Θεωρείται μάλιστα πιθανότερο πως ο πραγματικός αριθμός είναι ακόμη υψηλότερος.
Η υπηρεσία του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα δημοσίευσε την έκθεσή της για τα στοιχεία που υπάρχουν μέχρι και τον Απρίλιο. Από τον αριθμό έχουν εξαιρεθεί επιπλέον 51.953 θάνατοι για τους οποίους δεν υπήχαν αρκετά στοιχεία.
Σημειώνεται ότι σχεδόν οι μισοί από τους επιβεβαιωμένους θάνατους καταγράφηκαν στο τελευταίο δωδεκάμηνο που εξετάστηκε -κάτι που δημιουργεί ανησυχίες πως, εάν διατηρήθηκε η «τάση», οι νεκροί μετά τον Απρίλιο φουσκώνουν περισσότερο τον συνολικό αριθμό.
«Σχηματίζεται μία εικόνα σκοτωμών και βασανιστηρίων σε έναν πόλεμο που έχει εξαφανιστεί από το ραντάρ της διεθνούς κοινότητας» σχολίασε η Ναβί Πιλάι, επικεφαλής της σχετικής υπηρεσίας των Ηνωμένων Εθνών.
Οι περισσότεροι θάνατοι καταγράφονται κατά σειρά στην ευρύτερη αγροτική περιοχή γύρω από τη Δαμασκό (39.393), το Χαλέπι (31.932), τη Χομς (28.186), την Ιντλίμπ (20.040), την Νταραά (18.539) και τη Χαμά (14.690).
Συγκλονιστικός ο αριθμός των παιδιών
Οι θάνατοι 8.803 ανηλίκων, εκ των οποίων 2.165 παιδιά μικρότερα των δέκα ετών, έχουν καταγραφεί αλλά ο πραγματικός αριθμός τους είναι πιθανόν μεγαλύτερος, δεδομένου ότι η ηλικία των θυμάτων δεν έχει τεκμηριωθεί στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων.
Η τρίτη αυτή μελέτη της Ύπατης Αρμοστείας διεξήχθη με τη χρήση ενός συνδυασμένου καταλόγου 318.910 θανάτων που έχουν τεκμηριωθεί και αναγνωριστεί πλήρως, με τα ονόματα των θυμάτων, την ημερομηνία και τον τόπο θανάτου τους.
Όλες οι δολοφονίες για τις οποίες υπήρχαν αναφορές που όμως δεν περιελάμβαναν τουλάχιστον τα τρία αυτά στοιχεία —συνολικά 51.953— αποκλείστηκαν από τον κατάλογο, ο οποίος καταρτίστηκε βάσει δεδομένων από πέντε διαφορετικές πηγές: τη συριακή κυβέρνηση (έως τα τέλη Μαρτίου του 2012), του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (μέχρι τα τέλη Απριλίου του 2013), του Συριακού Κέντρου Στατιστικής και Έρευνας, του συριακού Δικτύου ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Κέντρου Τεκμηρίωσης των Παραβιάσεων.
Η Πιλάι επανέλαβε ότι υπάρχουν "σοβαροί ισχυρισμοί σύμφωνα με τους οποίους εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας διαπράχθηκαν επανειλημμένα εν πλήρη ατιμωρησία" και εξέφρασε λύπη που το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν προσφεύγει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
"Το γεγονός ότι όχι μόνο αυτή η κατάσταση μπορεί να διαρκεί τόσο πολύ καιρό, χωρίς προοπτική να τερματιστεί, αλλά ότι σήμερα έχει τόσο φοβερές συνέπειες για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και πέρα από τα σύνορα, στο βόρειο Ιράκ, και ότι οι βιαιότητες επεκτείνονται επίσης στον Λίβανο, συνιστά ένα πραγματικό κατηγορητήριο κατά της εποχής που ζούμε".
"Είναι σημαντικό οι κυβερνήσεις να λάβουν σοβαρά μέτρα για την παύση των μαχών και την αποτροπή των εγκλημάτων, πρωτίστως σταματώντας να τροφοδοτούν με όπλα και άλλο στρατιωτικό εξοπλισμό αυτή τη μνημειώδη ανθρώπινη καταστροφή που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εντελώς", τόνισε η Πιλάι.
Οι θάνατοι 8.803 ανηλίκων, εκ των οποίων 2.165 παιδιά μικρότερα των δέκα ετών, έχουν καταγραφεί αλλά ο πραγματικός αριθμός τους είναι πιθανόν μεγαλύτερος, δεδομένου ότι η ηλικία των θυμάτων δεν έχει τεκμηριωθεί στη συντριπτική πλειονότητα των περιπτώσεων.
Η τρίτη αυτή μελέτη της Ύπατης Αρμοστείας διεξήχθη με τη χρήση ενός συνδυασμένου καταλόγου 318.910 θανάτων που έχουν τεκμηριωθεί και αναγνωριστεί πλήρως, με τα ονόματα των θυμάτων, την ημερομηνία και τον τόπο θανάτου τους.
Όλες οι δολοφονίες για τις οποίες υπήρχαν αναφορές που όμως δεν περιελάμβαναν τουλάχιστον τα τρία αυτά στοιχεία —συνολικά 51.953— αποκλείστηκαν από τον κατάλογο, ο οποίος καταρτίστηκε βάσει δεδομένων από πέντε διαφορετικές πηγές: τη συριακή κυβέρνηση (έως τα τέλη Μαρτίου του 2012), του Συριακού Παρατηρητηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (μέχρι τα τέλη Απριλίου του 2013), του Συριακού Κέντρου Στατιστικής και Έρευνας, του συριακού Δικτύου ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του Κέντρου Τεκμηρίωσης των Παραβιάσεων.
Η Πιλάι επανέλαβε ότι υπάρχουν "σοβαροί ισχυρισμοί σύμφωνα με τους οποίους εγκλήματα πολέμου και εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας διαπράχθηκαν επανειλημμένα εν πλήρη ατιμωρησία" και εξέφρασε λύπη που το Συμβούλιο Ασφαλείας δεν προσφεύγει στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.
"Το γεγονός ότι όχι μόνο αυτή η κατάσταση μπορεί να διαρκεί τόσο πολύ καιρό, χωρίς προοπτική να τερματιστεί, αλλά ότι σήμερα έχει τόσο φοβερές συνέπειες για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους και πέρα από τα σύνορα, στο βόρειο Ιράκ, και ότι οι βιαιότητες επεκτείνονται επίσης στον Λίβανο, συνιστά ένα πραγματικό κατηγορητήριο κατά της εποχής που ζούμε".
"Είναι σημαντικό οι κυβερνήσεις να λάβουν σοβαρά μέτρα για την παύση των μαχών και την αποτροπή των εγκλημάτων, πρωτίστως σταματώντας να τροφοδοτούν με όπλα και άλλο στρατιωτικό εξοπλισμό αυτή τη μνημειώδη ανθρώπινη καταστροφή που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί εντελώς", τόνισε η Πιλάι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου