Δευτέρα, Οκτωβρίου 13, 2014

Οι τζιχαντιστές και το κουρδικό Μεσολόγγι

του Σταύρου Λυγερού
Η μετά από πολύμηνη ασφυκτική πολιορκία, διείσδυση των τζιχαντιστών στην παραμεθόριο κουρδική πόλη Κομπανί στη βόρεια Συρία απειλεί να μετατρέψει για μία ακόμα φορά τους Κούρδους στα μεγάλα θύματα του εν εξελίξει γεωπολιτικού παιγνίου στη Μέση Ανατολή.
Οι οπλισμένοι με ελαφρά όπλα Κούρδοι μαχητές αμύνονται πόρτα-πόρτα απέναντι στους βαριά οπλισμένους φανατικούς 


ισλαμιστές. Υπενθυμίζουμε πως όταν αυτοί είχαν καταλάβει τη Μοσούλη στο βόρειο Ιράκ είχαν αποσπάσει όλο τον βαρύ και σύγχρονο αμερικανικό οπλισμό του ιρακινού σώματος στρατού, το οποίο έδρευε εκεί.
Αν και θεωρείται δεδομένο ότι η άλωση της Κομπανί θα οδηγήσει σε μαζική σφαγή, η διεθνής κοινότητα δεν κάνει τίποτα για να την αποτρέψει. Μέχρι πρότινος, οι Αμερικανοί απέφευγαν να βομβαρδίσουν θέσεις των πολιορκητών. Αλλά και τώρα που τις βομβαρδίζουν αποδεικνύονται ανίκανοι να επηρεάσουν αποφασιστικά την κατάσταση στο πεδίο της μάχης. Οι τζιχαντιστές έχουν προσαρμόσει την τακτική τους, με αποτέλεσμα να υφίστανται μικρές απώλειες από τις βόμβες και τους πυραύλους.
Την επικείμενη σφαγή μπορούν να αποτρέψουν τα τουρκικά τεθωρακισμένα, τα οποία είναι παραταγμένα στη μεθόριο και μέχρι στιγμής παρακολουθούν από απόσταση αναπνοής τις συγκρούσεις, χωρίς να παρεμβαίνουν. Η Άγκυρα έχει θέσει ως όρο για να συμμετάσχει εμπράκτως στον πόλεμο εναντίον του Χαλιφάτου να δεσμευθούν οι ΗΠΑ όχι μόνο ότι θα ανατρέψουν με τα όπλα το καθεστώς Άσαντ, αλλά και ότι θα αναγνωρίσουν στην Τουρκία πρωτεύοντα ρόλο στον έλεγχο της Συρίας.
Είναι κοινό μυστικό ότι το Χαλιφάτο γιγαντώθηκε, επειδή χρηματοδοτήθηκε πλουσιοπάροχα από τη Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και επειδή εμμέσως πλην σαφώς υποστηρίχθηκε από την Τουρκία. Σύμφωνα με ρεπορτάζ δυτικών, αλλά και τουρκικών ΜΜΕ, στο τουρκικό έδαφος λειτουργούν άτυπα κέντρα στρατολόγησης τζιχαντιστών, βάσεις επιμελητείας (στη συνοριακή ζώνη) και νοσοκομείο για την περίθαλψη τραυματιών τζιχαντιστών. Είναι κοινό μυστικό, άλλωστε, πως οι φανατικοί ισλαμιστές που έρχονται από το εξωτερικό για να πολεμήσουν εισέρχονται στη Συρία από την Τουρκία. Δεν είναι τυχαίο, βεβαίως, ότι η Άγκυρα δεν έχει χαρακτηρίσει το Χαλιφάτο τρομοκρατική οργάνωση.
Η στάση της Τουρκίας δεν οφείλεται μόνο στο νεοοθωμανικό μεγαλοϊδεατισμό. Έχει και ως στόχο τη στρατιωτική συντριβή της κουρδικής κρατικής οντότητας στη βόρειο Συρία, η οποία ελέγχεται σε μεγάλο βαθμό πολιτικά από το ΡΚΚ. Για την υποστήριξή της προς το Χαλιφάτο, η Άγκυρα του έχει ζητήσει να κάνει τη βρώμικη δουλειά. Αυτός είναι ο λόγος που οι τζιχαντιστές εδώ και ενάμιση χρόνο πολιορκούν και πραγματοποιούν συνεχείς επιθέσεις εναντίον του στρατηγικής σημασίας κουρδικού καντονίου Κομπανί. Από τον περασμένο μήνα, μάλιστα, μετέφεραν τανκς και βαρύ αμερικανικό οπλισμό σ’ αυτό το μέτωπο για να κάμψουν την αντίσταση των Κούρδων.
Οι Τούρκοι τρίβουν τα χέρια τους και ανυπομονούν να πέσει το Κομπανί. Εάν αυτό συμβεί, θα αποκλεισθεί και θα πέσει στα χέρια των τζιχαντιστών και το δυτικότερο κουρδικό καντόνι. Αυτό σημαίνει ότι θα μείνει μόνο το ανατολικό καντόνι, το οποίο για να επιβιώσει θα υποχρεωθεί να προσαρτηθεί στο κουρδικό κρατίδιο του βορείου Ιράκ. Μία τέτοια εξέλιξη βολεύει πολύ την Άγκυρα.
Ο Οτσαλάν προειδοποίησε τον Ερντογάν ότι αν πέσει το Κομπανί θα τερματισθούν οι συνομιλίες για ειρηνική λύση του Κουρδικού στην Τουρκία. Από την Κωνσταντινούπολη μέχρι το Ντιγιαρμπακίρ, οι Κούρδοι έχουν ήδη κατεβεί στους δρόμους, απειλώντας να ότι θα επαναλάβουν όχι μόνο τις διαδηλώσεις, αλλά και τις αντάρτικές επιθέσεις.
Την τουρκική υποστήριξη προς το Χαλιφάτο δεν την αποδεικνύουν μόνο αποκαλυπτικά ρεπορτάζ δυτικών ΜΜΕ και εκθέσεις του Στέητ Ντηπάρτμεντ. Την ομολόγησε δημοσίως και ο μέχρι πρότινος Αμερικανός πρεσβευτής στη  Άγκυρα Ρικιαρντόνε. Την ομολόγησε και ο ίδιος ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν. Η ειλικρίνειά του, όμως, του κόστισε. Αν και στην Ουάσιγκτον είναι δυσαρεστημένοι με τη νεοοθωμανική Τουρκία, συνεχίζουν να την θεωρούν κομβικό κράτος για την πολιτική τους. Αυτός είναι ο λόγος που ο Μπάιντεν υποχρεώθηκε να απολογηθεί στον Ερντογάν για τη δήλωσή του.
Η Ουάσιγκτον, άλλωστε, είναι συνυπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση. Όχι μόνο λόγω της στρατιωτικής επέμβασης στο Ιράκ το 2003, αλλά και επειδή επανέλαβε το λάθος που είχε διαπράξει στο Αφγανιστάν όταν εξόπλισε και εκπαίδευσε τους Ταλιμπάν για να πολεμήσουν το τότε φιλοσοβιετικό καθεστώς. Τώρα, όχι μόνο ανέχθηκε τους τζιχαντιστές, αλλά και τους βοήθησε ποικιλοτρόπως προκειμένου να επιτύχει την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ. Για να μη φανεί, μάλιστα, ότι τους βοηθάει, η Δύση βάφτισε το κρέας ψάρι. Εμφανιζόταν να βοηθάει τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό, ενώ ήταν κοινό μυστικό ότι η μεγάλη πλειονότητα των μαχητών του εντός Συρίας ήταν φανατικοί ισλαμιστές.
Οι Αμερικανοί επιδίωξαν την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ κυρίως για να εκριζώσουν το μοναδικό ρωσικό έρεισμα στη Μεσόγειο. Οι Ισραηλινοί το επιδιώκουν για να κόψουν τον διάδρομο που συνδέει το Ιράν με τη σιιτική Χεζμπολά του Λιβάνου μέσω των σιιτών του Ιράκ και της Συρίας του Άσαντ. Πιστεύουν ότι μόνο έτσι μπορούν να αποδυναμώσουν τη Χεζμπολά, τη μόνη ένοπλη οργάνωση που κατάφερε να αναχαιτίσει τον ισραηλινό στρατό (2006). Οι νεοοθωμανοί του Ερντογάν το επιδιώκουν για να εντάξουν στη σφαίρα επιρροής τους τη μετά-Άσαντ Συρία. Τέλος, η Σαουδική Αραβία, το Κατάρ και τα άλλα εμιράτα του Κόλπου το επιδιώκουν για να δημιουργήσουν μία σουνιτική Συρία και κατ’ αυτό τον τρόπο να περιορίσουν την επιρροή της Τεχεράνης.
Η Δύση υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη στάση ανοχής που τηρούσε, λόγω του κλίματος που δημιούργησαν στη δυτική κοινή γνώμη οι τελετουργικοί αποκεφαλισμοί. Δεν έχει, όμως, παραιτηθεί από τον στόχο της ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ, παρότι αυτή μπορεί να ολοκληρώσει το χάος και να συμπαρασύρει τον Λίβανο. Στην πραγματικότητα, οι Αμερικανοί αδυνατούν να επιβάλλουν μία νέα βιώσιμη τάξη πραγμάτων στη Μέση Ανατολή, με αποτέλεσμα να ακολουθούν αντιφατική πολιτική. Αυτός είναι και ο λόγος που ενώ επιδιώκουν να αποδυναμώσουν το Χαλιφάτο είναι αμφίβολο εάν είναι αποφασισμένες να το εξαλείψουν.


πηγη 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου