εφημέριος του Ι.Ν. αγ. Σπυρίδωνος Τριανδρίας Θεσσαλονίκης
Για τον "Στύλο Ορθοδοξίας" (Μάιος 2015, αρ. φ. 167)
Κήρυγμα στο «20οι δε ευθέως αφέντες τα δίκτυα ηκολούθησαν αυτώ… 22οι δε ευθέως αφέντες το πλοίον και τον πατέρα αυτών ηκολούθησαν αυτώ. 23Και
περιήγεν όλην την Γαλιλαίαν ο Ιησούς διδάσκων εν ταις συναγωγαίς αυτών
και κηρύσσων το ευαγγέλιον της βασιλείας και θεραπεύων πάσαν νόσον και
πάσαν μαλακίαν εν τω λαώ[1]».
Για την καλύτερη κατανόηση των στίχων αυτών παραθέτουμε και την μετάφρασή τους: «20Αυτοί δε αμέσως άφησαν τα δίκτυα και τον ακολούθησαν… 22Και αυτοί αμέσως άφησαν το πλοίο και τον πατέρα τους και τον ακολούθησαν. 23και
περιόδευσε σ’ όλη τη Γαλιλαία ο Ιησούς διδάσκοντας στις συναγωγές τους
και κηρύττοντας το ευαγγέλιο της βασιλείας και θεραπεύοντας κάθε
ασθένεια και κάθε αρρώστεια στο λαό[2]».
Οι ερμηνευτές αυτής της περικοπής και κυρίως ο άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος,
του οποίου την ερμηνευτική εργασία του παρακολουθούμε σε αυτήν την
σειρά κηρυγμάτων για τον «Στύλο Ορθοδοξίας», μας διαφωτίζει σχετικά με
τις διαφορές που εντοπίζονται στις περιγραφές της κλήσης των πρώτων μαθητών, στα ευαγγέλια του Ιωάννου και του Ματθαίου.
Μας λέγει ο ιερός πατήρ πως η κλήση των μαθητών στο σημερινό ευαγγέλιο είναι η δεύτερη κατά σειρά. Είχε προηγηθεί εκείνη που περιγράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης. Όμως εκεί, συντελέσθηκε προσωρινή πρόσκληση και για μικρό διάστημα ακολούθησαν τον Κύριο, ενώ εδώ έχουμε την οριστική πρόσκληση και ένταξη των μαθητών στον κύκλο του Κυρίου. Ο Κύριος αποδεικνύει και στις δύο περιπτώσεις μία εξαιρετική πρακτική. Ούτε όταν πρώτα θέλησαν να φύγουν τους εμπόδισε, ούτε όμως όταν έφυγαν τους άφησε οριστικά. Υποχώρησε όταν έφυγαν αλλά έρχεται εκ νέου να τους κάνει πάλι δικούς του. Κατά τον ιερό Χρυσόστομο, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος ψαρεύματος[3]!
Μας λέγει ο ιερός πατήρ πως η κλήση των μαθητών στο σημερινό ευαγγέλιο είναι η δεύτερη κατά σειρά. Είχε προηγηθεί εκείνη που περιγράφει ο ευαγγελιστής Ιωάννης. Όμως εκεί, συντελέσθηκε προσωρινή πρόσκληση και για μικρό διάστημα ακολούθησαν τον Κύριο, ενώ εδώ έχουμε την οριστική πρόσκληση και ένταξη των μαθητών στον κύκλο του Κυρίου. Ο Κύριος αποδεικνύει και στις δύο περιπτώσεις μία εξαιρετική πρακτική. Ούτε όταν πρώτα θέλησαν να φύγουν τους εμπόδισε, ούτε όμως όταν έφυγαν τους άφησε οριστικά. Υποχώρησε όταν έφυγαν αλλά έρχεται εκ νέου να τους κάνει πάλι δικούς του. Κατά τον ιερό Χρυσόστομο, αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος ψαρεύματος[3]!
Ιδιαίτερη σημασία επίσης ο ιερός πατήρ, δίνει
στην πίστη και υπακοή των μαθητών. Όταν άκουσαν την πρόσκληση Του,
βρισκόταν στο μέσον της εργασίας τους, στο μέσον του ψαρέματος το οποίο
μάλιστα χαρακτηρίζεται και ως αχόρταγο. Και όμως δεν ανέβαλαν, δεν
άφησαν για αργότερα ώστε να γυρίσουν σπίτι τους να συνεννοηθούν με τους
δικούς τους. Τα άφησαν όλα και τον ακολούθησαν. Τέτοια υπακοή ζητά ο
Ιησούς από εμάς! Ούτε ενός δευτερολέπτου αναβολή να μην κάνουμε! Από όλα, πρέπει να επιλέξουμε να τον ακολουθούμε. Μάλιστα σε άλλον μαθητή ούτε να θάψει τον πατέρα του δεν επέτρεψε[4]!
Αξιοθαύμαστη επίσης κρίνεται η απόφαση των μαθητών και εκ του γεγονότος ότι η υπόσχεση του Κυρίου, ενώ δεν στηριζόταν ακόμα πάνω σε σημεία, υπήρξε ικανή ώστε να τους πείσει. Πίστεψαν πως με τους λόγους που οι ίδιοι ψαρεύτηκαν, με αυτούς θα μπορούσαν να ψαρέψουν και άλλους. Αυτά είναι τα λεγόμενα δίκτυα της Χάριτος στα οποία ο γέρων Ιωσήφ ο ησυχαστής δίνει μεγάλη σημασία όταν αναλύει τους τρόπους της ελκύσεως της Θείας Χάριτος.
Πολύ σημαντικό είναι και το σημείο που βλέπουμε πως ο Ιησούς δίδασκε και έκανε θαύματα συνεχώς μέσα στις Συναγωγές. Βρισκόταν συνεχώς εκεί και τους έλεγε πως δεν είναι κάποιος αντίθεος και πλάνος αλλά ότι έχει έλθει με το θέλημα του Πατέρα.
Σύμφωνα
λοιπόν με αυτά, ας ακολουθήσουμε και εμείς τον Ιησού διότι έχουμε
πολλές ψυχικές ασθένειες τις οποίες Εκείνος θέλει να θεραπεύσει. Ας
προσέλθουμε στον Κύριο, ζητώντας μόνον την συγχώρηση των αμαρτιών μας
και τίποτα βιοτικό. Αν την ζητήσουμε με σοβαρότητα μας την παραχωρεί και
τώρα.
Την εποχή εκείνη, λίγοι είχαν ακούσει
για τον Κύριο, λίγους είχε θεραπεύσει και όμως πλήθος κόσμου
ξεσηκωνόταν να τον συναντήσουν. Εμείς όμως σήμερα που γνωρίζουμε την
φήμη του, που είναι πλέον οικουμενική και έχουμε πείρα της Δυνάμεώς του, γιατί δεν
σηκωνόμαστε να τρέξουμε προς αυτόν; Οι μαθητές άφησαν και πατρίδα και
φίλους και συγγενείς. Εμείς όμως δεν μπορούμε ούτε από το σπίτι μας να
βγούμε και να εκκλησιαστούμε, ούτε τις κακές συνήθειές μας δεν
αποφασίζουμε να αφήσουμε για την αγάπη Του.
Και ενώ όταν υποφέρουμε από σωματική νόσο κάνουμε ότι χρειάζεται για να
θεραπευτούμε, αν όμως η ψυχή μας βρίσκεται σε κακή κατάσταση,
αδιαφορούμε και αποφεύγουμε να ασχοληθούμε. Με αυτόν όμως τον τρόπο, δεν
απαλλασσόμαστε ούτε από τα σωματικά νοσήματα. Γιατί την πηγή των κακών
την αφήνουμε αφρόντιστη ενώ επιχειρούμε να καθαρίσουμε τα ρυάκια της. Δηλαδή κάνουμε το απαραίτητο, πάρεργο και το πάρεργο, αναγκαίο!
Ας παρακαλέσουμε λοιπόν εκ βάθους ψυχής τον Κύριο να μας απαλλάξει από όσα μας κρατούν μακριά του. Όσο υπάρχει ακόμα καιρός μετανοίας να τον εκμεταλλευτούμε,
να ενεργοποιηθούμε στο να γίνουμε περισσότερο πνευματικοί άνθρωποι με
ενδιαφέρον για την ψυχική και πνευματική μας κατάσταση. Αν ο Κύριος, μας δει να ποθούμε την πνευματική μας προκοπή, θα προστρέξει ενισχύοντας μας με την Χάρη Του. Αμήν!
[2] Η ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ με μετάφραση στη δημοτική, Ν.Ι. Σωτηροπούλου, εκδ. Ο ΣΤΑΥΡΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου