εξεγερμένος επειδή φοβάσαι. Και λοιπόν? Και να έρθουν τα πράγματα ανάποδα και να αλλάξουν όλα τα ίδια σκ@τα θα τα ξανακάνεις αφού ο ίδιος μέσα σου μένεις βρώμικος και άπληστος.
Δώσε μου μια μηχανή να φτιάχνει ανθρώπους και θα σου έφτιαχνα το κράτος δικαίου σε 24 ώρες... Ο καπιταλισμός έχει κυριαρχήσει στο πλανήτη όχι γιατί ήταν μια ιδιαίτερα έξυπνη εφεύρεση αλλά γιατί πολύ απλά είναι τα εφτά θανάσιμα αμαρτήματα εκφρασμένα σε νόμους κράτους. Είναι η νομιμοποίηση του συμβολαίου με το δαίμονα που κρύβουμε μέσα μας. Ηρθε όμως η ώρα που τα αποθέματα από υποσχέσεις και δωράκια εξαντλήθηκαν. Κι αυτό το τέρας που δημιουργήθηκε από τη συλογική ασυνειδησία θα αρχίσει να τρώει τις σάρκες του. Και τότε, σου έχω νέα.. Για να επιβιώσεις δεν θα χρειαστείς τρόφιμα και λεφτά στην άκρη γιατί πόσο θα αρκέσουν? Ενα-δυο-τρία χρόνια? Μετά θα πρέπει να μετρήσεις το θάρρος σου, την ικανότητα σου να επιβιώνεις σε κιάθε περίσταση. Κι αυτό το έχουν οι άνθρωποι που ζουν στον υπόνομο οι κατσαρίδες. Για σένα αμφιβάλλω. synithisypoptos.gr
Ο αρθρογράφος γράφει την πικρή αλήθεια. Με αντιπροσωπεύει απόλυτα.Ο Θεός βοηθός.
ΑπάντησηΔιαγραφή