πηγη
Μπαίνουμε στη δίνη του τυφώνα
Αργά χθες το απόγευμα η S&P υποβάθμισε τα ελληνικά χρεόγραφα σε CCC+, με αρνητική προοπτική. Έτσι, μαζί με την Fitch, γίνονται δυο οι οίκοι αξιολόγησης που τοποθετούν την Ελλάδα σε C grade. Η υποβάθμιση έχει σημαντικότατες επιπτώσεις. Η Ε.Κ.Τ. είναι πλέον υποχρεωμένη να κατατάσσει τα ελληνικά ομόλογα και τις εγγυήσεις Δημοσίου, δύο πιστοληπτικές βαθμίδες χαμηλότερα. Δηλαδή να ζητά μεγαλύτερο περιθώριο εξασφάλισης («κούρεμα») στα ενέχυρα που δέχεται για να παρέχει ρευστότητα. Μιας και το τραπεζικό σύστημα αντλεί ρευστότητα μόνο μέσω E.L.A. από την Τράπεζα της Ελλάδος, αυτό δεν έχει επίπτωση στο άμεσο κόστος χρήματος.
Επηρεάζει όμως αρνητικά το ποσό που μπορούν να λάβουν οι τράπεζες έναντι των ενέχυρων που διαθέτουν. Δεν μπορούμε να ξέρουμε με ακρίβεια πόσο αρνητικά. Οι κανόνες ενεχυρίασης για τον E.L.A. δεν δημοσιοποιούνται. Αν όμως λάβουμε υπόψη ότι το ποσό που έχει ήδη χορηγηθεί είναι γύρω στα €70-71 δισ., με ανώτατο όριο τα €74 δισ., το συμπέρασμα βγαίνει αβίαστα. Ακόμη και με μία ελάχιστη αύξηση του «κουρέματος» κατά 5 ποσοστιαίες μονάδες επιπλέον, πλησιάζεται εξαιρετικά ή και εξαντλείται το όριο. Αν δεν αυξηθεί άμεσα και ικανοποιητικά, η ρευστότητα των τραπεζών είναι κάτι περισσότερο από οριακή. Και τράπεζες χωρίς ρευστότητα, αντίθετα από ό,τι πολλοί πιστεύουν, σημαίνουν οικονομία χωρίς «καρδιά» και χωρίς «αίμα». Δηλαδή νεκρή.
Βέβαια, ο πρόεδρος Draghi λίγες ώρες νωρίτερα, είχε διατρανώσει την θέληση της Κεντρικής Τράπεζας να διατηρήσει την ρευστότητα των Ελληνικών τραπεζών «για όσο είναι φερέγγυες και διαθέτουν επιλέξιμα ενέχυρα». Πρόσθεσε μάλιστα πως δεν σκέπτεται ελληνική χρεοκοπία. Μπορούμε λοιπόν να θεωρούμε σίγουρο ότι θα εξαντληθεί κάθε δυνατότητα που έχει το Governing Council. Με την υπάρχουσα κατάσταση όμως, είναι αδύνατον να μην αναρωτηθεί κανείς για πόσο διάστημα θα είναι σε θέση να πληρούν τις προϋποθέσεις οι τράπεζες. Αυτός ο προβληματισμός πρέπει να απασχολεί κάθε λογικό άνθρωπο, που έχει ρεαλιστική αντίληψη του τι συμβαίνει στην χώρα, τους τελευταίους τέσσερεις μήνες.
Τα παραπάνω συνέβησαν το απόγευμα μιας ταραγμένης μέρας. Μιας μέρας γεμάτης από δηλώσεις από το εξωτερικό, όπου ξεκαθαριζόταν πως δεν υπάρχει περίπτωση εκταμίευσης χρημάτων στις 24 Απριλίου. Δεν νομίζω πως χρειαζόμαστε τίποτε περισσότερο από τις δηλώσεις Δ.Ν.Τ., W. Schauble και V. Dombrovksis, για να είμαστε βέβαιοι ότι δεν θα δοθούν χρήματα στο επόμενο Eurogroup.
Η ελληνική απάντηση; Το καθιερωμένο non-paper με το οποίο το Μαξίμου μας διαβεβαίωνε, για πολλοστή φορά, ότι «το Μνημόνιο πέθανε» μπλα μπλα μπλα, «οι κόκκινες γραμμές» μπλα μπλα μπλα, τα γνωστά. Σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Σαν τα πάντα να είναι στον φυσιολογικό τους ρυθμό.
Επίσης ο υπουργός Επικρατείας κύριος Α. Φλαμπουράρης δήλωσε πως «δεν είναι θέμα αν η διαπραγμάτευση καθυστερήσει μια βδομάδα ή δέκα μέρες». Φαντάζομαι ότι παρομοίως δεν είναι θέμα ούτε το ότι καθημερινά κλείνουν πλέον καμιά δεκαριά επιχειρήσεις, ούτε το ότι μένουν άνεργοι μερικές δεκάδες άνθρωποι. Γιατί να είναι θέμα ότι θα κλείσουν καμιά εκατοστή επιχειρήσεις ακόμη; Γιατί να έχει σημασία αν αυξηθούν οι άνεργοι κατά χίλιους-χίλιους πεντακόσιους παραπάνω; Μήπως έχουμε σπαταλήσει πολλές βδομάδες από τον Δεκέμβριο; Δεν νομίζω, ε;
Ειλικρινά, καταβάλω προσπάθεια να μην σχολιάσω περισσότερο. Δεν μπορώ να πιστέψω πως η κυβέρνηση δεν έχει επίγνωση του σημείου που έχει φτάσει η οικονομία. Ούτε όμως ότι θέλει να οδηγήσει τα πράγματα εκεί που μοιάζει να θέλει να τα οδηγήσει. Αυτό που ξέρω σίγουρα πάντως, είναι πως ο τυφώνας τελικά ήρθε και μπήκαμε ήδη στις πρώτες δίνες. Και από εδώ και πέρα τα στροβιλίσματα, τα ταρακουνήματα και οι ζημιές θα είναι πολλά και μεγάλα. Καλό κουράγιο και γερό στομάχι να έχουμε όλοι.
Πέτρος Λάζος
petros.lazos@capital.gr
http://www.capital.gr/Articles.asp?id=2280005&uid=2280005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου