Ο ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΕΛΙΣΣΑΙΟΣ
Ο προφήτης Ελισσαίος ήταν γιος του μεγαλοκτηματία Σαφάτ, από το χωριό Αελμούθ ή Αβελμεολά. Τον Ελισαίο συναντάμε μέσα στην Παλαιά Διαθήκη σαν υπηρέτη του Προφήτη Ηλία. Όταν εκείνος με θαυμαστό τρόπο έφυγε προς τον Κύριο, ο Ελισσαίος συνέχισε το προφητικό έργο του Ηλία και μάλιστα με πολλά θαύματα. Ενδεικτικά εδώ θα αναφέρουμε ένα. Κάποτε ήλθε στον Ελισαίο μια χήρα γυναίκα, που πριν λίγο είχε χάσει τον άνδρα της, και του λέει: «Ό άνδρας μου πέθανε και συ γνωρίζεις ότι σεβόταν το Θεό. Κι όμως, ένας άσπλαχνος δανειστής του ήλθε τώρα και, επειδή δεν έχουμε να τον πληρώσουμε, ζητάει να πάρει τους γιους μου δούλους του». Ο Ελισσαίος συγκινημένος της είπε: «Τι μπορώ να σου κάνω; Πες μου, τι έχεις
στο σπίτι σου;» Η χήρα του απάντησε: «Τίποτα. Μόνο ένα αγγείο λάδι». Τότε ο Ελισσαίος της λέει να πάει να δανειστεί από τους γείτονες όσα μπορεί περισσότερα άδεια αγγεία. Έπειτα, να κλείσει την πόρτα του σπιτιού της, και μαζί με τους γιους της να γεμίσουν τα αγγεία αυτά από το δικό τους αγγείο με λάδι. Έτσι και έγινε. Αφού δανείστηκε πολλά άδεια αγγεία, τα γέμισε με λάδι από το δικό της, που στο τέλος βρέθηκε και αυτό γεμάτο! Έτσι, πούλησε την άφθονη εκείνη ποσότητα λαδιού, πλήρωσε το χρέος και έμειναν αρκετά χρήματα γι’ αυτήν και τα παιδιά της. Ο Ελισσαίος πέθανε επί βασιλέως Ιωάς και τον έθαψε με πολύ θρήνο ο λαός του Ισραήλ στη Σεβαστούπολη της Σαμάρειας.
Απολυτίκιο. Ήχος δ’. Ο υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Ως υποφήτην αληθή του Σωτήρος, και των εν νόμω παιδευτήν και φωστήρα, τοις πόρρω σε εδήλωσεν ο τόκος σου σοφέ’ συ γαρ κληρωσάμενος, του Θεσβίτου την χάριν, θαύμασι διέπρεψας, και δυνάμεσι πλείσταις. Και νυν απαύστως φύλαττε ημάς, ώ Ελισαίε, Προφήτα θεσπέσιε.
Ο ΑΓΙΟΣ ΜΕΘΟΔΙΟΣ ο ομολογητής Πατριάρχης Κωνσταντινούπολης
Ο Μεθόδιος καταγόταν από μεγάλη και ευσεβή οικογένεια, μέσα στην οποία ανατράφηκε σύμφωνα με τις εντολές του ορθοδόξου χριστιανικού πνεύματος. Γεννήθηκε στις Συρακούσες της Σικελίας και ήλθε στην Κων/πολη επί Λέοντος του Ε’, για ν’ αναλάβει κάποια πολιτική υπηρεσία, άξια της υψηλής παιδείας και ικανότητάς του. Τότε στη Βασιλεύουσα επικρατούσε το ζήτημα της προσκύνησης των Αγίων εικόνων. Ο Βασιλιάς Θεόφιλος, επειδή εκτιμούσε την παιδεία του Μεθοδίου, προσπαθούσε με διάφορες περιποιήσεις να τον πάρει με το μέρος του. Αλλά ο Μεθόδιος τον παρατήρησε σκληρά και ευθέως, για την ανόητη στάση του απέναντι στις Άγιες εικόνες. ο Θεόφιλος εξοργισμένος, τον φυλάκισε μέσα σ’ ένα τάφο μαζί με δύο ληστές. Αργότερα όμως, επειδή του εξήγησε κάποιο δύσκολο χωρίο, σχετικά με τις απόκρυφες επιστήμες, τον αποφυλάκισε υπό επιτήρηση. Μετά τον θάνατο του Θεοφίλου, στις 12 Φεβρουαρίου 842, ο Μεθόδιος έγινε Πατριάρχης Κων/πολης. Επί της πατριαρχείας του, καθιερώθηκε η γιορτή της Ορθοδοξίας την πρώτη Κυριακή των νηστειών, έγινε η ανακομιδή των λειψάνων του πατριάρχη Νικηφόρου και Θεοδώρου του Στουδίτου και γενικά, μπορούμε να πούμε ότι επί Μεθοδίου παγιώθηκε η νίκη της Ορθοδοξίας.
Απεβίωσε ειρηνικά την 14η Ιουνίου του 846.
Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α’. Τον συνάναρχον Λόγον.
Ευσέβειας την μέθοδον προβαλλόμενος, αιρετικών διαλύεις τας επινοίας στερρώς, Όρθοδόξων ή κρηπίς Πάτερ Μεθόδιε την γαρ Εικόνα του Χριστού, ανεστήλωσας τιμάν, ως θείος ιεροφάντωρ· και νυν αεί εκδυσώπει, ελεηθήναι τας ψυχάς ημών.
Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ Ιερομάρτυρας επίσκοπος Γορτύνης Κρήτης
Ο Άγιος Κύριλλος, αφού πέρασε τη ζωή του όσια και ασκητικά, χειροτονήθηκε στο 68ο έτος της ζωής του επίσκοπος Γορτύνης στην Κρήτη. Αφού κυβέρνησε το ποίμνιο του 25 χρόνια, παρουσιάστηκε στον ηγεμόνα Αγριανό το έτος 299, στα χρόνια των Βασιλέων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού, και επειδή με θάρρος κήρυξε τον Χριστό, ρίχτηκε μέσα στη φωτιά. Αλλά ενώ τα δεσμά κάηκαν και τα ξύλα όλα της φωτιάς έγιναν στάχτη, ο Άγιος έμεινε εντελώς αβλαβής. Τότε αφέθηκε ελεύθερος. Αργότερα όμως, επειδή επέστρεφε στην πίστη του Χριστού πολλούς ειδωλολάτρες, καταδικάστηκε σε θάνατο. Τότε του έβαλαν χαλινάρι στο στόμα και τον φόρτωσαν επάνω σε άμαξα, επειδή ήταν 93 χρονών και δεν μπορούσε να βαδίσει. Όταν έφτασαν σε μια τοποθεσία που ονομαζόταν Ράξο, τα βόδια σταμάτησαν μόνα τους και εκεί ο άξιος Ιεράρχης και αθλητής του Κυρίου, έλαβε το στεφάνι του μαρτυρίου με αποκεφαλισμό.
Η ΟΣΙΑ ΙΟΥΛΙΤΤΑ
Απεβίωσε ειρηνικά.
Ο ΟΣΙΟΣ ΝΗΦΩΝ ο Αθωνίτης
Ο όσιος αυτός ήταν γιος Ιερέα και γεννήθηκε στο χωριό Λουκόβη του Αργυροκάστρου. Νεαρός στην ηλικία, εισήλθε στη Μονή του Μεσοποτάμου, όπου εκπαιδεύτηκε και χειροτονήθηκε ιερέας. Έπειτα αναχώρησε στο Άγιο Όρος, όπου στα όρια της Μεγίστης Λαύρας, αφού άλλαξε αρκετά κελιά, κατέληξε στα Βουλευτήρια και εκεί ασκήτευε περί το 1330. Κατόπιν πήγε και κατοίκησε στη Μεταμόρφωση, αλλά επειδή έρχονταν πολλοί μοναχοί, έφυγε από τον τόπο εκείνο και πήγε σαν υποτακτικός στον Όσιο Μάξιμο τον Καυσοκαλυβίτη. Μετά από μικρό χρονικά διάστημα και με την ευλογία του γέροντά του, εγκαταστάθηκε σε σπηλιά κοντά στα Καυσοκαλύβια, όπου με αυστηρή άσκηση πέρασε το υπόλοιπο της ζωής του. Έζησε συνολικά 96 χρόνια.
Απολυτίκιο. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης.
Της Ηπείρου τον γόνον και του ‘Αθωνος όρπηκα, και των ιερέων την δόξαν, τον θεόληπτον Νήφωνα, τιμήσωμεν έν ύμνοις ιεροίς- ασκήσει γαρ όσιων αρετών, ουρανίων χαρισμάτων αξιωθείς, λαμπρύνει τους κραυγάζοντας’ δόξα τω δεδωκότι σοι ισχύν, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω εκπληρούντι δια σου, πάντων τα αιτήματα.
πηγη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου