Καλές είναι οι πράξεις, αν φυλάξεις καθαρή τη συνείδηση απέναντι στον συνάνθρωπο...

Επισκέφτηκαν κάποτε τον αββά Παμβώ δύο αδελφοί.

Ο ένας τον ρώτησε: "Αββά, εγώ νηστεύω τρώγοντας κάθε δύο μέρες δύο μικρά ψωμιά.

Άραγε θα σωθώ ή βρίσκομαι σε πλάνη;"

Ο άλλος είπε: "Αββά, εγώ με το εργόχειρο μου βγάζω δύο κεράτια[1] την ημέρα.

Κρατώ λίγα νουμία[1] για την τροφή μου και τα υπόλοιπα τα δίνω ελεημοσύνη.

Άραγε θα σωθώ ή βρίσκομαι σε πλάνη;" 

Ο γέροντας δεν τους αποκρίθηκε, αν και τον παρακαλούσαν πολύ.

Μετά από τέσσερις μέρες αποφάσισαν να φύγουν, οι κληρικοί[2] όμως τους ενθάρρυναν λέγοντας: "Μη στενοχωρηθείτε, αδελφοί, ο Θεός θα σας ανταμείψει.

Γιατί τέτοια συνήθεια έχει ο γέροντας. Δεν βιάζεται να μιλήσει, αν δεν τον φωτίσει ο Θεός". 

Πήγαν λοιπόν οι αδελφοί στον γέρονται και του είπαν: "Αββά, προσευχήσου για εμάς". 

"Θέλετε να φύγετε;", τους ρώτησε. "Ναι", αποκρίθηκαν. 

Άρχισε τότε να γράφει στο χώμα και, αποδίδοντας στον εαυτό του τις πράξεις εκείνων, μονολογούσε: 

"Ο Παμβώ, με το να νηστεύει τρώγοντας κάθε δύο μέρες δύο μικρά ψωμιά,

άραγε γίνεται με αυτό μοναχός; Όχι. Ο Παμβώ βγάζει με τη δουλειά του δύο κεράτια και τα δίνει ελεημοσύνη.

Άραγε γίνεται με αυτό μοναχός; Όχι ακόμη". 

Στράφηκε έπειτα και είπε στους αδελφούς:"

Καλές είναι οι πράξεις, αν όμως φυλάξεις καθαρή τη συνείδηση απέναντι

στον συνάνθρωπο, τότε θα σωθείς". 

Και εκείνοι, ικανοποιημένοι με την απάντηση, έφυγαν γεμάτοι χαρά. 

[1] Το κεράτιον ήταν μικρό ασημένιο νόμισμα, ενώ το νουμίον

ήταν νόμισμα ευτελούς αξίας: 300 νουμία έκαναν ένα κεράτιον. 

[2] Εννοεί τους ιερείς του μοναστικού οικισμού, όπου ζούσε ο γέροντας 

                                                                          Ευεργετινός, Τόμος Γ΄, σελ. 24

πηγή : http://arpati.blogspot.gr