Χτυπάς το παιδί σου; Τότε καλό είναι να ξέρεις και πόσα μπορεί να προκαλέσει στον εγκέφαλό του (και όχι μόνο) ένα χτύπημα
Μπορεί ένα «χαστούκι» να δημιουργήσει βαρύ εγκεφαλικό τραύμα;
Ανεπιφύλακτα ναι. Διότι συνήθως ένα τέτοιο χτύπημα ανάλογα με τη δύναμη του δράστη και την αντοχή του «θύματος» μπορεί να προκαλέσει θλάσεις ή τανυσμούς της εγκεφαλικής ουσίας ,
άμεσα ή μετά από καιρό. Το αναφέρουμε αυτό, διότι έχουμε δει στη
Βιονευρολογική πάμπολλες περιπτώσεις χρόνιων προβλημάτων αυτού του
είδους. Βέβαια, το σοβαρότερο στις περιπτώσεις αυτές είναι να
αποφεύγουμε αυτές τις πράξεις βίας από όλες τις μεριές. Αν όμως συμβούν,
να μην καθυστερούμε με τη διάγνωση και την αποσαφήνιση τους.
Το εγκεφαλικό τραύμα και η ψυχιατρική συμπτωματολογία
Πρόκειται για δυο αδιαχώριστα γεγονότα, όσον αναφορά ένα εγκεφαλικό τραύμα και μια ψυχική αντίδραση .
Αρχίζοντας κανείς από το σοκ που αντιμετωπίζει σε αυτούς τους ασθενείς,
όπως έχουμε δει στη Βιονευρολογική, και την άμεση τους αντίδραση,
κυρίως για την έκπληξη του τραύματος και την αλλαγή του τρόπου ζωής , φτάνει αργότερα και στο μετατραυματικό στρες ,
το οποίο πολλές φορές είναι πιο περίπλοκο και πιο πολύ έντονο. Έτσι
λοιπόν, όταν κανένας εξετάσει τέτοιους ασθενείς, δεν πρέπει να ξεχνά ότι
για σύντομο ή για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να βλέπει, στο
πρόσωπο του ασθενούς και στις αντιδράσεις του, τα αποτελέσματα ενός μετατραυματικού γεγονότος , καταστάσεις στρες , το οποίο ο ίδιος αν δεν εκτιμήσει σωστά, μπορεί να εξελιχθεί άσχημα για τον ασθενή.
Το αίσθημα χρόνιας κόπωσης μετά από επιπόλαιο εγκεφαλικό τραύμα
Έχουμε
διαπιστώσει εδώ στη Βιονευρολογική, τακτικά, περιπτώσεις ασθενών με τη
συμπτωματολογία χρόνιας πνευματικής και σωματικής κόπωσης, μετά από ένα
επιπόλαιο κρανιοεγκεφαλικό τραύμα π.χ. ύστερα από ένα τροχαίο. Σε αυτές τις περιπτώσεις, κατά κύριο λόγο, έχουμε τραυματικές αλλοιώσεις, πολλές φορές δυσδιάκριτες στο μεσεγκέφαλο, που δημιουργούν αυτή την κατάσταση.
Η ανάμνηση μετά από ένα εγκεφαλικό τραύμα
Μια κρανιοεγκεφαλική κάκωση,
μικρής ή μεγάλης έκτασης, είναι κάτι πολύ συνηθισμένο. Πολύ συνηθισμένο
επίσης, είναι η μικρή ή μεγάλη απώλεια συνείδησης που επανέρχεται μετά
από πολύ σύντομο ή και αργό χρονικό διάστημα. Ένα άλλο επιπλέον
στοιχείο, που έχει ιατρική σημασία και πρέπει κανείς να συγκεντρωθεί και
ο θεράπων γιατρός, τόσο αυτός που αναλαμβάνει τον ασθενή κατά το
τραύμα, όσο και αργότερα που τον εξετάζει νευροφυσιολογικά,
είναι να ζητήσει να θυμηθεί ο ασθενής την πρώτη του εντύπωση μετά από
αυτό. Στην Βιονευρολογική, έχουμε παρατηρήσει ότι περισσότεροι ασθενείς
θυμούνται πολύ έντονα την πρώτη εντύπωση μετά από ορισμένο χρονικό
διάστημα, πλήρους ανάληψης της συνείδησης. Όσο βρίσκονται σε
διαταραγμένο συνειδησιακό επίπεδο, δεν έχουν επαφή και ανάμνηση με τα γεγονότα.
Άρα αυτό είναι καλό να σημειώνεται, διότι έτσι μπορεί πολλές φορές και
με την βοήθεια των νευροφυσιολογικών εξετάσεων να προσδιοριστεί καλύτερα
το εύρος της εγκεφαλικής δυσλειτουργίας.
Η γέννηση των επιληπτικών κρίσεων στον εγκέφαλο μετά από τραύμα
Συνήθως μετά από ένα τραύμα,
αρχίζει η «ξεκαθάριση» του χώρου που έχει γίνει. Στην θέση του
τραύματος αναπτύσσεται ένα «κούφιο» μέρος, το οποίο συμπεριλαμβάνει και
τα γαγγλιοκύτταρα,
καθώς επίσης και τα υπόλοιπα του τραυματικού γεγονότος που έχει συμβεί.
Μετά από αυτό, σχηματίζονται ουλές οι οποίες αλλάζουν και την
αρχιτεκτονική του εγκεφάλου. Εκεί ακριβώς δεν γνωρίζουμε πως είναι και η
συμπεριφορά της νευρογλοίας΄ άλλες φορές επιταχύνει, άλλες φορές
επιβραδύνει την διαδικασία και επίσης η ανάπτυξη των νευροκυττάρων
μπορεί να είναι τέτοια που να οδηγήσει σε μια, όπως έχουμε δει στην
Βιονευρολογική, αφύσικη αύξηση της δραστηριότητας, η οποία εμφανίζεται με επιληπτικές κρίσεις.
Υπάρχει μια ομάδα ασθενειών που μπορεί να «εξελιχθεί» ή να αναπτυχθεί, εφόσον υπάρχει προδιάθεση μετά από ένα παιδικό τραύμα;
Αναμφίβολα, ναι. Σήμερα οι επιδημιολογικές έρευνες λόγω της προηγμένης γενιάς των υπολογιστών είναι
εύκολες και υπάρχει η δυνατότητα να γίνει ένας επιδημιολογικός έλεγχος
σε αυτές τις καταστάσεις. Έτσι λοιπόν έχει παρατηρηθεί, και εμπειρικά το
βλέπουμε και εμείς στη Βιονευρολογική, ότι καρδιακά στεφανιαία
νοσήματα, πνευμονοπάθειες, καρκίνοι, διαταραχές του ήπατος και αυτοάνοσα νοσήματα εμφανίζονται όλο και τακτικότερα, σε περιπτώσεις που έχουμε παιδικά τραύματα.
Τετραπάρεση σε σύμφυση σπονδύλων μετά από τραύμα
Συγγενείς ανωμαλίες που κατά κανόνα συμβαδίζουν με άλλες διαταραχές όπως τετραπάρεση, μετά από μικρού βαθμού τραύμα, εμφανίζονται κατά καιρούς στην Βιονευρολογική μετά από ιδιαίτερο προσεκτικό έλεγχο. Μια τέτοια συμπτωματολογία που κλινικά παραμένει αόριστη έως σιωπηλή μέχρι το τραυματικό γεγονός σε
συγγενείς ανωμαλίες, δυστυχώς, εμφανίζεται κατόπιν εορτής (φωτογραφία).
Για αυτό το λόγο, πρέπει να είμαστε πάντοτε σύμφωνοι με μια επίπονη
διάγνωση σε διαταραχές μετά από τραυματικά γεγονότα της αυχενικής μοίρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου