Σάββατο, Νοεμβρίου 01, 2014

Όλη τη νύχτα βάδισε ενάντια στο ρεύμα...


Όλη τη νύχτα βάδισε ενάντια στο ρεύμα...
Andrei Tarkovsky - Ρομαίν Ρολάν: Αντιστίξεις και Αναλογίες


«Ο Άγιος Κριστόφ πέρασε τον ποταμό. Όλη τη νύχτα βάδισε ενάντια στο ρεύμα. Σα βράχος, το κορμί του με τ' αθλητικά μέλη ξεπετιέται πάνω απ΄τα νερά. Στον αριστερό του ώμο κάθεται το Παιδί, αδύνατο και βαρύ. Ο Άγιος Κριστόφ στηρίζεται πάνω σ' ένα ξεριζωμένο πεύκο που λυγάει.

H ραχοκοκαλιά του κι αυτή λυγάει. Εκείνοι που τον είδαν να φεύγει, είπαν πως δε θά 'φτανε ποτέ· και πολύ καιρό τον ακολούθησαν τα σκώμματά τους και τα γέλια τους. Ύστερα η νύχτα απλώθηκε, κι εκείνοι κουράστηκαν. Τώρα ο Κριστόφ είναι πάρα πολύ μακριά για να τον φτάσουν οι κραυγές εκείνων που μένουν στην όχθη.

Μέσα στο θόρυβο του χειμάρρου, δεν ακούει παρά την ήρεμη φωνή του Παιδιού, που κρατάει μες στη μικρή του γροθιά μια σγουρή τούφα απ' τα μαλλιά του γίγαντα, λέγοντάς του ολοένα: «Περπάτα»
Ρομαίν Ρολάν: Αντιστίξεις και Αναλογίες

«Ο Κριστόφ περπατάει, με τη ράχη σκυφτή, με τα μάτια ίσα μπροστά, στυλωμένα πάνω στη σκοτεινή όχθη που οι απόκρημνοι βράχοι της αρχίζουν ν' ασπρογαλιάζουν.

Ξαφνικά ο όρθρος σημαίνει, κι ένα πλήθος από καμπάνες ξυπνάει χοροπηδώντας. Να η καινούργια αυγή! Πίσω απ' τη σκοτεινή απόκρημνη ακτή υψώνεται ο χρυσός φωτοστέφανος του αόρατου ήλιου. Ο Κριστόφ, έτοιμος να πέσει, φτάνει επιτέλους στην όχθη. Και λέει στο Παιδί:

- Να, φτάσαμε. Πόσο ήσουνα βαρύ! Παιδί, ποιος είσαι λοιπόν;

Kαι το Παιδί αποκρίνεται:

- Είμαι η μέρα που θ' ανατείλει.»
«Νοσταλγία»(Nostalgia) Αντρέι Ταρκόφσκι.

Θεοδόσης Βολκώφ: ΖΑΝ ΚΡΙΣΤΟΦ, Ρομαίν Ρολλάν,
Mτφ. Γιώργος Πράτσικας, Εκδόσεις Γκοβόστη.

ΒΙΝΤΕΟ: Απόσπασμα από το αριστουργηματικό κινηματογραφικό έργο «Νοσταλγία» (Nostalgia - Andrei Tarkovsky) του 1983, σε σκηνοθεσία του Αντρέι Ταρκόφσκι και πρωταγωνιστές τους Όλεγκ Γιανκόφσκι, Ντομιτζιάνα Τζιορντάνο και Έρλαντ Γιόσεφσον.





Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου